Wat zou jij doen?

[juf mama]

Ik doe de deeltijdopleiding en heb daarvoor in plaats van LIO twee dagen in de week eindstage. Daarnaast val ik twee dagen in op dezelfde school. In een van de klassen (groep 1) kom ik al vanaf het begin van dit schooljaar 1 vaste dag in de week. Op dit moment is er sprake van een conflict met mijn duo omdat ik (toen ouders vroegen hoe het die dag was gegaan) heb aangegeven blij te zijn dat hun zoon wat losser komt en steeds meer taal oppikt. Dit terwijl mijn duo net een gesprek met ouders had gehad omdat hij (volgens haar) niet kan praten. Hier wist ik echter niets van. Op mijn dagen praat deze jongen gewoon en begint hij steeds losser te komen en mijn duo heeft de problemen die zij met deze jongen ervaart nooit met mij besproken. Ik ben hier inmiddels het topic over 'electief mutisme' tegengekomen, maar het conflict gaat dus vooral over het feit dat ik vind dat er eerst overleg had moeten zijn met alle betrokkenen (dus ook de vaste invaller), terwijl mijn collega vindt dat het om HAAR klas gaat en dat ik helemaal niet met ouders had mogen spreken. Sterker nog: zij heeft ook haar klacht niet bij mij neergelegd, maar bij de IB-er, met de vraag of die mij op het matje wilde roepen. Ik ben benieuwd wat jullie hier van vinden en wat jullie zouden doen als jullie in mijn schoenen stonden.

[moimoi]

jeetje, wat vervelend! Als ik het goed begrijp zie jij dit kindje 1x per week en je duopartner 4x per week?
Hebben jullie geen klassenoverdrachtschrift of iets dergelijks of doe jij gewoon de lessen die zij bedenkt en voorschrijft?
Kortom - heb je het idee dat je haar duopartner bent als je aan het werk bent (overleggen, samen activiteiten en lessen en knutselwerkjes bedenken) of ben je gewoon die ene dag per week "invalster"- dus draai je de lesjes die zij wil en bedenkt?
Ik denk dat ik dit eerst duidelijk moet hebben voordat ik je kan vertellen wat ik er van vind en wat je er aan moet doen.

Het heeft met taakomschrijving te maken, jij voelt je zelf "duopartner", de ander kan je zien als vaste invalster. En dan kan ik mij voorstellen dat ze het vervelend vindt dat jij zoiets zegt tegen ouders. Maar als je benoemd bent als duopartner, dan vind ik dat zij jou had moeten inlichten over haar bevindingen en eventuele achtergrondinfo mbt dit kindje.
Dus... ik ben benieuwd naar je antwoorden!

[juf mama]

@moimoi: goede vragen. Mijn positie zit tussen de posities die jij noemt in. Ik ben in deze groep de vaste invaller op donderdag. De kinderen hebben vier dagen les. Zij doet dus drie dagen en is daarmee de vaste juf. Omdat ik op dezelfde school op vier dagen 3 verschillende groepen heb EN omdat ik naast de stage en de invalbaan ook nog een studie en een gezin heb EN omdat we thema's op onze school samen met de parallelgroepen voorbereiden (er zijn 3 groepen 1) en dit overleg plaatsvindt op de dag dat ik in groep 3 sta hebben we aan het begin van het schooljaar samen afgesproken dat zij de lesvoorbereidingen voor de hele week verzorgt. Verder is er (normaal gesproken) wel sprake van overdracht en overleg. Zo ben ik bijvoorbeeld ook gewoon betrokken geweest (lees: gevraagd betrokken te zijn) bij een eerder gesprek met ouders over de problemen die deze jongen heeft in de klas (vermoeden van een ASS).

Deze jongen is lang stil geweest en op de dag dat hij voor het eerst spontaan in de kring mee durfde te doen heb ik niet meer gedaan dan de vraag van vader over hoe het die dag gegaan is eerlijk beantwoord. Deze info is ook naar mijn collega toe gecommuniceerd. Ik heb van haar toen echter niet teruggehoord dat hij bij haar nogsteeds niet spreekt of dat er iets mis zou zijn geweest met mijn reactie. Dit komt nu pas, nu zij (4 weken later) in een gesprek met vader over het feit dat de jongen volgens haar niet kan praten van vader terugkreeg dat hij dat thuis en bij mij wel doet.

Verder vind ik trouwens dat je ook als vaste invalster nogsteeds zelf het eerste aanspreekpunt hoort te zijn wanneer degene bij wie je invalt iets te zeggen heeft over je gedrag, en niet de IB-er.

[Joke]

Het is iig al fout van haar dat ze zelfs nog nooit gevraagd heeft hoe die jongen bij jou reageert.
Hoe kan je nu met stelligheid zeggen dat hij helemaal niet praat als je niet alle situaties apart bekijkt? Thuis (huisbezoek), met medelln. (observaties), met familie (navragen bij ouders), kinderen uit de straat (wie woont er bij hem in de buurt), kinderen uit andere groepen (observaties), andere volwassenen in zijn omgeving (gesprekken met o.a. jou).

