Wie zonder methode werkt, moet heel goed in de gaten houden dat hij niets vergeet en dat moet je in je hoofd en op papier hebben, zeker met het aanleren van vaardigheden. Ik vergelijk het maar met het maken van cement. Je hebt pas werkbaar cement als je alle ingrediënten in de juiste verhouding neemt. Een scheut water, schepje zand en beetje cement mengen en het mag op cement lijken, maar het is het niet. Zo zie ik ook het aanleren van een vaardigheid op school. En soms heb je mazzel, dan heb je bij toeval de juiste verhouding gevonden, maar op toeval mag je lesgeven niet berusten. Of om bij de vergelijking met cement te blijven: Je kunt pas het recept voor een goede cement weggooien als je alles in je hoofd (of op een eigen spiekbriefje) hebt en zelfs dan moet je kritisch blijven kijken naar het eindprocuct.
De vergelijking gaat niet helemaal op omdat de ingrediënten voor goed cement vrijwel altijd hetzelfde blijven terwijl de ingrediënten voor goed onderwijs continu veranderen.
Aan een nieuwe methode wordt zo lang gewerkt dat deze soms onderwijskundig gezien al veroudert is als deze uitkomt terwijl je als leerkracht (in ieder geval tijdens de PABO-periode) continu bezig bent om bij te blijven met de laatste onderwijskundige inzichten. Veelal bieden methodes een goede basis om te beginnen maar moeten de lessen die in de methode staan wel op een manier aangepast worden zodat deze ook passen binnen het onderwijs van tegenwoordig. In oude methodes wordt naar mijn ervaring bijvoorbeeld heel vaak de betekenisgeving voor kinderen vergeten. (de stof wordt niet in een context geplaatst waar de kinderen iets mee kunnen)
In de praktijk heb ik nu tijdens stages trouwens ook al ervaren dat een aantal methodes waarmee ze op mijn stageschool werken mij totaal geen
clue geven van hoe ik de les moet geven. (ik noem maar even rekenrijk tweede editie) Bij veel methodes was wel een uitleg gegeven voor de stof maar soms heb ik het uiteindelijk totaal anders aangepakt op een manier waarvan ik dacht dat de stof voor de kinderen duidelijker/betekenisvoller werd. Ik heb totaal andere 'ingrediënten' gebruikt dan de methode maar heb uiteindelijk hetzelfde doel behaald(of willen behalen. Ik ben nog slechts stagair. Volgens mijn mentor was het goed
): goed onderwijs.
Ik ben het trouwens totaal met je eens dat je altijd kritisch moet blijven naar het eindproduct maar denk wel dat je als leerkracht de capaciteiten kan hebben om leerlijnen goed in de gaten te houden en dat het dus niet op toeval hoeft te berusten om goed onderwijs te geven zonder methodes!