Ik denk dat er een groot verschil is tussen wat waar is (dik, klein, oud, lelijk etc.) of zo'n achterlijke opmerking als bij Geoffrey: seriemoordenaar o.i.d.
Zelf ben ik al een dagje ouder, bij opmerkingen daarover doe ik niet moeilijk. Ik verwijs er soms zelf naar: Ik had je niet verstaan, dat zal de leeftijd wel zijn.
Ik ben klein, nou en? Heerlijk voor al die BB-ers: 'Ik geloof dat ik nu groter ben dan u'.
Sinds een jaar ben ik aardig dik, tijdens de scheiding gaan roken en toen moeizaam weer gestopt. Dit neem ik altijd mee met mijn kennismaking met de groep waar ik inval: iedereen heeft er dan bewondering voor dat ik gestopt ben. Dat afvallen komt nog wel, daar is iedereen van overtuigd. Zij eigenlijk nog meer dan ik.
Hoe je ook bent, ze gaan aan je gedrag wennen en daardoor accepteren ze (of juist niet) hoe je er uit ziet. Dat heb ik zelf ook en jullie waarschijnlijk ook. Eerst denk je wat is hij ...... en als je hem beter kent zie je het niet eens meer.
Doe zoals Geoffrey als het te ver gaat en maak een grapje als je dat kunt omdat je er niet zo zwaar aantilt. In beide gevallen geef je eigenlijk je grens al aan. En daar gaat het om.
Draai nooit door, want dan pakken ze je op deze reactie, maar gezag en humor op een normale manier geven te kennen: Ik vind het best/ ik vind het niet best, maar je gedraagt je zoals ik het wil.
Je hebt wel gelijk dat er verschil is, maar ik vond het nou niet zo`n goed idee om me uit te laten schelden. Als kinderen vragen waarom, dan is er ook niets aan de hand wat mij betreft. En een grapje hier of daar is altijd een goede manier. Ik wilde hier alleen mee zeggen dat ik vandaag trots was op mezelf en dat wilde ik even delen.