De week van... (colums + reacties)

[Jufske]

Ik wil dit ook wel eens doen! Zeker in mijn blokstage is dit misschien wel leuk.

Ik hoor wel wanneer ik mag!

[MeesNick]

Ik wil dit ook wel eens doen! Zeker in mijn blokstage is dit misschien wel leuk.

Ik hoor wel wanneer ik mag!

Het lijkt mij ook leuk om een keer te doen! Maar dan wordt het waarschijnlijk ook een blokstage- of lintstageweekje.

Het is ook erg leuk om het van de al échte juffen en meesters te lezen natuurlijk.

[meester R.]

vinden jullie een weekje vso bezigheden leuk?

[Anita]

Klinkt allemaal heel leuk om te lezen! Ik begrijp dat MeesNick en Jufske wel willen schrijven, maar dan als ze wat meer stage hebben, dus misschien wil Meester R dit topic als eerste weer echt nieuw leven in blazen?

[meester R.]

ik zal een poging ondernemen..

[AntjeAnna]

Ik wil ook wel een poging wagen. Lees wel vaak de berichten hier, maar reageer niet vaak.

[Anita]

Ga je gang, want ondanks enthousiaste reacties is er nog niemand geweest die daadwerkelijk weer aan de gang is gegaan. Het is vandaag maandag, de ideale dag om te beginnen.

[MeesNick]

Ik kom ineens dit bericht weer tegen! Volgend schooljaar sta ik drie dagen in de week als stagiaire voor groep 8, dus dat zou genoeg stof tot schrijven moeten bieden. Zodra mijn stage weer een beetje op gang is gekomen (over een weekje of vijf) zal ik er aan beginnen. Leuk!

[jufHetty]

Ben benieuwd, leuk om weer eens mee te lezen uit de praktijk van stage. Ik heb meteen even je site bekeken: je bent goed bezig!

[Anita]

Ik blijf het jammer vinden dat dit topic geen nieuwe inhoud meer krijgt. Er wordt steeds geroepen dat het leuk is, maar er volgt geen inhoud. Wees welkom allemaal, je hoeft echt niet te wachten op een persoonlijke uitnodiging!

Dus Nick, ik kijk uit naar je bijdrage!

[super_juf]

Als ik aan het einde van de week nog energie heb, zal ik mijn week beschrijven. Eerste schoolweek staat bij ons bomvol activiteiten zoals spelmiddag met mijn mentorklas en zeilkamp. Afgewisseld met de nodige vergaderingen ;-)

[Tom]

Ik blijf het jammer vinden dat dit topic geen nieuwe inhoud meer krijgt. Er wordt steeds geroepen dat het leuk is, maar er volgt geen inhoud.

Nét leerlingen hè...

[Tom]

Zo, hier een verslagje van wat ik afgelopen week gedaan heb.

