Onzekerheid speelt parten in de lio

[Jorn]

Ik ben niet zo vaak hier te vinden maar wellicht herinneren enkelen mijn verhaal over de mislukte lio van vorig jaar.
Ik ben in januari dit jaar gestart met mijn lio op een AZC school. (combi van groep 6, 7 en 8 ) Daar ben ik mee gestopt omdat het niveau van lesgeven voor mij te hoog was. Ik vond het ook steeds minder leuk worden daardoor, wat als een negatieve spiraal werkt. De voorafgaande stage was ook al verlengd van 3 weken naar ongeveer 10 weken. Dus echt een superstart had ik al niet. Nadat ik gestopt ben, ben ik 2 dagen in de week stage gaan lopen op een basisschool in een combi groep van 4-5. Dat begon lekker maar mijn beoordeling was niet om over naar huis te schrijven. Dat had ook te maken met het feit dat mijn (onbewuste) leerdoel was; het lesgeven weer leuk vinden.
Ik merk nu in de eerste week dat ik een zeker gevoel van faalangst heb. Dat is redelijk nieuw voor me maar ik merk dat ik er bij voorbaat al van uit ga dat ook deze stage mis gaat. En dat gaat dan ook. Het irritante is dat ik best weet waar het mis gaat; matige lesvoorbereiding, ik laat veel dingen op me af komen tijdens de les. Moeilijk handelen als de les anders gaat dan de bedoeling is en dan geen keuzes kunnen maken of die steeds veranderen. Chaotisch werken, en vooral: Ik vergeet erg veel, of haal van alles door elkaar. Ik word moe van mezelf, maar mijn mentrix krijgt daar (logisch) ook een keer een sik van. En op een gegeven moment merk je dan ook dat het contact niet meer zo lekker loopt.
Wie herkent dit probleem en / of wie heeft tips voor me?

[Anne]

Ik weet niet of het mogelijk is hoor, maar kan je niet even een flinke stap terug doen zeg maar....dus eerst weer een paar keer met een klein groepje aan de slag, is wat meer te overzien, je kan dan weer langzaam wennen aan hoe lesgeven ook kan zijn. Of misschien eerst een paar keer wat extra begeleiding voor kinderen, in ieder geval even niet voor de hele groep zeg maar. Dan kan je ook gelijk weer even wennen aan het voorbereiden, en dit dan uitbouwen, dus op een gegeven moment de halve klas en dan weer de hele.....
Ik weet niet of het mogelijk is, maar ik zou me kunnen voorstellen dat dit helpt...........

Nog iets trouwens; ik zelf loop nu mijn LIO op een school en bij een mentor die ik al ken, ik merk dat dit mijzelf veel relaxter maakt, ik ken de gang van zaken al, ik ken mijn begeleidster al en vanaf moment één was het weer gezelllig. Is het niet mogelijk om je LIO te doen op een school (en misschien zelfs bij een mentor) die je al kent, en waar je een goede beoordeling van hebt gekregen? Zij weten al dat je het kan, misschien zou dat ook wat spanning wegnemen. Hoewel ik me helemaal kan voorstellen dat je niet weer wil ruilen van school....maar goed, misschien heb je wel wat aan mijn ideeën, probeer een beetje met je mee te denken, ook omdat ik me je verhaal van vorig jaar nog wel kan herinneren.

[darius]

Als je al weet dat het aan je matige lesvoorbereiding ligt, waarom ga je daar niet mee aan de slag? Maak je lesvoorbereiding 2 dagen van te voren en bespreek je voorbereiding een dag van te voren met je mentor. Zo ziet je mentor ook dat je er wel voor wilt werken. Als je een goede voorbereiding hebt, dan is het lesgeven zoveel makkelijker!!
Maarre, ik hoop wel dat je het gaat redden dit jaar. Maak er wat van. Heel veel succes!!

[Jorn]

Bedankt voor je reactie.
Wat ik nog toe wil voegen; ik heb nu inmiddels een stage in groep 6 van 15 leerlingen. Een fijn klasje moet ik zeggen. Ik wilde bewust een school waar niemand me kende. Op mijn vorige stage had ik een mentrix die mijn lio-mentrix kende. Omdat ik daar niet echt super draaide had ik het idee dat ze al een vooroordeel had toen ik kwam. Dat geeft een onprettig gevoel, hoewel ik ook best weet dat dat niet terecht is.

