problemen in mijn lio-update: Lio is gestopt

[Daffy]

Ik kan je helaas geen tips geven, ik ga Maandag pas mijn blokstage in. Maar ik wil je wel heel veel succes wensen in je nieuwe stage! Ik ben erg lang onzeker geweest over mijn stageklas en heb vaak huilend bij de directeur gezeten, maar ik ben erg blij dat de leerkrachten van mijn LIO-school en ook de directeur erg veel vertrouwen in mij hebben. Het is fijn om te weten dat er mensen zijn die in je geloven en mensen die zeker weten dat je het kan. Ik hoop dat jij net zo'n fantastische school kan vinden, die verdien je!

Veel succes!

[Joke]

Laten we dan nu voor je duimen dat er een plekje voor je is. Succes en geloof in je zelf! Fouten maken mag.

[Geoffrey]

Dag Wilma,

Je hebt het zwaar te verduren gehad met jouw klasje en het is jammer dat het je zo op heeft gebroken dat je niet meer in die klas verder kunt gaan. Ik kan me voorstellen dat je het als een mislukking ervaart, maar ik denk dat je dan jezelf tekort doet.

Weet je... als leerkracht heb jij een bepaalde manier van lesgeven en heb je met bepaalde kinderen een betere 'klik' dan andere. Je kunt het zo treffen dat je een moeilijke groep hebt, en zeker als jij níet de vaste leerkracht bent, heb je het dan moeilijk. Je valt dan halverwege het jaar binnen terwijl binnen de groep al een 'pikorde' is ingesteld. Het was dan ook om die reden dat ik in mijn LIO-klas vanaf het begin van het schooljaar al elke week een dagje stage ben komen lopen in die klas. Ik maakte daardoor vanaf het begin af aan deel uit van de klas en daardoor kon ik in januari zo overstappen naar "meester voor de maandag en dinsdag". Het was toen niet meer nodig om elkaar nog uit te proberen.

Het is een sprookje dat élke leerkracht precies weet hoe hij/zij om moet gaan met élke leerling. Soms zijn er leerlingen waarmee het gewoon écht niet lukt om er een goede benadering voor te vinden. Dat ligt niet aan de leerling, dat ligt ook niet aan jou, maar dat ligt gewoon aan de wisselwerking tussen jou en de leerling. En als je in een groep komt waarin een paar van die leerlingen zó'n stempel op de klas drukken, dan heb je het zwaar. En als het echt teveel wordt, dan moet je aan jezelf denken én aan de kinderen, en de klas overdragen aan een leerkracht die wat beter op z'n plek is in zo'n klas. Jij bent misschien wel juist de ideale persoon voor een rustige klas, terwijl andere leerkrachten dat weer 'te saai' zouden vinden. Iedere leerkracht heeft zijn eigen kwaliteiten.

Je LIO-stage is een confronterende stage, waarin je jezelf echt leert kennen. Ik heb zelf geleerd dat lesgeven niet iets is wat ik tot in de eeuwigheid zou kunnen doen, en dat mijn sterke punten vooral in de één op één begeleiding zitten. Jij hebt nu geleerd dat je op dit moment waarschijnlijk beter op je plek bent in een wat rustigere groep. Dat is helemaal niet erg en dat is ook helemaal geen teleurstelling voor wie dan ook. Die kinderen krijgen gewoon een andere leerkracht en die redden het wel. De school redt het ook wel. De enige persoon die er daadwerkelijk toe doet, dat ben jij zelf.

Veel succes met alles!

[lucia]

Wilma,

En toch zal het weer lente worden en elke bloem zal bloeien!



Jij bent een van die stevige klaprozen, meebuigend in de wind midden in een open veld, maar nooit knakkend.
Laat voeding en licht toe en wees zuinig met die energie.


Ik lees en leef met je mee.

[Lotteke]

Wow Linda, ik herken ook heel veel in je verhaal ! Ik ben ongeveer in de 6de week van mijn lio en het breekt me ook helemaal op. Met als verschil dat het bij mij door één kind komt, die pddnos en adhd heeft. We hebben alles geprobeerd maar hij wil mij niet accepteren als leerkracht.
Gelukkig zien mijn mentor en slber dat ik het wel kán, terwijl ik daar zelf veel aan ga twijfelen...
Dat is zo moeilijk, als je gaat twijfelen aan je eigen kunnen, je wordt er zo onzeker van:( Mijn slber zei dat ik op tijd aan de bel moest trekken alshet niet meer ging. hij zei: "Ik zie al dat je een goede juf bent, je mag hier niet de dupe van worden". Fijn om te horen, maar wanneer trek je aan de bel? Altijd te vroeg of te laat.
Ik hoop dat het bij jouw op tijd is...

