Hele moeizame stage

[Ma.n0n]

Beste allemaal,

Dit jaar loop ik stage in groep 8 en dat verloopt bij lange na niet zoals ik zou willen.
Het is echter geen verrassing, ik ben een onderbouwjuf. Maargoed, ik moet ook les kunnen geven in groep 8.

Met de leerlingen verloopt het contact heel moeizaam en niet zo natuurlijk als dat gaat bij jongere kinderen.
Nu hoop ik dat dit zal groeien. Gisteren is er een opmerking gemaakt door mijn praktijkopleider waarvaan ik vrees dat het contact niet meer zal gaan groeien.

In de les merkte ik dat de leerlingen lacherig waren en mij gingen napraten. Ik dacht dat dit kwam omdat ze op donderdagmiddag rekenen en werkwoordspelling hadden. Dit is voor een deel ook waar,
maar voor een deel ook niet. In de feedback kwam naar voren dat zowel mijn mentor als de leerlingen zich ergeren aan mijn stemgeluid.

Door het duimen vroeger heb ik een open beet en praat ik heel nasaal. Dit kan alleen met een hele heftige operatie wat voorkomen worden. Dit kost veel geld en vergt een lange revalidatie.

Dit heb ik in het begin van mijn stageperiode aangegeven, zoals ik dat altijd doe. Het heeft nooit tot problemen geleid. Mijn mentoren accepteerde het en de leerlingen heb ik er nooit over gehoord. Mijn mentor zij nu letterlijk: ''Ik stoor me behoorlijk aan je stemgeluid en ik vrees dat dit je later kan opbreken''. Dit was voor mij heel heftig om te horen en klonk als een belediging. Ik vind dat zowel de leerlingen me moeten accepteren zoals ik ben, dat leren we hem immers toch ook? Aan mijn stemgeluid kan ik weinig doen wat het nog vervelender maakt. Daarnaast kreeg ik de letterlijke opmerking: ''Je loopt als een hondje achter me aan'''. Dit heb ik vaak in de 1e stageweken, maar altijd verdwijnt dat.

Daarnaast is de stof van groep 8 ook heel pittig, maar hier zit gelukkig wel verbetering in. Hier heb ik wel een goed gesprek met mijn mentor over gehad. Ze wilt me daarbij helpen, maar ik denk dat ik een hele negatieve beoordeling krijg, wat mij nog onzekerder maakt dan ik al ben.

School heb ik al op de hoogte gesteld en waarschijnlijk moet ik de instituusopleider inschakelen, maar dat vind ik gelijk weer zo heftig.

[Joke]

Nou Manon, dat is behoorlijk pittig om dat op je bordje te krijgen en knap dat je dat durft te erkennen!

De stem is het belangrijkste instrument waarover een leerkracht de beschikking heeft en ik begreep later pas waarom wij vroeger tijdens onze opleiding enkele uren per week les kregen van een spraakleslerares. Ik weet niet of dat tegenwoordig nog gebeurt, maar er zou zeker aandacht aan besteed moeten worden. Het is vreselijk frustrerend om, zoals jij nu, na heel wat leuke stages ineens te horen te krijgen dat er wat aan schort.
Zou je niet via de opleiding of via je huisarts een afspraak kunnen maken met iemand die daar aandacht aan kan besteden? Is het zeker dat jouw stem alleen maar kan veranderen door een operatie? Zijn er geen andere opties? Ik raad je aan die mogelijkheden eerst - op korte termijn - te laten onderzoeken en dan kun je daarna eventueel de instituutsopleider inschakelen.

Het kan inderdaad een groot probleem worden en dat kun je beter voorkomen dan af te gaan zitten wachten tot er eindelijk iemand zegt dat het onverstandig is om verder met je opleiding te gaan om die reden. Misschien komt dat wel aan het eind van je laatste jaar. Je zou de eerste niet zijn. Vergeet niet dat je mentoren wel kunt inlichten vooraf, fijn als ze het je niet aanrekenen, maar leerlingen zijn en blijven veel kritischer en hard. En daar krijg je in de toekomst - zonder mentor - mee te maken.

Maar laat je je er niet onzeker door maken, dan loop je inderdaad het risico een negatieve beoordeling te krijgen. Fijn dat je mentor je wilt helpen met de stof. Probeer jij intussen te achterhalen of er iets aan je stem is te doen. Een negatieve beoordeling hangt namelijk niet alleen van je stem af in deze fase.

[Mniekske]

Wat betreft je stem, ben je al eens naar een logopedist(e) geweest. Misschien kan die nog wat voor je betekenen met trucjes als kaakstand, strottenhoofd en dergelijjke. Niet geschoten is altijd mis.

Verder heb ik weinig tips voor je, ik wil je alleen veel succes wensen.

