Misschien is het wel leuk om iets te vertellen over het werk dat ik nu tijdelijk doe, bij gebrek aan banen in het onderwijs.
Ik heb voor vier weken werk in de agrarische sector. Elke morgen ben ik om 8 uur aan het werk bij een fruitteler, appels en peren plukken. Het lijkt heel simpel werk, maar er komt nog een hele filosofie bij kijken. Vooral bij appels plukken. Alléén de appels die zowel groot als rood zijn mogen geplukt worden. De rest moet blijven hangen. En nou zitten er altijd een heleboel twijfelgevalletjes aan die bomen, waarvan je denkt: moet die nou wel of niet? En wat je ook kiest... je zult altijd zien dat je de verkeerde keuze maakt, en op je kop krijgt van de baas.
Peren plukken is ook nog erg tricky. Je moet fruit altijd bij de steel pakken, om er zeker van te zijn dat de steel er aan blijft zitten. Maar peren hebben een dusdanige vorm dat ze minstens de helft van de keren uit je hand glippen, wat je weer komt te staan op een vernietigende blik van de baas. Maar allá, zolang de zon schijnt is het werk best te doen. Helaas schijnt de zon niet altijd in Nederland. Het gebeurt dikwijls dat de regen met bakken uit de lucht valt, en dan moet je gewoon doorplukken.
Een hele belevenis is de pauze in de tot kantine omgetoverde bouwkeet. Je zit dan met de hele ploeg bij elkaar, en iedereen behalve ik praat plat West-Fries. Nou is dat best wel te volgen, maar opmerkingen van mijn kant worden altijd aangehoord met een meewarige glimlach... 'een echte stadsjongen' hoor je ze denken. Verder kan ik heel goed opschieten met iedereen. Fruitplukkers zijn doorgaans heel relaxete mensen.
Het is zeker ook mogelijk om jezelf te specialiseren en te differentiëren in de fruitplukbusiness. Zo heb ik me gespecialiseerd tot áchterplukker: ik richt mij vooral op het fruit aan de áchterkant van de boom. Bovendien heb ik ook geleerd om een tractor te besturen. Dat is echt wel heel leuk om te doen, vooral omdat er een stuk of tien karretjes achter hangen. De uitdaging is om met die hele trein een goeie bocht te maken, of zonder één tak te breken tussen twee rijen perenbomen te rijden.
Al met al is het best uit te houden, hoewel het natuurlijk bij lange na niet is wat ik écht zou willen doen. Maar je bent lekker buiten, het werk is niet al te zwaar, en je hebt volop gelegenheid om lekker te kletsen met je collega's (als er maar gewerkt wordt). Toch is het niet iets wat ik mijn hele leven zou willen doen.
Wees gewoon jezelf. Meer kun je niet zijn.
door thomas op 07 aug 2004, 14:49 
