Zij kan er pas aan werken als er iemand zo sociaal vaardig is om haar er - zonder gemeen te zijn - op zou wijzen.
Daar ben ik het helemaal mee eens.
Natuurlijk begrijp ik dat niet iedereen daar altijd zin in heeft. Ik ben na een dag werk en studie ook niet op mijn sociaalst en zo hebben we allemaal onze momenten. Uiteraard mogen kinderen die ook hebben. Maar kinderen kiezen op veel gebieden in eerste instantie voor hun eigen plezier. Ook met (niet) slapen, (niet) eten, (niet) opruimen, (niet) werken, enz. Dat willen wij ze allemaal leren. En ik wil ze ook graag leren om voor een ander open te staan en die ander zo verder te helpen. Dat vraagt een verandering in gedrag van beide partijen volgens mij. En als ze later net als Moimoi dan toch iemand om zich heen dulden waar ze zelf niet voor gekozen hebben omdat die persoon anders nergens bijhoort (weet niet zeker of dat zo is, maar dat denk ik tussen de regels door te lezen), dan vind ik mijn missie al behoorlijk geslaagd...