Omgaan met zieke kinderen

[Werna]

Hallo allemaal,

Ik zit in mijn laatste jaar van de Pabo en tijdens mijn stage had ik laatst een voorval waar ik me niet zo goed raad mee wist.

Op mijn stageschool had ik een paar uur groep 6 over genomen en een van de meisjes daar gaf aan zich niet lekker te voelen. Ze klaagde over buikpijn en misselijkheid en ik wist niet zo goed wat ik moest doen, ook omdat ik haar niet kende en dus niet wist of dit vaker voorkomt of juist nooit. Ik heb een aantal dingen geprobeerd: glaasje water drinken, koekje eten, naar de wc, aangeboden dat ze naar groep 4 mocht om daar even op de bank te gaan liggen (wat ze afsloeg). Ik wilde haar niet naar huis sturen, het zou nog een half uurtje duren voor we naar buiten gingen om te spelen en daarna een hapje zouden eten en ik had het vermoeden dat dit zal helpen. Uiteindelijk bleek dat ook wel het geval te zijn maar ze heeft een half uur in de klas gezeten terwijl ze zich niet lekker voelde. Ik had haar graag willen helpen maar ik wist niet meer wat ik nog meer kon doen.

Wat doen jullie als een kind zegt ziek te zijn?

[Oud]

Wat doen jullie als een kind zegt ziek te zijn?
Tja, je zit met een invalklas. Dat betekent dat je niet weet of bepaalde kinderen iets 'mankeren'... Mocht een kind zich dan niet goed voelen en de leerkracht niet in de buurt is, zou ik persoonlijk toch even met een leerkracht overleggen of met de directrice... Veiligheid voor alles . Ik ben nu slechts LIO'er, de uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt niet bij mij en die verantwoordelijkheid ga ik dus ook niet zelf nemen. Dus: oftewel overleggen met iemand anders, oftewel kind naar iemand anders sturen voor 2nd opinion of gewoon de ouders bellen om te vragen of ze kan worden opgehaald (eventueel naar opa/oma in overleg, etc)

In eigen klas:
als een kind echt onwijs ziek eruit ziet dan bel ik direct ouders of kind kan worden opgehaald. Mocht een kind klagen over hoofdpijn dan zeg ik meestal dat ik het raam even open zet (frisse lucht, al staat raam meestal open behalve in winter als deur ook open staat) en dat hij/zij even rustig moet blijven zitten en het vaak vanzelf wel overgaat. En natuurlijk 'ga maar even water drinken'. Heeft het kind een half uur later ook nog last dan kijk ik even hoe laat het is (bijna tijd om naar huis te gaan? uitzitten!). Is het nog erg vroeg (half 11 ofzo), dan bel ik (in 'overleg' met praktijkbegeleidster) ouder op

[Joke]

Als ik in een invalklas ben doe ik zo'n beetje alles wat jij ook probeerde.
Ik zeg er ook altijd bij dat als ze daar behoefte aan hebben ze zonder vragen naar het toilet mogen.
Ik heb op die manier al een paar maal ouders bij me gehad die aangaven dat ik hun kind beter eerder had kunnen laten ophalen.
Als het kind blijft aangeven dat het zich niet lekker voelt, laat ik een collega even met het kind praten.
Of ik laat ineens door de concierge even naar huis of 2e beladres bellen.
In overleg met de ouders wordt het kind dan opgehaald.
Toch krijg je ook daardoor weer ouders bij je die het te vroeg vonden.
Je weet dus gewoon niet wat goed is. Het hangt ook van de situatie en een heleboel andere zaken af.
Zorg dat je er altijd even iemand bij betrekt. Dan weet men dat je je keuze niet ondoordacht hebt gedaan.
Spugende kinderen in de groep probeer ik altijd te vermijden, want de hele groep gaat meedoen... .
Maar een ding, als ze spugen weet ik wel zeker dat ik naar huis bel.

[thomas]

Ik kijk altijd of het nog even te proberen is. Vaak zie je ook wel aan ze of het echt niet meer gaat. Dan bel ik ouders en worden ze opgehaald. Bij een invalklas bel ik sneller dan in mijn eigen klas.

Maar wat dat als de ouders niet kunne"n ophalen. Ik belde dinsdagochtend naar huis; meisje was aan het overgeven en huilen. Dagen daarvoor ziek geweest maar, denk ik, moeder moest werken dus op naar school.
Belde ik moeder op haar directe nummer waar ze de hele dag zat. Pakte ze pas na een x aantal keren bellen op. Ik zit in overleg en het komt me niet uit. Ik vond heel lastig hoe ik toen moest reageren. Ik heb toen het meisje aan de telefoon laten komen en toen begon ze heel hard te huilen. Moeder kwam direct.
Wat zouden jullie doen.