[miek]

Wat vervelend om die opmerkingen zo hard te horen te krijgen. Als ik het zo lees is je mentor iemand die heel direct is en zegt wat ze denkt. Misschien zegt ze het om je te helpen maar door te zeggen dat ze zich ergert aan jouw stem is echt niet netjes. Dit had ze op een heel andere manier kunnen zeggen als ze vindt dat je daar iets aan moet doen.
Ik weet niet hoe sterk je in je schoenen staat (ik zou niet meer zo sterk in mijn schoenen staan na die opmerkingen dus ik zou dit denk ik niet zomaar gedurfd hebben als stagiaire) maar als je nog wil voorkomen dat de instituutopleider nodig is, zal je denk ik zelf een gesprek aan moeten gaan met je mentor. Je zal dan zelf aan moeten geven wat deze opmerkingen met je doen. Vooral omdat ze het zo persoonlijk brengt. Op de pabo is vast een logopedist. Ik denk dat je dit wel al geprobeerd hebt maar misschien zou je toch eens bij haar op gesprek kunnen gaan. Dit kun je dan ook weer bespreken met je mentor. Dan weet ze dat je haar opmerkingen wel serieus neemt. Stem is natuurlijk erg belangrijk in ons vak, maar als het bij andere stages nooit een probleem is geweest valt het misschien wel mee.

[moimoi]

Ik hoop dat je wat hebt aan de tips.
T doet me wel wat, dat wat je schrijft!
Probeer t op langere termijn te zien - vecht je door deze stageperiode heen en houd je doel voor ogen - de onderbouw!
Dus ff doorzwemmen....

[Tom]

Maar leer de kinderen wel dat het "zei" is..

Mijn mentor zij nu letterlijk:.

[Juf Kimberly]

ik vind het knap dat je je door de feedback kan heen bijten.

Ik heb ademhalingsproblemen en daarvoor ben ik naar de logopediste geweest (tegenwoordig krijg je nu een stemanalyse op de pabo), maar ja, toen zat ik al in mijn laatste jaar.

Ik heb het via de huisarts gedaan en zo ver ik weet, de eerste 8 behandelingen zijn gratis als je (volgens mij) een jongerenverzekering hebt

succes!

[ik-je]

Ik kreeg ook in mijn 3de jaar wat kritiek op mijn stemgeluid (en dan wel op een andere manier) Ik ben zelf naar een logopediste gegaan. Het kost veel energie: bezoeken, oefeningen, bewust worden van je eigen stemgeluid, maar het is het zeker waard.
Ik weet nu op welke manier ik mijn stem kan aanpassen en ik weet nu ook in welke situaties 'gevaren' voor mij opleveren. Ik ben me dan zo bewust. Helaas was er voor mij geen logopedie op de hogeschool en heb ik er zelf een opgezocht. Zij heeft eerst gekeken naar mijn 'probleem' en hierna een behandeling gegeven.

[super_juf]

Ik lees je bericht en word hier een beetje boos van. Mijn eerste gedacht was: "Wat ongelooflijk bot!"
Als je dit op zo'n manier zegt, lijkt het mij dat jouw mentor zich al een tijdje aan ergert. Dit kan natuurlijk, maar geef het dan eerder aan. Natuurlijk is de boodschap niet leuk, maar het gaat er vooral om hóe je iets zegt. Vooral als dit iets is, waar jij onzeker over bent. Al begrijp ik uit je verhaal, dat je vooral onzeker bent gemaakt.

"Je loopt als een hondje achter mij aan." ... Ook dit kan heel anders geformuleerd worden. Bijvoorbeeld: "Ik zie dat je weinig contact maakt met andere collega's en dat je veel bij mij staat/zit. Klopt het dat je onzeker bent over..." En hierna de vraag: "Hoe kan ik jou op weg helpen om..."

Als jij merkt dat jouw stemgeluid je functioneren in de weg staat, onderzoek dan ál je mogelijkheden om hier iets aan te doen. Zie voorgaande tips van mijn collega's. Als dit geen mogelijkheden voor jou zijn, maak dan van jouw onzekerheid jouw kenmerk. Een voorbeeld. Een oud-collega van mij loensde met haar oog en had gehoorbeschadiging opgelopen. Door dit laatste praatte ze hard en soms wat schel. Leerlingen vonden dit in het begin 'gek', maar zij besprak dit direct met de groep en durfde de spot te drijven met zichzelf. Hierdoor maai je ook het gras voor de voeten weg voor leerlingen. Zij had dusdanig overwicht en was een zeer sterke pedagoog, dat na een paar weken de leerlingen er helemaal aan gewend waren.
Ook heb ik de 'andere kant' gezien bij een stagiaire bij ons op school. Hij had namelijk iets aan zijn gezicht (ogen stonden vrij ver uit elkaar) en praatte zeer onduidelijk. Hij voelde zich zo onzeker, dat zijn lesgeven eronder ging lijden. Hij had moeite met orde houden en door zijn onzekerheid, gingen leerlingen een loopje met hem nemen. Zo kwam hij in een negatieve cirkel terecht.

