Helemaal de weg kwijt!

[Kerstens]

Help! Ik zit in het derde jaar van de PABO, maar ik zie het eigenlijk niet meer zitten.
Het is allemaal zo veel. Het komt de laatste tijd allemaal erg op me af.
Ik denk er serieus over om te stoppen.
Ik weet niet of ik het allemaal nog wel wil.
Ik hoop dat iemand mij toch nog kan motiveren.

Wat moet ik doen?!

[moimoi]

motivatie moet vanuit jezelf komen!

Schrijf eens op hier waarom je destijds voor de pabo hebt gekozen?
En waarom ben je nu de weg kwijt?
Komt dat door de opdrachten, de drukte, de stage?

[Joke]

En als je nu eens even een stapje terug doet? Dan doe je er maar wat langer over, maar dan blijf je er wel plezier in houden.
Overleg even wat je mogelijkheden zijn en kom dan even op adem om daarna op je gemak weer verder te kunnen gaan.

[Kerstens]

De stage is prima, dat gaat goed en heb alles onder de duim. Maar er zijn veel te veel in mijn ogen onozele opdrachten op de PABO. Als ik dat nog twee jaar lang moet doen.. daar heb ik gewoon geen zin in.

Moimoi, wat bedoel met 'motivatie moet vanuit mezelf komen'. Daar kan ik vrij weinig mee.
En Joke, een stapje terug slaat in mijn ogen ook nergens op. Dan stop ik liever helemaal.

[Joke]

Help! Ik zit in het derde jaar van de PABO, maar ik zie het eigenlijk niet meer zitten.
Het is allemaal zo veel..........
Ik reageerde vanuit wat je schreef. 'Het is allemaal zo veel'. Ja, dan zie ik als beste oplossing om even rustig aan te doen totdat je weer bij bent en dan pas de boel weer op te pakken. Maar deze woorden geven een heel ander licht op je zaak:
........ Maar er zijn veel te veel in mijn ogen onozele opdrachten op de PABO. Als ik dat nog twee jaar lang moet doen.. daar heb ik gewoon geen zin in. .

Over minder dan twee jaar ben je van die 'onnozele' opdrachten af en heb je wel een papiertje in je zak waarmee je aan de slag kunt. Lijkt me toch wel de moeite van het doorzetten waard, tenzij je het voor de klas staan ook niet meer zou zien zitten. Dan zou mijn raad zijn: stoppen, maar alleen hierom? Nee, een beetje doorzettingsvermogen en je hebt het beroep wat je gekozen hebt bereikt.

[Kerstens]

Misschien heb je gelijk Joke.
Soms heb ik even iemand anders nodig die me het duwtje in de juiste richting geeft.

Dankje. Ik waardeer je meer dan jezelf door hebt.

[JufP]

Kerstens ik herken mij deels ook in wat jij aangeeft.
Ik ben niet de weg kwijt en heb er nog erg veel zin in, maar die opdrachten vanuit de Pabo, tja soms denk je wat moet ik er toch mee?
Je hebt er al twee jaar van hard werken opzitten, het is november de leuke en drukke periode op stage komt eraan.
Misschien heb je ook wel een half jaartje minor? Voor je het weet zit je in je LIO en heb je je eigen klas.
Twee jaar weggooien is ook zonde, je zal zeker niet zonder reden naar de Pabo toegekomen zijn.
De reis zal niet altijd even leuk zijn om af te leggen, maar denk maar aan de eindbestemming, die is prachtig!

[moimoi]

Met "de motivatie moet uit jezelf komen" bedoel ik dat de motivatie intrinsiek moet zijn. Je moet niet gemotiveerd worden door ons, op langer termijn moet je drive uit je zelf komen..
(ik bedoelde t aardig)

En wat betreft de onzinopdrachten - dat is de pabo. Heel herkenbaar!
Gewoon maken, genieten van je stage en bedenk maar: "straks heb ik mijn eigen klasje".

[bovenbouwjuf]

Je moet groter denken.
Je hebt een diploma nodig om tot je 67e te kunnen werken.
Als je stopt en niks hebt zul je daar de rest van je werkende leven last van hebben.

Student zijn is een heerlijke tijd. Je hebt geen zorgen, geen verplichtingen, geen vaste lasten, geen eigen huishouden, geen partner, geen kleine kinderen die je 's nachts 4 keer wakker maken omdat ze de boel ondergespuugd hebben (en je wekker toch echt vroeg gaat en je nog 8 uren moet werken). Relativeer de boel en maak je school af
Later lach je echt om deze tijd en zeg je: ppff vond ik dat druk?

[Juffr.J]

Student zijn is een heerlijke tijd. Je hebt geen zorgen, geen verplichtingen, geen vaste lasten, geen eigen huishouden, geen partner, geen kleine kinderen die je 's nachts 4 keer wakker maken omdat ze de boel ondergespuugd hebben (en je wekker toch echt vroeg gaat en je nog 8 uren moet werken). Relativeer de boel en maak je school af
Later lach je echt om deze tijd en zeg je: ppff vond ik dat druk?

Ben ik niet geheel met je eens. Elke levensfase heeft zijn eigen problemen. Later denk je, goh.. kon ik me dáár nou druk om maken!? Maar op het moment dat je zelf in die levensfase zit, kan het toch behoorlijk zwaar/lastig zijn.

Maar, om terug te komen op het topic.
Misschien kun je een lijstje maken met alle positieve dingen van je opleiding, en wat daarna komt, als je echt aan de slag kunt. Daarnaast een lijstje met wat je minder vind. Wat weegt er tegen wat op? Geven de positieve dingen je zoveel energie om de negatieve dingen te kunnen doorstaan?

Trouwens. Ik heb ook niks met de PABO zelf. Er zijn genoeg lessen waarbij ik denk, 'Wat doe ik hier, wat moet ik hiermee?!' Ik hoor er best veel mensen over.
Maar zolang je op stage kan genieten van alles wat je daar kunt doen...

En PABO is ontzettend veel. Als je het overzicht echt niet meer ziet kan je misschien alles op schrijven, beschrijven hoelang je erover wilt gaan doen en vervolgens je eigen planning maken. Dan maar een beetje studievertraging, als je dan door de bomen het bos maar weer ziet!!!
Het is voor mij erg herkenbaar, want ik neem eigenlijk te veel hooi op mijn vork en moet er dus ook voor waken dat ik dat spreekwoordelijke bos blijf zien!

Succes, ik hoop dat je een goede keuze maakt!!!

[moimoi]

* en af en toe de grote duim gebruiken doet ook wonderen....

[juf.karolien]

Ik heb ook momenten gehad dat ik ZO graag wilde stoppen.. Maar toch doorgezet, ook al was het moeilijk. Nu ben ik blij dat ik mijn diploma heb.

Probeer je op te trekken aan de fijne momenten van de opleiding, zoals de stage en de mooie dingen die je maakt. Kijk vooruit naar hoe jij het zou doen als je afgestudeerd bent (plannen maken helpt )

Misschien kan je er eens over praten met medestudenten? Je bent tenslotte al over de helft, volhouden!

[moimoi]

En??? Hebben we je kunnen helpen???

[meesterlaus]

Wat wij hier thuis altijd zeggen: Een schop onder je kont wil ook helpen!
Kom op, je moet nog maar anderhalf jaar! Even doorzetten, dan ben je er vanaf! Iedereen heeft dit moeten doorstaan.
Succes!

p.s. Vat hem niet negatief op, zet je schouders eronder!