Relatie met de kinderen

[Tamaravdr]

Hoi allemaal,

ik loop mijn LIO-stage in groep 1/2 en mijn coach heeft aangegeven dat ze van mening is dat ik geen kleuterleerkracht ben, dit vind ik zelf ook wel.
Ik heb aan mezelf gemerkt dat ik soms wat ongeduldig of kortaf naar de kinderen reageer.. en waarom? Geen idee, of ja dat ze allemaal tegelijk iets van je willen?

Is geen excuus natuurlijk (!) en daarom wil ik graag jullie mening, ideeën horen.
Hoe onderhouden jullie de relatie met de kinderen, hoe verzoenen jullie je met de kinderen? Hoe spreek je de kinderen aan in de kring die niet meedoen (coach laat
ze altijd maar)?

Bedankt!

Tamara

[Lespakket]

Probeer je te verplaatsen in het kind. Heb je zelf jongere kinderen in je omgeving? Kun je je nog iets herinneren van je eigen kleutertijd? Wat vond je leuk, wat kun je je herinneren? Vast niet dat je bij je juf in de kring zat, en dat zij toen iets geweldigs vertelde (alhoewel... ik zie nog altijd mijn kleuterjuf voor me met een toverhoed en een glaasje toverlimonade... maar dat terzijde)
Waarom doet dat kind in de kring niet mee? Waarom bereik je die niet? Wat vindt dat kind op dat moment belangrijker?

[Sellebel]

Ik wissel mijn 'pet' af: op het ene moment ben ik lekker vrolijk en doe ik gek (als het kan op dat moment hoor) en als het nodig is, ben ik streng en duidelijk. Zo was vandaag het rode werkmoment een kippenhok. Niet stil werken als dat nodig is. Dit heb ik nogmaals aangekaart in de kring en toen ben ik best boos geworden op het gros van de kinderen. Daarna zucht ik even overdreven en vraag ik aan de kinderen wat we nu gaan doen. Dan is het 'boze' moment voorbij en kunnen we leukere dingen doen.

Als de kinderen allemaal tegelijk iets van mij willen - en dat gebeurt elke dag - dan ben ik duidelijk ('jongens, vorm een rij, want op deze manier werkt het niet'), maar kan ik ook wel eens gek doen ('wat heerlijk, allemaal kinderen die een knuffel van mij willen' (wilden ze helemaal niet, maar vinden dat zo grappig dat ze mij spontaan knuffelen, waarna ik ze naar hun hoek terug stuur. Als ze je echt nodig hebben, komen ze wel weer terug) )

Als ik het zo overdenk, ben ik vooral grappig bezig. Zelfs als ik streng moet optreden, maak ik er nog een grapje van. (zoals het kippenhok. 'Jeetje, wat zijn jullie druk. Het lijkt wel een kippenhok hier binnen. Nu even rustig werken hoor, anders haal ik de vos en die lust wel een kippetje)

O ja, kinderen die niet meedoen in de kring. Ze krijgen van mij 3 waarschuwingen, bij de derde waarschuwing mogen ze van mij even op de nadenkstoel zitten. Dit is een stoel buiten de kring, met de rug naar de groep toe. En niet alleen dreigen, maar ook echt uitvoeren, hoor. Anders nemen de kinderen een loopje met je. Ik ben dan ook heel duidelijk:
- Dit is je eerste waarschuwing. Ik wil dat je oplet en dat je rustig blijft zitten.
- Dit is je tweede waarschuwing, ik wil dat je oplet en dat je rustig blijft zitten.
- Dit is je derde waarschuwing, nu ga je maar even op de nadenkstoel zitten omdat je nog even moet nadenken hoe je in de kring moet zitten. Na vijf minuten gaan wij even praten.

