Algemeen - Gebruik je een methode of je eigen lessen

[KT Belle]

Momenteel ben ik bezig met mijn eerste stage, en dan geef ik ongeveer 1 les per dag. Die lessen ontwerp ik meestal zelf, met een idee uit de methode, van een studiegenoot, van internet of natuurlijk van mezelf.

Soms laat mijn stagebegeleider me ook lessen uit de methode geven. Uiteraard doe ik dat, maar ik heb er veel minder lol in. De methodelessen zijn ook meestal zo klassikaal.

Met mijn stagebegeleider heb ik het hier ook over, en ze zegt dat ze zelf ook eigen lessen leuker vindt, maar dat je, na tien jaar werkervaring, weet dat die methodelessen wel goed zijn voor de kinderen, en het scheelt je veel werk.

Hoe zien jullie dat? Gebruiken jullie alleen nog je eigen lessen, of ook die van de methode? Als je de methodeles gebruikt, doe je dat dan puur uit het boek? Ik ben gewoon benieuwd.

[miekiemousie]

Ik loop zelf ook nog stage, dus ik kan je geen ervaring geven van zelf lesgeven. Toch wil ik wel iet kwijt.
Ik vind het zelf ook leuk om andere lessen te geven als methodelessen. Daarnaast geef ik juist ook de methodelessen, om verschillende redenen. In de eerste plaats wordt in de methode de vast leerlijn van de kinderen gebruikt. De kinderen 'moeten' verschillende dingen leren in een jaar en deze worden in de methode gevolgd. De leerlijn van de kinderen wordt in de methode uiteengezet. Daarnaast zijn de methodes ook de boeken waar je later toch mee aan de slag moet. Daarnaast vind ik in de methodes (zeker de nieuwere) ook al veel goede dingen zitten. Denk aan werkbladen en -vormen. Niet alles moet je zelf gaan verzinnen. En soms zijn methodes hierdoor inderdaad erg makkelijk.
Toch volg ik meestal niet klakkeloos de methode, hier vind ik nu ook weinig uitdaging inzitten. De lessen die ik geef zijn vaak anders als in de methode beschreven wordt. Ik kijk hierbij wel naar het hoofddoel van de les, deze moet vaak wel behaald worden. Ik geef de lessen anders om de kinderen betrokken te krijgen en vooral te houden (betrokken=beter leren) Mijn lessen bouw ik bijvoorbeeld uit met moet en mag opdrachten, de mag zijn vaak leuke dingen. Of ik bouw het bijvoorbeeld uit met uitbeelden van dingen. Zo kan ik nog veel meer dingen verzinnen en heb ik veel meer uitgevoerd. De materialen bewaren en dit kan je de volgende keer weer terugpakken, dus ook nog over 5 jaar! Je moet ze dan natuurlijk wel goed bewaren, maar dat is niet zo moeilijk uit te voeren. Ik heb bijvoorbeeld verkeersposters met opdrachten gemaakt in de eerste, deze heb ik in de tweede en nu in de derde weer in gebruik.

Het is een heel verhaal geworden, maar toch ongeveer hoe ik er nu mee om ga. Veel spullen die ik nu heb worden al hergebruikt in de verschillende groepen en ik denk dat ik dit blijf doen. Ik heb daarnaast ook al hulpmiddelen gevonden om makkelijk nieuwe dingen te maken. Ik ben zeker ook benieuwd hoe anderen die al wel een tijd voor de klas staan dit doen.

[Geoffrey]

De methode is heel geschikt om de grote lijn van een bepaald vakgebied vast te houden, maar dat wil niet zeggen dat je er niet je eigen invulling aan kunt geven. Bij een methodeles kun je best wel wat extra's doen, zoals een leuk spelletje of een zelfbedachte wending. Jij geeft nu één les per week, en dan is het makkelijker om er iets speciaals van te maken. Als je eenmaal de hele dag lesgeeft, zul je merken dat de methode toch wel een dierbare vriend wordt . Maar blijf kritisch naar methodelessen kijken, en denk goed na hoe het uitdagender of prikkelender kan.

[juf_miriam]

Eigen lessen ontwerpen is heel leuk als je nog op de PABO zit...maar als je je eigen groep hebt en de hele dag door je eigen lessen moet ontwerpen...
Dat is bijna niet te doen. Ik sluit me wel aan bij wat Geoffrey zegt.

Daarnaast; vaak ben je vanuit je school/werk 'verplicht' om je aan de methode te houden. Het zorgt ervoor dat er een doorgaande lijn blijft. En natuurlijk heb je genoeg eigen inbreng!!

[Meester-Koen]

Nummer vier in deze rij ben ik. Ik ben erg blij dat er methodes bestaan. Ik ben namelijk geen specialist in rekenleerlijnen en taalleerlijnen en spellingleerlijnen etc. etc. De methode heeft dat voorgekauwd zodat ik niet elke dag het wiel opnieuw hoef uit te vinden.
Maar -net wat Geoffrey en Juf_Miriam zeggen- je leert kritisch te kijken naar de methode. Gaandeweg de opleiding stel je jezelf vragen bij het bekijken van een methodeles:

* Kunnen mijn kinderen dit aan? Welke met gemak, welke met instructie en welke kinderen met extra instructie?
* Wat zou ik anders doen en wil ik anders doen omdat het mij beter uitkomt?
* Wat kan ik doen om het levendiger te maken waardoor de kinderen meer geïnteresseerd zijn.
* Wat moet ik erbij pakken voor kinderen die snel klaar zijn? Hoe kan ik de lesstof verdiepen?