MAANDAG
Om half 9 kom ik het schoolgebouw binnen. Ik heb het eerste uur vrij, maar het is erg prettig om op je gemakje wat werkzaamheden te verrichten en weer te acclimatiseren. Ik neem een bekertje koffie en klets wat met collega's. Onderwerp van gesprek is een nieuwe app en abseilen. Een collega is met een groep leerlingen gaan abseilen zaterdag. Even horen hoe het geweest was. Leuk - en niemand is neergestort.
De eerste les die ik geef is aan 4VMBO. Een leuke groep van 27 stuks. Ze moeten eerst even het weekend bespreken. "Meneer! Heeft u laatst Ripper Street gezien op Fox?", vraagt eentje. "Dat leek me nou écht wat voor u". Wat kennen ze me goed, na die jaren. Ik bevestig dat ik inderdaad naar de betreffende serie gekeken heb. "Maakt u vast wel weer een lesje over, he?" Bij het behandelen van de grammatica merk ik dat de zomervakantie toch zijn sporen heeft nagelaten. Weer even opfrissen.
De tweede les is aan mijn mentorklas, ook een 4VMBO. Een paar leerlingen zijn meegeweest naar het abseilen zaterdag. "Het was best hoog, meneer! Ik heb niet gauw last van hoogtevrees, maar toen ik daar zo stond...", meldt een leerling achter uit de klas. "Ach jij, jij krijgt al hoogtevrees op een keukentrapje", kaatst rechtsvoor terug. Ze zijn het er over eens dat het een geslaagde sportactiviteit was. "Ik verheug me al op het kanoën". Wie zei dat leerlingen niet sportief meer zijn tegenwoordig?
In de pauze is het onderwerp van gesprek de tonijnsalade van een collega.
Het uur daarna heb ik een tussenuur. Omdat ik vrij veel taken heb, is het aantal lessen dit jaar weer wat lager. Ik sta te praten met de systeembeheerder wanneer M. uit een elektrotechniek-klas op mijn schouders slaat. "Hállo meneer!", klinkt het vrolijk. "Zeg, ik heb een tussenuur nu, zou u me misschien even kunnen helpen met Engels?" M. is een sympathieke knul, maar moet heel veel moeite doen om voldoendes te halen. Ik haal twee kopjes koffie en ga met hem op het studieplein zitten.
3VMBO staat het uur daarna op het programma. Ik vertel wat over het Britse koningshuis, dat is wel nodig, zo blijkt. "Queen Elizabeth is getrouwd met...?". "Prince Charles!", roept een leerling triomfantelijk. "Gast, dat is zijn moeder! Doe niet zo pervers!", meldt een andere leerling. We hebben nog veel uit te leggen, geloof ik. Ik laat ze vervolgens zelfstandig enkele opgaven maken.
Na de lessen heb ik nog een vergadering. Het gaat over geldzaken en zeker in de huidige tijden is het niet echt rozengeur en manenschijn meer.. Rond kwart over 5 verlaat ik het schoolgebouw met de directeur. Ik wijs hem op een 45 km wagentje dat op de parkeerplaats staat geparkeerd. "Daar reed ik laatst achter, ik was me aan het érgeren, dat wil je niet weten..", zegt hij.

DINSDAG
Ik begin vandaag met een brugklas. Lang geleden dat ik daar les aan heb gegeven. Nog helemaal gedwee komen ze het lokaal binnen. Enige hilariteit als een klasgenoot iets later het lokaal binnenkomt. Hij kon het lokaal niet vinden. Het is voor mij weer even wennen. Dingen die voor ouderejaars leerlingen heel normaal lijken, is voor deze jonge gasten nog helemaal nieuw. Bij het naar buiten gaan vraagt een leerling zachtjes: "Meneer, lokaal 8 is toch naar rechts he?".
