Pgo - Hoe maak je een boeiende inleiding?

[Net-juf]

Naar aanleiding van een opdracht voor pgo wil ik jullie graag wat vragen. Hoe maak je een boeiende inleiding voor bijvoorbeeld een les geschiedenis of aardrijkskunde. Een inleiding waarmee je de kinderen weet te vangen en je ze kan motiveren om serieus met het onderwerp aan de slag te gaan. Wat is hierover jullie idee, en hoe doen jullie het?
Tips over bruikbare literatuur zijn ook welkom!
Groetjes Martine

[Juf_Danielle]

Het eerste wat in mij opkomt is door de werkelijkheid dichtbij te brengen. Door bijvoorbeeld met de kinderen naar butien te gaan en verschillende soorten grond op te zoeken. Of deze van te voren meenemen zodat de kinderen kunnen voelen aan de verschillende soorten.
Of zelf boren in de grond en zo de verschillende lagen ontdekken.

Naast de werkelijkheid heb ik nog een aantal beeldvormens van Aardrijkskunde geleerd, in deze volgorde:
werkelijkheid
voorwerp
Video
foto's
kaarten
tekst/verhaal

Hopelijk kun je hier iets mee.

[Net-juf]

echt super! hier kan ik echt wat mee!
waar ik eigenlijk ook nog naar op zoek ben is naar hoe jullie het zelf doen, concrete voorbeelden. als jullie me hier mee kunnen helpen ben ik nog blijer

[Jan10e]

bij geschiedenis vertel ik vaak een (spannend) verhaal, vaak met een kind in de hoofdrol waarmee de kids zich kunnen identificeren. Je kunt ook een stukje boek of film gebruiken (kruistocht in spijkerbroek bijv.)

[JufNiek]

een stukje drama. Zet een belangrijke persoon van je les in de schijnwerpers door hem na te spelen, zo ben ik al van Gogh, columbus en dolle mina geweest.

Succes ermee.
Niek

[Aaltsje]

Zo ben ik al een keer met regenjas, zwemvliezen en duikbril op de klas binnengekomen. Deze les ging over het smelten van de ijskappen. Het was eerst natuurlijk dolle pret, maar ik had de leerlingen wel!
Wat ook werkt is om even met een kort spelletje/raadseltje te beginnen. Materiaal in de klas halen bij bijvoorbeeld natuuronderwijs werkt ook altijd!
Succes!

[JufJuf1984]

Een boeiende inleiding is voor mij altijd boeiend zolang het maar niet zo is dat je binnen komt en zegt "jongens en meisjes pak je boek en sla het op blz. 24 open". Dit is echt een van de achterlijkste manieren. Zie het nu nog vaak gebeuren, snap dit werkelijk waar niet

Beginnen met een gesprek, verhaal, mindmap mij part een spel is toch een verrijking voor je les. Maar toch schijnen veel mensen in het vak hier niet mee eens te zijn, maar goed is een discussie apart.

Reactie op je vraag: Het ligt aan het onderwerp dat je gaat behandelen.

Zelf heb ik het volgende een keer gedaan in groep acht:
Zo kun je bijvoorbeeld "Het ei van Columbus" op het bord schrijven en de kinderen dit laten toelichten. Je hebt dan ook een echt ei bij de hand en vertelt dat Columbus een reiziger was en toen hij terug kwam in Portugal waren er mensen die jaloers waren en het niet geloofde. En tegen een man zei hij: "kun jij een ei recht op laten staan". Nou de man probeerde het en het lukte niet. Zo liet ik de kinderen het ook proberen en lukte het niet. Ik pakte toen zelf het ei en tikte het tegen de tafel en jah het bleef staan. Ze waren drie lessen lang actief, betrokken en enthousiast met het thema aan het werk. Veel kinderen hadden het thuis als grapje gedaan met hun ouders, dan merk je dus dat ze het wel interesseert.

