[maart/april 2003] Helaas, bij hem kan ik niet leren!

[WEBMASTER]

Helaas worden veel problemen in het onderwijs te veel op het bordje van het kind gelegd.
Helaas worden kinderen vaak als enige oorzaak gezien voor gedrags- of ordeproblemen in de groep.
Helaas is een leraar vaak onvoldoende in staat intern te attributeren.
Helaas geeft een leraar, vaak onbewust, de goede kinderen in de groep meer beurten en positieve aandacht.
Helaas weet een leraar niet, of ontkent hij, dat er in zijn groep gepest wordt (niet bij mij!).
Helaas zijn er ook leraren die absoluut niet met kinderen kunnen omgaan.

[juf_miriam]

Uit ervaringen van mijn vroegere basisschooltijd EN van ervaringen met mentoren, weet ik dat zo'n leraren HELAAS bestaan.

Maar ik wil me hiervan distancieren.
De stelling die ik hierbij wil neerzetten is;
Het is vaak geen probleem VAN het kind, maar een probleem VOOR het kind. Zijn omgeving is DE plek die hem kan helpen...Maar die omgeving moet wel deskundig genoeg zijn; is dat niet het geval, dan moet er voor deskundigheid gezorgd worden. Een kind kiest er niet voor om druk te zijn, of om gepest te worden of juist om te pesten. Het gebeurd door allerlei omstandigheden. Vaak is het signaalgedrag en het zou oneerlijk zijn om daar zomaar overheen te walsen!!

[Klimjuf]

Inderdaad, helaas, helaas...
Laatst een artikel gelezen over het geven van beurten in de basisschool, dat bijna elke leerkracht dit sekse-gericht doet en ook verschil maakt tussen zwak en beter. Dit vind ik echt een enge gedachte, want dat is veel, bijna elke leerkracht...
Ik probeer er regelmatig bewust van te zijn, maar ja, of dat genoeg is...

[Lespakket]

Inderdaad, er bestaan leerkrachten waarbij iedereen denkt: helaas. Ik heb in mijn stage eens zo iemand mee gemaakt. Maar toen ik dat kenbaar maakte aan een collega, werd me verteld dat: iedereen ervan wist, en dat ze toch over een aantal jaar met pensioen zou gaan...
Tsja, wat doe je dan?

[Patrick]

Helaas kan ik het niet laten om er 1 toe te voegen. Want die ontbreekt nog deels naar mijn mening.

Helaas, zijn er mensen die zich willen geven voor het onderwijs die niet worden voorbereid op de daadwerkelijke praktijk.
Helaas, denkt de pabo dit wel te doen.
Helaas voor hen hebben wij de punten die ontbreken zelf aangekaart......


Hmmm ik moet zeggen dat het nog moeilijk is om dit in de juiste woorden uit te drukken. Helaas voor mij

Ik vind het een hele sterke 'column' van de Master. Ik zou hier van wel een T-shirt willen hebben.... Echt te gek gewoon!

[Anne]

Helaas heb ik ook zo'n mentor meegemaakt. Voor mij is ze een geweldige mentor, ik mag alles doen, krijg alle ruimte, het is heel gezellig; maar ik schrik er soms van hoe ze met de kinderen omgaat.....van positief benaderen heeft ze vaag iets gehoord, maar veel is negatief: nee, dat is fout; vertellen wat kinderen fout hebben gedaan in de klas (dus zodat anderen het horen...) en ga zo maar door. De eerste dag dat ik er was viel me gelijk al op dat ze een paar kinderen heeft die constant de beurt krijgen.
Voor mij is ze echt een voorbeeld van hoe ik in de klas niet wil worden! Ik geef zoveel mogelijk lessen, dat de kinderen nog wat positieve aandacht krijgen....en de kinderen vinden het geweldig als zij er een dagje niet is.....voor mij leuk, maar voor haar niet echt natuurlijk. En ook bij mij geldt; volgens mji weet het hele team ervan, maar niemand zegt iets.....

[jade35]

Ja, helaas bestaan er zulke leerkrachten, helaas wordt er ook inderdaad gedacht : ach, over een poosje gaat zij / hij met pensioen.
Ook bij mij op school zijn er leerkrachten waarvan ik denk: tjonge jonge wat doe jij in vredesnaam voor die klas ? en ook : hoe heb jij ooit je diploma gehaald ?
Triest, maar ik heb helaas ook gemerkt: als je er iets van zegt tegen collega's, wordt JIJ er op aangekeken.
Helaas zijn het vaak de collega's die vrij hoog in de formatie zitten, die dus echt wel lekker safe zitten terwijl ik bijvoorbeeld helemaal onderaan sta, laatste erbij eerste eruit bij minder formatie.
Ik heb geen oplossing, geen raad, helemaal niks, maar wou dit gewoon even kwijt.