[Joke]

Wij maken in noodgevallen een rustig ligplekje (met spulletjes uit de poppenhoek meestal) voor echt zieke kinderen op een rustige plaats.
We hebber er een tijdje een speciaal bed voor gehad, maar dat moest worden opgeruimd omdat er geen plaats meer voor was.
(Er werden steeds meer ruimtes verhuurd aan andere instanties.)

[JufH]

Ik probeer het ook te rekken, zeker als ik weet dat ouders van hun werk moeten komen! In m'n vorige groep (6) en nu, groep 8 laat ik het de kinderen zelf aangeven. Ze voelen dat meestal toch best goed aan!

[miekiemousie]

Ik zou het kind eerst wat laten drinken. Eventueel al wat laten eten van hun brood, zeker als ik denk dat dit het is. Het voordeel is inderdaad dat ik de kinderen wel iets beter ken. Als ik twijfel wil ik inderdaad wel eens in overleg gaan met de ouder(s). Hoe denken die erover?

[lucia]

Ik heb toen het meisje aan de telefoon laten komen en toen begon ze heel hard te huilen. Moeder kwam direct.
Wat zouden jullie doen.

Ik vind dit een hele goeie manier, Thomas! Als jij serieus hebt afgewogen of je wel of niet zal bellen, je belt uiteindelijk en 'het komt ouders niet uit' laat ze dat dan maar aan hun kind uitleggen........

[Robje]

Net als Henriëtte probeer ik het wat te rekken, zeker als het bijna tijd is om naar huis te gaan. Vooral in de hogere groepen werken ouders vaak en voordat ze dan thuis zijn duurt meestal te lang om het zinvol te laten zijn.
Ik overleg dit wel met de kinderen; "Zullen we het proberen tot de pauze of zal ik bellen?" Als vaste leerkracht ken ik de kinderen, zodat ik beter de ernst in kan schatten. Als invaller kun je het beste bij de leerkracht van de voorgaande klas (sta je in 6, ga dan naar 5) informeren; die kennen de kinderen ook nog wel goed genoeg.

Als ik ouders bel overleg ik met ze wat het handigste is; soms blijkt er een huisdier overleden, soms is het serieus en moet een kind gewoon zijn bed in.
Op mijn huidige school is de info die ik heb van ouders niet erg uitgebreid, gevolg is dat ze vaak onbereikbaar zijn en/of niet weg kunnen. Op een vorige school was dit op een sos-kaart beter en wist ik op welke dagen ik direct opa en oma kon bellen omdat de ouders er toch niet waren. Door dit uitgebreidere formulier hadden de ouders er ook beter over nagedacht en was de opvang bij voorbaat beter georganiseerd. Ik heb het zelfs 1 x gehad dat de ouders belden om kwart voor vier waar hun dochter bleef; die was 's ochtends door oma opgehaald. Dat verliep zo soepel dat ik was vergeten de moeder (ook leerkracht, dus les aan het geven) in te lichten....
Liever een beetje meer administratie vooraf en opa's/oma's die weten dat ze gebeld kunnen worden, dan na een ziekmelding een hele actie op touw moeten zetten om het kind in een bed te krijgen...

[Anita]

Op mijn huidige school is de info die ik heb van ouders niet erg uitgebreid, gevolg is dat ze vaak onbereikbaar zijn en/of niet weg kunnen. Op een vorige school was dit op een sos-kaart beter en wist ik op welke dagen ik direct opa en oma kon bellen omdat de ouders er toch niet waren. Door dit uitgebreidere formulier hadden de ouders er ook beter over nagedacht en was de opvang bij voorbaat beter georganiseerd. Ik heb het zelfs 1 x gehad dat de ouders belden om kwart voor vier waar hun dochter bleef; die was 's ochtends door oma opgehaald. Dat verliep zo soepel dat ik was vergeten de moeder (ook leerkracht, dus les aan het geven) in te lichten....
...

Wij hebben van ieder kind het thuisnummer, mobiele nummers van ouders en één of twee andere opvangnummers. het werkt inderdaad wel heel prettig om gewoon dat lijstje af te kunnen lopen.

[miekiemousie]

Bij ons op school moeten de ouders elk jaar een noodpaspoort invullen. Op dit paspoort staan algemene gegevens/allergieen, maar vooral ook een volgorde van te bellen nummers als er iets aan de hand is. Het is dan ook zo dat ik eerst het eerste nummer bel, geen contact dan nummer 2, nog geen contact nummer 3......

[Joke]

Ja, bij ons ook, al is het woord 'paspoort' iets te hoog gegrepen bij ons. Gewoon een half a4tje voor in de map van de juf en de conciërge.