handicap en pabo?

[suzanpabo?]

hallo allemaal
ik ben ga nu mn 5e jaar HAVO in, maar zou graag naar de pabo gaan daarna.
gewoon doen zou je zeggen! Ik heb echter een lichamelijke handicap, (mis mn beide onderbenen en linkerhand), waardoor ik gebruik maak van rolstoel en/of protheses. Ik ben volledig zelfstandig, en kan nagenoeg alles (op mn eigen manier).

Nu is mn vraag zou ik de pabo kunnen doen, en misschien weten jullie waar ik tegen aan zou kunnen lopen tijdens de opleiding? Dan kan ik zelf bedenken of dit me zal lukken.
Ook wil ik vragen; hoe denken jullie dat de kinderen reageren en hoe zouden jullie het introduceren in mijn geval?

hopelijk kunnen jullie wat tips geven of zijn er pabo studenten met handicap die meer weten

groeten
suzan

[jufmaaike]

Ik ga even hardop denken aan dingen die lastig kunnen zijn:
-verplicht kleutergym moeten kunnen geven en daarbij behorende lessen in de gymzaal.
-knutselen en technieken voordoen (knippen ofzo)
-buitenschoolse activiteiten en busvervoer.
-ik weet niet in hoeverre je staat, maar op het bord schrijven kan ingewikkeld zijn.

Overigens heb ik op een stageschool ooit een collega gehad in een rolstoel. Het kan dus zeker!

[JufH]

Ik denk dat voor jou bewegingsonderwijs lastig zal worden. Je kunt je bevoegdheid niet halen en dat zal je later beperken in sollicitaties omdat niet alle scholen vakleerkrachten hebben. Maar laat dat zeker geen beperking vormen hoor!

[MeesterD]

Overigens heb ik op een stageschool ooit een collega gehad in een rolstoel. Het kan dus zeker!
Dan vraag ik mijzelf af: was de collega al in dienst toen ze in een rolstoel kwam te zitten of is deze collega de pabo begonnen in een rolstoel?

Anyways: eerst even over de kinderen. Kinderen kunnen dingen vaak beter 'accepteren' zoals ze zijn dan pubers/ouderen. Het zal even wennen zijn voor ze, maar ze zullen vanzelf 'trots' worden op hun juffie in de rolstoel. Dat zullen ze niet als een beperking zien, maar ze accepteren het gewoon als 'eigenschap' van je. Zo ook als je een voet of hand mist: het is gewoon zo...

Maar dan even over de opleiding: men begint al over gym bevoegdheid. Tja in een redelijk verzadigde mark is het belangrijk jezelf te onderscheiden van andere sollicitanten. Gym bevoegdheid geeft een sollicitant bij veel scholen een streepje voor, aangezien het niet meer vanzelfsprekend is dat hier een vakleerkracht voor is. Toch zijn er genoeg leerkrachten zonder die bevoegdheid: het geeft je een plus, maar het is zeker niet noodzakelijk om een baan te krijgen in het onderwijs.

Verder is de pabo gewoon inhoudelijk een kwestie van toetsen maken en werkstukken maken. In dat opzicht zal je weinig tot geen last moeten ondervinden van je handicap.

Dan komen we bij misschien wel het belangrijkst: de dagelijkse praktijk.
- jufmaaike brengt het schoolbord naar voren. Er zijn hulpmiddelen (je kan de computer gebruiken, een tablet waar je op kan schrijven) waardoor dit puntje eigenlijk afvalt. Wel zijn de reguliere scholen niet in het bezit van deze hulpmiddelen en zullen ze deze dus voor je moeten aanschaften. Geen idee of ze daar subsidie voor krijgen (omdat ze iemand met een handicap in dienst hebben), maar dat gaat de school sowieso extra moeite kosten (en mogelijk dus ook extra geld)

- de klassen worden groter waardoor je in de klas effectief met ruimte om moet gaan. Als je met een rolstoel zou werken moet er dus genoeg vrije ruimte zijn in het lokaal. Werk je met protheses in plaats van een rolstoel dan is dit direct al minder problematisch. Dan is het gewoon een kwestie van anders organiseren dan een andere leerkracht. Zo sta ik de hele dag: ik zit zelden achter mijn bureau. Ik heb geen idee of jij het lichamelijk kan opbrengen om de hele dag te staan, bij tafels van leerlingen door je knieën te gaan, etc.

- je verblijft ook een tijd buiten het lokaal. Zo moet je met je klas naar de gym lopen en zul je dus moeten kijken of je die route lopend kan af leggen. En anders zou iemand anders uit het team dus je klas moeten brengen en ophalen, op zich ook een organisatorisch iets aangezien jij dan in die tijd iets anders voor deze collega kan doen. Wel heb je uitjes waarbij ik niet weet hoe het zit met het vervoer en op de betreffende locatie. Maar ook daar geldt weer voor: dit zijn organisatorische problemen.


