door juf jantien op 04 mei 2009, 19:13
hallo jantine,
leuk een (bijna) naamgenoot.
Mijn naam is jantien en ik werk sinds februari in een leonardoklas op basisschool de Carrousel in Zevenaar.(ik stond hier eerst in groep 4)
Ik zal proberen om jouw antwoorden zo goed mogelijk te beantwoorden.
1 lesmateriaal: op dit moment is het zo dat het leonardoconcept zoals dat is uitgedacht nog vrij open van karakter is.
Wij kregen van de leonardostichting een lijst met materialen en methodes die we zouden kunnen kiezen voor de verschillende vakken.
Een aantal zijn verplicht.
Toch krijg je zoveel verschillende kinderen binnen dat je daarbinnen toch meer materiaal nodig hebt. Wij gebruiken bijvoorbeeld ook de methode toetsen van onze eigen methodes van de carrousel, om te checken of de kinderen de basisdingen weten van een bepaalde periode. kunnen ze dit, dan oefenen we dit niet verder, maar vinden we hiaten, dan werken we daar verder aan. Deze kinderen denken vaak dat ze niet hoeven te oefenen, omdat ze het antwoord al weten. maar sommige dingen moeten geautomatiseerd worden, dus dat zullen zij dus ook moeten gaan doen.
Verder werk je heel veel met vakdocenten. deze nemen per week toch een aantal uren in beslag, dus de week is zo vol.
Ik dacht eerst ook hoe ga ik dat allemaal doen, maar nu heb ik soms niet genoeg tijd in de week om alles te doen wat in het leonardoconcept staat.
2 begeleiding : We hebben eerst een stuk of tien studiedagen gehad om te mogen starten. (EN er zullen er nog tig volgen)en nu is de stichting erg hard bezig om de begeleiding goed op poten te zetten.
Het stelt nu nog niet zoveel voor. We kunnen ze wel altijd bellen of mailen voor advies en er komt om de week een begeleidster in de klas.
Ook zijn ze bezig een forum op te zetten en contactdagen, zodat er van alles uitgewisseld kan worden. Maar de groei is op dit moment zo groot, dat er veel tijd gaat zitten in de opstart van al die scholen.
3. Mijn ervaringen tot nu toe zijn erg positief. Je ziet kinderen echt opbloeien en hoort echt van ouders dat ze hun oude kind weer terughebben.
Toch moet je je wel realiseren dat je een klasje kinderen krijgt dat heel veel aandacht van je vraagt. ze hebben allemaal wel iets bijzonders.
Het is toch echt wel een vorm van speciaal onderwijs. Ik dacht eerst ach dat zal wel meevallen, maar het zijn echt een ander soort kinderen.
Mocht je dit overwegen te doen, vraag je dan af of je een type leerkracht bent dat los durft te laten. Deze leerlingen hebben veel vrijheid nodig.
Ik moest hier. na zo'n 10 jaar onderwijs in reguliere klassen erg aan wennen. ik moest de knop omzetten
Er komt enorm veel op je af, maar ik vind het wel erg leuk om te doen.
het geeft meer lucht dan lesgeven volgens de methodes en door de verbredingsvakken( spaans, engels,filosofie,schaken etc) is het erg afwisselend op een dag.
Het vergt wel veel creativiteit van je als leerkracht, omdat je moet kunnen inspelen op de onderwerpen waar kindern mee komen, of die in projekten naar voren komen.
het is op dit moment nog echt zoeken naar de juiste invulling van het concept.de ene keer denk je Yes ! en later merk je weer iets dat niet loopt
Ik denk dat je over een paar jaar een veel vaster stramien zult zien op deze scholen. Maar dat pionieren dat ligt me op de een of andere manier ook wel weer.
veel succes met je beslissing of je het wel of niet wilt doen.
Mijn omslag kwam toen ik ging bedenken hoe mijn ideale school eruit zou zien.
toen wist ik al snel dat ik de sprong gewoon moest wagen.
wat heb je te verliezen?
mocht je nog wat willen weten, dan hoor ik het wel
groetjes
jantien