Kom overwegingen van hem tegen die hier ook wel passen.
(...) Als het goed gaat met leerlingen denken leraren dat zij daar invloed op hebben (gehad). Als het niet goed gaat denken zij geen invloed te hebben. Dat wil zeggen: zij schrijven falen in school toe aan intelligentie, de huiselijke achtergrond en de werkhouding van leerlingen en stellen daarmee vast dat zij daarmee weinig kunnen. Zij sluiten een eventuele eigen bijdrage aan het falen van leerlingen uit. (...)
(...) De leraar doet er toe, met name door "erbij te zijn" Dit wil zeggen door de leerlingen uit te dagen om "erbij te zijn" (...)
(...) Het maakt nogal wat uit of je als leraar ervan uit gaat dat je leerlingen je volgen of dat je hen in psychologische zin als gelijkwaardig beschouwt, als leerlingen, die samen met jou het onderwijs maken vanuit de veronderstelling dat zij het zijn die het leer- en ontwikkelingswerk doen, de basisuitrusting daarvoor hebben, dit ook willen, dus voor het eindproduct voor een belangrijk deel verantwoordelijk zijn. Verantwoordelijk, maar op een andere manier dan nu, je bent als leraar mèt je leerlingen probleemdrager als het niet lukt. (...)
(...) Deze "hoe moet ik het doen?" vragen houden echter ook voor ontwikkelingvan onderwijs voordelige verandering of vernieuwing consequent tegen. Dat gaat altijd zo als je je op de organisatie of op de oplossing concentreert, in plaats van op de vraag waar het om begonnen was. (...)
(...) Niemand kan jou namelijk vertellen hoe je het precies moet doen. Je moet het namelijk zelf doen. De eerste vraag is dus niet "Hoe", maar "Wat". wat is er aan de hand, waar heb ik mee te maken? Kunnen we daar over praten? (...)
We waren tegelijkertijd aan het typen Mirjam, maar hier staat mijn antwoord wel tussen.
