door jufHetty op 13 apr 2011, 18:03
Kinderen naar een andere klas sturen is toegeven dat je een kind niet aankan; heel eerlijk, maar geen goede basis om nog verder te moeten met een kind, het kent immers je zwakke plek....
Ik vind het juist van moed getuigen als je het even niet meer weet.
Wat bedoel je met "een kind niet aan kunnen", dat je er dan geen macht meer over hebt?
Kinderen begrijpen het bij mij heel goed dat ze ergens anders moeten werken, ik heb bijvoorbeeld twee "vaste klanten" in de klas die na de instructie in de rekenles buiten de klas verder werken. Ze vinden het zó fijn dat ze er nu zelf om vragen. Kijk, dat is nou de bedoeling: het kind ontdekt hoe het op de beste manier kan werken. Braaf en stil komen ze af en toe de klas in lopen naar de instructietafel om ook uitleg van mij te krijgen, trots dat ze zoveel af krijgen als ze apart werken.
En af en toe proberen we het, dan zitten ze op hun plek in de klas met hun rekenschrift voor zich. Soms gaat het goed maar als het toch weer omdraaien, trappen, meppen wordt dan hoef ik ze maar aan te kijken en ze weten het weer, met spulletjes onder de arm en een knipoog van mij gaan ze weer fijn op het eigen plekje rekenen.
Ik vraag altijd aan een kind dat stoort wat het nodig heeft om goed te kunnen werken en meedoen (heb je last van je buurvrouw, heb je niet lekker geslapen, ben je zenuwachtig voor iets) en soms overdrijf ik een beetje....Meestal komen we tot de conclusie dat ik er in elk geval niks aan kan en ga doen om het kind bij de les te houden. "We lossen een achterliggende probleem op, je doet mee, of je gaat ergens anders werken. Want je klasgenoten willen graag door met de les, anders kost het meer tijd dan nodig." Bliksemsnel moet zo'n kind beslissen en dat is 99 van de 100 keer: gewoon meedoen. En ik ga onverstoorbaar verder met de les, heerlijk. Die ene keer dat het kind wel ergens anders gaat werken installeer ik 'm met een opdracht die bij de les hoort, verzin ik ter plekke. Geen extra werk, ik blijf neutraal, wel met de uitnodiging dat hij/zij altijd welkom is in de klas maar dan graag wel stilletjes terug komen en goed meedoen.
Belangrijk is: laat het een leerzaam moment zijn voor het kind als het stoort. Ik leer er trouwens ook altijd weer veel van.
Doe niet aan machtsspelletjes. Die verlies je uiteindelijk altijd, en gelukkig maar.
Auteur Handboek Invallers Basisonderwijs
Lees mee op mijn weblog
Twitter: @Invaltips
Nieuwsbrief met Invaltips via
invaltips@gmail.com.