Stage niet leuk, wat nu

[Anita]

Ik geef mijn stagiaires altijd de tip om heel goed om zich heen te kijken tijdens stages. Je ziet op een school van alles wat je wel en niet bevalt. Je stopt alles in je rugzak en leert zeker zoveel van het zien van dingen die jij echt niet zo zou doen later!

[Sylvia]

Ik las gisteravond dit topic en vraag me sindsdien af of dit iets zegt over de pabo, je stageschool of over jou. Het komt op mij best wel verwend over. In het leven zijn dingen weleens niet leuk; de afwas, spinazie, regen, hondenpoep, nakijken, vergaderen, lastige ouders, soms zelfs kinderen in je klas... De vervelende dingen in het leven maken dat je de leuke meer waardeert!

Als mentor zou ik zeggen: "graag stage lopen en anders niet, of je doorgaat of stopt maakt me niet uit, maar maak een keuze! "
Als pabo zou ik zeggen:" waar is het doorzettingsvermogen, is deze student wel geschikt? "
Als ouder zou ik zeggen:" je stopt toch niet met je studie omdat je gevoel een keertje tegenzit? "
Als student zou ik zeggen:" ik bijt even door, de volgende stage is vast leuker en ik ga kijken wat ik van deze stage kan leren. Ik laat zien dat ik doorzettingsvermogen heb en laat me niet bij de eerste stage uit het veld slaan."

En anders kun je altijd nog overwegen of het onderwijs de juiste keuze is...

En dit dacht ik ook toen ik het topic gisteren las. Ik wist alleen niet hoe ik het aardig kon verwoorden. Bedankt Robje, ik ben het helemaal met je eens. Ik geloof dat ik zo'n stagiaire niet eens zou willen hebben.

[Sellebel]

Mijn medecollega's hebben al een kritische noot gegeven, waarbij ik mij zeker aansluit. Echter wil ik je wel het voordeel van de twijfel meegeven met mijn ervaringen. Misschien heb je er iets aan en kun je jouw gevoel beter plaatsen.

Mijn eerste stagedag bij de kleuters (het tweede semester van het eerste jaar - ik had daarvoor een half jaar bij groep 8 stage gelopen) kreeg ik knallende hoofdpijn. Wat een drukte! Ik begreep niets van wat er gebeurde. Het leek wel alsof de kleuters maar gewoon wat deden. Ik kwam echt uitgeput thuis terwijl ik niets gedaan had. Alleen geobserveerd en hier en daar een gesprekje met een kind gevoerd.
De week daarna had ik weer hetzelfde ervaren. Ik had geen overzicht en vond het zo druk in de groep. Ik kwam weer heel moe thuis en met hoofdpijn. Maar naarmate mijn stage vorderde en ik meer zelf les ging geven, begon ik de structuur te zien in de kleutergroep.

En nu werk ik twee dagen in een kleutergroep en vind ik het geweldig.

Het kan dus zo zijn dat jij je gevoel over je stage verkeerd geïnterpreteerd hebt. Het was je eerste stage en er gebeurt van alles in een kleutergroep. Denk hier maar eens over na.

[Juf Kimberly]

Jij oordeelt over iets. wat je in 1 dag hebt gezien.

1 dag is niet realistisch.
Als ik in 1 dag alle kinderen moet leren kennen, (mijn oude) mentoren, de (oude) stagescholen, de werkdruk, het werk, het overzicht, de regels.
Dat zou nooit binnen een dag van 8 tot 5/6 hebben gepast.

Tuurlijk heb je een gevoel en wil je hem achterna gaan, maar je moet ook realistisch zijn en hier goed over nadenken.
Geef het in ieder geval een kans.

Kijk nu eens zonder de oogkleppen (volgens mij zit de plaats je ook erg dwars?).

Iedereen heeft wel eens mindere stages, dat is logisch (niet iedereen is perfect).
Maar om al 1 dag de handdoek in de ring te gooien, dat is zonde.
Je kan het nooit zo goed al hebben bekeken.

En dat zegt meer over jou, dan over de school of wat anders.

Wat ga je dan doen?
En wat zegt dit over de toekomst --> oh, ik ga niet in dat huis wonen, omdat mijn buren niet aardig zijn?

*Sorry dat ik misschien gemeen over kom, ik bedoel het niet zo! Denk ook realistisch*
Ik heb ook lastige stages gehad, probeer ze positief te maken, maar geef niet op!

[ik-je]

Ik ben het met de voorgaande collega's helemaal eens.

Ook ik heb op een school stage gelopen waarvan ik aanvoelde dat ik 'anders' was. Maar dat betekent toch niet dat je daar een goede stage kunt hebben?
Qua reizen: stageplaatsen zijn er gewoon bijna niet. Om op 8 uur op mijn stage te moeten zijn, moest ik om 6 uur weg. Aan het eind van de week was ik kapot, maar ik zette door. Ik wilde stage lopen!