[Bijna juf]

Moeilijk he? Lijkt me verschrikkelijk om met faalangst aan je lio te beginnen. Heb je er met je mentrix over gepraat? Zo niet zou ik dat zeker doen. Het is niet makkelijk maar zal waarschijnlijk wel opluchten als je het kenbaar maakt.
En inderdaad rustig beginnen, een hele goede planning maken, misschien een morgen vrijroosteren voor theorie en voorbereiding. (dit zat bij ons in de lio en was echt heel fijn) En zo te horen heb je een fijn groepje en dat werkt ook alleen maar mee! Heel erg veel succes en zet hem op, blijf in jezelf geloven!!!

[Doornroosje]

Beste Hendrik,
Ik hoop echt van harte dat het je gaat lukken.
Maar stel dat het niet gaat, is het het overwegen waard om misschien af te zien van een baan als leerkracht, en mogelijk je te concentreren op een baan als onderwijsassistent??
Ik ken natuurlijk je hele achtergrond niet, en ik bedoel het ook niet demotiverend, maar het kan natuurlijk zo zijn, dat de verantwoordelijkheid, de stress en alles wat erbij komt kijken nu gewoon nog te hoog gegrepen is voor je.
Misschien ben je er nu nog niet klaar voor.
Ik begrijp dat dat het laatste is waar je aan wil denken, je bent immers aan je LIO bezig, dus stoppen is niet zomaar een optie.

Maar voordat je tot die beslissing zou kunnen komen, onderschrijf ik andere tips: een goede lesvoorbereiding is echt onontbeerlijk, en ik schrik ervan als ik lees dat je dat nog steeds niet doet, terwijl je wel al de gevolgen hebt ervaren.
Kan het zo zijn dat het geen onwil is , maar eerder onmacht: dat je niet zo goed weet hoe je nu een les goed voorbereid?
En dat je daar al vast loopt, met alle gevolgen van dien?

[Rhea]

Hendrik, is je mentor op de hoogte van wat er vorig jaar speelde tijdens je LIO?
Ik heb namelijk ervaren dat een mentor je graag wil helpen, maar dan moeten ze wel weten hoe! Heb je ook nog contact met een coach op de pabo zelf? Misschien is het ook wel handig om die bij je leerproces te betrekken! Het zou vervelend zijn als deze LIO weer zo eindigt als die van vorig jaar!! Veel succes de komende tijd en hou ons op de hoogte!

[jufje]

Je kunt ook vragen of je mentor maar op 1 ding tegelijkertijd beoordeeld. Bijvoorbeeld op het overzicht in de klas. Daar een aantal weken aan werken en dan het volgende punt. Zodat je merkt dat je groeit. Ik had een mentor die mij steeds beoordeelde op 20 dingen te gelijk en mij daarop afkeurde dit geeft je idd geen goed gevoel. Je op 1 ding focussen is veel beter, dit bereidt je heel goed voor, bespreek je met je mentor na en stel je vragen over. Heel veel succes. En in jezelf blijven geloven is altijd nog het beste middel!!!!!

[juf renske]

Hallo,

Ik herken het verhaal wel een beetje. Ik heb namelijk een cursus bij mij op school gevolgd: voordrachtskunst.
Hier was een jongen die er ook zo over dacht. Bij de cursus moest hij zichzelf helemaal loslaten, hij had namelijk het gevoel alsof hij iemand anders was. Dat was uiteraard niet makkelijk maar hij kreeg erg veel steun van de groep en hij is nu met veel enthousiasme weer begonnen met zijn lio. Tijdens de cursus werd je erg veel gefilmd, en ook in je klas. Ik moet zeggen dat dat erg leerzaam is en ik raad het bij deze iedereen aan!
Misschien dat een cursus als hierboven beschreven iets voor je is?
groetjes en veel succes!

[Yanne]

Hou er vertrouwen in! Je zegt zelf dat het een leuk klasje is, met 15 leerlingen, heel anders dan vorig jaar. Het gaat je best lukken!
Bedenk dat je het niet allemaal in 1 keer perfect hoeft te kunnen. Maak een lijstje van leerdoelen die jou heel hoog zitten, een soort prioriteitenlijst. Werk aan één leerdoel tegelijk, en laat dan ook aan je beoordelaars merken dat je wel kritisch op jezelf bent. Gun jezelf de tijd!
(ja ja wat weet ik het allemaal goed, en moet je me horen als het over mijn eigen LIO gaat )
succes hoor!

