Ten eerste hartstikke bedankt dat je de moeite hebt genomen om zo uitgebreid te reageren. Ik waardeer het enorm!
Als ik je bericht zo lees, heb ik een beetje het idee dat jij je zijn provocaties iets te persoonlijk aantrekt, waardoor je niet helemaal meer objectief naar dit kind kijkt. Je zegt bijvoorbeeld dat hij "constant de boel moet verzieken". Dat zou voor één zo'n mannetje wel een behoorlijke dagtaak zijn, die geen enkel kind vol kan houden. Je moet niet in de valkuil trappen om dit jongetje een label op te plakken van "vervelend kind", want dan komt het nooit meer goed. Dan ga jij je namelijk daar zelf ook naar gedragen en zend je onbewust signalen uit van "als je maar niet weer de boel gaat verpesten". Het is absoluut van kritiek belang dat je een onderscheid maakt tussen wie dat kind is en wat hij doet.
Dat klopt ook wel. Ik kan me dingen té persoonlijk aantrekken. Ik voel me enorm verantwoordelijk voor de klas en als er kinderen tussen zitten die niet goed meewerken, dan stoort dat me. Ik denk dat het eeen samenloop van omstandigheden zijn, want deze week gebeurde er ineens veel omtrent dat kind en zijn "vriendje". Goed dat je me weer even wakker schudt wat betreft dat labelen, want die neiging heb je dan gauw. Ik denk dat het ook idd meer ligt aan mezelf, aan de manier waarop ik ermee omgaan.
Het is lastig, maar je moet dus het gevoel van irritatie van je afzetten en een nieuw uitgangspunt nemen. Jij hebt twee kinderen in je klas die vaak de les verstoren. Ga dat probleem analyseren: wat doen ze precies? Wannéér doen ze het? Wat is precies het moment waarop het storende gedrag begint? Hou desnoods een logboek bij waarin je bijhoudt op welke tijdstippen er iets gebeurd is, wat de aanleiding voor dat gedrag was, wat jouw reactie op dat gedrag was en of dit het probleem heeft opgelost. Als je op zo'n manier naar het probleem kijkt, zul je een patroon herkennen en zul je zien dat deze 'probleemkinderen' heel voorspelbaar worden. En als je eenmaal ziet wat de 'trigger' voor het gedrag is, komt de oplossing soms ook meteen naar voren.
Daar ben ik nu mee bezig. Het schijnt ook dat er veel buiten gebeurd. Die problemen nemen ze mee naar de klas. Die mag ik dan weer gaan oplossen.
Neem jezelf ook voor om in ieder geval beide kinderen elke dag één gemeend compliment te geven. Er is altijd wel iets wat zo'n kind wel goed doet, al is het nog zo klein. Benoem dat, geef hem een compliment en lach hem vriendelijk toe. Er is geen kind dat hier niet gevoelig is, ook al doet het ze op het eerste gezicht misschien weinig. Probeer ook meer te weten te komen over wat deze kinderen beweegt. Waarom vertonen ze het gedrag? Hebben ze wellicht meer uitdaging nodig? Kun je ze prikkelen door ze wat meer verantwoordelijkheid te geven? Zijn er nog andere positieve stimulansen dan de pc om het gedrag minder te maken.
Dat werkt inderdaad goed. En ik het in zekere mate ook een band ontwikkeld met dat kind. Hij weet dat hij altijd bij me terecht kan. Hij is bij ook wel heel erg open. Het is niet zo dat ik hem bestempel als "rotjoch", want als ik goed naar hem kijk dan is hij erg lief en gevoelig. Zijn gedragingen zijn soms gewoon heel bizar...
Kortom: maak een plan, het liefst een SMART-plan (daar heb je vast wel iets over gehad op de PABO), en kijk met een nieuwe blik naar deze twee kinderen en vooral dit ene jongetje dat jouw hulp zo hard nodig heeft om beter te functioneren in de klas. Zodra jij echt bij jezelf voelt dat je het een rotkind vindt, ben je de klos. Dan zal hij ook denken: "goed, juf vindt mij een rotkind... dan bén ik ook een rotkind!". Maar als jij laat merken dat jij als juf er áltijd voor dat kind bent, wat hij ook uit mag spoken in de klas, en dat jij de problemen die jullie samen hebben ook samen met hem wilt oplossen... dan denk ik dat er ook met zo'n kind dat op het eerste gezicht zo onwillig en onhandelbaar lijkt best wel wat mogelijk is.
In ieder geval veel succes! En hou maar in je hoofd: je kunt er beter nu tegenaan lopen, nu je nog aan het leren bent, dan wanneer je er echt helemaal alleen voor staat.
Ik moest weer eens even wakker geschud worden. Door alle dramatiek vergeet ik wel eens wat nou écht belangrijk is. Bedankt voor de tips!! Ik heb er veel!