Algemeen - Wat komt er veel op me af!

[Joke]

[quote author=Geoffrey link=board=20;threadid=4724;start=20#msg41224 date=1084784291]
Maar straf hoeft toch ook niet zinvol of leuk te zijn? Straf is het negatieve gevolg op negatief gedrag, en ik heb er geen enkel probleem mee als kinderen dat dan niet leuk vinden. Ik laat ze meestal tafelrijtjes maken: alle tafels van 1 tot 15 opschrijven. Of ik geef ze een rekenblad mee met een stuk of 100 sommen die zo makkelijk zijn dat het gewoon vervelend is om het te maken. En als ze het afhebben, gaat het regelrecht in de prullenbak met de vraag: 'vond je dit nou niet ontzettend zonde van je tijd?' En dan weten ze dat het de volgende keer niet nog een keer moeten doen, omdat het simpelweg tijdverspilling is.
[/quote]

Helemaal mee eens, Geoffrey. Maar vergeet niet dat sommige mensen zich ten opzichte van allerlei begeleiders moeten rechtvaardigen, zo ook Thange.
Dit maakt je onzeker als je straf geeft en dat voelen de leerlingen haarfijn aan. Daarom is het zinvol een straf achter de hand te hebben die aansluit bij alle visies en waar je over nagedacht hebt ten einde al die 'supervisors' te kunnen overtuigen. Dit was er een van.
Wat betreft de strafdoos. Vergeet niet dat het van je leerlingen afhangt hoe dit verwerkt wordt. Als leerlingen het een stagiair(e) moedwillig zo moeilijk blijven maken, zijn het geen lieverdjes. Dan zou het wel eens kunnen werken.

[Thange]

Bedankt weer voor de reacties! Vandaag ging het een stuk beter! Mijn probleem is dat ik mezelf onzeker maak. Als ik zeker van mezelf ben, kan ik veel hebben en zijn de leerlingen veel rustiger. Vandaag kon ik veel meer denken zoals Geoffrey in zijn laatste post zegt. Het is tenslotte hun eigen fout als ze straf krijgen. Dat lukt me echter niet altijd omdat ik inderdaad het gevoel heb dat ik me moet kunnen verantwoorden. Net wat Joke zegt.
Die streepjes heb ik al eens geprobeerd, Yosh, maar daar zijn ze niet zo van gecharmeerd op mijn stageschool. Bovendien leverden die streepjes ook erg veel onrust op. Dat had ongetwijfeld meer met mij te maken dan met die streepjes maar ik denk dat ik dat beter niet meer kan doen. Toch bedankt voor het meedenken!

[Thange]

Ik haal dit topic weer even omhoog want morgen val ik, voor het eerst!, in in groep 5. Met dit topic in gedachten, ben ik gaan nadenken over orde en straffen. Ik wil wat achter de hand hebben. Hiervoor dacht ik aan een blad met sommen. Maar hoeveel sommen is nu redelijk? Hoeveel sommen geven jullie op als straf?

[Geoffrey]

In groep 5? Dan zou ik gewoon de tafels van 1 tot 10 voluit laten opschrijven. Hoef jij geen tijd te verspillen aan het maken van sommenbladen, zij zijn ruim een kwartiertje zinloos bezig en dat is meestal wel genoeg om hun zonden te overdenken. Succes morgen!

[zomerjuffie]

Dat wilde ik nou net ook zeggen, Geoffrey.. Ik laat de kinderen meestal of de tafels overschrijven of een stuk uit hun boek.. Zinloos, maar daardoor krijgen ze wel door dat hun gedrag even niet goed was..

[Thange]

Oké, bedankt!

Wat is dit toch een fantastisch forum! Ik ben zo blij met jullie hulp. :-*

[linniepinnie84]

Heej Thange, vandaag ben je aan het invallen neem ik aan. En hoe is het gegaan? Heb je de straffen nog nodig gehad?

[Thange]

Het invallen ging uiteindelijk niet door omdat de leerkracht toch op school kwam. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant lekker omdat ik nu een paar kinderen kon toetsen van mijn 'eigen' groep.