[Geoffrey]

Het enige wat je kunt doen is jezelf bewust zijn van je eigen sterktes en zwakheden, en bereid zijn om je eigen zwakheden te verbeteren. Helaas zijn er teveel leraren die denken dat ze de perfecte leerkracht zijn als ze eenmaal hun diploma hebben. Je kunt ALTIJD nog wel iets leren, en jezelf altijd verbeteren.

Ik vond het trouwens wel een sterk punt: 'helaas kijken veel leerkrachten nog met rood na en letten ze teveel op de fouten'. Dat ben ik me vorig jaar bewust geworden en sindsdien kijk ik met groen na, en zet ik er altijd wel iets positiefs bij (als kinderen het verdienen natuurlijk). Het effect was meteen merkbaar: de kinderen gingen meer hun best doen om een positief commentaar te ontvangen.

[Lespakket]

[quote author=jade35 link=board=19;threadid=1930;start=0#16654 date=1049580017]
Helaas zijn het vaak de collega's die vrij hoog in de formatie zitten, die dus echt wel lekker safe zitten terwijl ik bijvoorbeeld helemaal onderaan sta, laatste erbij eerste eruit bij minder formatie.[/quote]

Even een zijweggetje: dit vind ik ook heel oneerlijk. Ik ben dit jaar als laatste binnen gekomen, en de kans is groot dat ik volgend jaar weer weg moet door inkrimping. De directie zegt: we zouden je heel graag willen houden. Het bestuur zegt zelfs dat ze graag zouden hebben dat ik bleef. En toch moet ik weg!! Ik heb een goede beoordeling gehad, ben ik een beetje arrogant door te zeggen dat ik denk dat ik beter functioneer dan enkele andere leerkrachten... En toch moet ik weg...

[angela]

Ik ga even door op het zijweggetje dat biebels in is gegaan (hoewel het beter onder een klaagtopic zou passen:

Ik moet aan het einde van het jaar ook weg. Ik heb me dit jaar helemaal de pleuris gewerkt, een groot aantal dingen op de rails gezet die in de bouw helemaal niet goed gingen, kortom de frisse wind is er door heen gegaan en er lopen nu een aantal dingen heel erg goed. De school groeit nog steeds en de directeur is tevreden over me.
Uit onverwachte hoek komt dan toch de klap: een school die onder hetzelfde bestuur valt heeft te veel leerkrachten (veel 60+ heb ik gehoord) en te weinig leerlingen. Volgend schooljaar komt een aantal van hen bij ons op school en moeten een paar van mijn collega's en ik het veld ruimen. Ik vind het zo oneerlijk.

[gympie]

Tja, ik denk dat iedereen zich wel schuldig maakt aan de één of andere fout. Ook ik (in het bewegingsonderwijs) ben me er van bewust dat het makkelijk is om de betere leerling een beurt te geven om bijvoorbeeld iets voor te doen. Daarom geef ik vaak bewust de wat 'minder motorische' leerling een beurt wanneer hij of zij enigzins een juist voorbeeld kan geven. Je ziet ze dan groeien.
Enfin, de groepsleerkrachten bij ons op school zijn momenteel bezig met een observatieprocedure in het kader van 'werken aan een adaptieve school'. Helemaal zo gek nog niet om een paar keer per jaar eens alle leerkrachten te laten observeren door hun collega's. Anders groei je zo vast in je eigen patronen.

[anoniem]

Even een aanvulling (?) bij Angela en Biebels. Ik krijg namelijk niet eens de kans om het jaar vol te maken. In november mocht ik weer eens puin komen ruimen. Dit maal in een bovenbouw groep. Voor mezelf weet ik dat dit voor mij geen goede groepen zijn, maar de school durfde het risico aan. Nu werk ik bijna dertig weken op school, de flexwet gaat mee tellen. Krijg is opeens te horen je bent niet geschikt voor het onderwijs en kunt ophoepelen. Nou ik ben dus duidelijk heel erg boos. >:(

[Elske]

Helaas gebeuren deze dingen maar al te vaak!

Nu wil ik echter iedereen aanraden:


Een andere deur gaat open.
>
>Wanneer één deur
>naar het geluk
>gesloten wordt,
>gaat een andere open.
>Maar we kijken
>vaak zolang
>naar de gesloten deur,
>dat we de andere,
>die voor ons geopend is,
>niet zien.


Probeer alsjeblieft te kijken naar die open deur en probeer daar iets mee te doen!
Een ander kun je niet veranderen, begin bij jezelf! En kijk naar wat je wel goed doet!
De rest komt dan hopelijk ook en anders voel je je (en de kinderen misschien ook wel) een stuk gelukkiger!