Misschien moet je ook naar andere oplossingen kijken als naar een andere stageschool. Ook al zijn de collega's anders dan jij bent, dit betekent niet dat je er geen leuke tijd kunt hebben! Maar je moet er zelf wat van maken!
Verder geef je aan dat jij initiatief neemt. Heel fijn, maar je mentor 'weigert'. Heb je gevraagd waarom?
Ik denk dat je eerst in gesprek moet gaan. Vind je dit niet leuk alleen, kun je iemand van de pabo vragen.
Maar je loopt nu weg voor de moeilijkheden en geeft de school geen kans. Terwijl wanneer jij op een stageschool komt, ook graag een kans verdient.

[super_juf]

Over het algemeen ben ik het met mijn collega's eens. Alleen ook ik wil je hier het voordeel van de twijfel geven.

Je bent net begonnen aan de pabo en ik denk dat je van de havo afkomt? Aan je taalgebruik te lezen, kom je jong over en ben je misschien gewend om direct op je gevoel af te gaan. "Is iets niet leuk, dan wordt het ook niet leuk." Ook ik heb tijdens mijn opleiding negatieve ervaringen gehad op het gebied van stage. Achteraf gezien bekeek ik het vooral vanuit 'het nu' en uit 'mezelf'. Je leert om vanuit andere perspectieven te denken en te reageren en misschien heb je hier nog moeite mee. Misschien voel je je rot, doordat je de bovenstaande reacties hebt gelezen en durf je niet goed meer te reageren. Dit kan ik mij enigszins voorstellen.

Denk eens na over de vragen die sommige collega's je gesteld hebben:
- Wat is er precies gebeurd (of juist niet) waardoor jij de conclusie hebt getrokken dat je stage niet leuk is.
- Wat vind je precies niet leuk: de doelgroep, je mentor etc. En wees concreet.
- Wat is er dan niet leuk aan de gemeente waar je stage loopt?
- Wat maakt voor jou een stage wél leuk en vooral leerzaam. Zou je graag iets willen doen en zo ja, wat dan?

Je geeft aan dat je mentor niets zegt. Kan het zo zijn dat je te hoge verwachtingen had?
Bekijk het eens van haar kant: 'er komt een eerstejaars student stage lopen en ik wil haar eerst de tijd geven om eens rustig rond te kijken. Dit kan ik het beste doen door haar niet teveel op de huid te zitten.'
Wellicht vind jij dit juist niet prettig, maar dan is het de taak aan jou om aan te geven dat je graag iets wil doen. Jij bent misschien meer van 'meteen veel doen'. Je mag niet van een ander verwachten dat zij weten wat jij wil. Iedere stagiaire (en mentor!) zit namelijk anders in elkaar. Gelukkig maar!

Ook heb ik het idee dat je dit bericht hebt geschreven, toen vol met negatieve emoties zat.
Kun je het even laten rusten en later eens je bericht teruglezen met het idee; hoe kom ik over in dit bericht? De kracht is vaak hóe je iets zegt/schrijft en niet direct wat je boodschap is.

Vergeet niet dat je alle tijd hebt en neem ook de tijd om je opleiding af te maken. En dan nog...er komen nog genoeg stages! Ook leer je van negatieve ervaringen. Misschien ga jij later een stagiaire begeleiden en weet jij nu hoe je dit niet zult doen. Probeer het dan op die manier te bekijken.

Heel veel succes en laat je niet afschrikken :-D

[JufH]

Welke dingen droeg jij aan toen je initiatief nam? Misschien paste het niet in het programma, dan is het logisch dat iemand nee zegt.

Welke verwachtingen had jij, waar baseerde je die op? Het is je eerste stage, dus vergelijkingsmateriaal zal minimaal zijn denk ik. Probeer jezelf over je negatieve gevoel heen te zetten, ga het nog een keer proberen. Ik denk niet dat de Pabo mee zal werken met een ander plekje.

Kom op hoor meid, probeer je gevoel even opzij te zetten, natuurlijk is het belangrijk om ernaar te luisteren maar je kunt het ook mis hebben... Blijkt na een aantal keer dat het toch klopt, kun je altijd nog stappen ondernemen. Of denken: "Ik maak er het beste van, volgende stage beter!"

Succes!

[Ammoniumdichromaat]

Beste Emmy95,
Tijdens het lezen van jouw openingspost schrok ik eerlijk gezegd wel een beetje. Je noemde enkele zaken die je na één dag(!) stage gelopen te hebben vervelend vond (zoals locatie, begeleiding door de mentor en de manier van lesgeven).

