Mentoren

[meesterlaus]

(hopenlijk staat dit bericht hier goed, anders moet het maar worden verzet )
Ik ben wel benieuwd naar mentoren die stagaires begeleiden tijdens hun stagedag.
Op het klaagbord las ik bijvoorbeeld dat sommige mentoren niet zo blij waren met studenten die zo snel naar huis wilden. Is dat echt zo erg? (ik ga meestal pas om 5 uur naar huis )
Ik ben wel benieuwd naar verhalen!

[tinka]

Ik ben een mentor en van mij hoeven stagiaires echt niet tot 17.00 uur op school te blijven hoor! Maar ik vind het wel prettig als een stagiaire om 15.15 uur vraagt of er nog iets te doen is. De meeste doen dat gelukkig ook wel, maar je hebt ze erbij..... Ik had pas een stagiaire die een houding had alsof ze alles al wist en tijdens een les van mij gewoon met haar telefoon zat te spelen (volgens mij sms-en). Of tijdens een andere les haar agenda zat bij te werken. Tja, dan word ik een beetje pissig en maak daar absoluut een opmerking over, ze komt bij mij stage lopen om iets te leren.
Ik heb al heel wat stagiaires gehad, ik vind het heel leuk om stagiaires te begeleiden. Wat me moeilijk valt is het invullen van de tussen-en eindevaluaties. Ik had daar nooit zoveel moeite mee, maar sinds het competentiegericht leren vind ik het lastig. Ik kan mijn ei niet kwijt in de evaluatieformulieren.
Ik hoop dat je vraag zo een beetje beantwoord is?

[Anita]

Zelf heb ik behalve in mijn allereerste invalgroep toen ik kleuters had nooit stagiaires gehad. Wat ik wel zie bij mijn collega's is dat het eigenlijk staat of valt met de inzet van een stagiair.
Je kunt nog zo goed zijn in de lessen die je doet, mensen zullen dan niet aan je terug denken als een fijne stagiair. Inderdaad je hulp aanbieden, zelf initiatieven tonen, interesse in wat er verder op school speelt etc., dat maakt dat je als mentor een band krijgt met een stagiair. En dan doe je ook automatisch veel meer je best om iemand verder te helpen denk ik, omdat het dan heel duidelijk is dat die persoon wel wil.

[jufHetty]

Heel herkenbaar, wat Tinka en Anita melden. Ik mis bij sommige stagiers wel eens een serieuze werkhouding, zij beseffen niet dat ze nu al een visitekaartje kunnen afgeven voor een toekomstige baan. Als een stagier als een student rondhangt (inclusief sms of chocola eten achterin de klas terwijl ik aan het lesgeven ben zoals ik heb meegemaakt) heb ik het idee dat ik parels voor de zwijnen gooi. Gelukkig zijn deze situaties in de minderheid.
Hoe praten PABO studenten hier eigenlijk over met elkaar en hoe word er op de opleiding aandacht besteed aan je houding op je stageschool?

[JufKim]

Ik heb stagiares in alle soorten en maten gehad, . mijn allereerste stagiaire ging zitten als ze binnenkwam en stond niet meer op. Tijdens het buitenspel ging ze op een schommel zitten (en dan nog niet eens om te schommelen, dat kan nog wel eens leuk zijn met de kleuters). Vaak met haar over gepraat, geen verbetering. Ik had uiteindelijk haar eindbeoordeling onvoldoende ingevuld en toen kwam ze ineens niet meer opdagen (dus die beoordeling heeft ze nooit gezien). Ook de pabo had haar niet meer gezien.
Dan was er de stagiaire waarover ouders kwamen klagen. Zij schreeuwde tegen de kinderen. En de stagiair die mijn adviezen altijd anders anders uitlegde en vervolgens in de wind sloeg.
Maar gelukkig ook een aantal hele goeie. In mijn tweede jaar kreeg ik een derdejaars die wat mij betreft meteen mijn klas had mogen overnemen. Superjuf! In alles!

Voor mij is een goede stagiair(e) iemand die inderdaad initiatief toont, geïnteresseerd is in het reilen en zeilen van de school en de klas, maar vooral ook affectie toont naar de kinderen toe. Als de kinderen blij zijn als je komt, dan heb je bij mij al een hoop gewonnen.

