Wat je altijd al wilde weten maar nooit durfde vragen...

[miekiemousie]

Ik had er maar geen gesteld, omdat er al twee vragen door elkaar heen liepen! Ik kan er wel één bedenken, maar ik geef eerst Juuty de kans om te reageren!

[Joke]

Oh sorry, dat stukje heb ik gemist.
Goed idee van je om geen vraag te stellen.

[somebody]

Juuty, je geeft les aan LWOO-klassen. Lijkt het je ook leuk om in het voortgezet onderwijs les te geven aan bijvoorbeeld havo of vwo?

Tom, leuke vraag en toevallig voor mij ook erg actueel!!

Zoals je misschien al had gelezen heb ik er nu een TK brugklas bij gekregen voor Nederlands en ik moet zeggen dat ik de afwisseling echt geweldig vind!
Het LWOO heeft wel mijn voorkeur, maar ik zou er graag nog wat andere klassen bij willen hebben.
Dat is dan ook de reden dat ik op dit moment samen met mijn baas aan het inschrijven ben bij de lerarenopleiding Engels (want dat vak heeft dan mijn voorkeur!)
Ik zou graag wat bovenbouwgroepen in het VMBO willen lesgeven.
HAVO of VWO? Dat denk ik niet. Ik weet niet precies waarom, heb er ook geen ervaring in. Misschien moet ik het eerst maar eens proberen..


Dan mijn vraag:


EsterEnzo, stel dat je geen baan kunt vinden in het basisonderwijs, maar je krijgt een aanbod van een middelbare school om daar te komen werken. Dit is niet je doelgroep, maar wel de enige baan die je kunt vinden. Wat zou je doen?

[EstherEnzo]

Anita pb'de me dat ik aan de beurt was. Ik ben al een tijdje niet meer actief op het forum geweest. Vandaar dus geen reactie van mij.

Ik kan ook even de moeite niet nemen om over deze vraag na te denken, zou wel willen maar het gaat gewoon even niet. Prive een beetje veel aan mn hoofd (niets ernstigs hoor). Ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen dat ik mijn beurt over sla. Wat mij betreft mag iemand anders de vraag (die wel erg leuk is om eens over na te denken) beantwoorden....

Groetjes!!

[Anita]

Prima Esther, bedankt dat je toch even wilde reageren.

Welke echte kleuterjuf pikt de vraag op?

[Joke]

Jammer dat dit topic aan het verlopen is. Echt iets voor de komkommertijd van de zomervakantie.
Is er iemand die een vraag aan een forumlid zou willen stellen? Ga je gang. Hier is je kans.

[Geoffrey]

Zo, even een oud topic nieuw leven inblazen! Laten we de draad weer oppakken waar hij in 2007 abrupt gestopt was...

Joke, met al jouw ervaring in het onderwijs... wat is in jouw ogen de allerbeste onderwijsvernieuwing geweest die jij hebt meegemaakt?

[Joke]

Gedifferentieerd onderwijs, zowel naar boven als beneden én op de juiste manier uitgevoerd.
(Dus voor HB niet meer van hetzelfde maar goed gestructureerd en voldoend aan de behoefte.)

Thomas, als jij directeur van jouw school was, wat zou jij (proberen te) veranderen?

[thomas]

Ik zou proberen een sfeer te creeëren waar iedereen bij elkaar binnen kan lopen voor, na en vooral ook onder lestijd. Je ziet dan hoe een ander werkt en ik denk dat hier veel winst te behalen is om als team deels hetzelfde te gaan werken en de neuzen dezelfde kant op te krijgen. En dat is toch een taak van een directeur!

Niet op een eilandje zitten, deur dicht als de kinderen er zijn maar open staan!
Ik deed dit afgelopen jaren bij een parallelcollega. We liepen heel vaak, ook onder lestijd, bij elkaar binnen en je ziet zo heel veel mooie, goede dingen wat iemand doet. Dit zou je ook zo kunnen gebruiken en het levert ook gespreksstof op. Vaak kun je wel vertellen hoe iets gaat maar als je even binnen loopt is het vaak duidelijker. Kinderen zien ook de andere leerkrachten vaker en accepteren het ook eerder als ze bijv. op de gang gecorrigeerd worden.

Vraag voor ........... Deze weet ik nog niet, hier moet ik over nadenken.

[Robje]

Thomas, als jij de directeur bent, kom ik daar wel werken! Ben ook fel tegenstander van de eilandjes; proef bij elkaar en wissel recepten uit!

[Joke]

Ik vind dit een heel fijn topic. Je komt zo veel meer te weten over wat iemand werkelijk doet, denkt en voelt (ev. m.b.t. het onderwijs, maar ook op het persoonlijke vlak). Samen met 'de week van ....' heb je al snel door hoe 'serieus' iemand met zijn werk/studie/leven bezig is, mits de juiste vragen gesteld worden natuurlijk.

[thomas]

Ik heb een vraag:

Robje Een superbaan op een school die helemaal bij je past aan de andere kant van Nederland of een iets minder goede baan in de buurt (je bent toch op zoek naar een andere baan??)

[Robje]

Tja, als jij directeur wordt in Hengelo en ik mn woord wil houden....