Ik ga nog een poosje door, maar het is vooral overleven, en zonder plezier naar school - vaak-.
Heb je wel begrip vanuit je omgeving? Ik merk vaak dat ze het niet begrijpen, dat vind ik ook best moeilijk.
Ik probeer maar uit de mooie dingen die er iedere dag gelukkig zijn mijn energie te halen, maar het is behoorlijk slopend...
Veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat het je lukt, en blijfzeker in jezelf blijft geloven!

[miekiemousie]

Rust eerst uit, zet alles op een rijtje en ga dan pas verder zoeken. Doe het allemaal niet te snel, want dat heeft helemaal geen zin! Je vermoeid er alleen jezelf nog maar meer mee. Geef het eerst allemaal een plekje. Ik heb dit toendertijd niet gedaan en heb er eigenlijk nog steeds een beetje last van, al is het gelukkig een stuk minder geworden.
Als je dichterbij woonde, zou ik bijna zeggen probeer het op mijn school. Maar dat is niet te doen, dus zoek ze! Maar neem eerst de tijd voor jezelf!

[lindajuf]

Wilma, sta nu vooral achter je beslissing en heb geen spijt. Je doet wat het beste voor je is. Jezelf uit een situatie halen die je zelf niet meer kunt veranderen. Dit is heel vervelend en moeilijk maar het is wel de juiste keuze denk ik. Dan maar een paar maanden later afstuderen. Dat papiertje komt er wel anders was je nooit zover gekomen.

Ik zelf heb denk ik, achteraf gezien, te lang door gesudderd. Maar goed, wel met het resultaat dat ik nu klaar ben. Ook ik had een jongetje in de klas dat de sfeer ernstig verpestte. Hij luisterde niet naar mij en wilde dat ook niet. Hij was zeer opstandig. Schreeft briefjes met ik haat school, weigerde compleet als ik wat vroeg of zei. Ik kon boos worden, dan lachte hij, het deed hem werkelijk waar niks. De andere groepsleerkracht vond hij geweldig. Die was heilig en daar luisterde hij als een lief klein jongetje. De laatste weken had ik hem beet. Ik luisterde en keek vooral naar zijn reactie en houding. Soms zag ik dat hij een goede dag had dan droeg ik hem gewoon zijn werk op, heel duidelijk. Andere dagen zag ik het al meteen aan zijn ogen.. Dit wordt niks. Dan onderhandelde ik met hem. Ik maakte echt afspraken. Vaak liet ik hem anderen helpen, dat vond hij geweldig. Nadat ik dus in eerste de klas redelijk onder controle had werd dit jongetje dus erg opstandig. DIt vermoeide mij uiteindelijk zo zeer wat mij dus gek maakte.. Juist toen ik het gevoel had dat het wat ging worden.

Tja, toen het hele teamgebeuren en alle ellende van dien.. Ik ben uiteindelijk 3 weken eerder gestopt.. Eigenlijk had ik al veel eerder moeten stoppen of naar een andere klas moeten gaan. DIt had mijn begegeleider ook al verteld. Ik weigerde want ik wilde doorgaan.

Nu ben ik bezig met afronden van mijn scriptie, maar wel nog steeds ernstig vemoeid. ZOals ik het bij Mieke ook al las. Dit kan nog wel eens lang gaan nasudderen. Ik denk er dus nu heel erg om. Ben dus de hele dag al aan het rusten en heel veel vroeg naar bed gaan. Ik hoop dat ik zo die vermoeidheid eruit krijg.

Succes iedereen, vooral Wilma maar ook Lotteke. Als je weet dat je het kunt en je begeleiders ook dan moet je wel op tijd erbij zijn. Want zelfs die laatste paar weken kunnen funest zijn.. Ik ging ook met tegenzin naar school. Heel erg. Pas de laatste weken ging dit beter. Dus Lotteke, signaleer op tijd je gevoel. Als het gaat slopen moet je dit aangeven hoor!

