Vorig schooljaar ben ik vol goede moed en motivatie gestart met de PABO. Ik wil deze opleiding al onwijs lang doen, dus ik kon echt niet wachten om er eindelijk aan te starten! Ik heb de jaren daarvoor, na het behalen van mijn havo-diploma, 2 tussenjaren gehad waardoor ik het hele schoolritme niet meer gewend was. Hier heb ik op de PABO ontzettend aan moeten wennen en dit heeft me ook heel erg uitgeput in het begin (klinkt overdreven, maar het was gewoon hoe ik het ervoer), waardoor mijn eerste resultaten wat toetsen betreft mij erg tegenvielen. Hoe slecht het ging op school, zo goed ging het op stage. Mijn praktijkbegeleider en instituutopleider waren erg positief en zagen echt wel potentie. Ik vond (vind) het voor de klas staan geweldig en was dol op de interactie met kinderen. Ik voelde me als een vis in het water in het onderwijs! Helaas ging het op de PABO wat toetsen betreft echt niet goed. Ik leerde mij een slag in de rondte voor de toetsen, en als eenmaal het moment daar was vielen de toetsen me qua vraagstelling en niveau zo tegen. Dit ontmoedigde mij ontzettend. Uiteindelijk had ik precies de helft van het aantal benodigde punten voor de propedeuse en heb ik me eind mei uitgeschreven (als ik deze keuze niet had gemaakt had mijn hogeschool dat wel gedaan, want met zo weinig punten mag je niet over naar jaar 2 uiteraard). Ik was hier kapot van en zo teleurgesteld in mezelf. Iets wat ik al jaaaren wilde doen, en uiteindelijk was het me gewoon niet gelukt, terwijl ik mijn stinkende best heb gedaan.
Ik kom van het vmbo-tl/mavo en heb daarna havo gedaan. Hiervoor ben ik 2x gezakt voordat ik mijn diploma haalde. Dit laat mij erg twijfelen aan mijn eigen niveau. Misschien kan ik het HBO-niveau wel helemaal niet aan? De wiscat rekentoets heb ik vorig jaar ook niet gehaald, ik zweefde telkens, mét flink wat bijles, tussen de 60-70 punten; onwijs laag natuurlijk. 120 was op mijn school het benodigde aantal punten om je propedeuse te halen.
Ik wilde me echter niet laten ontmoedigen; ik schreef me opnieuw in voor een andere hogeschool. Ik was nu immers weer gewend aan het ritme van naar school gaan en wist al redelijk hoe de PABO in elkaar stak; wellicht zorgde dat ervoor dat het komend schooljaar gewoon wél lukt? Doordat ik me na 1 mei inschreef, was het studiekeuzeadvies bindend. Ik startte vol goede moed aan de studiekeuzecheck waar ik liet zien hoe gemotiveerd ik was, en ik ben er ook zeker van dat dit de docenten is opgevallen. Helaas viel ook een zo goed als foutloze wiscat bij de toelatingsprocedure. Ik had erg goed geoefend, verwachtte niet dat ik de toets ging halen (met een minimum van 90 punten was je ook toelaatbaar), maar hoopte dat met mijn goede gemotiveerde houding te compenseren. Helaas heb ik weer een lage score gehaald en heb ik negatief studiekeuzeadvies gekregen, waardoor ik niet mag starten met de opleiding. Omdat ik wat achter de hand wilde houden, heb ik me in de tussentijd voor nóg een andere hogeschool ingeschreven, die niet zo streng is en waarbij je gewoon standaard toegelaten bent, als je maar alle toelatingstoetsen gehaald hebt (door mijn vakkenpakket op havo hoef ik die niet te maken) en een passend diploma hebt. Ik kan daar in september dus wél gewoon starten.
Nu ik het slechte nieuws heb gekregen, begin ik erg te twijfelen over of ik überhaupt nog wel eens aan de PABO moet beginnen. Het zou zo weer kunnen uitdraaien op teleurstellingen en het komt mijn zelfvertrouwen echt niet ten goede. Daarnaast ben ik al 22 jaar en wil ik niet nog eens een jaar 'verspillen'. Aan de andere kant is juf worden echt iets wat ik zo graag wil; ik zou niets liever willen op dit moment. Toch wil ik ook eerlijk zijn naar mezelf toe en is het misschien voor mij gewoon echt niet haalbaar om juf te worden qua cognitief niveau en vermogen. Daarom heb ik er ook aan zitten te denken om onderwijsassistent te studeren (OA), wat echter wel op mbo-niveau is. Aangezien ik mijn mavo al heel wat jaren heb en heb gestreden voor mijn havo, vind ik dit ergens ook heel erg zonde. Maar ik weet van de opleiding tenminste zeker dat het een aanzienlijk hogere kans van slagen heeft dan de PABO. Ook lijkt het mij best een leuke opleiding; je bent misschien niet echt 'de juf', maar je bent wel werkzaam in het onderwijs en dat is echt wat ik wil.
Doordat ik er gewoon onwijs van baal allemaal is het voor mij erg lastig om er nog nuchter over na te denken. Daarom hoop ik dat jullie mij advies kunnen geven. Dat zorgt vaak wel voor nieuwe inzichten en perspectieven, dit kan mij erg helpen. Dus: wat zou jij/u doen in mijn situatie? Alvast ontzettend bedankt! En de mening hoeft niet genuanceerd te zijn, wees alsjeblieft eerlijk, ik kan wel ergens tegen
Ook ben ik ervan bewust dat mijn gebruikersnaam heel flauw is; ik wist even niets anders, haha.Dit bericht is echt onwijs lang geworden, sorry daarvoor! Ik wilde gewoon genoeg details geven om het verhaal zo duidelijk mogelijk te houden.
Groetjes!