Alle zaken die op een gezamenlijke groep betrekking hebben bespreek je eerst met de persoon zelf, pas daarna met de IB'er.
Dit doe je alleen als er een conflict ontstaat of als de ll. problemen heeft waarvan jij wilt dat er aandacht aan besteed wordt en waarover je beiden hebt overlegd.
Onze IB'er zou mij meteen hebben teruggestuurd als ik met zo'n opmerking bij haar gekomen was met de woorden:
'Heb je er al met ....... over gesproken?'
Daarnaast heb je niets bijzonders gedaan, zoals je zelf al schreef. Alleen een vraag eerlijk beantwoord.
Doordat zij er niet over heeft gesproken met jou was jij ook niet eens alert op het feit dat er misschien haken en ogen aan het beantwoorden van deze vraag zouden kunnen zitten.
Ik zou een gesprek met je 'duo' aangaan in aanwezigheid van de IB'er en alles uitspreken. (Straks ontstaat er een onwerkbare situatie en daarmee ben jij niet gebaat.) Laat hierin duidelijk naar voren komen dat jij je niet van problemen bewust was omdat dit probleem zich bij jou al lang vanzelf oploste en nauwelijks als probleem gekenmerkt kon worden omdat het daarvoor veel te kort heeft geduurd..

[juf mama]

@Joke: bedankt voor je reactie.

Ik heb maandag een gesprek met de bewuste leerkracht en de bouwcoördinator. Ik heb dat gesprek aangevraagd omdat ik graag duidelijke werkafspraken wil maken (dingen over mij met mij bespreken bijvoorbeeld). Goed dat je aangeeft dat het misschien ook handig is aan te geven me niet bewust te zijn geweest van de problemen, daar had ik in mijn boosheid nog niet aan gedacht.

[peter100]

Ik doe de deeltijdopleiding en heb daarvoor in plaats van LIO twee dagen in de week eindstage. Daarnaast val ik twee dagen in op dezelfde school. In een van de klassen (groep 1) kom ik al vanaf het begin van dit schooljaar 1 vaste dag in de week. Op dit moment is er sprake van een conflict met mijn duo omdat ik (toen ouders vroegen hoe het die dag was gegaan) heb aangegeven blij te zijn dat hun zoon wat losser komt en steeds meer taal oppikt. Dit terwijl mijn duo net een gesprek met ouders had gehad omdat hij (volgens haar) niet kan praten. Hier wist ik echter niets van. Op mijn dagen praat deze jongen gewoon en begint hij steeds losser te komen en mijn duo heeft de problemen die zij met deze jongen ervaart nooit met mij besproken. Ik ben hier inmiddels het topic over 'electief mutisme' tegengekomen, maar het conflict gaat dus vooral over het feit dat ik vind dat er eerst overleg had moeten zijn met alle betrokkenen (dus ook de vaste invaller), terwijl mijn collega vindt dat het om HAAR klas gaat en dat ik helemaal niet met ouders had mogen spreken. Sterker nog: zij heeft ook haar klacht niet bij mij neergelegd, maar bij de IB-er, met de vraag of die mij op het matje wilde roepen. Ik ben benieuwd wat jullie hier van vinden en wat jullie zouden doen als jullie in mijn schoenen stonden.

Op zich heb jij gedaan wat je moest doen, eerlijk antwoord gegeven op de vraag van de ouder en je bevindingen kenbaar gemaakt. Had jouw "duo" jou op de hoogte gesteld van de bijzonderheden in het gedrag van dit jongetje dan had je wellicht iets anders gereageerd. Persoonlijk vind ik dat jij deze specifieke gedragskenmerken al eerder had moeten horen van jouw duo, je kan hier dan bewuster mee omgaan in de klas. (extra observaties etc.).

Het niet mogen spreken met ouders vind ik grote onzin, één van jouw leerdoelen is juist om een goed contact/communicatie met ouders op te bouwen. Het moet nooit zo zijn dat de stagiaire enkel maar over koetjes en kalfjes praat en dat ouders voor echt belangrijke zaken alleen bij de vaste juf kunnen aankloppen. Ik kan me wel voorstellen dat je ouders in veel gevallen doorverwijst naar de vaste juf omdat zij een beter zicht heeft op bijvoorbeeld de vorderingen en ontwikkelingen van kinderen simpelweg omdat zij de kinderen al langer kent en vaker ziet. In mijn geval was het zo dat mijn mentor mij van te voren altijd informatie gaf over typische gedragingen van ouders en kinderen. Ik wist dan van te voren al hoe ouders zouden kunnen reageren, wat ik kon antwoorden en wanneer het tijd werd om ze door te verwijzen naar mijn mentor. Sommige ouders zijn namelijk erg handig in het uitspelen van stagiaires/leerkrachten, bij juf 1 heeft mijn kind nergens last van, bij juf 2 wel, het ligt dus aan de juf en niet aan mijn kind etc. Om dergelijke misstanden te voorkomen moeten jullie onderling meer en beter communiceren, jou duo'er moet hierin het voortouw nemen. (meer info geven). Het feit dat ze direct naar de IB'er stapt vind ik alweer getuigen van haar gebrekkige communicatie naar jou toe, dit soort "misverstanden" moet ze gewoon met jou kunnen bespreken. Deed mijn mentor ook vaak genoeg, o.k. je hebt dit gezegd, dit zijn de gevolgen, gaan we samen kijken hoe we hier weer een positieve draai aan kunnen geven.

Ik wens je veel succes maandag met het gesprek!

En altijd kalm blijven he!

[Joke]

@amna Als het goed is, heb jij het gesprek achter de rug.
Heb je er een goed gevoel over?

[juf mama]

@Joke: het gesprek is inderdaad achter de rug en een en ander is uitgesproken. Omdat er duidelijke afspraken zijn gemaakt (ook over dingen die normaal gesproken vanzelfsprekend horen te zijn) voel ik me er wel goed over.