Gr Linda

[Juf Wilma]

Ik haal zoveel uit jullie tips, adviezen en steun...
Het is bijna zover dat ik naar de stageschool ga om mijn spullen op te halen.
Ik heb wel een klein plantje gehaald voor de teamkamer, voor mijn begeleidster en voor een collega waar ik heel veel aan gehad heb. Ik wil het zo positief mogelijk afsluiten daar...later niet hoeven balen over dingen die ik gedaan heb...

Het is een sprookje dat élke leerkracht precies weet hoe hij/zij om moet gaan met élke leerling. Soms zijn er leerlingen waarmee het gewoon écht niet lukt om er een goede benadering voor te vinden. Dat ligt niet aan de leerling, dat ligt ook niet aan jou, maar dat ligt gewoon aan de wisselwerking tussen jou en de leerling. ...
Dit vertellen ze dus niet op de pabo...

Dat is zo moeilijk, als je gaat twijfelen aan je eigen kunnen, je wordt er zo onzeker van:( Mijn slber zei dat ik op tijd aan de bel moest trekken alshet niet meer ging. hij zei: "Ik zie al dat je een goede juf bent, je mag hier niet de dupe van worden". Fijn om te horen, maar wanneer trek je aan de bel? Altijd te vroeg of te laat. geef het op tijd aan Lotteke als je het gevoel hebt te overleven! maak gebruik van dit aanbod! Ik doe dat niet snel genoeg en dat breekt me nu (alweer) op.
Succes!!


Heb je wel begrip vanuit je omgeving? Ik merk vaak dat ze het niet begrijpen, dat vind ik ook best moeilijk.

Mijn familie staat achter me. Mijn ouders vinden het wel moeilijk geloof ik. ook omdat het niet de eerste keer is en omdat ze vinden dat ik vanuit de pabo veeel te weinig begeleiding krijg.
Mijn vriend is echt geweldig. Hij benadrukt heel sterk dat hij duidelijk ziet dat ik er alles aan doe en aan heb gedaan. Hij denkt erg met me mee en stimuleert me ook om te doen wat bij mij past

Wilma,

En toch zal het weer lente worden en elke bloem zal bloeien!

Jij bent een van die stevige klaprozen, meebuigend in de wind midden in een open veld, maar nooit knakkend.
Laat voeding en licht toe en wees zuinig met die energie.
Hier werd ik even heel stil van...Dank je !!!

[Anita]

Ik lees het hele verhaal nu pas. Moeilijke beslissing om te nemen, maar ik denk dat het nu het enige juiste was inderdaad. Het kost meer kracht om zelf op de rem te trappen en aan te geven dat het niet meer kan, dan maar door te blijven racen en op een gegeven moment te botsen.
Ik geloof er absoluut in dat je het helemaal in je hebt, zo heb ik je wel leren kennen hier. Zoek zorgvuldig naar de plaats waar je je nieuwe kans gaat waarmaken. Een lagere groep is denk ik inderdaad geen slecht idee. Daar is de juf nu eenmaal vaak nog wat 'heiliger' en is de kans groot dat ze het je minder moeilijk zullen maken.

Heel veel sterkte, en als er iets is waar ik (of we) mee kan helpen dan hoef je het maar te vragen!

[annemariem]

wat een herkenning hierin. Ik had een groep 6 waar ik Lio zou gaan lopen. maar naar een week of 5 stage zag ik het eigenlijk niet zitten. Er was mij eerst verteld dat de klas gesplitst zou worden, maar dat kon toch niet. Een hele volle groep met 6 probleem kinderen hierin. Ik had het eigenlijk 's morgens al benauwd als ik nog moest beginnen en ik had na een ochtend (ik doe de deeltijd) geen stem meer over. Zelfs met 2 ochtenden in de week ging het niet lekker. De leerkracht vroeg een aantal keer of ik dit nu echt wel wilde, of ik het echt aandurfde. Ik ben toen eigenlijk gelijk gestopt. En toen liep ik tegen een groep 3 aan. Hier wel 3 kinderen die extra zorg nodig hebben van de 19. Twee daarvan zijn heel druk. Ik heb ook voor bovenbouw gekozen, maar zit nu toch in groep 3. Ik herken zo veel dingen in de verhalen die ik lees. Allemaal punten waarvan ik dacht dat het aan mij lag. Dat alleen mij dat gebeurde. Alleen al door dat te lezen geef ik mijzelf meer tijd om grip op de groep te gaan krijgen. Ik wens iedereen sterkte met de keuzes die ze moeten maken.

[Joke]

En ik wens jou veel sterkte.

