door jufHetty op 27 maart 2010, 15:21
Wat anderen (directeur, je collega, ouders) ook doen: jij bepaalt de grens. Ik heb het ook moeten leren maar het werkt uitstekend. Voorbeelden aan de hand van dit topic:
[i]Doeda schreef: Laatst had ik ouders die in een gesprek mij aanvielen op mijn functioneren waarbij de directeur hier serieus op inging wat ik dus echt niet vind kunnen.
Kimberley 24 schreef: Ouders waren gaan klagen bij de directeur en die gaf hun gelijk.
Hij kwam zonder aankondiging gewoon even voor de kinderen zouden komen vertellen dat wat ik deed echt niet kon. De kinderen moesten eerder naar buiten... blablabla.
Ik zou de directeur na dit gesprek er op aan spreken en afspraken maken voor een nieuwe situatie. Als je er niet uit komt zit je in een conflict met je directeur waar je dus bv. het bestuur bij moet inschakelen. Best heftig, je hebt natuurlijk de keus om het er maar bij te laten maar dat is ook niet wat je wilt!
Doeda schreef ook: Ook ken ik ouders die voor elk dingetje dat een keer mis gaat komen 'zeuren' en dit het hele schooljaar door nog noemen tijdens gesprekken.
Ik zou deze ouders zeggen dat hun punt genoteerd is, wat er eventueel mee is gedaan, dat het voor jou geen bespreekpunt meer is tenzij er nog iets nieuws aan te melden is.
Schiet niet in emoties, geef zelf de (redelijke) grens aan. Als dat niet werkt, vraag dan door naar wat het échte probleem is (zeg dat ook letterlijk) en kijk wat jij of iemand anders binnen school daar aan kan doen. Blijf leerkracht en ga niet in op problemen (of verwijs door naar ter zake doende instanties) die buiten jouw taak liggen. Je bent er voor het kind.
En daarna vraag je: "Had u nog meer vragen?" Dat lijkt sarcastisch maar is het niet. Geef jezelf de mogelijkheid te horen van hen dat het "klaar" is op deze manier. Laat het henzelf horen zeggen....de lucht klaart op!
Auteur Handboek Invallers Basisonderwijs
Lees mee op mijn weblog
Twitter: @Invaltips
Nieuwsbrief met Invaltips via
invaltips@gmail.com.