De week van... (columns)

[Anita]

In dit topic wordt steeds 'De week van' van die week geplaatst. Om het overzichtelijk te houden staan hier dus alleen de columns. Wil je graag reageren (en dat willen we natuurlijk allemaal wel) dan kun je dat doen in dit topic:

viewtopic.php?f=19&t=17084&hilit=de+week+van

[Anita]

De schrijver van deze week was Gearz. Lees mee met zijn week:

Maandag
Ken je dat? Dat je je wekker om 6 uur, of welke tijd dan ook, zet en dat je dan om half zes wakker bent en denkt…. Ah nog een half uurtje, laat ik maar niet verder slapen want dadelijk slaap ik door me wekker heen. En dus druk je om 5.59 je wekker uit, om je vriend(in) niet wakker te maken en sluip je de slaapkamer uit.
Alle verrichtingen worden gedaan, de tram heeft geen vetraging, de trein ook niet en dus sta ik voor achten op school.
Ik maak vandaag voor het eerst de eerste schooldag van het nieuwe jaar mee, aan de andere kant van het bureau, alhoewel, ik heb er eigenlijk maar 1 keer gezeten, achter het bureau.
De leerkrachten ken ik allemaal, dus daar geen kennismaking e.d. mee. Wanneer de bel gaat loop ik met de kinderen mee en “check-ze-gelijk-even-uit”. Leuke kinderen zo op het eerste gezicht, maar kinderen zijn geen liefde, op het eerste gezicht is soms lastig.
De regels worden uitgelegd. Handig, zo weet ik ze ook gelijk. Naambordjes worden gemaakt. Ik studeer hard op de namen, zou ik ook eens voor tentamens moeten doen, en verbaas de meeste kinderen door ze bij hun naam te noemen.
We werken wat, we buitenspelen wat, we eten wat. Dan is er nog een jarige uit de vakantie, en komen er nog ongeveer 10 op bezoek met een kaart waar hiep hiep hiep hiep hiep hoera, meester Tim op kan.
’s Middag beginnen met nog een verjaardag. Ik heb veel meegemaakt, alhoewel… maar dit…
Een hele tafel vol met taart, snoep, hartige dingen, fruit, cake noem maar op, de hele onderbouw kon er van eten. Ongelooflijk. We werken weer wat, ik kijk wat na en terwijl ik nakijk hoor ik dat ik zo met de kinderen ga lezen. Ach welja. Nou die 2 bladzijdes veilig leren lezen 10, het droevige huis, gingen prima hoor. Gelijk ook nog even opgetreden, want ik weet inmiddels, duim d’r op en niet loslaten. En de dag loopt af, klaar, even nog de kinderdossiermap bekijken en naar huis. Pas op! De scholen zijn weer begonnen

17:53h Oh… bij navertelling blijkt dat ik 2 kinderen niet kan vinden in mijn gedachte.. ken ik ze dan toch niet allemaal?

18:10h En nu nog maar 1..

03:12h Ohja!

Dinsdag
En ’s ochtends ben ik er weer. De kinderen van groep 3 stormen ook nog steeds op mij af. Die heb ik namelijk vorig jaar bij de kleuters nog gehad. Groep 4 stormt niet, maar groep 4 luistert wel. Ook naar mij. Wanneer ik zeg dat groep 3 een mooiere rij heeft en zij nog jonger zijn ook, staat er binnen de kortste keren de mooiste rij van de school. Mooi.
Ik ga weer zitten in mijn draaistoel ergens in een hoekje van de klas. Vandaag heb ik me voorgenomen enkele kinderen eens goed te bekijken. De kinderen die ik ga bekijken heb ik uitgekozen omdat ze me gister opvielen vanwege hun gedrag. Zo bleek die nieuwe jongen die bij lezen niet oplet zich dood te vervelen omdat hij ontzettend goed kon lezen. Toch leuk om achter te komen. En zeker wanneer ik dit met mijn coach deel. Hij had nog geen tijd gehad om de kinderen echt te bekijken. Hij was nog echt bezig met in het ritme komen en les geven.
Vandaag ook weer een verjaardag, maar deze keer gewoon een chipje.
Er wordt weer lesgegeven en ik kijk, neem op als een spons.
Een collega komt met de vraag of we iets willen maken voor Juf Dina, van de bieb, die gaat weg. Dus ik verzin een grote duim, met daarom heen de duimafdrukken van de kinderen. Een dikke duim voor juf Dina! Dat wordt wel gewaardeerd door de coach!
Na schooltijd een korte vergadering. Over het lezen. Tja het technisch lezen moet weer helemaal terug. Dus daar wordt een methode voor uitgezocht. Ook wordt er wat verteld (de vergadering bestaat uit, mijn 2 mentoren, de klassenassistent, en de “lees-expert-collega”) over de handelingsplannen. Het e.e.a. wordt duidelijk(er) en na afloop maak ik met wat hulp nog een handelingsplan, zodat ik ook weet hoe dat moet hier. Ik had eigenlijk verwacht dat ik hier wat moeite mee zou hebben, maar, zeker ook door de hulp van mijn coach, ging het eigenlijk wel gemakkelijk.
's Avonds krijg je ook nog eens te horen dat 1 v.d. mods (ik noem geen namen) niet zonder je kan.. altijd leuk om te horen natuurlijk

