En breken kunnen ze je...
In mijn eerste jaar had ik een mentrix die zo overtuigd was van het feit dat jongens niet bij kleuters konden (en ik moest er gewoon stage lopen) dat ze mij daar echt weggepest heeft. Lessen werden door haar vergeten, ze kon mijn naam niet onthouden, mijn dag bestond uit billen vegen, lijmpotjes vullen etc. Ze wou mij niet in de buurt van kinderen hebben. Want een kleutermeneer dat kon nou eenmaal niet.
Op school heb ik dit veelvuldig aangekaart maar daar deden ze eigenlijk niets. Totdat mijn beoordeling (via de post :'() binnen was gekomen. Ze had het niet met mij overlegd maar meteen opgestuurd want zei ze: Je moet iets gaan doen waarbij kinderen zo ver mogelijk uit jou buurt blijven. Verder hadden we het raport niet besproken. Toen brak de hel los op school. Waarom had ik dat niet eerder gezegd (echt wel heel vaak gedaan, maar oke) en er volgden heeel veel gesprekken met allerlei mensen etc. Mijn mentor daarvoor was heel tevreden geweest, ben actief bij scouting, begeleidde jongeren bij de kerk en dat heeft toen de doorslag gegeven dat ik doormocht ;D. Ze hebben wel geinformeerd, dat vond ik wel weer geod van ze.
Ga zometeen mijn lio in, en verder heb ik alleen maar lovende rapporten gehad.
Door haar had ik wel bijna moeten stoppen. Als ik straks mijn diploma heb, stuur ik haar een kopie op met de mededeling dat ik het toch maar mooi gered heb.