[lucia]

De laatste jaren heb ik voornamelijk 4de jaars studenten gehad. Een aantal daarvan heb ik kunnen vragen bij ons te solliciteren omdat er toen toevallig vacatures waren. Leuke collega's erbij dus!
Stagiaires horen van mij al meteen wat ik van ze verwacht en weten ook dat ik geen genoegen neem met halfbakken werk of inzet.
Ze krijgen mijn kinderen en mijn ouders, mijn lokaal en mijn collega's om mee te mogen werken en ik weet dat ik ter beschikking zal staan voor alle mogelijke hulp die ze eventueel nodig hebben.
Onze school is een plek met een open en vriendelijk karakter naar welke nieuweling dan ook en daar mag zeker iets tegenover staan.
In andere klassen zie ik soms eerdere jaars die behoorlijke steken laten vallen en opleidingen die vervolgens niet echt serieus reageren op de de vragen die een school dan heeft.
Jammer is dat, want de stageplekken moeten toch elk jaar weer gevonden worden en als een leerkracht geen goede medewerking krijgt bij een student die niet lekker gaat kan het betekenen dat in ieder geval deze leerkracht afhaakt de volgende keer.
Ook denk ik dat veel leerkrachten het heel moeilijk vinden om tegen studenten te zeggen dat dingen niet goed of goed genoeg gaan.
Ze tekenen een stage af als voldoende en zadelen een volgende collega op met een student die niet presteert.
Het is heel erg belangrijk om studenten zelfvertrouwen te geven en kansen en noem maar op, maar........durf het ook te zeggen als je niet tevreden bent.
Eerlijk is eerlijk, niet iedereen die de opleiding gaat doen zal ook een goede leerkracht worden en soms zie je dat van mijlenver al aan komen.
Op een dag is het ineens je collega en vraag je je af hoe die ooit in het onderwijs terecht is gekomen.
Help je studenten, geef ruimte en kansen, maar geef ook eerlijke feedback omwille van de kinderen en ons vak!

[Juf Wilma]

Bij ons is vanuit de opleiding meteen vanaf het begin aangegeven dat je, als je op stage bent, een juf/meester bent in de ogen van de kinderen en dat je je ook zo hoort te gedragen. Ook werd ons aangeraden om zoveel mogenlijk te doen...in de stage heb je de kans om veel te leren, maar die kans moet je dan wel grijpen!
Zo heb ik het zelf ook altijd gezien. Als de kinderen weg zijn ging ik dan ook meestal eerst de klas even door om op te ruimen/klaar te zetten en daarna keek ik de schriften na (ik vind nakijken echt heel leuk om te doen! (daar zijn de leerkrachten over t algemeen erg blij mee ) en dan vooral het kijken waar het fout gaat en wat ik daaraan kan doen). Ik begin dan met de lessen die ik zelf heb gegeven en als het mag en kan ga ik daarna verder met de andere schriften. Ook probeerde ik altijd om de lessen voor de volgende dagen alvast te bekijken zodat ik vragen kon stellen.
Tijdens de uitleg/klassikale lessen van mijn begeleiders zat ik bij mijn laatste stages achter in de klas. Ik bekeek dan de lessen van de leekracht en het gedrag van de kinderen, maar meestal had ik dan ook wat nakijkwerk liggen of bekeek ik een les die ik nog moet geven (dit kreeg ik als tip van de leerkracht, zo hadden de kinderen niet in de gaten dat ze bekeken werden (vooral handig bij gerichte observaties). Als ze een les had waarbij ze het belangrijk vond dat ik bepaalde dingen gericht observeerde (zoals haar houding) dan gaf ze dat aan.
Als de kinderen aan het werk gingen, legde ik mijn nakijkwerk opzij en gaf hulp waar nodig.

Wat soms als stagiaire wel moeilijk is, om bij bepaalde leerkrachten in te schatten wat ze wel en niet prettig vinden na schooltijd. Ik heb het in een kleuterklas meegemaakt dat ik elke dag na schooltijd het hele lokaal netjes maakte en op de 2 vrijdagmiddagen dat ik daar was uit mezelf (in overleg) de kasten een goede beurt gaf omdat de leerkracht had laten vallen dat dat al lang niet gebeurd was. Zo kon ik ook meteen bekijken wat er allemaal in het lokaal aanwezig was. Aan het eind van deze stage kreeg ik te horen dat ik niet zag wat er moest gebeuren in hetb lokaal na schooltijd en dat ik een andere stagiaire goed had kunnen helpen met het maken van raamtekeningen (een stageopdracht van haar).
Hierna heb ik dus altijd gevraagd wat wel en niet gewenst was en wat de verwachtingen waren van de leerkracht.

