Algemeen - Verschil begaafd en hoogbegaafd

[linniepinnie84]

Ook ik ben bezig met een scriptie over hoogbegaafde kinderen. Ik ben nu bezig met een theoretische verdieping over het onderwerp en loop tegen het volgende aan:

Wat is het verschil tussen (bovengemiddeld)begaafde lln en hoogbegaafde lln?

In het andere topic spreken jullie ook over + kinderen en hoogbegaafde kinderen ik bedoel dit verschil.

Klopt het dat een kind pas als hoogbegaafd kan worden beschouwd als het officieel getest is door een orthopedagoge? Is dat dan het enige verschil?

Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen!

[Anita]

Wat is hoogbegaafdheid?

Er zijn verschillende omschrijvingen van hoogbegaafdheid. De meest gebruikte omschrijving is het ‘meer-factoren-model’ van Mönks (1988). Deze gaat er ten eerste van uit dat een leerling pas hoogbegaafd genoemd kan worden als hij voldoet aan de volgende persoonlijkheidskenmerken:

• Hoge intellectuele capaciteiten: meestal wordt de grens van een IQ van 130 of hoger gebruikt
• Motivatie: doorzettingsvermogen om een taak te volbrengen
• Creatief vermogen: creatief zijn in het oplossen van problemen.

Naast deze kenmerken is een positieve invloed uit de omgeving van het kind (gezin, school en vrienden) nodig om de hoogbegaafdheid tot uiting te laten komen

Pas bij een goed samenspel van de genoemde zes factoren kan hoogbegaafdheid zich ontwikkelen en zich realiseren in de vorm van uitzonderlijke prestaties. Essentiële voorwaarde hiervoor is de aanwezigheid van sociale competentie bij de desbetreffende persoon.

Deze definitie is lastig te gebruiken in de schoolsituatie, de school heeft weinig invloed op andere elementen dan de schoolse omgeving. Iets dat wel af te leiden valt uit dit model, is dat er een stimulerende werking uit zal moeten gaan van de school op de leerling, omdat anders de hoogbegaafdheid wellicht niet tot uiting zal komen.
Voor de onderwijssituatie is het belangrijk om een definitie te kunnen gebruiken die toepasbaar is in de praktijk. Een definitie die dan goed bruikbaar is: een kind is hoogbegaafd wanneer het op school uitzonderlijke prestaties levert ofwel in staat geacht moet worden om op school uitzonderlijke prestaties te leveren.
Met uitzonderlijk wordt hier bedoeld dat het kind bij alle leervakken hoge cijfers of waarderingen haalt. Verder heeft de leerling een zeer hoog tempo van werken, hij leert snel nieuwe dingen zonder veel behoefte aan instructie en herhaling. Daardoor is de leerling in staat om veel sneller de reguliere leerstof te verwerken dan de gemiddelde leerling. Ook kan het zijn dat de leerling een leervoorsprong heeft van enkele maanden tot enkele jaren. Iedereen zal het ermee eens zijn dat deze groep leerlingen voor een leerkracht makkelijk te signaleren is.
Het probleem voor de praktijk schuilt in het tweede gedeelte van de definitie. Hieronder vallen al die leerlingen die wel hoogbegaafd zijn, maar geen uitzonderlijke prestaties laten zien op school, de zogenaamde ‘onderpresteerders’.
(Uit: Hoogbegaafde kinderen kunnen meer – Sylvia Drent)


Dit is een stuk uit mijn scriptie

[linniepinnie84]

Bedankt!

Het is dus zo dat kinderen wel op een aantal vlakken bovengemiddeld begaafd kunnen zijn, maar pas echt hoogbegaafd zijn als ze op al deze vlakken uitblinken?
Je kunt dus niet op een aantal vlakken hoogbegaafd zijn en op een aantal niet?

[Anita]

Je IQ moet een bepaalde hoogte hebben. Sommigen houden vast aan 130, anderen aan 140. Dit getal is een gemiddelde van de uitkomst van verschillende subtests. Het kan dus wel zo zijn dat je op bepaalde gebieden extra uitblinkt, maar het eindgetal wordt bepaald door alle facetten samen.
Verder wordt er dus door velen gesteld dat alleen intelligentie niet genoeg is. Het moet ook tot uiting kunnen komen. Hiervoor zijn meer factoren nodig. Zie het model op deze site:


Hoogbegaafd ben je in het totaalplaatje. Wanneer je op één gebied uitblinkt, (en daarmee niet het gemiddelde zo hoog optrekt dat je wel hoogbegaafd genoemd wordt) zou ik het omschrijven als meerbegaafd.

