Hoi allemaal,
Ik zit nu in mijn vierde jaar en moet nog wat opdrachten inhalen om te kunnen beginnen aan mijn Minor en Lio. Ik loop nu 1 dag in de week stage om die opdrachten in te halen, maar niet meer voor een stagebeoordeling want ik heb alle verplichte stages (in 1 keer) gehaald.
Ik merk dat ik regelmatig twijfel aan mijzelf. Feedback die ik krijg gaat meestal over verwachtingen uitspreken. Dit weet ik en ik heb ook gemerkt dat wanneer ik vaker en langer ergens stage loop dit beter gaat. Het is dus niet zo dat bepaalde feedback of tips mij onzeker maken, dit doe ik meer zelf. Ik vraag me continu af of de leerlingen wel de leerdoelen hebben behaald, of zij een fijne dag in de klas hebben gehad, of ik wel goed orde kan houden etc. Het meest onzeker ben ik eigenlijk nog over het feit dat ik vierdejaars ben en eigenlijk het gevoel heb alsof ik nu alles moet kunnen en er niks meer mis mag gaan. Wij hebben op de PABO zelden intervisie en omdat iedereen op zijn eigen ritme aan het afstuderen is zie ik nog nauwelijks medestudenten (natuurlijk wel een paar, maar om te borrelen dan, haha). Eigenlijk ben ik op zoek naar een stukje herkenning. Ik heb namelijk het idee dat de rest van mijn jaar fluitend naar stage gaat in plaats van peinzend, zoals ik (licht overdreven, maar toch). Ik ga mijn Lio nog lopen en ik wéét dat deze heel leerzaam is, maar dan en daarna helemaal, moet ik het toch echt zelf gaan doen en hoewel ik daar enorm naar uitkijk (zelf beloningssystemen invoeren, klas indelen, afspraken maken en hieraan houden, hoera!) maak ik me ook zorgen (ben ik er wel klaar voor?)
oftewel; zijn er anderen Pabo'ers die al tegen het einde lopen en nog onzeker zijn of al ervaringen leerkrachten die zeggen: 'had ik ook, komt wel goed'.
Sowieso al fijn om van me af te schrijven!
thanks.
Je hebt je vorige stages allemaal succesvol doorlopen, dat gaat je met je LIO-stage vast en zeker ook lukken. Je staat dan wel alleen voor de klas, maar je hebt altijd een mentor die je op afstand begeleidt en bij wie je terecht kunt met vragen, maar wellicht is er ook een collega (van een parallelgroep?) waarmee je regelmatig contact hebt en zaken betreffende de groep mee kunt doorspreken. Ik ben nog geen twee jaar afgestudeerd, maar vraag als ik iets wil weten over de aanpak van de groep waarin ik op dat moment vervang. Door het vervangen in steeds wisselende groepen op verschillende scholen leer je ook steeds meer bij, je doet nieuwe ideeën op en je weet steeds beter welke groepen/aanpakken bij jou passen. Het idee "kan ik het wel" heb ik af en toe ook nog wel eens, maar meestal is er wel een leuke vervangingsdag die deze twijfel weer wegneemt. Ook ga ik nieuwe uitdagingen (bijv. een vervanging in het speciaal onderwijs) niet uit de weg. Ik vind dat ik alles in elk geval een keer geprobeerd moet hebben. En die kans heb je als vervanger natuurlijk omdat je overal kunt komen.
Je schrijft dat je je afvraagt of de leerlingen de leerdoelen wel behaald hebben. Als het goed is, toets je dit aan het einde van een les door bijvoorbeeld mondeling wat vragen te stellen over de stof of zie je dat in de schriften die je nakijkt. Voel je je daar onvoldoende prettig bij, bedenk dan een leuke manier waarop je aan het einde van een les kunt controleren of de kinderen de doelen bereikt hebben. Dat geeft jou een zeker gevoel en de leerlingen vinden het vast ook leuk om te laten zien wat ze hebben opgestoken.
Het gebrek aan intervisiemomenten aan het einde van de opleiding waarin iedereen veelal zijn eigen traject volgt, herken ik wel. Maar net als jij had ik buiten de opleiding om ook wel contact met een aantal studenten. Zij staan het dichtst bij je, kennen je het beste en er zal vast wel iemand zijn die eens met je van gedachten wil wisselen over bepaalde studiegerelateerde zaken. Andersom zouden ze dat ook op prijs stellen. En vragen stellen hier op het forum levert ook vaak goede informatie op.
Weet je al in welke klas (en dus op welke school) je je LIO-stage gaat lopen?
Succes!
Erick
Maar bovenal laat ie ons dromen over een hele mooie toekomst, ja hij laat ons geloven in onszelf.