naar gevoel over stage

[Nikki86]

Hallo allemaal,

ik weet niet goed hoe ik moet beginnen, maar ik heb echt een naar gevoel over stage. ik heb helemaal geen zin meer om naar stage te gaan, op zondag krijg ik al buikpijn omdat ik maandag weer naar stage moet en dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik ben een gemotiveerde student die erg van aanpakken houdt, maar ik betrap me er steeds vaker op dat ik me niet meer voor de volle 100% inzet. op vorige stagescholen voelde ik me echt in het team betrokken en daardoor deed ik aan alle activiteiten mee. dit schooljaar ben ik ook heel goed begonnen, maar ik merk gewoon dat stagiaires er niet helemaal bijhoren. als er iets te doen is (schoolfoto, teamuitje) dan wordt er eerst een week tegen elkaar geroepen: 'horen stagiaires er wel bij?' en dan hoor ik om me heen allerlei verschillende reacties als: nee, ik vind dat we een keer alleen iets met het team moeten doen, nee geen stagiaires op de foto. het geeft mij op zo'n moment echt een rotgevoel. uiteindelijk mocht ik mee op teamuitje, maarja ik voelde me niet helemaal op mijn gemak omdat ik wist dat ik eigenlijk niet van harte uitgenodigd was. zo zijn er nog 100 voorbeelden te noemen.
nog één voorbeeld: ik ben in februari versneld en de directeur heeft toegezegd dat ik op hun school mijn Lio-stage mag doen, maar later hoor ik van de andere Lio-er dat hij heeft gezegd; 'ik snap niks van jullie opleiding, het is toch raar hoe het gaat blabla' toen ik dat hoorde voelde ik me weer ontzettend rot, waarom zei hij niet meteen: nee ik ben het er niet mee eens. het voelt voor mij nu echt alsof ik niks goed kan doen. ik heb geen gevoel van waardering in dat team en dat knaagt aan me.
Ik kan niet zeggen dat het team echt onaardig is, maar alles moet vanuit mij komen en iedere keer denk ik: het komt nog wel, maar nee!! niemand vraagt aan mij hoe mijn weekend is geweest, iedere week opnieuw moet ik mensen aanspreken en uiteindelijk krijg ik wel antwoord maar het is geen spontaan gesprek. 's ochtends als ik binnenkom roep ik heel enthousiast goede morgen, ik denk dat er 5 op de 10 gewoon niks terug zegt, of binnensmonds mompelt: goede morgen.

ik weet niet meer wat ik ermee aan moet, ik moet er volgend jaar weer een jaar heen. ik wil heel graag mijn best doen om het naar mijn zin te krijgen, maar op een gegeven moment houdt het op. ik word steeds stiller en op mezelf en dat wil ik niet.

ik hoop dat iemand het gevoel herkent en misschien tips heeft. vonden jullie stage-lopen altijd heel leuk? hebben jullie ook ooit nare stage-plaatsen gehad?

groetjes

[ik-je]

ik snap dat je er een naar gevoel van krijgt. Ik heb dit ook in één van mijn eerste jaren meegemaakt. Voor mij was het echt aftellen: nog ..... dagen.
Maar voor jou is dit lastiger. Je moet er nog een jaar heen (kan je niet stage lopen op een andere school)

Maar wat ik vooral proef is dat je alle negatieve gedachten op jezelf betrekt. Het ligt niet aan jou; de kritiek is algemeen over de opleiding of over stagiaires. Probeer hierin ook een beetje afstand te nemen (ik weet hoe hoe moeilijk dit is)

[Andre@]

Zou je niet op zoek gaan naar een andere LIOplek voor volgend jaar?
Lijkt me lastig om nog een jaar zo door te gaan; raak je niet echt gemotiveerder van.
Het kan ook anders... zeg leuker! Misschien dat je dit op een andere school wel treft en dus wel met plezier naar je stage gaat!
Succes ermee!

[Joosie]

Ik heb ook een keer op een school stagegelopen waarbij ik me net zo voelde als jij je nu voelt. Ik moest 2 dagen per week stage lopen en het werd ook echt een moeten. Ik was 3de jaars maar mocht helemaal niks alleen doen; vergaderingen mocht ik niet bij zijn, gesprekken vielen al snel stil als ik binnenkwam of erbij kwam staan enz. Zij hebben me toen een lio plek aangeboden met de reden er achter; een stagiaire is altijd handig zodat zij lekker met zorgleerlingen aan de slag kan gaan; de leerkracht heeft het dan minder druk. Toen ik aangaf dat dat niet helemaal de bedoeling is van ene lio stage omdat ik zelf de groep moest draaien reageerde de directeur heel bod. Nou dat kan je wel vergeten; een stagiaire is er voor ons om ons te helpen; wij zijn er niet om de stagiaire te helpen. Ik heb toen besloten om daar geen stage meer te gaan lopen.

