Stelling - het advies 'streng beginnen' is achterhaald

[Anita]

http://www.fons-vernooij.nl/streng_beginnen.htm

[KarenM]

Ik geloof ook dat de strafmaat moet passen bij het 'vergrijp' en kinderen feilloos kunnen inschatten of het al dan niet redelijk is. Ik merk het ook aan de kinderen als ik eigenlijk niet redelijk ben, of veel te snel een conclusie trek wat er gebeurd is om het even snel te regelen en met de les te kunenn starten...

Ik denk dat je voor jezelf een aantal regels duidelijk moet hebben wat je echt wilt en hier ook heel duidelijk in moet zijn, qua naleving. Is dat streng? Voor mij is dat duidelijk zijn en je eigen norm als nieuwe juf duidelijk maken, hoe wil ik dat we samenwerken dit jaar. Verder is volgens mij het allerbelangsrijkste dat je snel echte interesse in de kinderen hebt, ze zich gezien en gehoord voelen en het idee hebben dat de juf om ze geeft. Ze nemen dan ook veel eerder iets van je aan.

Ik ben overigens heel benieuwd hoe het gaat tussen duo's die heel andere normen hebben in wat ze wel en niet goed vinden

[lucia]

En oorspronkelijk al een hele tijd geleden geschreven:

"Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in het blad School, nummer 4, d.d. 10 oktober 1981"

Het gaat er denk ik om dat je zegt wat je doet en doet wat je zegt!
Dat je duidelijk bent naat alle kanten. (ook naar jezelf)
Onderliggend moet je een gevoel van zekerheid uitstralen (ze ruiken het echt, zeg ik altijd!) en als jij weet dat je 'toch gaat winnen' is humor eigenlijk de prettigste manier.

Ik weet dat dit makkelijk gezegd is hoor maar de angst die vaak ten grondslag ligt aan (verkeerd) handelen zorgt voor veel problemen.

[jufHetty]

Hoe het bij duo's kan gaan n.a.v. opmerking Karen:
De afgelopen jaren heb ik al heel wat duo's gehad. Voor kinderen is het wel belangrijk dat een aantal zaken hetzelfde zijn bij beide leerkrachten, dat maakt het werk zoveel gemakkelijker: bv. organisatorische regels (zelfstandig werken, taken van de hulpjes, wel/niet eerst vragen of je naar het toilet mag, enz.)
Verder heb ik altijd verschillen in aanpak gekend met een duo, maar dat heb ik met mijn duo's altijd onderkend. Het is heel fijn dat je allebei op een manier kan werken die bij je past. Als je er met elkaar over praat dan leer je ook wer veel van elkaar. Zo heb ik al heel wat interessante gesprekken over "hoe pak jij dat aan met dat kind" en dergelijke.
Door het werken met een duo merk ik dat ik mij in mijn aanpak met kinderen steeds verder ontwikkel, er ontstaan steeds nieuwe inzichten en je krijgt automatisch ook steeds nieuwe kinderen.
Soms heb ik situaties gehad: "Wauw, mag dat van jou juf, bij juf (..) zouden we dat echt nooit mogen" of: "Nou, bij meester (...) mocht het wel." Zonder je collega af te vallen (of jezelf) pas je er altijd wel een mouw aan. Ik vraag dan aan de kinderen waarom ze denken dat het bij de een wel of niet mag, hoe het komt dat iedere leerkracht weer anders is. Tja, alles heeft voordelen en nadelen. Dat is het leven. En ook het gesprek met de kinderen kan mij nieuwe inzichten opleveren: "Dat was inderdaad niet nodig om te verbieden" of ik doewat water bij de wijn.
Uiteindelijk moet je handelen gericht zijn op de kinderen, een gezonde en veilige pedagogische situatie waarbij daardoor sommige dingen niet toegestaan zijn. En moet je als leerkracht je zelf ten dienste daarvan stellen en omwille van de kinderen je eigen "vrije" of "strenge" principes wel eens laten varen.
Ik kom er dus altijd wel uit, zowel met mijn collega's als met de kinderen, en dat is prettig werken.