Voor veel rekenlessen kijk ik niet eens meer in de handleiding, soms is het gewoon nodig omdat er iets nieuws wordt aangeleerd. Dan nog toets ik altijd mijn eigen opvatting met die van de methode. Vaak komen die sterk overeen en soms doe ik het radicaal anders.
Op mijn school (SBAO) werk ik met taallessen heel veel mondeling omdat schriftelijk werk voor veel kinderen een crime is, bron van frustraties. Mondelinge taal is immers ook taal.

[Lespakket]

Momenteel ben ik bezig met mijn eerste stage, en dan geef ik ongeveer 1 les per dag. Die lessen ontwerp ik meestal zelf, met een idee uit de methode, van een studiegenoot, van internet of natuurlijk van mezelf.
Hoe bedenk je dan welk doel je wilt behalen met je lessen?

[KT Belle]

@Biebels: Door de algemene doelen van het onderwijs erbij te pakken. Die krijg ik aangereikt door de Pabo. Ik heb laatst bijvoorbeeld een taalles gegeven, geinspireerd op het spel Taboe, waarin het doel was dat de kinderen oefenden met het omschrijven van woorden, zonder dat woord te gebruiken, en daarnaast nog de betekenis leerden van enkele woorden.

@iedereen: Het leek erop, alsof iedereen alleen maar zijn eigen lessen gebruikte, en dat wilde ik graag uitgelegd. Nu begrijp ik, dat jullie ook veel de methoden gebruiken, en je eigen draai daaraan geven.

[Lespakket]

@Biebels: Door de algemene doelen van het onderwijs erbij te pakken. Die krijg ik aangereikt door de Pabo. Ik heb laatst bijvoorbeeld een taalles gegeven, geinspireerd op het spel Taboe, waarin het doel was dat de kinderen oefenden met het omschrijven van woorden, zonder dat woord te gebruiken, en daarnaast nog de betekenis leerden van enkele woorden.
Maar hoe bepaal je dan wat de doorgaande lijn is? Dus welk doel ga je nu in je volgende taalles behandelen?

P.S. Ik vraag dit niet omdat ik je klem wil praten, maar je kunt methodes heel goed gebruiken voor het bekijken van de doelen. Als je daar een andere activiteit mee kunt bedenken, die naar jouw idee veel meer zin heeft, dan moet je dat natuurlijk doen! Maar het gevaar van 'zelf lesjes verzinnen' is dat je een je doelen uit de ruimte plukt... (zo ben ik het eerste jaar van de PABO 'misleid')

[KT Belle]

Goed punt, dankjewel. Daar ga ik eens op letten.

[Geoffrey]

@iedereen: Het leek erop, alsof iedereen alleen maar zijn eigen lessen gebruikte, en dat wilde ik graag uitgelegd. Nu begrijp ik, dat jullie ook veel de methoden gebruiken, en je eigen draai daaraan geven.

Op mijn website staan een stuk of 60 à 70 zelfbedachte lessen. Alles bij elkaar heb ik tijdens mijn PABO-opleiding minstens 500 lessen gegeven. De verhouding zelfbedacht/methodeles bij mij is dus wel duidelijk .

[Dyonisios]

Maareh inderdaad in het 1e jaar van de PABO wordt je helemaal opgejut om zelf amar lessen te gaan bedenken en boeiende inleidingen enzovoort, opzich goed hoor want je hebt er de tijd voor.

Maar nu ik in PABO 3 zit wil ik toch meer naar de manier van les geven toe die ik zelf wil gaan gebruiken en dat is voor een groot deel met de methode en daarin zelf dingen stoppen, want zo een doorgaande ontwikkeling als de methode verschaft kan ik zelf niet bedenken daar ben ik ook niet voor opgeleid

Maarjah als je dan een stage mentor hebt die wil dat je eigenlijk alle lesjes zelf bedenkt ( die van mij dus ) Is het wel lastig om voor je zelf een doorgaande en zinvolle ontwikkeling te maken :S

[Lespakket]

Waarom wil je stagementor dat? Is dat gebruikelijk op je stageschool misschien? Ik vind het heel leerzaam om zelf je lessen te ontwerpen, leer je veel meer van dan werken met een methode (is mijn mening).

[Anita]

Om even terug te komen op de lesdoelen en de doorgaande lijn. Iets dat ik vaak deed bij mijn stage was in de handleiding kijken naar de doelen bij een bepaalde les / hoofdstuk. Wanneer ik er dan mijn eigen draai aan gaf of een totaal eigen les ontwierp (ontworp-ontwerpte enz.... ) hield ik wel in de gaten of ik de juiste doelen zou kunnen bereiken.

[Doornroosje]

Yep, je eigen lesactiviteiten ontwerpen is oneindig leerzamer dan je tijdens je opleiding beperken tot het uitvoeren van methodelessen. Methodes zijn ook maar ontstaan uit een visie van een handjevol mensen, en er zijn dus altijd keuzes en concessies gedaan ten aanzien van de onderwerpen, verdieping en verbreding. Methodisch werken ga je straks meer dan genoeg doen, maar als je je nu bekwaamt in zelf ontwerpen, zul je straks veel makkelijker iets in elkaar zetten buiten de methode om.

[-juffiej-]

Ik ben het er zeker mee eens dat je eigen lesactiviteiten ontwerpen ontzettend leerzaam is, maar ik vind het soms zo lastig. Mede door wat Biebels al eerder vermeld heeft: de doelen.
Ook ben ik van mezelf best onzeker en ben ik soms bang dat mijn eigen lessen niet goed genoeg zijn. Daardoor heb ik snel de neiging weer naar de 'veilige methode' te grijpen.
Ik ben erg voor eigen lessen ontwerpen en wil het eigenlijk wat vaker doen in mijn stage.
Hoe pakken jullie dat meestal aan wanneer jullie een eigen les ontwerpen?
Alvast bedankt!