Twijfel aan eigen kunnen

[JufNray]

Hoi allemaal,

Ik zit nu in mijn vierde jaar en moet nog wat opdrachten inhalen om te kunnen beginnen aan mijn Minor en Lio. Ik loop nu 1 dag in de week stage om die opdrachten in te halen, maar niet meer voor een stagebeoordeling want ik heb alle verplichte stages (in 1 keer) gehaald.
Ik merk dat ik regelmatig twijfel aan mijzelf. Feedback die ik krijg gaat meestal over verwachtingen uitspreken. Dit weet ik en ik heb ook gemerkt dat wanneer ik vaker en langer ergens stage loop dit beter gaat. Het is dus niet zo dat bepaalde feedback of tips mij onzeker maken, dit doe ik meer zelf. Ik vraag me continu af of de leerlingen wel de leerdoelen hebben behaald, of zij een fijne dag in de klas hebben gehad, of ik wel goed orde kan houden etc. Het meest onzeker ben ik eigenlijk nog over het feit dat ik vierdejaars ben en eigenlijk het gevoel heb alsof ik nu alles moet kunnen en er niks meer mis mag gaan. Wij hebben op de PABO zelden intervisie en omdat iedereen op zijn eigen ritme aan het afstuderen is zie ik nog nauwelijks medestudenten (natuurlijk wel een paar, maar om te borrelen dan, haha). Eigenlijk ben ik op zoek naar een stukje herkenning. Ik heb namelijk het idee dat de rest van mijn jaar fluitend naar stage gaat in plaats van peinzend, zoals ik (licht overdreven, maar toch). Ik ga mijn Lio nog lopen en ik wéét dat deze heel leerzaam is, maar dan en daarna helemaal, moet ik het toch echt zelf gaan doen en hoewel ik daar enorm naar uitkijk (zelf beloningssystemen invoeren, klas indelen, afspraken maken en hieraan houden, hoera!) maak ik me ook zorgen (ben ik er wel klaar voor?)
oftewel; zijn er anderen Pabo'ers die al tegen het einde lopen en nog onzeker zijn of al ervaringen leerkrachten die zeggen: 'had ik ook, komt wel goed'.
Sowieso al fijn om van me af te schrijven!
thanks.

[Erick]

Hoi allemaal,

Ik zit nu in mijn vierde jaar en moet nog wat opdrachten inhalen om te kunnen beginnen aan mijn Minor en Lio. Ik loop nu 1 dag in de week stage om die opdrachten in te halen, maar niet meer voor een stagebeoordeling want ik heb alle verplichte stages (in 1 keer) gehaald.
Ik merk dat ik regelmatig twijfel aan mijzelf. Feedback die ik krijg gaat meestal over verwachtingen uitspreken. Dit weet ik en ik heb ook gemerkt dat wanneer ik vaker en langer ergens stage loop dit beter gaat. Het is dus niet zo dat bepaalde feedback of tips mij onzeker maken, dit doe ik meer zelf. Ik vraag me continu af of de leerlingen wel de leerdoelen hebben behaald, of zij een fijne dag in de klas hebben gehad, of ik wel goed orde kan houden etc. Het meest onzeker ben ik eigenlijk nog over het feit dat ik vierdejaars ben en eigenlijk het gevoel heb alsof ik nu alles moet kunnen en er niks meer mis mag gaan. Wij hebben op de PABO zelden intervisie en omdat iedereen op zijn eigen ritme aan het afstuderen is zie ik nog nauwelijks medestudenten (natuurlijk wel een paar, maar om te borrelen dan, haha). Eigenlijk ben ik op zoek naar een stukje herkenning. Ik heb namelijk het idee dat de rest van mijn jaar fluitend naar stage gaat in plaats van peinzend, zoals ik (licht overdreven, maar toch). Ik ga mijn Lio nog lopen en ik wéét dat deze heel leerzaam is, maar dan en daarna helemaal, moet ik het toch echt zelf gaan doen en hoewel ik daar enorm naar uitkijk (zelf beloningssystemen invoeren, klas indelen, afspraken maken en hieraan houden, hoera!) maak ik me ook zorgen (ben ik er wel klaar voor?)
oftewel; zijn er anderen Pabo'ers die al tegen het einde lopen en nog onzeker zijn of al ervaringen leerkrachten die zeggen: 'had ik ook, komt wel goed'.
Sowieso al fijn om van me af te schrijven!
thanks.

Je hebt je vorige stages allemaal succesvol doorlopen, dat gaat je met je LIO-stage vast en zeker ook lukken. Je staat dan wel alleen voor de klas, maar je hebt altijd een mentor die je op afstand begeleidt en bij wie je terecht kunt met vragen, maar wellicht is er ook een collega (van een parallelgroep?) waarmee je regelmatig contact hebt en zaken betreffende de groep mee kunt doorspreken. Ik ben nog geen twee jaar afgestudeerd, maar vraag als ik iets wil weten over de aanpak van de groep waarin ik op dat moment vervang. Door het vervangen in steeds wisselende groepen op verschillende scholen leer je ook steeds meer bij, je doet nieuwe ideeën op en je weet steeds beter welke groepen/aanpakken bij jou passen. Het idee "kan ik het wel" heb ik af en toe ook nog wel eens, maar meestal is er wel een leuke vervangingsdag die deze twijfel weer wegneemt. Ook ga ik nieuwe uitdagingen (bijv. een vervanging in het speciaal onderwijs) niet uit de weg. Ik vind dat ik alles in elk geval een keer geprobeerd moet hebben. En die kans heb je als vervanger natuurlijk omdat je overal kunt komen.