Ik baalde wel hoor; al zo veel moeite moeten doen voor ene lio plek en dan krijg je er 1 aangeboden en dan moet je hem weigeren. Uiteindelijk ben ik bij een andere school wel aangenomen en heb ik een super leuk lio jaar gehad.
Mijn tip dus: ga op zoek naar een andere lio school; als lio'er wordt je heel veel beoordeeld om de omgang met collega's, het samenwerken enz. en als ik jouw verhaal zo lees heb je daarvoor niet de meest ideale omstandigheden op jouw school.

[Yvonnetje]

een stagiaire is er voor ons om ons te helpen; wij zijn er niet om de stagiaire te helpen.

Wat een knuppel! Het mes snijdt toch aan twee kanten? Ik kan me voorstellen dat het voor een school prettig is om een LIO-stagiaire te hebben, maar de student moet toch ook voldoende begeleiding krijgen?! Ik zou idd ook niet eens op een dergelijke school mijn stage willen lopen of willen werken.

[peter100]

ik hoop dat iemand het gevoel herkent en misschien tips heeft. vonden jullie stage-lopen altijd heel leuk? hebben jullie ook ooit nare stage-plaatsen gehad?

Hoi Nikki, herken hetgeen je beschrijft deels, heb tijdens mijn stage ook heel verschillende teams en scholen meegemaakt, de één veel prettiger dan de ander. Op één school begon ik ook erg te twijfelen aan mezelf en nam het enthousiasme behoorlijk af. Achteraf bleek dit toch echt het gevolg te zijn van die school en het team, op de school die erna kwam was de onzekerheid volledig weg en het enthousiasme namelijk weer terug. Er hoeft niets mis te zijn met de school of het team maar iets ligt je of juist niet, heeft dus ook heel sterk te maken met jouw persoonlijke voorkeuren. Als ik jou was zou ik dit kenbaar maken op de opleiding, je voorkeuren uitspreken en beargumenteren zodat je volgend jaar alsnog een andere Lio-school kunt krijgen. Zou namelijk erg jammer zijn voor jou en de kinderen wanneer je enthousiasme afneemt enkel en alleen omdat je op een school zit die niet echt goed aansluit bij jou als persoon. Succes!

[jufHetty]

Niet iedere leerkracht is ook vanzelfsprekend een goede mentor voor een stagiaire. Ik durf zelfs te stellen dat het eigenlijk gek is dat een leerkracht juist door de aard van het beroep, geen goede mentor zou kunnen zijn. In de loop der jaren heb ik al zoveel stagiaires begeleid....geen één was hetzelfde. Goede communicatie (verbeter de wereld, begin bij jezelf) over wat de wederzijdse bedoelingen en verwachtingen zijn voorkomt veel problemen denk ik.

[Bettyy]

Jeetje wat een gedoe. Ik herken het heel erg, maar dan van mijn eerste stage in het derde jaar.
Het was niet de bedoeling dat ik daarna nog een andere stage ging zoeken, maar ik wilde echt niet blijven. Ik ging, net als jij, onterecht aan mezelf twijfelen en ik had ook ieder weekend al buikpijn dat er bijna weer een werkweek ging beginnen.

Ik ben zelf heel blij dat ik ben gestopt met die negatieve stage. Ook al kan je misschien best relativeren dat het niet aan jou ligt en ook al zou je je professioneel op moeten stellen: Dan nog vind ik dat je gewoon moet doen wat goed voelt.
Ik heb altijd geleerd dat je moet zorgen voor een veilig pedagogisch klimaat als voorwaarde voor kinderen om te leren: Nou, als ik geen veilig klimaat om mij heen voel kán IK ook niet veilig leren en kan ik het ook niet overbrengen op de kinderen.

Heel veel succes meis, houd ons op de hoogte!

[jufHetty]

J
Ik heb altijd geleerd dat je moet zorgen voor een veilig pedagogisch klimaat als voorwaarde voor kinderen om te leren: Nou, als ik geen veilig klimaat om mij heen voel kán IK ook niet veilig leren en kan ik het ook niet overbrengen op de kinderen.


Helemaal goed Betty. Wie dit betreft in de stage: meld het snel op je opleiding als je niet op een veilige stageplek zit.