[Juf Wilma]

annemariem, jou wens ik veel sterkte, succes en plezier in groep 3. Ik hoop dat het nu naar je zin gaat.!

Vanmiddag ging het wel goed.
Ik heb mijn spullen uitgezicht en meegenomen en heb een aantal cadeautjes en tekeningen van de kinderen meegekregen. De kinderen zelf heb ik niet gezien.
Met mijn begeleidster heb ik een gesprek gehad over wat ik verder wil.
Ik kreeg van haar mee dat ik goede lessen in elkaar zet, goed kan uitleggen en analyseren.
Bij individuele begeleiding en in kleine groepen ligt mijn kracht.
Mijn probleem ligt bij de grote groepen. Ik zie niet alles, heb daardoor geen goed overzicht en verlies dan de grip op de groep.
Dit is het belangrijkste uit het gesprek.
Ook mag ik altijd contact opnemen als ik informatie, hulp of materiaal nodig heb.

Nu wil ik graag zo snel mogelijk verder. Eerst gaan we een weekendje (vrij-di) weg en daarna ga ik kijken waar ik al mee aan de slag kan. Helaas is mijn SLB-er op dit moment te druk en kunnen we pas na de vakantie een gesprek hebben. Ook heb ik in de week na de vakantie een supervisiegesprek, waarin we het hierover zullen hebben.

Van mijn begeleidster kreeg ik ook mee dat de pabo mij actief moet helpen om mijn diploma te halen en dat ik dat ook moet eisen. Ik moet niet weer alles alleen gaan uitzoeken, maar waar voor mijn geld gaan eisen

[karinbos]

Het lijkt net of ik mijn eigen verhaal zit te lezen hier!
Ik ben vorig jaar ook met mijn LIo gestopt, was de lol in het voor de klas staan helemaal kwijt ook oa door orde problemen. Gelukkig heeft een andere school me weer een beetje opgelapt en ben ik dit jaar opnieuw begonnen en nu gaat het heel goed.
Ik snap heel goed hoe je nu voelt, maar geloof me ook voor jou is dit de goed e beslissing, je zal er rijker uitkomen!
Ik raad je wel aan om even de tijd voor jezelf te nemen het is toch een heftige gebeurtenis maar het komt heus goed!

sterkte !

groetjes karin

[Juf Wilma]

het is alweer even geleden dat ik hier geschreven heb.
vorige week hebben we genoten van een lang weekend Zeeland (inclusief sauna in het huisje )
Ik heb alle schoolperikelen even van me af kunnen zetten.
De dagen erna ben ik lekker in huis aan het rommelen geweest.
Ondertussen heb ik een overzicht gemaakt van wat ik wel en niet wil en wat ik wel kan en wat ik nog moet ontwikkelen.
Nu ben ik langzaam aan weer begonnen met verslagen aanpassen (wat kan ik nu al wel doen (met enige aanpassingen) en waar ben ik echt een school bij nodig).
Donderdag heb ik een gesprek met mijn begeleider op de pabo. Dan hoor ik hopelijk wat hij voor mij kan betekenen en kunnen we het erover hebben hoe het verder moet en kan...
Vrijdag heb ik supervisie. Daar kijk ik erg naar uit.

Ik heb het allemaal een beetje kunnen laten bezinken. Ik weet nog steeds zeker dat ik de pabo wil en kan afmaken. Daarna wil ik graag richting RT en parttime (2 of 3 dagen) voor de klas.
Ik heb ondertussen wel door dat ik dat waarschijnlijk dit schooljaar helaas niet meer ga redden...Er is waarschijnlijk geen school waar ik nu nog mij lio kan afmaken en ook moet ik nog best veel tijd besteden aan de verslagen, waar de afgelopen weken niet echt van gekomen is...
Ik ga denk ik ook de decaan op de pabo eens opzoeken. Ik zag gisteren op zijn site dat je zo wie zo naar hem toe moet bij studievertraging (nooit geweten en ook nooit te horen gekregen van mijn begeleiders) omdat hij tips en info kan geven en misschien dingen kan regelen.

Vanaf nu ga ik weer actief bezig voor school. Ik ga alle tips uit dit topic nog eens op een rijtje zetten nu ik wat rustiger en realistiser naar de situatie kijk. Er staat zoveel in wat nog niet tot mij door kon dringen 2 weken geleden..

[Jan10e]

fijn dat je het allemaal weer een beetje ziet zitten! Ik hoop voor je dat je snel verder kunt!