Je schrijft dat je je afvraagt of de leerlingen de leerdoelen wel behaald hebben. Als het goed is, toets je dit aan het einde van een les door bijvoorbeeld mondeling wat vragen te stellen over de stof of zie je dat in de schriften die je nakijkt. Voel je je daar onvoldoende prettig bij, bedenk dan een leuke manier waarop je aan het einde van een les kunt controleren of de kinderen de doelen bereikt hebben. Dat geeft jou een zeker gevoel en de leerlingen vinden het vast ook leuk om te laten zien wat ze hebben opgestoken.

Het gebrek aan intervisiemomenten aan het einde van de opleiding waarin iedereen veelal zijn eigen traject volgt, herken ik wel. Maar net als jij had ik buiten de opleiding om ook wel contact met een aantal studenten. Zij staan het dichtst bij je, kennen je het beste en er zal vast wel iemand zijn die eens met je van gedachten wil wisselen over bepaalde studiegerelateerde zaken. Andersom zouden ze dat ook op prijs stellen. En vragen stellen hier op het forum levert ook vaak goede informatie op.

Weet je al in welke klas (en dus op welke school) je je LIO-stage gaat lopen?

Succes!

Erick

[Lespakket]

Ik sta al jaaaaren (serieus, ik tel ze niet meer ) voor de klas, maar ik kan me dat gevoel in mijn eerste jaar nog levendig herinneren. "Weten ze wel zeker dat ze MIJ zomaar voor een klas durven zetten? Ja, natuurlijk, ik heb een grote bek, dus het LIJKT alsof ik alles kan, maar... serieus?"
In mijn eerste jaar kreeg ik ELKE week een begeleidingsgesprek met de directeur. Gewoon even kletsen, over hoe de afgelopen week gegaan was. Mijn tweede jaar kwam ik op een andere school terecht en was die begeleiding er niet. Ik weet nog dat ik toen gezegd heb: "Maar wat als ik nou alles verpruts in de klas, dan weten jullie dat helemaal niet!" Maar alles ging natuurlijk gewoon goed
Vergelijk het met autorijden: dat leer je ook pas écht na je rijbewijs. En ook met je rijbewijs zal je motor wel eens afslaan. Over het algemeen gebeurt er dan niets vreselijks. JE KUNT HET! (maar ik weet dat het niets uitmaakt als ik dat zeg, je moet het zelf geloven)

[Joke]

...... 'had ik ook, komt wel goed'.
Ik ben een ADD'er en alles wat ik voor de eerste keer doe, of dat nou boodschappen doen is in een nieuwe winkel, voor het eerst ouders een klassenfeestje aanbieden of een nieuw schooljaar opstarten. Ik maak(te) me er altijd zorgen over. Dus ja, dat had ik ook, komt wel goed. Je hebt totaal geen reden om aan te nemen dat het niet goed zal komen, want in al die jaren is het ook gelukt. Probeer je er doorheen te slaan en laat je er niet door beïnvloeden, want dat kan desastreuze gevolgen hebben. 'Weg zelfvertrouwen' is een ramp die je handelen negatief beïnvloedt. Bereid je goed voor en ga ervoor.
.......Ik vraag me continu af of de leerlingen wel de leerdoelen hebben behaald
Dat zal echt niet altijd lukken, zeker niet nu passend onderwijs is ingevoerd en er allerlei leerlingen in je klas zitten met speciale noden. Merk je dat het niet gelukt is, ga je geduldig aan de slag om het alsnog voor elkaar te krijgen. Een ll. zit ca 8 jaar op school, dus niet alleen jij bent verantwoordelijk. Een goede registratie van wat niet gelukt is en wat je eraan gedaan hebt is wel een must.
...... of zij een fijne dag in de klas hebben gehad
Als je hier echt mee zit, doe dan zoals een collega van me, die liet de lln. ook aangeven d.m.v. smileys hoe ze de les hadden gevonden. Kort zinnetje erbij waarom. Samen de dag afsluiten en evalueren, een juffenrapport ( http://www.positiefleren.nl/index/juffe ... er-rapport ) e.d. Er zijn vele manieren om er achter te komen.
...... of ik wel goed orde kan houden
Heb je daar in het verleden problemen mee gehad? Nee? Waarom zou je je dan nu wel zorgen maken. Maar zorg dat je je zelfvertrouwen behoudt!
...... Het meest onzeker ben ik eigenlijk nog over het feit dat ik vierdejaars ben en eigenlijk het gevoel heb alsof ik nu alles moet kunnen en er niks meer mis mag gaan.
Nou, dat is een misvatting. Je bent LIO, IO betekent in opleiding, vergeet dat niet. Pas als je voor je eigen klas staat leer je. Fouten maken mag nog steeds. Geloof in jezelf en alles komt goed.