"Ik heb het helemaal gehad met K.", meldt een collega als ik vredig in een kopje koffie sta te roeren in de docentenkamer. "Nu al?", vraag ik. "We zijn pas anderhalve week bezig". Ik drink een slokje koffie en wacht de tegenreactie af. "Ik zag hem binnen komen en die blik in zijn ogen alleen al. `Ga jij maar vooraan zitten!', heb ik meteen gezegd. Die gaat mijn jaar niet verpesten, dat zal ik je wel zeggen!". Ik gooi mijn, inmiddels lege, bekertje koffie in de prullenbak en vraag me af waarom sommige leraren voor het onderwijs gekozen hebben. Ik loop de docentenkamer uit en kom het jochie uit de brugklas weer tegen. "Meneer", vraagt hij zachtjes, "ik ben op zoek naar lokaal 22".
Mijn mentorklas is het volgende uur aan de beurt. "Mag ik dadelijk iets eerder uit de les?", vraagt één van hen. "Ik moet zometeen op theorie-examen voor mijn brommercertificaat". Ik zeg dat dat okee is. "Ben je niet nerveus?", vraag ik. "Nee". "Ik zou echt helemaal black-outs krijgen en slapeloze nachten krijgen, want ik zit me nu ook al druk te maken over de eindexamens, weet u - en ik had al eens gekeken voor homeopatetische midd.." - "Rustig maar, C.", onderbreek ik de immer razend enthousiaste spraakwaterval. Ze bedaart.
In de pauze is het onderwerp van gesprek het ontbreken van gezichtsbeharing van een collega.
Het zonnetje schijnt vrolijk het lokaal binnen als 3VMBO binnenkomt. Het laatste uur van de dag en aan de manier waarop ze binnenkomen, weet ik al dat ik niet al te veel meer van ze moet verlangen. "We hebben net twee uur wiskunde gehad, meneer", meldt K. "Ik voel me als een sinasappel, die helemaal uitgeperst is tot de laatste druppel", voegt P. toe. "Ach, f**k!", roept M. van achter uit de klas. "Ik wíst dat ik iets vergeten was! Mijn Capri-Sunne staat nog in mijn kluisje. Hélemaal vergeten!". De klas ligt in een deuk. Wanneer ze later zelfstandig aan het werk zijn, ga ik links en rechts naast leerlingen zitten om hen te begeleiden. "Meneer, ik snap de vraag niet". "Heb je gelezen wat er boven staat?" "Uh, nee". Terugkerend probleem bij de huidige generatie leerlingen, helaas.
's Avonds heb ik informatieavond voor de ouders. Altijd leuk om met de ouders te kletsen. Ik heb ze vorig jaar als mentor ook al regelmatig ontmoet. Wanneer je je verhaaltje staat te vertellen, is het toch altijd vreemd als je opeens volwassenen in je lokaal hebt zitten. Maar je herkent een twinkeling in ogen, een manier van praten, dezelfde manier van lopen, gelaatskenmerken en dan weet je weer: "Oja, hier zit K. senior, naast P. senior...". Bij het verlaten van het lokaal krijg ik een stevige hand: "Altijd weer leuk om af en toe weer eens in de schoolbanken te zitten, maar ben blij dat ik het niet meer de hele dag hoef te doen. Tot ziens, meester!". Ik kijk de vader na. Meester?

