Ik zal even een situatieschets geven. Ik werk in het speciaal onderwijs, cluster 2, met kinderen die communicatieve problemen hebben. Ik werk in groep 4 als het gaat om leeftijd, inhoudelijk zitten we meestal wat lager. Ik heb een groep van 13 kinderen. Er zijn 2 kinderen die vaak pesten, steeds heel stiekem als wij (ik heb een duopartner en ook bijna fulltime assistentie) het niet zien, voornamelijk tijdens het buitenspelen. Er komen steeds meer ouders klagen, nu al nummer 4 waarbij de namen van deze 2 leerlingen worden genoemd. Ik vind het heel vervelend, ik probeer er echt van alles aan te doen maar nu weet ik niet meer wat nu wijsheid is....
Een van de 2 pesters krijgt binnenkort een persoonlijkheidsonderzoek, hij lijkt een sterk verminderd ontwikkeld geweten te hebben, thuis zijn er ook gedragsproblemen. De andere pester is een jongen die ouder is dan de andere kinderen is in de klas. Hij was een risicoplaatsting bij ons op school, we dachten dat hij het niveau niet zou kunnen halen en dat blijkt nu ook het geval te zijn, hij wordt nu doorverwezen naar een andere school. Hij loopt dus voortdurend op zijn tenen. En hoewel ik begrip heb voor hun situaties wil ik gewoon dat het pesten stopt.
Verder zijn beide kinderen behoorlijke liegers. Ze liegen alles aan elkaar vast en hebben hierdoor ook een verminderd vertrouwen vanuit mijn kant opgebouwd. Heel vervelend maar zo is het wel. De klas heeft het ook in de gaten, als er iets gebeurd is, wijzen ze al snel naar deze 2 kinderen terwijl niemand het echt gezien heeft.
4 ouders die komen klagen van de 11 (13 min de 2 pesters) dat is echt bizar. We werken met de andere kinderen ook aan hoe je bepaalde dingen ervaart. Sommige kinderen (ze zitten niet voor niets in het speciaal onderwijs) ervaren een blik of een aanraking al als pesten. Dit is dus ook een aandachtspunt.
Maar goed, wie heeft er tips hoe ik met de pesters om kan gaan?