[christa1981]

Ik ben dan nog geen leerkracht en dus geen mentor, maar ik ben de stagiaire. Toch wil ik even reageren. Ik heb vorig jaar een stage meegemaakt waarvan ik zelf het idee had dat het totaal niet lekker liep. Ik vroeg veel aan mijn mentor, maar kreeg geen of weinig respons. De lessen die ik gaf vond hij allemaal goed. Ik heb nooit gehoord dat er iets niet goed ging, terwijl ik wist dat het niet goed ging! In mijn reflecties kwam dat dus ook naar voren. Mijn mentor gaf hier geen reacties op. Uiteindelijk hoorde ik van mijn stagebegeleider die op bezoek was geweest dat mijn mentor vond dat de stage niet goed ging en dat ik eigenlijk geen voldoende zou krijgen! Dit heb ik weten te voorkomen door mijn begeleider de verslagen van de lessen te laten lezen, dus uiteindelijk wel een voldoende. Deze mentor durfde me blijkbaar niet te vertellen dat het niet goed ging! Sinsdien zeg ik tegen bij elke stage, tegen elke mentor dat ik het op prijs stel dat ze ook zeggen wat niet goed gaat met daarbij tips!

Dit werkt erg goed, nu kan ik ook laten zien dat ik wat doe met de feedback die ik krijg van mijn mentor. Daarnaast ben ik altijd om 8 uur op de stageschool (soms ben ik er nog eerder dan mijn mentor, die dit erg op prijs stelt). Ik zorg er dan voor dat de klas netjes is. Ik schrijf de planning op het bord en ik leg alle materialen voor die ochtend klaar. Na de ochtend zorg ik dat al het werk van de leerlingen is nagekeken en terug ligt in de kasten en ik zorg dat alles voor de middag klaarligt.

Dit vind ik ook belangrijk, je wilt als stagiaire toch laten zien dat je een klas draaiende kunt houden!!!! De werkzaamheden voor en na schooltijd horen er dan gewoon bij! Meestal ga ik rond half 5 naar huis, tegelijk met de leerkracht, vrijwel nooit eerder (alleen wanneer de leerkrachten vergadering hebben, of dat de leerkracht dingen moet voorbereiden die niet met mijn stage te maken hebben)

Volgens mij kun je alleen op deze manier een leuke stage hebben. Mentoren zijn dan vaak blij met je en laten dit ook merken. Ik heb nog 1 stage te gaan en dan mag ik me hopelijk ook echt juf noemen. (en in de toekomst mentor zijn van enthousiaste stagiaires)

[lucia]

Hierna heb ik dus altijd gevraagd wat wel en niet gewenst was en wat de verwachtingen waren van de leerkracht.
Dit zouden beide partijen altijd meteen bij de kennismaking op een serieuze manier moeten doen.
Verwachtingen zijn er immers altijd en als ze onuitgesproken blijven kan dit onnodig tot vervelende dingen leiden.

[tinka]

Op de site van juf Janneke (http://www.jufjanneke.nl, onder het kopje schooldocumenten) staat een document over wat er van een stagiaire wordt verwacht. Deze heb ik eens (in aangepaste vorm) gebruikt bij een SPW-stagiaire. Heel duidelijk, ze wist meteen waar ze aan toe was!
Lijkt me ook heel goed te gebruiken bij PABO-studenten!

[JufMalika]

Het klikt of het klikt niet

Soms botsen ook karakters met elkaar. Zo ben ik de eerste periode zeer goed beoordeeld. De derde periode kwam ik bij een wat oudere leerkracht en die kon niks positiefs zeggen, maar liet me wel ondertussen alleen de klas draaiende houden.

Zij was veel te terug getrokken en veel te bot. Terwijl ik heel spontaan ben en heel secuur. Op de een of andere manier klikte het gewoon niet, ik heb toen getwijfeld en ben alsnog op de pabo naar m'n coach gegaan die heeft meteen actie ondernomen omdat ze me een goede student vind die dit niet zou verzinnen. ( Ze kon de vrouw gelukkig al, en wist een beetje hoe ze in elkaar stak) Ik ben toen naar een andere groep overgeplaats en dat gaat weer meer dan geweldig.

