........
Later bleek toen ik met hem een aantal (cito) toetsopdrachten besprak, dat hij de vraag heel anders had geinterpreteerd dan een ander kind van die leeftijd en soms het antwoord dan dus niet fout is, alleen is dat niet het antwoord wat er bedoeld werd, maar zoals hij het aan mij uitlegde klopte het ook. (andere redenatie) .........
HB-kinderen denken gewoon veel verder na dan hun leeftijdgenoten. Ik zal nooit het voorbeeld vergeten van een HB-site.
Een rekensom:
Iemand gaat op schoolreisje en heeft een fototoestel met zes fotorolletjes bij zich. (Ja, ik weet het, dat was nog in die goede, oude tijd.)
Met elk rolletje kon hij 24 foto's maken. Hoeveel foto's kon hij dan maken? Het HBkind had als antwoord gegeven 7 x 24, in het antwoordenboek stond 6 x 24, wat hem zeer verbaasde. Je gaat toch niet op schoolreis met een leeg fototoestel?
Ook heb ik gelezen, alleen weet ik de bron niet meer, dat kinderen die bovengemiddeld of hoogbegaafd zijn niet per definitie achterlopen op sociaal-emotioneel gebied wanneer dit wordt verondersteld. Het kan namelijk ook zo zijn dat deze kinderen juist voorlopen en niet meer weten wat ze hiermee moeten doen omdat leeftijdgenootjes ze niet begrijpen. Mijn leerling (6 jaar) kan bijvoorbeeld met mij hele gesprekken voeren over van alles, ook met leerlingen van 10 jaar en ouder kan hij goede gesprekken voeren en speelt hij ook gezellig, maar met leeftijdgenootjes gaat dit helemaal niet goed, en is er vrijwel constant ruzie........
Die theorie van sociaal-emotioneel achterstand is inderdaad al lang achterhaald. Omgaan met leeftijdgenoten is voor HBkinderen hetzelfde als omgaan met kleuters als je zelf een stuk ouder bent. Je kunt jezelf niet zijn, want ze begrijpen niet eens wat je zegt. Al kunnen er soms ook nog wel andere zaken meespelen.