Op zich moet je alles wel met behulp van collega's kunnen opvangen. Ik vrees alleen voor 2 dingen:
- een stageplaats. Ik neem aan dat potentiële begeleidsters op de hoogte worden gesteld van je lichamelijke situatie, aangezien dit ook het nodige extra werk voor hen mee brengt. En je moet maar net wat mensen treffen die de begeleiding van je met veel plezier aannemen. Ik kan mij voorstellen dat een groot aantal leerkrachten deze 'extra uitdaging' uit de weg zullen gaan

- een baan krijgen... Als jij op een baan solliciteert, zullen daar ook anderen op solliciteren zonder lichamelijke handicap. Er zullen wel directeuren/teams zijn die je met je handicap met open armen ontvangen, maar ik vrees dat je veel langer bezit bent dan de gemiddelde afgestudeerde leerkracht. En als ik zo om mij heen kijk dan hoor ik dat het toch wel lastig is om een vaste baan te krijgen.



Ik gun het je van harte suzan en met je handicap kan je gewoon een goede leerkracht worden, alleen sta ik kritisch tegenover het daadwerkelijk krijgen van een baan

[jufmaaike]

Volgens mij was die man in de rolstoel inderdaad er beland voordat hij in een rolstoel zat, maar ik weet het niet zeker. Zo veel contact had ik niet met hem en dan vraag je niet verder. Ik weet wel dat die school allerlei subsidies had om aanpassingen voor hem te betalen enzo.

[suzanpabo?]

Vooral bedankt voor jullie tips en gedachtes!
Ben er nu echt wel mee bezig en heb over alles wat jullie hebben geschreven ook nagedacht.
Het bord is geen probleem, wanneer ik op protheses sta. ( meeste tijd)

Tja het gymonderwijs is wat lastiger, kan veel, maar dus daarin ook veel niet.
De weg naar de gymlocatie, wanneer deze niet te ver is kan ik het lopend wel aan.
Ruimte in de klas moet ik per lokaal bekijken voor mn rolstoel
Dingen als knippen enz kan ik dus dat is geen probleem.
Ook de reactie van de kinderen ben ik niet bang voor, MeesterD heeft gelijk, die reactie ervaar ik al bij kinderen in mn omgeving en die ik ken.

maar het wordt dus moeilijk qua stage en baan, hopelijk staan scholen genoeg open voor een docent met handicap....

in ieder geval hoop ik jullie meer te horen als je wat weet of tips/gedachte hebt. Bedankt alvast!
en als je ooit een project doet over handicaps, ik zal blij zijn je te helpen met info van een ervaren rot

groetjes
suzan

[bovenbouwjuf]

Vanwege mijn scoliose heb ik via het UWV een aangepaste bureaustoel gekregen (die ook in een soort bijna ligstand kan, om de druk op de rug te verlichten) en een laag rolkrukje, zodat ik niet krom hoef te staan bij de tafeltjes, maar op mijn (in hoogte verstelbare) zadelkrukje al rollend door het lokaal kan. Ik zit best veel aan mijn bureau, omdat ik niet lang kan staan als ik rugpijn heb. Dit alles is nog nooit een probleem geweest. Er is veel mogelijk.

Ook heb ik op de SPH een meid op school gehad die blind was. Uiteindelijk is ze na 1 jaar gestopt, omdat de richting niet haar ding was, maar ook voor haar waren er veel aanpassingen. Zo werden alle studieboeken in braille omgezet voor haar. Wees down to eath, maar laat je niet je hele leven beperken.

[super_juf]

Wat vervelend voor je zeg!
Maar ik ben het wel met MeesterD eens. Ik denk dat het krijgen van een baan heel lastig gaat worden.
Ook al kan er veel worden aangepast; als er meerdere sollicitanten zijn zullen ze denk ik eerder voor iemand anders kiezen. Juist omdat de aanpassingen veel extra kosten geven.
En aangezien het aanbod van nieuwe leerkrachten erg groot is..

Maar goed als het echt je droom is, wie zijn wij om jou tegen te houden :-)
Hoge scholen hebben heel veel aanpassingen voor jou! Dus dat zal geen probleem zijn.
Ik zou eens contact opnemen met een pabo in jouw buurt en info gaan inwinnen.

Succes!

[marjolein84]

Enerzijds zullen er zeker scholen zijn die wat 'moeite' zullen hebben met het aannemen van een leerkracht met een handicap. Anderzijds denk ik ook dat het voor een school zeker een uitdaging kan zijn. Je maakt toch een statement wanneer het gaat over het accepteren van mensen en het omgaan met verschillen. Ik denk dat het in dat opzicht zelfs heel goed voor een school kan zijn, wanneer je laat zien dat iedereen welkom is en dat een handicap niets af hoeft te doen van jou kwaliteit als leerkracht.

[wendyrolstoel]

Suzanne ik ben blij dat je je vraag hier hebt gesteld. Ik zit zelf ook in een rolstoel, maar ben er helemaal afhankelijk van.
Ik heb dezelfde vragen als jij. Over anderhalve week ga ik naar een opendag toe, om vragen te stellen.

De anderen bedankt voor het reageren op Suzanne! Ook ik heb er wat aan!

[Naatje]

Volgens mij is het voor scholen best interessant om iemand met een handicap aan te nemen. Dat is voor hun (even zakelijk gezien) finacieel aantrekkelijk. Zij krijgen een gedeelte betaald van het loon (je geeft een arbeidsgehandicapte een baan, daar zijn subsidies voor) en volgens mij worden de hulpmiddelen vergoed door het uwv. Mijn zoon (nu 13) is ook arbeidsgehandicapt verklaard (door aanvraag hulpmiddelen voor op school) en mij is uitgelegd dat deze mensen volledig worden begeleid in het arbeidsproces en dat het voor werkgevers best aantrekkelijk is.