WOENSDAG
Na een kopje koffie, vandaag met een dermate hoeveelheid drab dat je er nog een half uur op kunt herkauwen en een gesprekje met een collega, die helemaal lyrisch was over haar nieuwe smartboard, begeef ik mij door de drukke gang naar het lokaal. Ik begin de dag weer met een brugklasje. Het is de eerste keer dat ik deze klas heb, dus even kijken wat voor vlees ik in de kuip heb. Onderdanig nemen ze al de boeken op hun tafel, maar ik zeg dat ik eerst eens even met ze wil kletsen. Verbaasd kijken ze me aan. Zei hij dat echt? Ja. Ik hecht veel waarde aan dit soort dingen. Ik stel me zelf voor en maak een rondje door de klas. Het wordt nog een klus om alle nieuwe namen van dit schooljaar in mijn hoofd te stampen. Tijdens mijn verhaal over beroemde plekken in Londen, zie ik dat een van de leerlingen zit te huilen. Ik neem hem even mee naar buiten en vraag wat er aan de hand is. Snikkend meldt hij dat hij zich niet goed voelt. "Weet je waar de WC is?", vraag ik. "Nee", snikt hij. Ook dát nog. Ik zwiep de deur open, roep: "Geen paniek, ik ben zó terug!", en race met hem naar de dichtstbijzijnde WC. Later lijkt het ons toch verstandiger dat hij naar huis gaat. Arme vent. Nu al ziek van school..
De tweede brugklas die dag begint langzaam een beetje te ontdooien en te wennen. De kippenstal kijkt nog steeds nieuwsgierig naar elkaar en de pikorde wordt langzaam bepaald.
Mijn eigen mentorklas heeft studieles van mij. De gelegenheid om even te peilen hoe het bij de andere vakken gaat. "De meneer van Duits legt goed uit, gelukkig. Nu snap ik het tenminste", is het oordeel over de lessen die in het lokaal naast me plaatsvinden. "Die mevrouw van scheikunde, die begrijpt zelf volgens mij niet waar ze mee bezig is, meneer", vindt een aantal leerlingen. Daarna praten we wat over het sectorwerkstuk dat ze dit jaar moeten maken en de stage.
In de pauze is het onderwerp van gesprek de gehaktballetjes van de collega biologie.
In een tussenuur ga ik even rondsnuffelen in de beroepsgerichte afdelingen. De leerlingen zijn aan het werk aan diverse apparaten en bezig met hun werkstukken. Ik vind het altijd leuk om te zien waar de leerlingen mee bezig zijn. Misschien zijn ze dan wel niet zo goed in een taal, of zaakvak, maar hier - in de afdeling - kunnen ze hun talenten laten zien. Behendig bedienen ze apparaat na apparaat en ik ben onder de indruk. "Ik zal u laten zien hoe 't werkt, meneer.." In de hoek is R. aan het werk, of ja.. hij is afwezig wat met gereedschap aan het spelen. "Enne?", vraag ik. "Het gaat weer k*t thuis", klinkt het zacht. "Straks even kletsen?", fluister ik, terwijl ik met een half oog kijk of leerlingen niet mee aan het luisteren zijn. Hij knikt.
3VMBO werkt vandaag aan een opdracht over de Zodiac Killer. Ik had een aflevering van Criminal Minds gezien waar deze beruchte seriemoordenaar genoemd werd. Dat leek me wel een interessant gegeven voor een les (of twee, of drie). Een boekje aangeschaft, wat rondgesnuffeld op internet en een aantal opdrachten in elkaar gezet, met smeuïge foto's. De klas smult. "Eigenlijk toch wel een gestoorde vent, he", peinst een leerling. Kijkend naar de cryptische puzzels die de Zodiac Killer achterliet en waar wetenschappers zich al jaren het hoofd over breken, klinkt het nuchter: "Ik ga vanavond eens kijken of ik die opgelost krijg".
Na de les stapt R. mijn lokaal binnen. "Ga zitten, kerel..."

