door Jamar op 05 sep 2006, 20:29
Je zet er dan wel een smiley achter, maar deze reactie ligt mij al een poosje zwaar op de maag. Omdat ik denk dat heel veel leerkrachten er zo over denken en dat daardoor mijn kinderen (en heel veel andere hb-ers) zoveel problemen ondervinden. Want het KAN gewoon niet, al ben je nog zo'n goede leerkracht.
Ik denk dat het symboliseert dat het probleem enorm onderschat wordt.
Ik ben zelf een HB-kindje geweest, dus ik weet waar ik over praat, Jamar. Ik heb het ook moeilijk gehad in de tijd dat deze problematiek niet echt erkend werd.
Maar tijdens al mijn stages en lespraktijk heb ik ook weleens met (hoog)begaafde kinderen te maken gehad. Mijn ervaring is dat het best mogelijk is om deze kinderen binnen het klassikale systeem voldoende uitdaging te geven. Misschien dat ik hier door mijn eigen ervaringen wat alerter op ben, maar ik durf er een eed op te zweren dat ik er binnen het klassikale onderwijs in zou slagen om ook hoogbegaafde kinderen en kinderen met leerproblemen de aandacht, uitdaging en hulp te geven die ze verdienen.
Ik zeg niet dat de aandacht voor hb-kinderen altijd optimaal is, maar ik denk ook dat de capaciteiten van leerkrachten weleens schromelijk onderschat worden als het hierom gaat... en dat negatieve ervaringen met een leerkracht vaak meteen geprojecteerd worden op het hele onderwijs. Ik word er wel eens moe van om mezelf en het onderwijs in het algemeen de hele tijd hiertegen te moeten verdedigen.
Dus dat jij en andere ouders een vervelende ervaring hebben gehad hiermee is erg rot voor jullie. Maar er zijn ook ouders die vervelende ervaringen hebben met de onderwijsstromingen die jullie ophemelen. Niet elk type onderwijs werkt voor ieder kind, en ook niet voor iedere leerkracht. Maar ik weet van mezelf dat ik met een combinatie van klassikaal onderwijs en adaptief onderwijs een heel eind kom.
Kortom: IK WEL! Punt.
Jaaaaaaaaaa, maar nu zeg je dus in feite iets anders dan in je vorige reactie. Toen ging het over het naar de overkant brengen van 30 schaapjes. En dan alle schaapjes tegelijk, zonder dat je ook maar 1 schaapje tekort doet, want jij wilde maar 1x lopen. Als ik jouw uitleg nu lees, red jij het ook nog steeds niet met 1x lopen. Bij een combinatie van klassikaal en adaptief onderwijs hebben we het dus niet over 1x lopen, maar over al die schaapjes naar de overkant helpen op de manier die voor zowel de schaapjes als voor jou het meest effectief is. Dat kan soms als hele groep zijn, maar veel vaker toch opgesplitst naar de (on)mogelijkheden van de individuele schaapjes. Je hoeft geen 30x te lopen, maar met 1x red je het ook niet.
Ik stel me voor dat er een groepje zelfstandig naar de overkant loopt, en een groepje waarbij je alleen even moet uitleggen dat ze eerst goed naar links en rechts moeten kijken. Heb je al aardig wat schaapjes over, zonder dat je zelf mee hoefde te lopen.
Vervolgens een groepje waarbij je tot de helft mee moet lopen, dan nog een groepje waarbij je helemaal mee moet lopen en tot slot nog 2 schaapjes die je aan de hand mee moet nemen. Heb je zelf 2,5 keer gelopen en zijn al je schaapjes veilig aan de overkant. Hoewel je die twee laatste schaapjes natuurlijk ook met het laatste groepje mee kunt nemen, zodat je maar 1,5 keer hebt hoeven lopen.
Wel hebben een heleboel schaapjes aan de ene of de andere kant staan wachten totdat de hele groep weer bij elkaar was om verder te lopen.
Verder heb ik niet de indruk dat ik welke onderwijsstroming dan ook aan het ophemelen ben. Mijn kinderen zitten op een Montessorischool, omdat ik een fervent tegenstander ben van het klassikale systeem. En dan was deze school de enige reële optie in de buurt. Maar ik zie er ook de nadelen van.
Wat dat aangaat heb ik hier nog steeds geen enkele reden gezien om het klassikaal onderwijs positiever te gaan zien. Iedereen doet zijn best, daar ben ik van overtuigd. En ik begrijp heel goed dat niet alles optimaal KAN zijn. Dan weer voor de ene groep kinderen, dan weer voor de andere groep zal er iets te wensen overblijven.
Wat mij het meest stoort is dat ik het idee heb (en niet alleen gebaseerd op mijn eigen ervaringen) dat veel leerkrachten het probleem ongelooflijk onderschatten.
Elk kind heeft het recht om een uitzondering te zijn.