Hoi! Even weer een update...
Ik mocht in Amsterdam weer op gesprek komen, maar dat viel me erg tegen. Mijn gesprekspartners waren best wel aardig en beleefd hoor, en ze lieten ook steeds weten dat ze het goed vonden dat ik helemaal vanuit Hoorn kwam om bij hun te solliciteren. Maar het leek ook wel alsof ze me steeds aan het uittesten waren. Op een gegeven moment kwam de vraag:
'Wat doe je als kinderen niet doen wat jij wilt?'
Dus ik zeg: 'Nou, meestal word ik dan even flink boos. En als dat niet helpt laat ik iets leuks niet doorgaan, of ik geef op een andere manier straf. Daar schrikken ze dan van, en dan doen ze weer gewoon mee.'
'Okee, maar wat als kinderen daar niet van schrikken? Als ze dan juist doorgaan?'
'Tja... ik denk niet dat ik daar zo 1, 2, 3 antwoord op kan geven. Het hangt af van het karakter van de kinderen hoe ik daarop reageer.'
'Hoe ga je bijvoorbeeld om met kinderen die simpelweg jouw gezag niet accepteren?'
'Nou.... dan zou ik er eerst proberen achter te komen waarom ze dat niet doen. Als ze bijvoorbeeld problemen met gedrag, of persoonlijke problemen hebben, dan zou ik daar zeker rekening mee houden, en eventueel mijn grenzen aanpassen t.a.v. dat kind. Ik zou dus hard op zoek gaan naar de beste benadering voor dat kind.'
'Goed. Maar wat dan als er dan ouders op school komen die klagen dat dát kind meer mag dan hun kind. Heb je daar weleens ervaring mee gehad?'
Ik begon het een beetje zat te worden, die 'wat als' vragen, dus ik vroeg gewoon: 'mag ik u vragen... waar probeert u me op voor te bereiden?' En toen kwam de aap uit de mouw: de groep waar het om ging was een heel moeilijke klas met kinderen die je vanaf het eerste moment uitproberen, en ouders die behoorlijk mondig zijn. En ze zochten eigenlijk een leerkracht die daar gewoon bovenop zat, en die de klas (min of meer) met ijzeren discipline regeerde.
Leerkrachten die dat in zich hebben zijn goud waard, maar ik weet van mezelf dat ik dat niet echt in me heb. Ik ben meer een zorgzame, geduldige leerkracht, en ook niet echt heel erg streng. Op dat moment wist ik dus ook dat ik die groep niet moest nemen, omdat ik het daar waarschijnlijk niet - of met heel veel moeite - zou redden. De rest van het gesprek ging dus een beetje als een waas aan me voorbij. Ik denk niet dat ik een verpletterende indruk heb gemaakt, maar okee... leerzaam was het wel. Soms kan een functie heel anders zijn dan je in eerste instantie dacht, en blijkt dat je misschien toch niet de geschikte persoon voor de job bent. En dan is het beter om er niet aan te beginnen.
Gelukkig heb ik nog een paar pijlen op mijn boog... ik heb nog bij twee andere scholen sollicitaties lopen waar ik misschien voor uitgenodigd wordt. We kijken gewoon nog even verder.
Wees gewoon jezelf. Meer kun je niet zijn.