Ik begin er toch maar eens een topic over, want er is iets gaande in onderwijsland, waar ik me zorgen over maak!
Het lijkt wel alsof leerkrachten alleen maar vakinhoudelijke kennis hebben als het gaat om taal en rekenen (en dan vaak vind ik het nog mager)
Maar drama, tekenen, dans, beweging en handvaardigheid zijn echt ondergeschoven kindjes.
Iedereen stort zich op rt-methoden bij dyslexie, en men schijnt niet te begrijpen dat je lateralisatie van de hersenen o.a. kunt ontwikkelen, verbeteren door handvaardigheid, tekenen, dans en beweging. Leerlingen die uitgebreid de HANDvaardigheden aanleren, zoals het kneden, rollen, boletjes draaien, zowel met links als rechts verbeteren aanzienlijk.
Daarnaast is drama bij uitstek geschikt om de groepssfeer, de sociale omgang, en de groepsdynamica te verbeteren. Waarom wordt er accuut naar strafmiddelen en sancties gegrepen, en investeert amper iemand in het trainen van gesprekken, reageren op elkaar, interpreteren van lichaamshouding en mimiek?
Dans en beweging trainen de controle over het lichaam, en erg fijn voor kinderen die fysiek impulsief zijn, of erg beweeglijk.
Ik word er een beetje moedeloos van....er is verdorie meer dan rekenen en taal, en het smoesje dat CITO hier wel op afrekent om in vormingsgebieden geen tijd te hoeven investeren, vind ik eigenlijk niet kunnen.
Eigenlijk vind ik dat het onderwijs kinderen vreselijk tekort doet!