[JufMarieke7]

Ik herken je gevoel volledig! Ik ben in juli afgestudeerd en kreeg in augustus al gelijk mijn eigen groep 7, fulltime. Gelukkig wel de klas waar ik mijn lio heb gelopen. Tijdens mijn laatste stages vroeg ik me ook heel erg af, kan ik het wel alleen, hoe moet dat dan... Etc. Maar nu ik er alleen voorsta, merk ik dat ik het zeker kan. Het gaat eigenlijk gewoon vanzelf. Plus dat ik goed word begeleid en ik alles aan mijn collega's of ib'er kan vragen, dat vind ik ook heel fijn! Dus geen zorgen, het komt goed.

[super_juf]

Oei, wat een feest der herkenning! Ik dacht dit ook in mijn eerste jaar dat ik aan het werk was....en raad eens...Ook dan hoef je het nog niet allemaal te kunnen! de basis is er dan echt wel, want je hebt niet voor niets je diploma. Het is een beetje als autorijden. Als je net je rijbewijs hebt, dan leer je pas echt autorijden. Je leert alles op je eigen manier. Wat past bij jou en wat niet. Als het goed is, heb je hier al een beetje een beeld van en mag je het in de praktik uitproberen. Een soort ruwe diamant die bijgeschaafd moet worden. Bij mijn eerste werkgever had ik helaas een maatje waar ik niet zoveel aan had. Bij mijn huidige werkgeven kreeg ik een docentcoach. Hier een paar tips waar ik veel aanheb gehad:

- Richt je op een gebied. Eerst aan je relatie met de groep werken. Zij moeten jou leren kennen en jij hen.
- Hierna probeer je een beeld te krijgen van het kunnen van de kinderen. Ga eens bij een kind (of groepje) aan tafel zitten en maak contact.
- Observeer het doen en laten van de kinderen. Neem hier een paar minuutjes de tijd voor en geniet hiervan.
- Wees niet te hard voor jezelf en ja, dit is makkelijk gezegd... Je kunt niet alles tegelijk. Je bent dan een beginner!
- Noem aan het einde van de dag iets wat heel goed ging of waar je trots op bent. Schrijf dit op!

Zoals je kunt lezen is dit van toepassing op beginnende docenten en dus al helemaal opjou! Jij bent nu bezig in je laatste jaar, dus het is helemaal niet raar dat je onzeker bent. Je dénkt dat je het allemaal maar moet kunnen, maar ik sta nu vier jaar voor de klas en elk jaar bedenk ik weer: 'Oke, dit ga ik volgend schooljaar anders doen, want nu bezorg ik mezelf heel veel werk en de kinderen moeten het doen, ik niet.' In het onderwijs leren niet alleen de kinderen, maar jij ook! Ik leer dagelijks van mijn leerlingen op alle gebieden. Heerlijk om hen te horen praten over maatschappelijke problemen. Wij, als volwassenen, denken soms zo moeilijk en zij kunnen met oplossingen komen die ik in de personeelskamer kan gebruiken. Heerlijk toch :-) Ik wil ermee zeggen, je leert elke dag en dit stopt niet. Je legt voor jezelf vaak een lat te hoog en dit belemmert je juist in je werk. Het kan zeker een positieve eigenschap zijn, maar ook een valkuil.

Tijdens mijn eerste baan ben ik in deze valkuil gestapt en hier had ik alleen maar mezelf mee. Neem je tijd en wees lief voor jezelf. Oke, dan halen niet alle kinderen hun leerdoel. Red jij je persoonlijke leerdoel wel elke dag? Waarschijnlijk niet, want je bent een mens en je werkt met (kleine) mensen. Door allerlei omstandigheden kan het niet lukken. Tja, morgen weer een dag. Wat zijn je prioriteiten die dag? Eersta daar aan werken en dan komt de rest.

[Ammoniumdichromaat]

Beste JufNray,

Tijdens mijn laatste stageperiode heb ik min of meer hetzelfde ervaren als jij. Ik was de enige stagiair op een vrij grote basisschool in een voor mij vreemde plaats. Mede daardoor zag ik gedurende die stageperiode nauwelijks medestudenten. Net als jij had ik ook alle voorgaande stages in één keer met goed gevolg afgerond.

Toch sloeg op een gegeven moment de twijfel toe, dit kwam mede door het feit dat ik me begon te realiseren dat ik "er bijna was" (ik hoefde na deze stage namelijk alleen nog maar af te studeren). Stage lopen is toch iets wezenlijk anders dan zelf de eindverantwoordelijkheid voor een groep dragen. Ook tijdens mijn allerlaatste stage was er over het algemeen toch wel iemand op de achtergrond aanwezig om feedback te kunnen geven op mijn handelen (en indien nodig bij te sturen). Overleg met de groepsleerkracht of je begeleid(st)er van de pabo is cruciaal, hij/ zij kan je verder op weg helpen als je vragen of problemen hebt.

Ik wens je heel veel succes!