door invaljuf op 10 feb 2010, 20:38
Brrrrr, ben zo blij dat ik de overstap naar het openbaar onderwijs gemaakt heb!
Mandela's, paashazen, magie, Harry Potter, ik heb me altijd keurig aangepast.
Totdat er een oma was overleden van een leerling in groep 3, en de juf vertelde dat oma nu in de hemel was, want oma geloofde in God (de leerling had de kaart meegenomen).
"Goh", had ik willen zeggen, maar dat mag ook al niet.... "Poe", zei ik dus: "hoe verklaar je dat nu wanneer er een oma komt te overlijden die niet christelijk is?" "Dat", sprak den juf kordaat, "is de consequentie als je je kinderen naar het christelijk onderwijs stuurt, dan weet je dat een kind daarmee geconfronteerd wordt!"
En gaf mij een onvoldoende op mijn christelijke identiteit.
Weet je wat dan zo mooi is: dat kinderen in mijn groep (openbaar onderwijs) vragen hoe het dan gaat op een christelijke school. En dat dit ertoe leidt dat ik met de kinderen gebeden heb (want ze wilden dat graag een keertje ervaren). Dat ik in het gebed vroeg of God ook bij een leerling wilde zijn van wie de oma op dat moment ernstig ziek was. En dat de kinderen na afloop helemaal onder de indruk waren. En wat nog mooier is; er is geen enkele ouder geweest die hier over geklaagd heeft.