In dit topic heb ik verder verteld hoe of wat:
http://www.paboforum.nl/yabbse/index.ph ... eadid=5472

[pabo_male]

'Tegelijkertijd vraag ik me dan af waarom het me niet lukt bij muziek, of als ik een rekenles in een andere vorm giet dan de methodeles (met knip- en plakwerk). Blijkbaar doe ik dan toch iets niet goed, en dat frustreert me. Dan denk ik echter weer aan jouw berichtje en bedenk ik me dat ik misschien weer te veel van mezelf vraag. '

Beste Thange,

Hier wilde ik wel even op reageren. Het is natuurlijk nooit prettig als het iets anders loopt dan verwacht. Ik denk dat het bij dit soort lesmomenten belangrijk is dat je voor jezelf een duidelijk beeld hebt van hoe je het zou willen zien. Wat ik gemerkt heb is dat je bij deze momenten hele duidelijke afspraken moet maken met je kids. Het moet allemaal toch nog wat strakker gehouden worden. Ik heb bij dit soort momenten vaak de regel fluisteren en als dat niet gaat dan is iedereen maar stil...
Dan kom je bij de volgende vraag: wat is dan fluisteren?
Ik denk dat je dat zelf een beetje kan aanvoelen wanneer het net even iets te hard gaat. Leg het dan weer even stil en laat de groep weten dat dit net niet is wat jij verwacht van fluisteren. Ik hoop dat je hier misschien iets aan hebt? Succes verder met de aankomende tijd...

Groetjes Thomas

[Doornroosje]

Oke, tijd voor discussie!!

Ik kan echt behoorlijk geirriteerd raken (en dit is een understatement) als ik lees dat leerkrachten anno 2004 nog steeds van dat achterlijke starfwerk geven.
Wat is het nut van het overschrijven van sommen, woordjes of zinnen als : ik mag niet.........
Negatief gedrag is een gevolg van iets, en vaak (altijd in mijn opinie) is het zo dat strafwerk schrijven helemaal niet helpt.
Of je bent zo extreem bezig met straffen dat kinderen het niet meer durven uit angst....dan heb je het goed gedaan hoor....als kinderen bang zijn, echt niet dus.
Natuurlijk geef ik kinderen wel eens op hun donder, en als ze het heel bont maken, dan moeten ze uit de kring, of weg van het groepje of zo. Maar dan is er heel wat gebeurd, wanneer ik een kind isoleer van de groep.
Op onze school zetten wij geen kinderen op de gang, nooit, dat is een Gouden Regel.
Stoort een kind, dan zeg ik altijd: ik ga je even helpen met stilzijn, stilzitten, stoppen met kletsen, friemelen...kom maar even naast mij zitten, staan.
Als bepaald gedrag bij een leerling vaak voorkomt, dan ga ik na school in gesprek, niet in de vorm van nablijven, maar meer: ik maak me ongerust, vroeger was je zo gezellig, aandachtig, sociaal, en nu herken ik je bijna niet meer.
Is er iets, kan ik je helpen, wordt je ergens boos, verdrietig, onzeker van??
Ik verhef echt wel mijn stem, en als ik boos ben, dan weten ze het een klas verderop echt wel, maar ik heb nog nooit een kind strafwerk laten schrijven, en als mijn kind het moet dan lach ik de leerkracht dus echt uit (niet waar mijn kind bij is hoor)
Verzin iets beters, iets opbouwenders, iets waardoor de oorzaak van het gedrag bekend wordt, en kan worden weggehaald, veranderd waardoor kinderen het gedrag niet meer vertonen.
Straf en strafwerk overschrijven is niet hetzelfde.
En hebben we nu inmiddels niet het inzicht dat negatief gedrag negeren en positief gedrag belonen veeel beter werkt.
Bovendien zijn er vele artikelen over hoe omgaan met negatief gedrag als negeren niet helpt.
Vaak is gebrek aan positiviteit, of een leerkracht die nee zegt, of doe niet, de oorzaak.
Vraag je eerst af: wat kan ik anders, beter doen!

[Doornroosje]

Ik ga nog even door ;D
De dyslectische leerling strafwerk laten schrijven, de leerling met rekenstoornis rekensommen laten maken, de leerling met ADHA een kwartier op de gang laten staan, de leerling met autisforme trekken op papier zijn gevoellaten verwoorden, de leerling met NLD-boos aankijken...........
dat is dus een verspilling die bovendien nergens toe leidt, alleen de frustratie verhooft, en daarmee het nagatieve gedrag.
Streepjes zetten: verdeel en heers visualiseren.....ai
'Ook al de les niet leuk, interessant, te lang:kinderen moeten gewoon opletten, luisteren, doen wat je zegt...'

Jij als leerkracht moet goed voorbereid zijn, weten waar je het over hebt, verschillende werkvormen hanteren, appeleren aan de verschillende leerstijlen van kinderen. goed plannen en niet 3 kwartier aan één stuk gaan blaten terwijl zij stil moeten zijn, gedifferentieerd werken, aansluiten op belevingswereld en niveau van de leerling.
JIJ MOET, en als jij dat goed doet, dan volgen je leerlingen.
Goed leiderschap........is meer dan: ik ben de leerkracht, dus ik ben de baas.

