Aan een ieder die twijfelt
Als iemand aan mij vraagt wat ik doe, zeg ik altijd dat ik leerkracht ben. Ik heb de Pabo gestudeerd, maar niet op een school werkzaam. Het eerste wat ik te horen krijg is dat ik geen 'type' ben om meestertje te spelen. Waarom niet?
"Waarom ben je naar de Pabo gegaan, dat is toch een opleiding voor meiden?" Huh?
Toen ik mijn beroepskeuze moest maken heeft iedereen mij gek verklaard dat ik voor het onderwijs koos. Met een Havo diploma met de vakken natuurkunde, scheikunde, wiskunde A en B en economie ga je toch een 'echte' HBO opleiding doen. Waarom?
Als ik tegen vrienden of familie vertel over hoe het er aan toe gaat in een basisschool, dan krijg je altijd te horen dat zij dat toch niet zouden kunnen. "al die schreeuwende kinderen, ik heb al genoeg aan mijn eigen kinderen". Schreeuwende kinderen?
Laat één ding duidelijk zijn. Wanneer je een baan in het onderwijs hebt, ben je in het bezit van een wereldbaan. Je hebt een baan waarbij je de macht hebt bij te dragen aan de ontwikkeling van een grote groep toekomstige spelers in deze wereld. Daarnaast heb je een baan waarbij je genoeg vrijetijd hebt die je kunt gebruiken voor echt belangrijke dingen in het leven, de mensen om je heen.
Een ieder die dit beroep niet op waarde kan schatten, mag een top salaris verdienen en denken dat hij/zij het beter voor elkaar heeft. En vergeet dan niet aan je zoon/dochter te vertellen waarom je op zondag het vlees bij mama in de keuken aan het snijden bent!