[linniepinnie84]

Bedankt voor je snelle reactie!

Dat model had ik inderdaad ook gevonden, zeer duidelijk!

Het is me nu helemaal duidelijk, bedankt voor dat laatste zetje:)

[Anita]

Als je nog meer vragen hebt, hoor ik het wel. Het is voor mij wel goed om weer in de materie te duiken want ik wil ook voor mijn RT-opleiding een scriptie schrijven over dit onderwerp.

[JufRian]

wij hebben op school nog geen protocol hoogbegaafdheid maar willen graag wel dat die er komt. De komende tijd willen wij ons daar in gaan verdiepen en ik mag het voortouw nemen.

Heeft elke school een protocol hoogbegaafheid? Wat doe je ermee? En vooral het belangrijkste hoe ziet zo'n protocol eruit. Ik heb al bij een aantal bekenden gevraagd of ze er toevallig een hadden op school zodat ik er even in kon kijken maar geeneen school (4 scholen) had een protocol hoogbegaadheid.

[Anita]

Wij hebben er nog geen, maar dit wil ik dus ook voor onze school maken als afstudeerwerkstuk voor mijn RT-opleiding. Het lijkt me handig als we contact houden!

[teuntje]

Er bestaan 2 kant en klare protocols.
- Sidi-R protocol: http://www.eduforce.nl
- Digitale Handelings Protocol: http://www.lemma.nl

Ik heb mijn scriptie gehouden over hoogbegaafdheid. Als je nog wat wilt weten roep je maar!

[Berdy]

Een kind is begaafd bij een IQ tussen de 115 en 130 en is hoogbegaafd bij een IQ van 130 en hoger. Een kind kan zich verbaal en performaal gelijk ontwikkelen (even de term vergeten) en het kan ook zijn dat er een kloof is tussen deze twee onderdelen. Dan is het kind dus duidelijk niet in evenwicht.

[lindajuf]

Even een vraagje hierover. Ik heb op mijn stage een jongetje dat bepaalde vakken saai vindt, dit betreft rekenen en taal. De zaakvakken zoals geschiedenis, biologie etc. vindt hij wel interessant. Op het gebied van taal is hij zwak en scoort slecht. Op het gebied van rekenen is hij slim net als de zaakvakken. Dit beheerst hij goed en weet echt alles goed te vertellen en te maken. Nu kan hij zich wel motiveren voor de stof van de zaakvakken maar niet voor rekenen en taal. Hij doet hier echt 'uren' over. Ik heb vandaag met hem gepraat en hij moest huilen. Hij vertelde dat hij maar niet begrijpt waarom hij allemaal van die sommetje moet maken. Het spreekt voor zich voor hem... Hij begrijpt alles maar ziet het nut er niet van in. Verhaaltjessommen vindt hij wel leuk maar kale rijtjes sommen niet. Hij snapt gewoon niet waarom hij dat moet gaan maken. Hij maakt toch alles goed. Hij is dus niet gemotiveerd m.b.t. taal en rekenen. Hij is slimmer dan menig ander kind (wist mijn leerkracht te vertellen) en wil uitvinder worden. Wat kan ik hier nu mee doen? Mijn leerkracht staat niet echt open voor zulke dingen denk ik maar ik wel. Ik zou hem graag willen helpen.

Allereerst is mijn vraag: kan ik erachter komen of dit jongetje begaafd is op bepaalde gebieden? Hoe zou ik eventueel kunnen gaan helpen (op de dagen dat ik dan aanwezig ben...)? Alvast bedankt!

[Jamar]

Een tip die ik laatst kreeg is om zo'n kind achteraan in het boek te laten beginnen. Of desnoods achteraan in het boek van groep 8, zodat hij een idee krijgt over waar al die duffe sommetjes toe moeten leiden. En dan vanuit de dingen die hij niet begrijpt min of meer terug gaan werken.

