[oktober 2002] Stress bestaat niet, ook al zo'n zin in de he

[Patrick]

Het valt me de laatste tijd op dat veel mensen je vreemd aan staan te kijken als je zegt, dat je 't niet druk hebt. Hè..?

"Zeker wel druk zo'n baan...?"
"Nou, nee, gewoon, tja wat is druk eigenlijk...?
"Het is wel even wennen als je helemaal voor jezelf gaat beginnen"
"En hoe is het met jou?" (had ik die vraag maar niet gesteld.....) Voor ik het wist, zat ik gevangen in een heel verhaal over studie, weinig tijd, veel werk, drukke kinderen, stressen en alles wat daar bij hoort. Ik zou er zelf bijna van gaan stressen.

Op veel onderwijsinstellingen wordt, m.i. terecht, geconstateerd dat leraren in dezelfde tijd steeds meer moeten doen. Derhalve kun je op personeelsvergaderingen soms het volgende zien om de tijd nog effectiever te vullen.
Casus Mark wordt door de direktie ingebracht. Mark werkt als leerkracht op een school en hij heeft het overzicht niet meer. Telkens ervaart hij dat hij tijd te kort heeft voor zijn werk. Telkens klaagt hij bij de direktie dat het werk hem te veel is. De opdracht voor de collegae luidt: help hem zijn werk binnen de beschikbare tijd (36 uur) effectief te kunnen doen.
Daar zit je dan.......Nou ik zou het wel weten. Weet je wat Mark moet doen...een horloge kopen! Dag Mark!

Stress bestaat niet, dat schep je zelf in een soort gedachtegoed. Net zoals bij casus Mark en net zoals bij 'goed', 'mooi', 'lelijk', 'fijn' en dat soort waarden. Daarom bestaat 'het luie kind' niet. (Mochten leerkrachten het in jou bijzijn daar nog eens over hebben, dan weet je wat je te doen staat). Deze begrippen zijn een perceptie van mijn waarneming, mijn gedachtegoed, waarbij ikzelf de hoogte van de lat bepaal.

In een gesprek met een collega hadden we het eens een keer over dit fenomeen. Hoe komt het toch dat iemand bergen kan verzetten, terwijl een ander bij 't minste of geringste 'gestresst' raakt?

Stress heeft alles te maken met welbevinden. Van nature is de mens geneigd moeilijke (wat is moeilijk) situaties te kiezen en onder de knie te krijgen. We houden van een beetje spanning. Zo blijkt b.v. uit onderzoek dat baby's alleen lachen als ze zelf een voorwerp, dat boven hun hoofd hangt, laten bewegen. Ze lachen daarentegen niet als de beweging niet door henzelf wordt veroorzaakt. Ze voelen zich meer wel, naarmate ze meer invloed kunnen uitoefenen op hun situatie.

Als je apen de keuze geeft het voedsel zo te pakken of er eerst een handeling voor te moeten doen, dan kiezen ze voor het laatste.

Het blijkt dat studie of werk meer voldoening geeft als je ervoor hebt moeten 'knokken'. De lastigste klussen (wat is lastig) leveren wel vaak het lekkerste (wat is lekker?) gevoel op..toch?

Werk of leren is plezierig of ziekmakend. Dat bepaal je zelf. Tijd bepaal je zelf. De (levens)vragen bepaal je zelf, het is alleen de kunst het juiste antwoord te kiezen. Mocht je nog eens het idee hebben dat je gestresst bent, dat de adrenaline door je aderen klotst en dat het je allemaal een beetje te veel wordt, onthoud dan even dat het meestal alleen in jouw hoofd zit. Het is jouw perceptie, jouw gedachtegoed. Jouw welbevinden bepaal jezelf. Waar leg jij de lat? En...wat doe je ermee?

Tot slot nog even dit over de vakantie: het is altijd goed om te ontstressen, want dan pas gaan we echt genieten.....

Het schijnt dat veel mensen, met een ander beroep, nogal jaloers zijn op de vele dagen die ze in het onderwijs hebben. Nou, daar kan ik heel kort in zijn, hadden ze dat beroep zelf maar moeten kiezen. Alsof ik me moet verantwoorden voor het feit dat ik weer aan het ligfietsen ben terwijl zij zitten te stressen... Ik kijk wel uit. Mocht je je dan toch willen verantwoorden m.b.t. dat vakantiegevoel dan heb ik hier nog een paar 'statements' verzameld. Doe er je voordeel mee, als iemand het weer eens over stress, drukke kinderen of jouw zoveelste vakantie heeft.

"Ja, 6 weken, nou kijk ik ga altijd wel naar school hoor, maar de kinderen komen gewoon niet. Nee aan mij ligt het niet......"

"Laatst dacht ik nog, weet je wat ik ga lekker eerder naar school, alvast alles inruimen enzo..... Wat denk je, kan ik het gebouw niet in omdat ze de vloeren aan het schoonmaken zijn..."

"Ja, lekker hè die woensdagmiddag (BIG SMILEND), doe ik meestal de boodschappen en pak ik een terrasje, en jij?"

Student: "Tja, ik heb nog met m'n directeur gesproken over die herfstvakantie". Ik zei nog tegen haar: "Ik ben er echt niet aan toe. Als je 't goed vindt sla ik 'm deze keer over. Zal ik morgen een brief met de kinderen meegeven voor thuis...."

Heerlijk wat een vak, ik werk vrijwillig !