[jufje]

Helemaal met eens doornroosje. Vaak als kinderen zo gedrag gaan vertronen ligt het aan de leerkracht, de les is te saai, je bent niet duidelijk genoeg, het kind kan niks goed doen in de ogen van de leerkracht.

In de tijd van nu testen de kinderen je graag uit en als je daar zo negatief op reageert met strafwerk schrijven is het alleen maar stoer dat je strafwerk krijgt. Je moet juist de kinderen aanleren dat leuk meedoen erg belangrijk is en daarmee de kinderen positief stimuleren ook dat ene kind die maar 5 minuten oplet.

[Geoffrey]

Ha, Doornroosje! Ik zie jou al in groep 8 aankomen met 'ik ga jou even helpen met stil zijn, hoor.' Ik hoop niet dat deze post rot overkomt, maar als jij fel erin kan hakken, kan ik dat ook .

Weet je wat er gebeurt als kinderen eenmaal doorhebben dat jij een aanhanger van de 'zachte weg' bent? Dan blijven ze uitproberen en hun grenzen verleggen. Want hé, het ergste is dat je na schooltijd even een gesprekje met ze hebt van 'joh, waarom doe je dit nou? Dat is niet lief hoor!' Dat werkt misschien bij jou in de onderbouw, maar je dacht toch niet dat bovenbouwkinderen daarvan onder de indruk zijn, hè? Sorry, maar als ik jouw post zo lees, krijg ik echt het idee dat jouw visie op straffen in de richting van 'foei toch Jantje' komt.

Oorzaak en gevolg, daar gaat het om! Ik ben ontzettend duidelijk in mijn regels: je doet mee met de les, je gaat normaal met elkaar om, je houdt je mond als iemand anders aan het woord is, je steekt je vinger op als je wat wilt zeggen en je doet voorzichtig met de spullen. Simpel zat, toch? En als kinderen niet het fatsoen hebben om zich aan die simpele regels te houden, dan weten ze wat de consequentie is.

Begrijp me goed, ik ben geen fan van strafwerk, nablijven en andere maatregelen. Het liefst geef ik les zonder te straffen, en ik straf ook bijna nooit. Ik los alles zoveel mogelijk met praten op. Maar als kinderen het echt te bont maken, en als daar geen goede reden voor is, kunnen ze rekenen op straf. En straf mag naar mijn idee zo nutteloos mogelijk zijn: het enige wat ze ervan moeten leren is dat negatief gedrag negatieve gevolgen heeft.

En natuurlijk kijk ik altijd eerst naar de achtergronden. Heeft het kind een probleem, of is het gewoon aan het uitproberen? Of ligt het misschien aan mijzelf? Als dat zo is, handel ik daar ook naar. Voor de onderbouw gaat jouw mening absoluut op: ik straf ook nooit in de onderbouw. Maar in de bovenbouw, als kinderen gaan puberen, kun je het je simpelweg niet veroorloven om te denken dat je alles met overleg kunt oplossen, en dat kinderen altijd maar braaf meedoen als jij je lesjes goed voorbereidt. Kinderen hebben er op sommige momenten behoefte aan om te weten wie de baas is, en door hun gedrag vragen ze daar ook om.

Misschien vind je mij nu een autoritaire zak, maar ik heb in de bovenbouw maar een paar weken nodig om het precies zo te krijgen zoals ik wil. Daarna is het precies duidelijk wat ik van de kinderen verwacht, en wat de kinderen kunnen verwachten als zij graag regels willen breken. En als ze dan nog rare dingen doen, dan ik er vaak ook écht wat aan de hand en dan zal ik ze daar ook echt mee helpen. Maar je moet, zeker in het begin, goed duidelijk maken wat wel en niet kan. En sommige kinderen hebben duidelijkere signalen dan 'niet doen hoor!' nodig.

En nogmaals, Doornroosje: ik vind je visie heel mooi en idealistisch. Maar als we het nou eens over de bovenbouw hebben, dan denk ik niet dat jij er erg ver mee zult komen. En nogmaas: deze post is niet persoonlijk, en ook een beetje overdreven (net als die van jou!), maar ik geef je nu eens niet zonder slag of stoot gelijk

[Doornroosje]

Tja, ik heb behoorlijk wat ervaring in de bovenbouw, en nee, niet alleen als onderwijsassistente!