Dit is een makkelijke (want praktische en actuele vraag) vraag waar plussen en minnen aan te pas komt...

Uitgangspunt: je werkt om te leven, je leeft niet om te werken. Ik vind mijn leven naast mijn werk dus belangrijker dan mijn werk (zit geen heel grote kloof tussen hoor...) Dit betekent dat mijn woonplaats uitgangspunt is; ik ga niet verhuizen voor mijn werk.

Vervolgens moet je je afvragen waar je letterlijk je grens trekt. Afgelopen 6 jaar heb ik elke dag 120 km per dag weggetikt; 2,5 duizend piek per jaar toeleggen op de reiskosten en per dag 2, soms 2,5 uur reistijd.
Dit had ik over voor de geweldige baan; superleuke collega's, leuke klas, veel ruimte, verantwoordelijkheid en vrijheid van de directie. Alles is echter vergankelijk; ik ben op mn top daar gestopt met het idee dat ik een baan kan krijgen op fietsafstand die voor 80% net zo leuk is als mn vorige baan.
Deze keuze is me zwaar gevallen afgelopen tijd; de 80 % is bij lange na niet gehaald en ik ging met tegenzin naar mijn werk. Omdat ik nog contact had met oud-collega's, oud=leerlingen en enkele ouders wist ik dat ik per direct terug mocht komen en daar heb ik even over getwijfeld, die superbaan is me wel veel waard.

Maar.....
Nu ik niet om half 6 mn bed uit moet maar om 7 uur (elke dag, is mooi 7,5 uur per week meer slaap!)
Nu ik bakken met geld overhoud omdat mn reiskosten nihil zijn,
Nu ik sinds de zomervakantie 13 kg ben afgevallen omdat ik fiets naar mn werk (en geen file-pompstation-voer-verleiding meer heb)
Nu ik 's avonds om half zes thuis ben i.p.v. zeven uur (he, weer anderhalf uur!) kan ik weer eens gaan sporten, de stad in,
Nu ik meer energie aan dit alles overhoud kan ik sowieso weer leven gedurende de werkweek.

Mijn priveleven is dus weer op gang gekomen, iets dat door de reisafstand afgelopen zes jaar beperkt was tot het weekend.....

Kom nu natuurlijk het stukje "minder goede baan"....
Simpel, ik zat vanaf de zomervakantie niet op mijn plek en ik wilde weg. Na een weekje opladen in de herfstvakantie, een inspectiebezoek dat overeenkomt met mijn bevindingen, zie ik het als mijn missie mijn school op gang te helpen. Mensen die mij kennen weten dat ik niet graag lijdzaam toekijk; kaal of kammen!
Beetje kietelen, beetje schoppen, beetje innoveren, beetje discussiëren... ik denk dat ik van deze "niet zo leuke school" maar eens mijn "wel zo leuke school" ga maken! Ik ben behoorlijk zwart-wit en was daarom 2 weken geleden heilig overtuigd weg te gaan. De dag dat de inspectie kwam -en ik dus mijn besluit terugdraaide- zou ik eigenlijk 's avonds de eerste sollicitatiebrief de deur uit doen...... Gelukkig ga ik er nu vol voor en maak ik waar dat ik loyaal ben, want dat zat me nog het meeste dwars; zeggen dat je loyaal bent en met de herfst al weg willen... Maar dat heeft te maken met het feit dat ik, als ik zie dat iets niet gaat werken, een besluit neem; beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald!

Uiteindelijk zal ik dus genoegen nemen met een minder leuke baan omdat ik denk dat ik de situatie naar mijn hand kan zetten. Als dat niet het geval is, dan is er vast een andere school in de buurt waar dat wel kan. Met de ideale school aan de andere van het land loop je ook het risico om de leukste collega’s te verliezen, minder leuke klassen te krijgen etc..
Mmmm, redelijk uitgebreid antwoord….nu nog ff een vraag voor iemand bedenken!

[Joke]

Ik weet uit ervaring dat het heerlijk is om een ultieme baan te hebben, maar ik weet ook dat het niet blijvend is.
Collega's vertrekken, leerlingen wisselen, belangrijke drijfveren (ook vanuit jezelf) veranderen, je eigen situatie verandert, je inzichten veranderen en niet te vergeten: het onderwijs verandert ook steeds maar weer. Kortom niets staat vast.
Ik denk dat je een heel goed uitgangspunt hebt: je eigen 'welbevinden' en het tweede belangrijke: je moet altijd nog iets hebben waar je naar toe wilt werken. Zonder doel wordt het leven een sleur en wel heel erg saai en geeft geen voldoening.
Stilstand is in dit geval echt achteruitgang.
Jammer voor Thomas, maar alleen als hij vlak bij jouw woonplaats directeur wordt, maakt hij kans op de gedreven leerkracht die jij bent En samen zouden jullie heel ver komen.

[Geoffrey]

Robje, heb je al een vraag bedacht voor iemand anders? Dit zijn toch wel interessante topics en het zou zonde zijn om die in de vergetelheid van het stoffige archief te laten verdwijnen.

Geef de fakkel door, Rob!