door mees op 06 nov 2002, 16:30
Ik wist het zeker, toen ik een paar jaar geleden met de Pabo begon, kleuters. Doordat ik daar als participerend ouder ook veel mee gedaan had (spelletjes en ontwikkelingsmateriaal), had ik daar ook een binding mee. Ik was dan ook blij dat de eerste stageperiode bij de kleuters was. Ik maakte ook direct contact met ze, wat nog steeds het geval is. Toen kwam na een half jaar groep 8. Met open ogen ingegaan en vervolgens wist ik het niet meer. En iedereen maar zeggen: 'Jij bent een typische bovenbouwer.' Maar waarom, ja dat kon niemand uitleggen. Tot een docent op de Pabo het wel kon. Je weet veel van de wereloriënterende vakken en kan in de bovenbouw dieper op zaken ingaan. Je geniet ook van de discussies! Ja, dat was allemaal waar, terwijl het knutselen (en dat bedoel ik zeker niet negatief, want ik heb een enorme bewondering voor leerkrachten die in de kleuterbouw werken), me niet zo goed afging. Ik verloor ook het overzicht.
Dus in mijn derde jaar heb ik de keus gemaakt. Nu voor het tweede jaar groep 8. Heerlijk! Vaak ben je meer een manager dan een meester. Puberproblemen het hoofd bieden, rust scheppen rond de CITO. De groepsvorming in de eerste weken (inclusief werkweek) en natuurlijk de musical. Daar komt bij dat mijn grootste kracht ligt in het sociaal/emotioneel vlak en het pedagogisch handelen. Er is één ding heel vervelend van een groep 8. Aan het einde van het jaar gaan ze echt weg. Gelukkig heb ik ze allemaal al weer een keertje gezien en het gaat ze goed. Da's lekker voor een meesterhart.
Van de week toevallig weer eens bij de kleuters geweest, voor collegiale consultatie. Wel heer erg zitten genieten van de onbevangenheid en zelfstandigheid. En zoals al eerder gezegd, bewondering voor de leerkracht. Een vak apart.