Bij mij op mijn werk plaatsen ze liever mij als invaller in de moeilijke bovenbouwgroepen, dan een invaller van 21 met het diploma, want daarvan zijn er dit jaar 3 afgehaakt.
(waarmee ik NIET wil zeggen dat jonge leerkrachten het niet aankunnen, maar waarmee ik even wil illustreren dat mijn betoog voortkomt uit ervaring en niet uit enkel idealisme)

En blijkbaar doe ik het heel behoorlijk in de bovenbouw, gezien het feit dat de keus op mij valt!
Zeker gezien het feit dat ik alsrechterhand van de IB-er leerkrachten ondersteun en begeleid in de omgang en uitvoering van handelingsplannen van stevige zorgleerlingen.

Bovendien ben ik al enkele jaren werkzaam als vakleerkracht handvaardigheid, in de midden-en bovenbouw wel te verstaan!

Ik heb in mijn post ook niet gepraat over: dat is niet lief hoor!
Wel leg ik uit dat ik de zaken benoem, en dit doe ik het liefst d.m.v. een ik-boodschap: ik kan me slecht concentreren wanneer je door mijn instructies kletst, jouw stem stoort mij in mijn les geven....kun je er gewoon mee stoppen of is er iets ander aan de hand?

Ik heb mijn krediet bij kinderen, teamleden en ouders niet opgebouwd vanwege een softe aanpak; ik word regelmatig als streng betitelt.
Ik heb mijn krediet, geloofwaardigheid en overwicht verkregen door na te denken over waarom een kind doet wat ie doet, en wat ik mogelijk heb gedaan of nagelaten.
Zelfreflecteren en evalueren en naar de gevolgtrekkingen handelen.
Allen weten dat ik veel inzicht heb in groepsprocessen, zowel klassikaal als in peergroepen, en dat ik besef dat gedrag een gevolg is, geen op zichzelf staand feit.

In gesprek ga je, wanneer herhaaldelijke interventies niet de gewenste uitwerking hebben.
Doorgaans hoef ik alleen maar te zeggen: 'als ik praat, ben jij stil'. Of: 'nu is het mijn beurt,als ik klaar ben mag jij'.

Ik ben geen aanhanger van de zachte weg; ik ben wel in staat om een uitermate goed pedagogisch klimaat te creeëren, en dat is meer dan gezelligheid en een sova-project draaien.

Mijn post is geen poging mijn gelijk te halen, maar de ogen te openen, nieuwe inzichten aan te dragen en een stevig verzoek om eerst eens je eigen handelen en je eigen pedagogische kwaliteiten te bekijken.

En natuurlijk maak ik fouten, pak ik het wel eens minder verstandig aan, spring ik uit mijn vel, of maak een verkeerde keus.
Ik ben maar een mens, maar ook verrekte goed in de bovenbouw!

[Geoffrey]

Nou, da's een mooi CV'tje, Doornroosje. Maar er zijn nog veel meer leerkrachten die het heel goed doen in de bovenbouw. Zelf heb ik een relatief lastige 6/7 een jaar lang goed gedraaid, maar dan wel op mijn eigen manier. En zo doet iedereen het op de manier die hem het beste ligt. En dat ik af en toe strafwerk geef, dat heeft echt niks afgedaan aan de band tussen mij en de kids. Want ze wisten dat ik op een eerlijke manier straf gaf, en als ik straf gaf, hadden ze het ook echt wel verdiend.

Het is maar net waar je achter staat. Jij zegt bijvoorbeeld: als je boos bent 'horen ze het een klas verderop echt wel'. Dat vind ík weer niet goed. Ik schreeuw nooit, en verhef zelfs mijn stem bijna niet. Want als ik aan mijn kinderen leer dat ze conflicten rustig uit moeten praten, dan zou ik toch het verkeerde voorbeeld geven als ik zelf in de klas ga gillen.

Wat ik bedoel is: ieder doet het op zijn eigen manier, en de meeste leerkrachten vinden vanzelf wel een manier die past bij hun zelf en hun klas. Daarom vind ik jouw discussiepost ook niet goed: het komt echt over van 'ik heb gelijk en de rest niet'. En als het echt zo is dat jij een leerkracht uitlacht als hij strafwerk geeft (al is het maar in stilte), dan vind ik dat behoorlijk respectloos. Want straf is gewoon een pedagogisch middel, dat je wel of niet toe wilt passen... dat is aan jou zelf. Maar doe alsjeblieft niet alsof je goed bent omdat jij nooit straf geeft. Je bént wel heel goed (dat merk ik aan je posts), maar dat wil niet zeggen dat leerkrachten die wél straf als pedagogische maatregel hanteren níet goed zijn. En zo breng jij het wel.