Kwaliteit kent geen tijd, tenzij je hoog bezoke op de stoep hebt staan
Volgens het rooster beginnen ze op maandag om half 9 met een kringgesprek. Dit kringgesprek duurt van half 9 tot 9 uur. Daarna maken ze een begin met rekenen, taal, aardrijkskunde en andere vakken. Tussendoor gaan ze even naar buiten en proppen ze hun eten en drinken naar binnen, want dit alles moet volgens hun rooster in 20 minuten klaar zijn. In de praktijk werkt dit echter anders. In werkelijkheid heeft het groepje een eigen rooster, een eigen plan en een eigen ritme. Het kringgesprek begint nooit om half 9, maar altijd 10 minuten later. Jantje komt na de bel nog binnen, Pietje heeft zijn stoel niet neergezet, Anna en Marijke zijn aan het bekvechten en Joyce is haar huiswerk kwijt. Een paar stoelen verderop zijn Ahmed en Wesley elkaar aan het overhoren en zijn Michael en Tommie de voetbaluitslagen van het weekend uitgebreid aan het bespreken. Dit ontaardt bijna in een ruzie. Als het om 10 over half 9 eindelijk stil is in de klas en iedereen klaarzit voor het kringgesprek, kunnen ze beginnen. Het onderwerp van de kring is altijd anders. De ene keer is het een boekenkring, de andere keer een vertel- of nieuwskring. De kringgesprekken zijn soms zo boeiend, leuk en leerzaam, dat ze helemaal de tijd vergeten. Laatst was het 10.00 u en zaten ze nog met elkaar te praten. Volgens de leerkracht was dat echter geen enkel probleem. Ze konden alles gewoon een beetje doorschuiven. Taal deden ze mondeling, van de rekenles maakten ze wat minder sommen. Aardrijkskunde deden ze klassikaal en het schrijven schoven ze door naar de middag. Een goed kringgesprek is toch meer waard dan de tijden op het rooster? Althans dat is wat de leerkracht tegen zichzelf zegt. Ik vraag me af in hoeverre de leerkracht hier zelf echt van overtuigd is. Het rooster wordt niet voor niets gemaakt en ik ben van mening dat de leerkracht zich daar dan ook aan dient te houden. De kwaliteit van het onderwijs laat sowieso al te wensen over. In de media wordt dit vrijwel dagelijks besproken. De kinderen leren tegenwoordig niet genoeg taal en rekenen. Dat is niet gek als je beseft dat ze taal in 15 minuten doen, terwijl er een uur voor staat en dat de rekenles maar voor de helft gemaakt wordt. Het grappige aan dit hele verhaal is, dat de leerkracht die te laat begint met het kringgesprek en er vervolgens de hele dag een eigen rooster op nahoudt, heel anders functioneert op het moment, dat er in de klas ‘hoog bezoek’ komt, om te kijken of de kwaliteit van het onderwijs wel gewaarborgd is. Op zo’n moment wordt het rooster in een keer heel strak aangehouden. Om half 9 zit iedereen klaar in de kring. Het kringgesprek is boeiend, er worden bepaalde zaken heel eerlijk en open besproken. In de klas ontstaat een goede discussie, maar helaas, het is tijd. Om stipt 9 uur stopt het kringgesprek en begint de rekenles. De kinderen zijn nog volop met de voor hun heel levendige discussie bezig in hun hoofd, maar dat kan niet meer. De rekenles duurt precies een uur, dus dat uur moet benut worden. Nu gaat het echter niet om kwaliteit, maar om kwalitijd. Om 10 uur kijkt de leerkracht alsof hij al een hele dag gewerkt heeft. De kinderen hangen onderuitgezakt op hun stoel. Ze wilden nog helemaal niet rekenen, maar ja, het rooster… En tsja, die tijden die op het rooster staan zijn heel belangrijk op het moment dat er ‘hoog bezoek’ komt. Je kunt het wellicht het beste vergelijken met de politie en je kilometerteller. Precies hetzelfde en voor vrijwel iedereen heel herkenbaar. Een schoolklas is een groot schouwtoneel, de leerkracht speelt zijn part en de inspectie krijgt haar deel.