[Juffie Nine]

Ik denk dat hierboven al een aantal heel goede tips staan, maar in een situatie als deze kan een extra hart onder de riem natuurlijk nooit kwaad. ;D
Zorg inderdaad wel dat je mentrix weet van je eerdere vervelende ervaringen, dan kan ze daar rekening mee houden en sneller begrip voor je opbrengen.
Verder lijkt het me belangrijk dat je een groep vindt die niet als 'probleemgroep' bekend staat, zodat je het jezelf niet te moeilijk maakt en weer een beetje vaste grond onder je voeten kunt voelen. Maar dat heb je, begrijp ik, dus dat is goed...
Pak niet alles tegelijk aan, maar begin bij die dingen die het snelst resultaat laten zien in je optreden voor de klas en dus snel zelfvertrouwen geven.
Verwacht ook niet dat je beoordelingen helemaal perfect zijn en dat er nooit iets aan te merken is, want dat is bij vrijwel geen enkele beginnende leerkracht zo.
Bedenk waarom je ooit aan de PABO bent begonnen: je wilde voor de klas! Je bent nu al zover gekomen, dus dan ga ik er met een gerust hart van uit dat je ook je LIO tot een goed einde kan brengen. Heel veel succes en laat wat van je horen!

[Yanne]

Ha, ik vind hier in mijnaantekeningen nog een goeie:

(opleidingsdocent aan het einde van het 3e jaar):
Je bent nu zo ver in de opleiding, dat je er van uit kunt gaan dat je het kunt.
Het is nu een kwestie van ervaring opdoen en de puntjes op de i zetten.

[Lespakket]

even offtopic hoor, maar dat citaat staat bijna precies ook in een stagebeoordeling van mijn eerste jaar! Ervaring opdoen en de puntjes op de i zetten... Toevallig!

En dan weer on topic... Tsja, je zit in een lastige situatie. Ik denk dat je voor jezelf moet bedenken wat je wilt. Wil je leerkracht worden? Dan zul je hard voor jezelf moeten zijn en alle hulp aanpakken die er is!! Je mentor kan je ook helpen met een stok achter de deur, zodat je wel MOET!
Wil je een diploma hebben en iets anders gaan zoeken? Dan moet je nadenken over of de PABO wel de geschikte opleiding is. Dat is natuurlijk nog moeilijker, omdat je dan studiefinanciering misloopt en weer helemaal op nieuw moet beginnen...
Ik wens je veel sterkte!!

[Eendje]

Ik weet precies hoe je je voelt... je verhaal lijkt zo ontzettend op dat van mij.

Ook ik kreeg ook altijd van die net-aan-voldoende beoordelingen. Mijn eerste stage was het ergst: mijn mentrix dacht dat ik in vier weken op het niveau van een vierde jaars gebracht moest worden. in de laatste week ging ik elke ochtend huilend naar mijn stage.

Sindsdien heb ik eigenlijk altijd een hekel gehad aan mijn stages, waardoor ik niet echt gemotiveerd was en me niet echt inspande, omdat ik dacht: het gaat toch weer slecht.

Mijn motivatie is teruggekomen bij een stage in een kleine groep 5 in het derde jaar waar ik de mogelijkheid kreeg een project in elkaar te zetten. toen ik zag hoe enthousiast de kinderen waren, wist ik weer waar ik het voor deed.

Mijn tip dus: vraag of je iets mag doen in de klas (bijvoorbeeld een project) waarvan je zelf al helemaal enthousiast raakt, over een onderwerp waarvan je weet dat je de kinderen ermee kunt motiveren. Als je zelf enthousiasme uitstraalt over het onderwerp motiveer je de kinderen ook. Omdat je het onderwerp zelf ook leuk vindt zul je ook minder moeite hebben met het bedenken van lessen en het goed voorbereiden ervan.

Ik ben er namelijk van overtuigd dat jij alle vaardigheden in je bet, je kunt hebt, je moet alleen even de motivatie weer terug krijgen!!!! Ga dus niet twijfelen aan je vaardigheden als leerkracht, je had het anders nooit gered tot het vierde jaar!!! En ga zeker niet stoppen en de onderwijsassistent uithangen, daar krijg je spijt van... Ik heb het ook een jaar gedaan, en het is zo frustrerend op de achtergrond te blijven als je WEET hoe het is een klas te draaien...

[Eendje]

Wat ook helpt: inderdaad aangeven dat je je motivatie wat kwijt bent door vervelende ervaringen en dat je die bij deze klas graag terug wil vinden.

Krijg je alleen maar negatieve beoordelingen: vraag dan heel bewust naar de ingen die WEL goed zijn gegaan deze les, zodat je die dingen ook weet voor je volgende lessen.

Dat is pure zlefbescherming. Zo dwing je je begeleidster ook te kijken naar je sterke punten