Mijn eigen zoon heeft inmiddels een achterstand met rekenen, omdat hij al jaaaaaaaaaaaaren die saaie sommetjes moet doen, zonder enig idee waar dit toe leidt. Ik begeleid hem nu zelf op school met rekenen en hij gaat nu heel snel vooruit. Wel schrik ik van de hoeveelheid herhaling in de rekenmethode. Mijn zoon is hoogbegaafd getest (IQ 145+) en als hij al die jaren al gewoon mee moet doen met de rest, snap ik wel dat zijn motivatie en interesse verdwenen zijn. Ik bepaal nu wat hij wel en vooral wat hij niet hoeft te doen en hij begint zelfs af en toe een klein beetje plezier in rekenen te krijgen. Maar dit kan alleen omdat ik hem individueel begeleid, wat voor een leerkracht vrijwel ondoenlijk is.

[lindajuf]

geweldig, bedankt!
had het vandaag ook even op de opleiding gevraagd. Daar kreeg ik een soortgelijk advies. Wil dus op de dagen dat ik er ben, hem wat extra dingen geven. Maar inderdaad ik zal hem eerst moeten laten inzien waar al die 'suffe ' sommetje toeleiden! Dank je voor de tip!

[Gerdiene]

Het verschil tussen een begaafd kind en een hoogbegaafd kind is het creatief denken. Begaafde kinderen hebben de andere twee kenmerken wel, maar hoogbegaafde kinderen onderscheiden zich door het creatieve denken... Het is dus niet alleen het IQ getalletje.

Ik weet niet of iemand hier nog iets aan heeft, maar dit was voor mij een echte eye-opener!

Hartelijke groet

[MargreetO]

Hoogbegaafden denken anders en leren ook anders dan de meeste anderen. Ik ben zelf hoogbegaafd en mijn oudste dochtertje (4) vermoedelijk ook. Leren is een black box, ik kan zelf niet uitleggen hoe ik leer. Mijn dochter ook niet, je kunt iets niet, dan ga je er over nadenken, en een paar dagen later kun je het wel. Zonder oefenen, zonder herhaling. Als kind weet ik nog dat ik herhaling echt verschrikkelijk vond. Net als het voorbeeld hierboven: waarom al die rijtjes maken, ik heb toch al aangetoont dat ik het trucje beheers? Zeer doelgericht dus: wel iets willen doen als duidelijk is dat je moet aantonen dat je dit moet kunnen, en dan weer verder willen, niet weer hetzelfde, verder, vooruit, zeer spatieel denken.
Voorbeeld, mijn dochter wilde fietsen zonder zijwieltjes, maar dat lukte (uiteraard) niet meteen de eerste keer. De fiets bleef staan, ze wilde niet oefenen, niet fietsen. Een paar weken later zegt ze dat ze graag wil fietsen. Wij beantwoorden dat dat goed is, maar dat we niet zijwieltjes gaan plaatsen. Nee dat was ook niet nodig. En ze fietst weg, niet wiebelen, niet vallen, alsof ze al maanden had geoefend. Ze bleef een paar dagen fietsen. Toen vond ze dat ze het zelf ook goed genoeg kon, en nu hoeft ze niet meer te fietsen vind ze, want ze kan het al. (Voor fietsen kun je elk ander werkwoord invullen: schrijven, tekenen, kleuren etc etc).
Ik denk dat echt discriminerende verschillen tussen begaafdheid en hoogbegaafdheid zijn: het spatieel denken (thinking forward), creatief denken (creatieve oplossingen verzinnen, niet standaard), en ook op zeer jonge leeftijd al uitzonderlijk lang taakgericht kunnen zijn (mits interesse voor het onderwerp). En vaak een beetje raar, vreemde humor, het zijn kinderen waarvan veel mensen die het kind nog niet goed kennen, denken: ik weet niet goed wat ik daarmee moet, wat een vreemd kind. Pas in een later stadium kunnen mensen deze kinderen waarderen en vinden ze bijzonder en vaak ook wel leuk, maar in het begin niet.
Als leerkracht helpt je dit niet veel, behalve het gegeven dat is ondergesneeuwd in het onderwijs: je moet ook op je eigen gevoel en waarnemingsvermogen durven vertrouwen. Ik heb dingen proberen te beschrijven die je kunt herkennen als je je daarvoor even de kans geeft.