Open en Eerlijk

[Talleke]

Open en Eerlijk

De eerlijkste mensen zijn dronken of kind….
Bij dronken mensen ga ik het liefst een blokje om, maar de eerlijkheid van kinderen maakt me veelvuldig aan het lachen of ontroert me. Ik schaterde het uit toen een leerling uit mijn klas heel eerlijk tegen een chique meneer van een bank zei dat de bank de naam boerenleenbank beter had kunnen houden, omdat dat een veel leukere naam is dan de naam die ze nu hebben… Of toen een jongen uit groep 8 een van zijn vrienden ervan probeerde te overtuigen dat hij zijn vriendin moest dumpen, omdat ze witte sokken droeg! Niks geen omslachtige smoesjes verzinnen, gewoon zeggen waar het op staat!

Ik denk zelf dat een leerkracht met openheid een hoop kan bereiken in een klas. Als een leerkracht zich niet lekker voelt, net slecht nieuws heeft gehad of misschien wel een hele spannende gebeurtenis in het vooruitzicht heeft, hoeft dat niet verborgen gehouden worden voor de kinderen. Praat er niet om heen, maar leg uit wat er aan de hand is. Mijn ervaring daarin is meer dan positief.

De kinderen in mijn groep merkten de afgelopen tijd meer dan eens dat hun juf een mens is dat ook wel eens verdriet heeft. Toen ik onlangs in de middagpauze te horen kreeg dat mijn opa overleden was, kon en wilde ik dat niet verborgen houden voor de kinderen. En maar goed ook! Want hun reacties waren hartverwarmend. Sommige in woorden, sommige gewoon in hun manier van doen. Het medeleven deed me goed, hun serieuze manier van werken gaf me rust en de afleiding die ze me die middag bezorgden was ook heel prettig. Na school bleven nog wat leerlingen hangen. Omdat ze de klas moesten schoonmaken, om gewoon even te kletsen of om me een hart onder de riem te steken. “Juf, jij hebt maar pech met dit soort dingen! Het is een rotjaar voor jou”, zei één van mijn leerlingen die het goed wist te omschrijven. Dit schooljaar brengt best veel verdriet. Gelukkig wist dezelfde leerling uit zijn geheugen nog een minder nare gebeurtenis op te graven: “Behalve natuurlijk de baby!”
Waarop een andere leerling vol verbazing vroeg: “Ben jij zwanger dan?”….
“Neehee, waar ze tante van is!”

[Priscilla]

Wat mooi omschreven. Ik kan het alleen maar bevestigen. Geweldig..

[Talleke]

Bedankt voor je reactie Priscilla!
Ik zie dat al 86 mensen mijn column bekeken/gelezen hebben, het is toch fijn dat 1 iemand een reactie geeft

[Joke]

Ik dacht niet eens dat er nog mensen waren die hun verdriet verborgen hielden. Het lijkt me logisch om vreugde en verdriet te tonen. De kinderen doen dat zelf toch ook bij hun leerkracht?
Je omschrijft de steun die je van de kinderen ondervindt zeer treffend. Het leidt af, je voelt hun genegenheid en ze weten het heel goed onder woorden te brengen. Ik heb het zelf al vaak ondervonden in een waarschijnlijk net zo zwaar jaar als het jouwe. Veel sterkte in ieder geval.

Ik las net je reactie. Ik heb zelf heel lang moeten zoeken voor ik vond waar ik kon reageren na het lezen. Zou dat misschien het probleem kunnen zijn?
Hier is het duidelijk, maar onder je artikel niet.

[miek]

Ik kan dit ook alleen maar bevestigen, ik heb wel eens gemerkt dat mijn mentrix vorig jaar haar gevoelens voor zich wilde houden. De kinderen merkte toch dat er iets aan de hand was en werden er juist onrustig van, toen ze vertelde wat er speelde reageerden de kinderen heel lief en betrokken!

[miekiemousie]

Wel heb ik gemerkt dat het soms ook voordelen kan hebben als je het niet verteld. Het geeft voor jezelf een plek van afleiding. Een plek waarbij je er niet zo aan herinnnert wordt.

[Talleke]

Dan zou ik de Forum Admin willen vragen het reageren op de columns heel makkelijk toegankelijk te maken.... ik vind dit soort reacties namelijk leuk om te lezen en het stimuleert me om meer te schrijven

[juf mama]

Ik moest even zoeken hoe ik erop moest komen (inderdaad geprikkeld door de reacties) en vind het een mooi stuk. Heel herkenbaar. Ik heb gemerkt dat je het voor de kinderen ook makkelijker maakt door eerlijk te zijn. Als ze weten dat je een rotdag hebt, dan leggen ze de verantwoordelijkheid voor jouw anders reageren dan normaal ook niet ongewild bij zichzelf.

[moimoi]

ik kan t niet vinden en wil t graag lezen!!!

[juf mama]

Scrol vanaf dit antwoord terug naar de bovenkant van de pagina. Daar klik je op 'Artikelen bank'. Als je daar bent kun je 'm vinden.

[Patrick]

Je kunt ook de column lezen door te klikken op >>lees volledige artikel

In de columns kun je commentaar geven/een reactie, hiervoor moet je uiteraard wel ingelogd staan!

Aan alle nieuwe dingen moet men wennen, dus ik denk ook hierbij. Als het echt problemen oplevert voor velen, dan valt er altijd wel iets aan te passen.
Want het is zeker niet de bedoeling om reacties te belemmeren. Integendeel, ik ben juist blij dat er eindelijk wat reacties op gang komen op de columns!

PS: Ook ik herken de situatie in jouw column. Prachtig omschreven, en heel herkenbaar! Voor de kinderen kan het ook een gevoel zijn dat de leerkracht hen in vertrouwen neemt en ze ook opneemt in het "proces". Fijn om te lezen dat leerkrachten dit wel doen, want (misschien ligt het wel aan de stadscultuur) hier lijkt het weinig voor te komen dat een klas op de hoogte wordt gesteld. Al zijn er altijd wel uitzonderingen natuurlijk.

[Anita]

Het is denk inderdaad goed om zulke dingen te vertellen, zeker als je kinderen in de bovenbouw hebt. Zo waren kinderen vaak aan het mopperen op mijn collega omdat hij zoveel vergat, totdat ik vertelde dat hij een moeder had die ziek was en waar hij veel voor moest regelen. Weten is begrip kweken!

[juf_miriam]

Klopt helemaal!!!
Vanmorgen had ik superhoofdpijn. Dit heb ik meteen verteld (ik had inmiddels al een paracetamolletje op ) en de kinderen waren meteen heel rustig en begripvol.
Ook mooi; de ouders van een leerling zijn definitief (na jaren ruzies) uit elkaar. Daardoor was die leerling erg prikkelbaar en reageerde overal op. Aan 't einde van de dag had ze met bijna iedereen ruzie en toen heb ik haar bij me geroepen. Ik heb gevraagd of ze 't zelf wilde vertellen, wilde ze niet, ze wilde wel dat iedereen het wist, maar dat mocht ik dan doen. Dat zorgde voor heel veel o's en a's en tegelijkertijd veel begrip.
Ze ging weer helemaal happy naar huis!