door Joke op 31 jan 2008, 10:10
En ik ben het weer eens met jou, Amna. Door als leerkracht te bevestigen dat die bril niet oké is, dat de kleren niet goed zijn etc. etc. en daarover met de ouders te praten (om daar verandering in te brengen), ontneem je iemand de kans zijn eigen smaak te ontwikkelen en zichzelf te zijn en maak je er eenheidsworst van.
Wat wij ook heel vaak vergeten is: het ligt niet aan die bril, aan de kleren etc. etc. Het ligt aan de pester die iemand kiest om te pesten om de een of andere reden (die reden is meestal bij hem te zoeken trouwens). Als er een nieuwe bril is, verzint hij/zij weer wat anders, waardoor het kind nog onzekerder wordt (en zich nog vreemder gaat gedragen).
Ik heb eens een wanhoopsverhaal van een moeder gelezen. Haar dochter werd gepest om haar kleding. Dus moeder deed er alles aan om die aan te passen bij de smaak van de groep. Ze had een schattige blauwe jas. Moeder kocht een rode jas, de smaak van de meeste kinderen in de klas . Ze bleven haar pesten. Nu omdat haar jas róód was. Als jij het begrijpt, begrijp ik het ook.
Laten we daarom inzien dat het daar niet in zit. Zoek bij de pester!
Ik begrijp wel dat je wanhopig wordt als je als leerkracht alle mogelijke moeite doet om een kind te beschermen tegen het pesten van klasgenoten en juist op een cruciaal moment reageert het gepeste kind agressief. Ach die arme lieverdjes: zie je nou juf/meester? Daarom zijn we niet aardig voor hem/haar. (Het liefst nog met een onschuldig gezicht.)
Nee! Hij/zij is zo agressief geworden dóór de pesters. Het was een lief, onschuldig kind, maar is veranderd door 'minkukels', die (meestal) met hun eigen leven in de knoop liggen.
Laatst bijgewerkt door
Joke op 31 jan 2008, 11:00, in het totaal 1 keer bewerkt