DONDERDAG
De eerste twee lesuren heb ik vrij. Rond kwart over 9 kom ik op school aan. Op het sportveldje zie ik dat de leerlingen bezig zijn met een partij softbal. Ik ga even een kijkje nemen. Enthousiast rennen de leerlingen over het veld. Net zo enthousiast probeert de slagman steeds de bal te raken. "Wie het verkeersbord aan de overkant van het veld raakt, krijgt van mij 5 euro", roep ik in een vlaag van verstandsverbijstering. "Let op, hè, meneer..." De leerling geeft de bal een ontzettende poeier. Zo ver had ik die morgen nog geen bal zien vliegen. En jawel, het verkeersbord wordt geraakt. S h i t. "Dat was snel verdiend", klinkt het triomfantelijk.
"En waar komen wij nog vandaan?". De twee brugklassers kijken me met grote ogen aan. Een halve minuut geleden waren ze, 5 minuten te laat, binnengekomen. Opletten geblazen hier. Je moet ze een klein beetje laten merken dat te laat komen niet erg wenselijk is, maar als je het té stevig aanpakt, heb je een tranendal. "We dachten dat we biologie hadden, meneer", stamelt de ene. "En toen waren we naar lokaal 33 gegaan". Het onstuimige duo zat dus aan de andere kant van het gebouw toen ze hun fout ontdekten. "Nou ja, kan gebeuren hè. Voor deze keer dan". Ik zou zweren dat ik hun poriën zweet kon horen produceren.
Het uur er na heb ik 3VMBO. Ik plan een uurtje rustig zelfstandig werken. Geeft mij de gelegenheid om her en der wat individuele ondersteuning te geven - en om even bij te komen van de brugklas. Hoe leuk ze ook zijn, ze vreten - in deze fase van het jaar - wel energie. De 3VMBO die ik nu voor m'n neus heb is de rust zelve. "Als je een woord niet weet, mag je het ook op je telefoon opzoeken", zeg ik. Enigszins verbaasde gezichten. Normaliter horen ze dat de smartphone nooit gebruikt mag worden. Ik laat het digitale tijdperk toe in mijn klas. Een aantal leerlingen geeft gehoor aan de oproep en legt de smartphone op tafel. "Meneer, ik snap werkelijk helemaal niks van deze opdracht", laat een leerling weten. Ik schuif aan bij zijn tafeltje en analyseer zijn probleem. Met een half oog constateer ik tevreden dat de leerlingen geen misbruik maken van mijn digitale aanbod. Het is duidelijk dat de leerlingen slechts incidenteel even op Google Translate een woord opzoeken. Whatsappen is er niet bij. Geef leerlingen wat vertrouwen, en je krijgt ook vertrouwen terug.
In een tussenuur zit ik wat te werken in mijn lokaal. "Meneer, U raadt nooit wat ik voor de overhoring had!", klinkt het opeens luid en vrolijk. Ik schrik een beetje. Het is M. "Een 9! Echt vet, meneer! Bedankt dat u mij geholpen had!", straalt hij. "Goed gedaan, kerel. Ik ben trots op je!", zeg ik. "Chill, maar ik ga weer verder hè, ik heb eigenlijk Duits nu!" En weg is 'ie. Dat zijn van die kleine momentjes die het onderwijs zo leuk maken.
4VMBO krijgt uitleg over de modale werkwoorden, maar ik noem ze natuurlijk niet zo. Terwijl ik ze het verschil tussen "must" en "have to" aan het verstand probeer te peuteren, klinkt er in het lokaal naast me enorm lawaai. Ik hoor de deur open zwaaien en een scheldende collega. In het kader van collegialiteit zwaai ik mijn hoofd even om de deur om te kijken of alles goed gaat. Je weet maar nooit... De betreffende collega is uit het lokaal verdwenen, maar de woede dampt nog na in het lokaal. "Wat was hier aan de hand?", vraag ik aan de klas. Er hangt een vreemd sfeertje. "T. en P. begonnen opeens te vechten in het lokaal", vertelt een leerling. "Zomaar?", vraag ik. "Denk 't niet. P. is T. al langer aan het irriteren. Werd ook eens tijd dat hij eens wat terug deed", meldt de verslaggever. "Doe wel even rustig totdat meneer W. terug is, anders is straks mijn klas van streek", verpak ik de waarschuwing in een grapje. Eenmaal in mijn lokaal vraagt de klas wat er aan de hand was. "Niks bijzonders".

