door Geoffrey op 03 apr 2008, 19:20
Ik zit natuurlijk niet meer in het "werkveld", maar ik kan wel een vergelijkbare anekdote vertellen. Als een ouder bij de uitgeverij waar ik werk een softwarepakket koopt om zoon- of dochterlief lekker te laten oefenen, dan gebeurt het nog wel eens dat het betalen van de rekening vergeten wordt. In dat geval stuur ik ze een herinnering. Een paar jaar geleden ging dat per post. Ik merkte dat ik daar toen vrijwel geen reacties op kreeg: ik moest dan altijd maar raden of het goed aangekomen was. Tegenwoordig gaan de herinneringen per e-mail en is de respons veel groter. 20% van de ouders die zo'n herinneringsmail van me krijgen, reageert. En meestal dezelfde dag nog! Gewoon even een berichtje van "sorry voor de vertraging... we maken het bedrag meteen over." En dan weet ik in ieder geval dat het wel goed zit en dat ik er bij die ouders niet meer achteraan hoef.
Doordat wij veel meer van e-mail gebruik zijn gaan maken, ook bij acties, bevestigingen van bestellingen, tevredenheidsonderzoeken enzovoorts, merken we dat we méér contact hebben met de ouders die bij ons educatieve producten bestellen. En dat is alleen maar positief, want hierdoor weten we veel beter wat bij de ouders leeft, hoe ze tegenover bepaalde zaken staan en wat we kunnen doen om hen beter van dienst te zijn.
Dus even vertaald naar de school: scholen hebben tegenwoordig de mond vol over ouderbetrokkenheid en breken zich continu het hoofd over hoe ouders meer betrokken kunnen worden bij de school. Het antwoord is simpel: door bereikbaar te zijn! E-mail is hiervoor een ideaal middel en met name de generatie mensen die momenteel kinderen op de basisschool hebben (gemiddeld genomen de dertigers en begin veertigers) gebruiken veel liever e-mail. Dus als je daadwerkelijk respons wilt van ouders, en als je daadwerkelijk ouders wilt betrekken bij het onderwijs, denk ik dat e-mail daar een zeer geschikt middel voor is.
Wees gewoon jezelf. Meer kun je niet zijn.