door lucia op 13 dec 2008, 20:09
Daar is ie weer; het blijft een prachtig en sfeervol versje.........
De 10 kaarsjes
Er waren eens tien kaarsjes
met vlammetjes zo fijn,
Ze wilden op het Kerstfeest
graag goede lichtjes zijn...
Eén kaarsje viel het tegen
altijd in vlam te staan
Hij doofde snel zijn lichtje
en is toen uitgegaan...
Er waren negen kaarsjes,
één van de negen zei;
"Ik vind het hier niet prettig"
en stapte uit de rij...
Er waren nog acht kaarsjes,
het was een mooi gezicht
Eén dacht; "Ik ben de beste"
Meteen verdween zijn licht...
Toen stonden van de kaarsjes
er zeven nog in vlam,
Maar één vergat te branden,
hij wist niet hoe dat kwam...
De vlammen van de kaarsjes
ze brandden honderduit,
Eén zei; "Ik ben de mooiste"
en ja, toen ging hij uit...
Nog maar vijf kaarsjes over,
"Wat zullen we gaan doen?"
Eén brandde veel te haastig,
opeens verdween hij toen...
Er stonden nog vier kaarsjes,
ze brandden feller op
Eén werd uitgeblazen,
hij lette niet goed op...
Van de drie laatste kaarsjes,
ging één met het donker mee
Hij vond het niet meer nodig,
toen stonden er nog twee...
Die beide kleine kaarsjes,
wat waren ze alleen
Eén ging van moeheid slapen,
toen was er nog maar één...
Het laatste kaarsje,
dat eenzaam achterbleef,
dacht; "Als ik nu mijn lichtje
eens aan een ander geef"...
Toen heeft dat ene kaarsje,
het feest nog juist gered
Het heeft alle andere kaarsjes,
opnieuw in vlam gezet...
Nu branden alle kaarsjes,
met vlammetjes zo fijn,
Ze willen op het Kerstfeest
graag goede lichtjes zijn....
Wie denkt dat kennis duur is, weet niet wat domheid kost.