Hallo Allemaal,
Nou, ik zal me eens even voorstellen. Ik ben een dertigjarige man uit Arnhem. Een open persoonlijkheid, sociaal en eigenlijk opgegroeid in een verkeerd wereldje. Dat klinkt natuurlijk heel raar en ik weet bijna zeker dat je ogen nu zullen denken dat ze iets heel naars gaan lezen. Maar wees gerust. Met het verkeerde wereldje bedoel ik: afkomstig uit een ondernemersgezin waar geld, succes en (sociaal) aanzien het allerbelangrijkst zijn. Naarmate ik ouder ben geworden heb ik mijzelf erg vaak op de proef gesteld en er beetje bij beetje achtergekomen dat die wereld niet mijn wereld is, ik ga er mijn geluk niet vinden. Nu heb ik de laatste maanden met een boel mensen gepraat over dit onderwerp/probleem. Van bekenden tot onbekenden en van mensen waar ik advies van wou aannemen tot aan mensen waarbij ik alleen een andere mening wilde horen. Ik heb daar veel van geleerd! Nu is het zo dat ik al jaren met de kromme gedachten rondloop dat ik elke keer banen heb die mij niet aanstaan. Toch boek ik succes in die banen, mogen mijn werkgever en collega's mij altijd heel erg en is het allemaal goed vol te houden ook al kost het erg veel energie.
Ik merk wel op dat naarmate ik een aantal jaren in een bedrijf werkzaam ben geweest ik langzaam aan toch weer naar iets anders zoek. Maar, altijd weer naar een vrij commercieel ingesteld perspectief en één waarvan ik weet: 'daar kan ik mee thuiskomen'. Maar dan is er nog een Maar....Ik ben nu dertig jaar oud!!
Door de gesprekken van de afgelopen maanden heb ik me echt gerealiseerd dat het nu toch echt tijd is om naar mij zelf te gaan luisteren en anderen (ook al staan ze nog zo dichtbij me) daarin volledig te negeren. Ik ben nu een tweetal maanden mij heel breed aan het oriënteren. Want wat ik mis in mijn huidige baan en voorgaande banen is het menselijk contact, de echte interactie, ondersteuning, advies, gesprekken, kennis overdragen, echte voldoening ervaren. Ik heb wel 8 jaren in de hotelindustrie gewerkt waarbij menselijk contact continu aanwezig is maar dat was toch weer 'Theatherspel' om het geld uit de zakken te kloppen. Ik ben nu bijna 3 jaren terug in Nederland en heb reeds twee banen gehad waarbij ik ook niet gevonden heb wat ik zocht.
Ik ben daarom vrij radicaal te werk gegaan. Ik heb meeloopdagen gehad in (zorg)instellingen, tehuizen voor ouderen, middelbare scholen, basisscholen, jeugdinrichtingen en beetje bij beetje kwam ik van alles te weten. Wat ik niet wilde, dat was al vrij snel duidelijk. Ik wil niet problemen gaan opzoeken. Het werk in een instelling of een jeugdinrichting, dat is iets wat ik zeker niet wil. Onderwijs dan, een maand geleden ben ik mij daar vol op gaan focussen. En nu, weer vier weken later weet ik het persoonlijk al helemaal zeker, het basisonderwijs. Ik heb nu in totaal 5 meeloopdagen gehad in de buurt van mijn woonplaats Arnhem, dit waren ook 5 verschillende scholen. En vijfmaal op rij was ik na het eind van zo'n dag moe maar zo voldaan, dat gevoel wat ik meenam onderweg naar huis is gewoon heerlijk oftewel onbeschrijfelijk! De dankbaarheid van de kinderen als ze iets snappen na het uitgelegd te hebben, de onzekerheid op de gezichten maar toch de eerste stap te durven zetten, de onschuldigheid bij groepskringen en de vragen die daarbij gesteld worden, het trots zijn op zichzelf als ze iets voor elkaar krijgen. Ik hoef hier vast niet uit te leggen wat het mooie is aan het vak van onderwijs geven!
Toch heb ik nog twijfels. Die worden grotendeels veroorzaakt door online te zoeken op ervaringen, ik weet dat dat geen goed idee is maar ja... ik ben nu eenmaal een google-generatie-kind. Ten tweede is het toch een vaak terugkomende negatieve mening van personen die al in het onderwijs werkzaam zijn. Termen zoals bezuinigingen, werkdruk, administratiedruk, grote klassen etcetera komen vaak voorbij. En dan nog mensen die dichtbij mij staan, familie, vrienden... die het me allemaal ten zeerste afraden.
Nu vroeg ik mij af... heeft iemand hier op een bepaald punt in zijn of haar leven ook op de positie gestaan waar ik nu sta? Ik luister graag naar ervaringen. En natuurlijk luister ik ook graag naar meningen en adviezen van anderen!!
Groetjes,
Arnhem30