Ten eerste: De stageplaatsen liggen doorgaans niet voor het oprapen, mede daarom kan de pabo kan niet ieders wens honoreren. Wat is er eigenlijk mis met de locatie van jouw huidige stageschool? Ik kan dat eerlijk gezegd niet uit jouw post opmaken.

Ten tweede: Jij moet aan je nieuwe mentor wennen, maar omgekeerd is dat natuurlijk ook zo. Met de een zal alles wat vlotter en gemakkelijker gaan dan met de ander. Mijn advies: Gun jezelf en je mentor nog even de tijd. Zelf heb ik als eerstejaars pabostudent een mentrix gehad die op een derde- of vierdejaarsstudent had gerekend. Dit moest ik te pas en te onpas aanhoren. Toch is het me in de loop van die bewuste stageperiode nog gelukt om een redelijke band met haar op te bouwen, al ging dat zeker niet van harte. Saillant detail: Het jaar daarop kreeg zij een derdejaarsstudente, maar die werd nog veel meer afgezeken dan ik.

Ten derde: Wie een nieuwe organisatie betreedt, kan te maken krijgen met andere zeden en gewoonten. Mijn advies: Sta open voor nieuwe dingen en probeer dienovereenkomstig te handelen. Ik weet dat dat heel moeilijk is, maar waar een wil is, is (meestal) een weg.

We zijn inmiddels twee weken (waarvan één vakantieweek) verder, hoe gaat het nu met je stage?

[Anita]

Emmy heeft dit topic geopend, heeft diezelfde dag nog even gekeken en gereageerd en heeft daarna niet meer op het forum ingelogd.

[moimoi]

Zou ze niet tegen kritiek kunnen ?

[super_juf]

Misschien niet...maar ik zou ook schrikken als ik al die relatief negatieve reacties krijgen.
Emmy95 heeft dat wel op zich afgeroepen, maar waarschijnlijk niet in de gaten gehad dat dit zoveel weerstand zou oproepen bij collega's :-)

[Tom]

Misschien niet...maar ik zou ook schrikken als ik al die relatief negatieve reacties krijgen.
Emmy95 heeft dat wel op zich afgeroepen, maar waarschijnlijk niet in de gaten gehad dat dit zoveel weerstand zou oproepen bij collega's :-)

Natuurlijk hoeft niemand op dit forum hier meteen afgefikt te worden, maar soms worden wel héél snel de fluwelen handschoentjes aangetrokken. Ik vind het prima dat nu in dit geval een keer gewoon gezegd wordt waar het op staat.

[NafNaf]

Tja, meid, ik zou zeggen: gewoon doorbijten. Na de pabo is het vechten voor een baan en dan kun je ook niet vrij kiezen waar je wilt werken. Je mag überhaupt al blij zijn als je werk vindt in deze tijd. Ik zou proberen om het minder bij anderen neer te leggen en meer bij mezelf: wat kan ík doen om van deze stage een topstage te maken? Nu leg je het bij anderen neer, maar zo werkt het helaas niet in het leven. En overal zijn leuke punten te vinden waar je je ook op kunt focussen: leuke leerlingen, fijne collega's, mooie omgeving, prettig gebouw, leuke schoolvakken, inspirerende opdrachten, etc. En als dat állemaal niet werkt: over een half jaar is het voorbij. Tenzij er echt grove misstanden zijn kun je bijna elke situatie wel een half jaar volhouden, lijkt me.

[Juffrouw D]

Ik denk dat je vooral goed naar jezelf moet kijken.
Ik heb in mijn vorige stage ook een langere periode (ook aan het begin) dat ik niet helemaal wist of dit was wat ik fijn vond, omdat de communicatie met mijn mentor niet altijd goed verliep. Ik had 2 punten de ik wilde gaan doen.
1. zelf investeren in de relatie. Je kunt dingen over haar vragen, heeft ze een vriend/man/kinderen? Wat zijn haar hobby's? Als je op maandag gaat stagelopen kun je vragen hoe haar weekend was etc.
Als dit niet zou lukken kun je punt 2 doen.
2. Met haar in gesprek gaan. Dit zou ik alleen doen als het erg noodzakelijk is omdat ik hier nogal tegenop zou kijken.

In mijn eigen stage heb ik alleen punt 1 hoeven toe passen, de communicatie verliep beter en ik heb een hele leuk stagejaar gehad!

Er was een andere stagiaire die vaker niet dan wel op kwam dagen, deze kreeg meteen een slechte naam. Haar mentor zei al in de koffekamer 'Ze stuurde gisteravond al een mailtje dat ze ziek was, dus ze zal dalijk wel bellen dat ze niet komt' en ja hoor, dan ging de telefoon en moest haar mentor weer lachen omdat haar stagaire niet kwam. Als deze stagiaire er was, werd er niet veel moeite voor gedaan, omdat zij ook geen moeite doet voor de stageschool. Het is geven en ontvangen!