[Joke]

Toen ik jaren geleden elke week geschiedenis in groep 8 moest geven, was het nog de gewoonte op school om inderdaad het boek voor je te nemen en te beginnen. Daar had ik zelf een verschrikkelijke hekel aan omdat het in mijn eigen tijd ook al zo ging en ik er geen enkele interesse voor geschiedenis aan overgehouden had. In tegendeel, ik had er een hekel aan, zeker aan al die achterlijke jaartallen die bij geschiedenislessen hoorden die mij niet aanspraken.
Ik struinde de hele bibliotheek af op verhalen en platen, die bij die tijd hoorden. Al die modernere middelen zoals videobanden etc. waren nauwelijks aan de orde, hooguit een diastrip .
Bij elke les had ik wel een of andere bijzonderheid te vertellen en in de ogen van de lln. wist ik heel veel, dat zeiden ze dan ook tegen me. Ze moesten eens weten.
Zo herinner ik me nog het verhaal uit de tijd van die Engelse oorlogen op zee. De plaat met de hoge, goed, met rijen kannonnen, uitgeruste Engelse oorlogsschepen en de lage, veel kleinere Nederlandse schepen. Wij wonnen! De lln. konden zich dit nauwelijks voorstellen. Hoe dan juf? Ik vertelde hoe onze schepen onder het kannonsvuur door konden varen (juist omdat ze zo klein waren) en de Engelse schepen lek konden schieten om daarna te maken dat ze wegkwamen. Prachtig vonden ze het. Ik heb er gewoonte van gemaakt bij elke les iets bijzonders te vertellen en de meeste lln. keken naar de lessen uit, terwijl ze daarvoor 'een broertje dood' aan geschiedenis hadden. Ik begon er zelf zelfs lol in te krijgen. Iets wat mijn eigen meester vroeger niet voor elkaar had gekregen.
Nu er veel meer hulpmiddelen zijn, kun je heerlijk afwisselen. Het kost wel even tijd met voorbereiden, maar het werpt zijn vruchten af: je hebt de aandacht van je lln.

[JufJuf1984]

Toen ik jaren geleden elke week geschiedenis in groep 8 moest geven, was het nog de gewoonte op school om inderdaad het boek voor je te nemen en te beginnen. Daar had ik zelf een verschrikkelijke hekel aan omdat het in mijn eigen tijd ook al zo ging en ik er geen enkele interesse voor geschiedenis aan overgehouden had. In tegendeel, ik had er een hekel aan, zeker aan al die achterlijke jaartallen die bij geschiedenislessen hoorden die mij niet aanspraken.
Ik struinde de hele bibliotheek af op verhalen en platen, die bij die tijd hoorden. Al die modernere middelen zoals videobanden etc. waren nauwelijks aan de orde, hooguit een diastrip .
Bij elke les had ik wel een of andere bijzonderheid te vertellen en in de ogen van de lln. wist ik heel veel, dat zeiden ze dan ook tegen me. Ze moesten eens weten.
Zo herinner ik me nog het verhaal uit de tijd van die Engelse oorlogen op zee. De plaat met de hoge, goed, met rijen kannonnen, uitgeruste Engelse oorlogsschepen en de lage, veel kleinere Nederlandse schepen. Wij wonnen! De lln. konden zich dit nauwelijks voorstellen. Hoe dan juf? Ik vertelde hoe onze schepen onder het kannonsvuur door konden varen (juist omdat ze zo klein waren) en de Engelse schepen lek konden schieten om daarna te maken dat ze wegkwamen. Prachtig vonden ze het. Ik heb er gewoonte van gemaakt bij elke les iets bijzonders te vertellen en de meeste lln. keken naar de lessen uit, terwijl ze daarvoor 'een broertje dood' aan geschiedenis hadden. Ik begon er zelf zelfs lol in te krijgen. Iets wat mijn eigen meester vroeger niet voor elkaar had gekregen.
Nu er veel meer hulpmiddelen zijn, kun je heerlijk afwisselen. Het kost wel even tijd met voorbereiden, maar het werpt zijn vruchten af: je hebt de aandacht van je lln.

Ik ben het volledig met je eens dat het veel voorbereiding kost. Je zult soms lang moeten zoeken. Maar dat is het leuke van het onderwijs. Je blijft zelf actief zoeken en alles wat je gebruikt bewaar je om het ooit nog eens te kunnen gebruiken. En zoals je al zei tegenwoordig heb je zoveel materiaal en technieken om je lessen te verrijken.

Maar ik ben ervan overtuigd als je een enthousiaste en gemotiveerde leerkracht bent doe je dit met plezier. Je haalt er zowel voor de kinderen als voor je eigen het genoegen eruit.