[NafNaf]

Jeetje, wat een moeilijke vraag...dat is eigenlijk niet iets wat ik bewust doe, een relatie onderhouden.
Ik probeer wel veel grapjes te maken en 'tussendoor-dingetjes' te doen (5-minuten-spelletjes voor kleuters, zeg maar). Dat houdt ze wel op mij gefocust. Ook probeer ik met ieder kind zodra ik even mijn handen vrij heb regelmatig een één op één-momentje te pakken met iets dat ze leuk vinden. Voor de één is dat een knuffel, de ander pakkertje, de derde gewoon een praatje maken.
Daarnaast ben ik in de organisatorische dingen volgens mij relatief streng en heel consequent, zodat dat over het algemeen gesmeerd loopt. Daar hoef ik dus weinig te mopperen en daardoor houd ik meer ruimte over voor complimentjes, grapjes en kletspraatjes.

De aandacht erbij houden in de kring...ook al zo moeilijk. Meestal probeer ik ze te vangen als ik merk dat de aandacht verslapt, bijvoorbeeld door het even over een heel andere boeg te gooien. Even bewegen, een grappige vraag stellen, iets onverwachts doen. Als 'ze' er niet bij blijven, is mijn aanpak op dat moment blijkbaar niet goed. Maar als het er ééntje is die 'gewoon' niet wil, zet ik die na een paar waarschuwingen wel apart (stoel naar achteren, of juist op de grond voor mij komen zitten, stoel omdraaien in de kring, aan eigen tafeltje gaan zitten, enz.).

Overigens denk ik niet dat je de enige bent hoor. Ik heb genoeg collega's die zeggen dat ze niet lager gaan dan een bepaalde groep...;-)

[Meester Mitchell]

Hoi allemaal,ik loop mijn LIO-stage in groep 1/2 en mijn coach heeft aangegeven dat ze van mening is dat ik geen kleuterleerkracht ben, dit vind ik zelf ook wel.
Ik heb aan mezelf gemerkt dat ik soms wat ongeduldig of kortaf naar de kinderen reageer.. en waarom? Geen idee, of ja dat ze allemaal tegelijk iets van je willen?

Ik ben vrij verbaasd om zo'n bericht van een LIO-er te zien. Je hebt neem ik aan een keuze moeten maken tussen het jongere of oudere kind? Waarom heb je niet voor het oudere kind gekozen? En je LIO-plek kies je toch ook zelf, dus waarom dan groep 1/2 als je weet dat je geen kleuterjuf bent. Deze vragen schoten door mijn hoofd, zie ze niet als kritiek maar als vragen.

Ik probeer de kinderen op hun gedrag te wijzen, en dat IK het gedrag niet prettig vind. Dan is het meestal over, zo niet krijgen ze nog een waarschuwing of strenge blik en gebeurt het zelden dat ik een kind uit de kring zet. Ik zeg ook altijd tegen de groep dat ik de kring een belangrijk moment vind en dat het een teken van respect is als je naar elkaar luistert. Maarja, dit is groep 6/7 dus dat zijn natuurlijk andere kringgesprekken dan in groep 1/2. Hoop toch dat je er wellicht wat aan hebt.

[Lespakket]

Als 'ze' er niet bij blijven, is mijn aanpak op dat moment blijkbaar niet goed. Maar als het er ééntje is die 'gewoon' niet wil, zet ik die na een paar waarschuwingen wel apart (stoel naar achteren, of juist op de grond voor mij komen zitten, stoel omdraaien in de kring, aan eigen tafeltje gaan zitten, enz.).

Dit vind ik een goeie!

[Aloha]

Wij werken met de Kanjermethode. Een "regel" daaruit is: Is het je bedoeling dat.... Meestal zegt een kind dan nee en dan mag het weer meedoen als het zich aan de regels houdt. Gebeurt het weer, dan wordt het kind uit de situatie "verwijderd" (dus niet in de kring, maar buiten de kring zitten) tot het zelf aangeeft weer mee te kunnen doen. Leerkracht: fijn dat je er weer bij komt!