VRIJDAG
Vandaag het eerste uur vrij. De roostermaker is een geschenk uit de hemel. In de docentenkamer gooi ik een kopje koffie naar binnen. Enkele collega's hebben een muzikaal getint gesprek. "Ik ben benieuwd wanneer de nieuwe DVD van Rush uit komt. Ze zeiden dit najaar". In een andere hoek bespreken vrouwelijke collega's breiwerkjes uit de Libelle. "Gisteravond weer lekker een corrigerende onderbroek op de bank zitten breien. Heerlijk!", kirt eentje. Nee hoor, dat zei ze niet echt, maar zoiets stel ik me er dan bij voor. In mijn postvak ligt een roosterwijziging. Ik moet een les geven in het biologielokaal.
"Dit is toch wel even een gezellig lokaal hè, jongens", zeg ik, wanneer ik de klas het biologielokaal binnenlaat. Opgezette vossen, dassen, konijnen en roofvogels hangen aan de muren en het plafond. In glazen stolpen zitten allerlei ondefinieerbare schepsels. "Ah, daar hebben we mevrouw J. ook", wijs ik naar het skelet. "Dat was in 1809 de lerares die in dit lokaal les gaf. Na haar dood wilde ze graag in haar lokaal blijven staan". 3VMBO trapt er met open ogen in, zich niet realiserend dat het schoolgebouw er pas sinds 1983 staat. In deze les doe ik een luisteroefening met het nummer "Baby Loves Me" van Eels. De clip speelt zich af in Londen, dus dat is ook mooi meegenomen.
4VMBO staat al met een been in het weekend. Omdat ik niet elke les uit het boek wil werken en ik me zeker ook niet wil laten leiden door het boek, heb ik voor deze les een aantal opdrachten over Bear Grylls in petto. Ik weet dat de leerlingen hem een interessante persoonlijkheid vinden. Wanneer ik de opdrachten inleid met een verhaaltje, raakt de klas enthousiast en vergeet even het naderende weekend. "Had u dat gezien, meneer, toen hij in de vacht van een schaap ging slapen?", zegt eentje. "Dat was smerig he, maar toen hij zijn eigen urine ging drinken.. baaaaaah", voegt de ander toe. "Waarom eet die vent een oogbal?", vindt een derde. Oke, dit wordt een leuke les.
Onderweg naar mijn lokaal kom ik R. weer tegen. Ik zie aan zijn gezicht dat er wat aan de hand is. R. is een leerling waar ik veel tijd in steek. Ik luister naar hem als het slecht gaat thuis en probeer hem te pushen om, ondanks zijn lage motivatie, toch zijn best te blijven doen. "Gaat het?", vraag ik. Hij knikt, maar ik zie glanzende ogen. "Kom effe", zeg ik en ga met hem een leeg kantoor binnen. "Wat is er aan de hand?". Hij schudt zijn hoofd en zwijgt. Niet veel later stromen de tranen over zijn wangen. "Ik had dus echt goed geleerd voor natuurkunde he", hakkelt hij. "Ik had de hele avond aantekeningen liggen maken, weet u.. ik had er écht goed mijn best voor gedaan". Ik prijs hem, omdat ik weet wat dit voor gigantische stap voor hem was. "Heb ik net mijn punt terug gekregen.. een DRIE KOMMA ACHT...". Ik troost hem en pep hem een beetje op. "We laten ons niet uit het veld slaan, afgesproken?". Een lach verschijnt op zijn betraande gezicht. "Okee".
In de pauze is het onderwerp van gesprek de loting van de Champions League. De voetbalkenners gooien de ene na de andere voorspelling over de tafel. De anderen laten merken dat voetballen een sport voor neanderthalers is. "Wat zitten kijken naar 12 rennende mannen in een kort broekje, kom óp zeg!", klinkt het aan het einde van de tafel. "Het zijn er 13, je vergeet de scheidsrechter".
Het laatste uurtje voor het weekend is weer een 3VMBO. "Leuk meneer, u sluit met ons de week af!", zegt een leerling terwijl hij zijn boeken op de tafel pakt. Omdat ik weet dat ik op dit tijdstip van de week de leerlingen niet meer moet gaan vervelen met grammatica, heb ik een kijkvaardigheidsoefening in elkaar gezet. De leerlingen kijken naar een interview met de actrice die Penelope Garcia in Criminal Minds speelt. Haar enthousiasme in het interview is aanstekelijk. "Wat een knettergek mens", klinkt het achterin de klas, "maar ik word er wel vrolijk van!" De laatste 10 minuten laat ik ze vrij en mogen ze wat met elkaar kletsen. De plannen voor het weekend worden besproken. Wanneer het belsignaal klinkt, verlaten ze uitgelaten en "prettig weekend he, meneer" roepend het lokaal. Stilte keert weer terug in het lokaal. Ik ruim mijn spullen op, sluit de ramen en kijk even mijmerend naar buiten. Daarna loop ik richting docentenkamer. De conciërge kwispelt dat een van mijn mentorleerlingen ongeoorloofd aan het roken was. Een teamleider vraagt of ik even wil nadenken over de agenda van ons mentorenoverleg komende week. Een van de dames van de huishoudelijke dienst is de WC's aan het poetsen. Wanneer ik "PRETTIG WEEKEND!!" naar binnen roep, galmt het zó hard dat ze bijna van schrik de WC-pot in springt. In de docentenkamer staan bitterballen op tafel. Het is weer vrijdagmiddag!

[miekiemousie]

Erg leuk! Fijn om een inkijkje in het VO te hebben. Ik wardeer je aandacht voor de leerling echt. Wat fijn dat je de lessen afstemt op de groep en het kind.

[JufH]

Wat onwijs leuk om te lezen! Jij bent volgens mij echt zo'n leraar die het verschil maakt voor de kinderen!