Jouw stemgeluid hoeft dus niet te betekenen dat jij geen goede leerkracht kunt zijn. Leerlingen praten je na. Wat doe je hieraan op dat moment?
Ik krijg zelf het idee, dat er iets anders achter zit. Ik geloof namelijk niet dat dit alleen om je stem gaat. Je geeft ook aan dat contact maken moeizaam gaat. Als leerlingen jou 'niet kennen' richten zij zich op jouw stemgeluid. Als je een snaar bij leerlingen weet te raken, zullen ze je accepteren om hoe je bent. Vraag tips hoe je contact met hen kunt maken en dit kunt onderhouden.

Als ik je mentor zou zijn, zou ik een gesprek aangaan met de klas. Eerst zonder jou (kinderen durven dan iets eerlijker te zijn en je kunt hun gedachtes dan thingy nuanceren) en daarna met jou erbij. Er zijn veel overeenkomsten tussen mensen en ook verschillen. Jij bent ook wel eens onzeker. Durft iemand dat te zeggen? Hoe zou jij je voelen als ik je daarmee belachelijk ging maken. Niet alleen kinderen hebben gevoel, maar ook volwassenen. Zullen we elkaar helpen? Zullen we juf ... helpen om zichzelf beter te voelen, zodat zij een 'nieuwe' start kan maken. Wat vinden jullie leuk aan haar? We richten ons daarop!
Het fijne van groep 8 is, dat zij hun mening al beter kunnen onderbouwen en je kunt dus een 'goed' gesprek met hen aangaan.

Aan de laatste alinea heb je misschien nu niets aan, maar hou je dan vast aan het idee dat het ook anders kan. Niet elke leerkracht is zo en als jij je zo negatief blijft voelen op je stage, is het misschien een idee om overplaatsing aan te vragen?

Ik wens je heel veel succes!

[Ma.n0n]

Bedankt voor de fijne reacties allemaal!

De logopedist was al iets in mijn gedachten. Eens kijken of het me gaat helpen..

Morgen moet ik een ochtend voor de groep. De duopartner van mijn mentor is er dan. Ik begin met weer een pittige rekenles en verder taal, spelling en geschiedenis.
Over de laatste vakken maak ik me minder zorgen.

Het gesprek met de klas aangaan was al een plan van mij, zodra ik merk dat het weer die kant op gaat. Ik vraag me alleen af of dat wel slim is. In een eerdere stage heb ik dit ook eens gedaan en
toen kreeg ik in mijn beoordeling te horen dat ze hier niet zo blij mee waren.

De aanleiding van het gesprek van afgelopen donderdag was dat ik had aangegeven dat ik de begeleiding van haar negatief vond. Toen we dat hadden uitgesproken kwam dit er bovenop. Ze geeft zelf
ook aan dat ze iemand is die van haar hart geen moordkuil maakt. Tja, wat moet je hierop zeggen als je net zo'n opmerking hebt gekregen. Verder vindt ze dat ik haar veel leeswerk geef. Kortom: Voor het lesgeven, prima dat je er bent, maar we moeten ook profijt van jullie hebben en je bent veel lestijd kwijt met al die opdrachten.

Een opdracht is dat ik 2 leerlingen helemaal observeer en volgende week een gesprek ga voeren om te kijken hoe ik die twee leerlingen kan helpen. Volgens mij heb je dan ook profijt van stagiaires toch? Ik mag alleen pas verder nadat mijn praktijkopleider feedback heeft gegeven. Dit stuur ik haar ook ruim voor tijd op, maar dan bekijkt ze het pas als ik weer op stage ben (4 dagen later).

Een hele moeilijke situatie. ik zie er wel degelijk positieve punten en als een hele leerzame ervaring. Dinsdag hebben we intervisie op de pabo. Dan gooi ik dit ook maar in de groep.

[Joke]

.....
Het gesprek met de klas aangaan was al een plan van mij, zodra ik merk dat het weer die kant op gaat. Ik vraag me alleen af of dat wel slim is. In een eerdere stage heb ik dit ook eens gedaan en
toen kreeg ik in mijn beoordeling te horen dat ze hier niet zo blij mee waren. ...........
Even vragen wat de duopartner ervan vindt en ook bij je vaste mentor informeren.

[Meester Mitchell]

Je hebt in ieder geval de juiste motivatie en laat je hoofd niet hangen! Top!
Een gesprek aangaan met de kinderen zou kunnen maar misschien leg je dan juist de nadruk op hetgeen wat je niet wil dus ik zou het niet aanraden.
Sowieso is zelfverzekerd voor een groep staan erg belangrijk, kinderen voelen namelijk precies aan wanneer je eventueel de "controle" verliest. Blijf jezelf, vertel hetgeen wat hierboven staat ook aan je coach (die komt kijken) en laat zien dat je nog net zo gemotiveerd als altijd bent.

Ik wens je veel succes!

[miek]

hoe is het gegaan bij de duopartner?

[Joke]

Ben ook benieuwd