Ik denk dat er een paar dingen belangrijk zijn om je te realiseren.
1) Het gaat er niet om dat je de stilte vraagt, je vraagt de aandacht van de kinderen. Stilte is hierbij een symptoom. Het gaat er niet om dat ze zelf ophouden geluid te maken. Het gaat erom dat ze aandacht hebben voor wat jij te melden hebt. Het gaat dus verder dan het uitblijven van herrie.
2) De kinderen en jij hebben hetzelfde doel. Jij wilt graag een gezellige, veilige, boeiende, leuke, inspirerende en zinvolle klassensituatie waarin iedereen zich op zijn plek voelt en zich kan ontwikkelen. En de kinderen willen het liefst in een gezellige, veilige, boeiende, leuke, inspirerende en zinvolle klassensituatie zitten waarin ze zich op hun plek voelen en ze zich kunnen ontwikkelen. Of korter gezegd. Jij wilt de leukste klas van de wereld, en zij willen graag in de leukste klas van de wereld zitten.
Als je uitgaat van consequenties wanneer kinderen niet het gewenste gedrag vertonen, sta je tegenover de kinderen.
3) Kinderen willen van nature meewerken en aan je verwachtingspatroon voldoen. Maar niet altijd is jouw verwachtingspatroon duidelijk voor de kinderen. Ga er vanuit dat ze wel aan je verwachtingspatroon willen voldoen en dat ze willen meewerken. Voldoen ze desalniettemin niet aan je verwachtingspatroon, ga dan na of het wel duidelijk voor ze was. Geef letterlijk je verwachtingspatroon aan zodat de kinderen het 'goed' kunnen doen.
4) Vraag je af waarom de kinderen op dat moment stil moeten zijn. Doe dit voor jezelf. Je hoeft het niet te verantwoorden. Maar je moet voor jezelf wel het antwoord weten.
5) Verwacht dat de kinderen aandacht hebben (en dus stil zijn). Verwacht het oprecht en wees oprecht verbaasd als ze die aandacht niet geven.
6) Een stilte-teken, gebaar, belletje, beloningssysteem, namen op het bord... Het zijn allemaal manieren. De een licht je, de ander niet. Zoek en probeer uit. Iets wat niet bij je past, gaat nooit voor je werken. Wees echt en blijf bij jezelf.
7)Iedere klas heeft zijn eigen dynamiek. Zoek ook iets wat bij de klas past. Dat wat bij de ene groep briljant werkte kan bij de volgende groep geen enkel effect sorteren.
Wat voor manier je ook kiest. Het werkt alleen zolang je het consequent volhoudt. Een stilte-teken werkt tot het moment dat je als leerkracht niet meer wacht tot het echt stil is. Op het moment dat je denkt "nu weten ze het wel" is het effect van het teken weg.
Overleg met de klas. Geef hen verantwoordelijkheid. Je hebt immers hetzelfde doel.
9) Geef kinderen even de tijd. Als je betrokken bent bij een taak of activiteit, is het heel irritant als je je onmiddellijk los moet rukken uit de bezigheid omdat iemand bedacht heeft dat er iets medegedeeld moet worden.
10) Praat met de klas, overleg, stel authentieke vragen, laat hun oordeel meewegen en neem ze serieus. Maar jij beslist. Jij geeft leiding.
Mooi stukje!!
Erg interessant topic!
Wat ik doe om stilte te krijgen is verschillend. Bij de kleuters zing ik vaak een liedje. Bij de hoger groepen begin ik mijn verhaal vaak met de nadruk op de eerste woorden (de oooookeeeee manier
)