Hoii,
Ik zit in het eerste jaar op Pabo Avans en had gister mijn eerste stagedag. We wisten nog niet van tevoren onze klas en gingen met de helft van onze "slb" klas (11 mensen) naar een vrij grote basisschool, maar ik wist wel van mezelf dat ik graag naar de onderbouw wilde.
Dit komt door een eerdere ervaring. De stage de ik had op Pabo Dordrecht was slecht geregeld.. Ik had groep 5 en er was weinig communicatie tussen stagebegeleider en mentor.. als je bepaalde lessen moest geven.. gaven ze die niet op de stageschool.. werd er matige feedback gegeven.. en ik was die tijd super zenuwachtig en had totaal nog nergens ervaring mee. Als klap op de vuurpijl had ik een mentor die voornamelijk alleen met zichzelf bezig was. Haar man was pasgeleden overleden aan kanker en er speelde nog meer erge dingen thuis af. Aandacht voor mij was er dus niet veel. Ze deed wel haar best.. maar een stagaire had ze ook heel lang niet meer gehad.. en wist dus amper hoe dingen te werk gingen. Ik vond het heel erg voor haar.. maar na een tijdje begon ik echt te merken dat het niet werkte.
Dit was ook te merken in de klas.. maar voornamelijk kreeg ik de schuld dat ik te chaotisch voor de klas stond (best onzeker) en daardoor de kinderen druk maakte. Alles was mijn schuld.. kan dat ik fouten maakte.. maar had ook geen ruimte om te leren. Doordat ik vaak kritiek kreeg en geen feedback.. groeide ik niet en ging het lesgeven ook steeds slechter. Het toppunt was toen ik tegen de invalster vertelde dat ik bij haar goede feedback kreeg wat ik goed kon gebruiken. Dit interpeteerde ze dus zo dat mijn mentor slechte feedback gaf en vertelde dit aan haar. Daarna kreeg ik een grote preek.. en werd mij gezegd dat dit beroep niets voor mij was.. en kwam mijn stagebegeleider eindelijk een keer op bezoek. Die werd redelijk bespeeld door mn mentor en ik had niet veel meer in te brengen. Ik kreeg een slecht studieadvies en zat er helemaal doorheen.. het was mn droom. Ik wil haar helemaal niet afkraken maar de situatie was er gewoon niet naar. Ik had liever dat ze vanaf het begin eerlijk was geweest.
Ik ben toen gestopt en ben altijd weer op lerares basisonderwijs uitgekomen wat ik graag wil doen in de toekomst. Ik ben de sprong gaan wagen.. maar de nare ervaring van toen (die ik nu beknopt heb weergeven.. dus vragen mag) blijft hangen.
Zeker nu ik me voorgenomen had om rustig te kunnen beginnen bij de kleuters.. want ik ben dus geplaatst in groep 8. (Iedereen wilde graag naar de onderbouw) Dit vond ik wel leuk, maar vind het lijkt me wel een moeilijke groep.
Mijn grootste punt komt weer naar boven waar ik toen zoveel moeite mee had (ook door de overige problemen die toen in de klas speelde) namelijk het orde houden.
Ik weet niet goed hoe ik grenzen kan stellen, duidelijk, consequent ln zijn en toch een leuke leerkracht kan zijn. Vooral in groep 8 is dit heel belangrijk. Ik wil laten weten dat ik het wel kan, dat ik plezier heb en niet opgeven! Ik wil er graag een goede ervaring aan overhouden! Maar de nare ervaring zit in de weg.
Iemand tips voor orde houden en de stage in het algemeen? Wie heeft er veel ervaring met groep 8?