En wat ik dan ook nog wel erg vond, was dat zij naderhand in het gesprek met m'n coach zei: dat ze me een goede stagiaire vond die een goede leerkracht zal worden met veel kwaliteiten

Ze hebben dit in het team opgepakt en ze krijgt vanuit de o.b.d hulp aangeboden om met mensen te communiceren. (Gelukkig was dit al een beetje bekend in het team)

Dus jah, niet alleen stagiaires zijn soms rampzalig maar ook mentoren moeten wel eens getest worden op hun kwaliteiten om een goede beleiding te bieden. Tenslotte worden het je eigen collega's.

[tinka]

Daar ben ik het helemaal mee eens, het moet van twee kanten komen. En soms klikt het inderdaad niet, dat is lastig! Het is vervelend als je een mentor treft waar je niet mee overweg kunt (weet ik alles van uit de tijd dat ik stagiaire was), maar zie het als een leermoment - zo wil jíj later niet met je stagiaire omgaan! Ik heb makkelijk praten natuurlijk, als je er middenin zit is het erg rot! En het mag niet ten koste gaan van de voortgang van je studie.

[Joke]

Ik heb het in een kleuterklas meegemaakt dat ik elke dag na schooltijd het hele lokaal netjes maakte en op de 2 vrijdagmiddagen dat ik daar was uit mezelf (in overleg) de kasten een goede beurt gaf omdat de leerkracht had laten vallen dat dat al lang niet gebeurd was. Zo kon ik ook meteen bekijken wat er allemaal in het lokaal aanwezig was. Aan het eind van deze stage kreeg ik te horen dat ik niet zag wat er moest gebeuren in het lokaal na schooltijd en dat ik een andere stagiaire goed had kunnen helpen met het maken van raamtekeningen (een stageopdracht van haar).
Hierna heb ik dus altijd gevraagd wat wel en niet gewenst was en wat de verwachtingen waren van de leerkracht.

Je deed dat en kreeg toen te horen dat je NIET zag wat er moest gebeuren?
Wat had er dan moeten gebeuren, waren er daadwerkelijk andere dingen die dringender waren?

[Kimberley1985]

Ik vind wel dat als je een mentor bent, dat je vantevoren goed moet afvragen of je hier wel geschikt voor bent. Als jij moeite hebt met de klas, neem geen stagiair, Verwacht ook niet van de stagiair dat ze je gaan kopieren. want dat is erg lastig.

Maak voordat een stagiair komt duidelijke afspraken. vraag aan hem haar wat er van jou als mentor verwacht wordt en andersom. Wat verwacht jij van een stagiair. Neem de tijd, om de regels te vertellen, na te bespreken, tips te geven. etc. Als een stagiair niet serieus genoeg is gelijk eerlijk zeggen.

Ik vraag altijd als ik nagekeken en de rommeltjes heb opgeruimd wat er nog gebeuren moet. Doet je stagiair dit neem, zeg het dan gewoon.

Ik vind het belangrijk dat je gewoon goed overlegt met elkaar. Dan begrijp ej elkaar en weet ej wat je voor elkaar betekenen kan.

[miekiemousie]

Het is echt een wisselwerking tussen mentor en student. Van beide worden dingen verwacht, waarbij het makkelijk is als dit uitgesproken wordt. Ik kan het op dit moment vergelijken met het hebben van een duo. Ook daar moet duidelijk zijn wat er van elkaar verwacht wordt. Eerlijkheid en openheid is erg belangrijk. Als je iets dwars zit, niet wachten tot het steeds maar groter (een grotere ergenis) wordt. Maar al eerder iets over zeggen. Als dit vroeg gezegd wordt, dan kan er daadwerkelijk nog wat aan gedaan worden. Zeg je het te laat, dan wordt het een ergenis die hoog kan oplopen!

Zo heb ik in mijn allereerste stage een mentor gehad die aan het einde van mijn stage aangaf dat ik niet tegen kritiek kon. Oke, aan het einde kan ik hier dus niets meer aan veranderen!
Nog gekker, mijn tweede stage was goed (zg) afgetekend. Heeft mijn begeleider van school contact met de mentor, vraagt mijn begeleider van school of ik tegen kritiek kan, zegt mijn mentor dan pas 'nee, dat kan ze niet'. Ik vond/vind dit jammer, op deze manier ben je niet duidelijk en kan de student er niks meer aan veranderen.