Woensdag
Naar de pabo vandaag. Iets normalere tijd om op te staan. Vandaag ga ik uitzoeken wie mij dit jaar gaat begeleiden en ik ga methodes doornemen.
Op de pabo aangekomen blijkt dat de nieuwe lichting 1e jaars is gearriveerd. Gelijk met mijn mede-4e-jaars-achterblijver even de nieuwe oogst gekeken. Ja daar zitten een hoop mooie en goede uuuuhhh… potentiële leerkrachten bij hoor! Nadat dit jaarlijks terugkerende fenomeen is afgerond, lopen we een rondje langs de leerkrachten en maken hier en daar een praatje met de docenten. Leuk toch om een paar van hen weer te zien, en andere ach daar lopen we wel met een boog omheen, daar zijn we goed in geworden de laatste jaren.. docenten ontwijken!
Ik ontdek dat ik de begeleider heb die ik eigenlijk wel wilde. Een goede, eerlijke en rechtvaardige vrouw, gelukkig!
Daarna onderzoek ik de leerlijnen en methodes en al dat gespuis. Veel wist ik al (eerder al meegewerkt), maar het kan nooit kwaad even een update te verzorgen, want waarom doet microsoft dat dan ook altijd?
’s Middags sta ik weer op de stageschool in de Schilderswijk. We gaan oefenen voor het jaarlijkse taartentoernooi. Dat is niet een wedstrijd zoveel mogelijk taarten eten of gooien, maar een volleybaltoernooi op het Scheveningse strand. Dit jaar willen we toch wel eens winnen, na enkele 2e en 3e plaatsen. En dus staan wij om half 1 een volleynet op te tuigen en spelen we een balletje. Er gezellig. Daarna ga ik maar naar huis en ga ik maar een beetje ontspannen wat lespakketten bij elkaar zoeken.. zodat ik ooit de site weer kan updaten!

Donderdag
Ja en daar ren je dan om half 8 op Schiphol de roltrap op. Je stapt nog een keertje mis, valt hard, doet net of je neus bloed, of eigenlijk je knie, en rent weer door.
Een half uur wachten bij de tramhalte hoort volgens mij niet. Daardoor je trein missen is dus ook niet prettig. 2x hard moeten rennen voor je aansluitende trein om toch maar op tijd te komen is ook niet fijn. Maar uiteindelijk ben ik er wel weer, en nog eerder dan sommige leerkrachten zelfs, maar wel met 2 beurse knieën.
Vandaag geeft mijn andere coach les. Eens kijken of daar al verschil inzit, ik mag hopen van wel eigenlijk. ’s Ochtends komt er al gelijk een moeder naar me toe, met een vervelend verhaal over de familie (overlijden). Kijk de ouders zien mij ook al als een leerkracht. Dat is mooi.
Het verschil in lesgeven is leuk om te zien. Ook de manier waarop de kinderen reageren op de andere leerkracht is ook leuk, alhoewel er niet eens zoveel verschil in zit, ondanks de compleet andere manier van lesgeven. Tijdens de natuurles komen er rupsen tevoorschijn. Groot feest natuurlijk, maar de klas blijft eigenlijk vrij rustig. Ik help natuurlijk daar waar nodig en vertel de kinderen ook nog het e.e.a. individueel.
Tijdens het buitenspelen nog een keertje boos geworden op een “ouderejaars”. Ja dan moet hij ook maar niet zomaar “onze” bal op het dak gooien. Ik zag het gebeuren, express, maar volgens hem per ongeluk, haha ja ik ben niet scheel hoor, dat had hij ook wel door.
Na afloop weer volleyen? Nee toch maar niet, teveel afhakers en om nou met 3 te spelen…

Al met al…. Ik heb er veel vertrouwen in! De klas lijkt me goed, gezellig en leergierig. Voorlopig luisteren ze ook nog, dus das helemaal mooi.
Mijn coaches zijn erg behulpzaam dus daar heb ik het ook mee getroffen.

Vrijdag
Scriptiewerk vandaag met mij mede-4e-jaars-achterblijver. Maarja als hij dan net een nieuwe X-Box 360 heeft gekocht, wat MOET je dan. Ja juist, scriptie doen. Maar wat DOE je dan? Ja juist, x-box spelen. En voor je het weet is het 3 uur. Voor het idee spreek je dan toch nog maar wat over de scriptie, maar dat ene spel is nog niet gespeeld, dus al gauw zit je er weer achter. En nog sneller is het half 5 en komt je zusje je ophalen om naar oma te gaan, die is jarig. Bij oma schieten de raceauto’s nog door je hoofd en zie je dat je hele lio-klas met elkaar fifa 2007 aan het spelen is.

[Anita]

Deze 'de week van' is geschreven door Veerle. De meesten van jullie zullen wel weten dat zij van oorsprong uit België komt, maar nu vanwege de liefde is begonnen aan een baan op een nederlandse school:


Maandag 10 september 2007

Maandag. Het blijft altijd een beetje dubbel die maandagen... Enerzijds weinig zin om het weekend achter je te laten en vroeg uit bed te gaan, anderzijds klaar voor een nieuwe werkweek en met groot enthousiasme naar school. Toch wel weer zin om de kinderen terug te zien en de verhalen over het weekend te horen en om lekker aan het werk te gaan met de kinderen. Veel rustiger gevoel ook dan vorige week maandag. Toen was alles toch wel erg spannend en was ik ruim voor de wekker ging al wakker door de zenuwen. Deze ochtend moest de wekker me zelf wakker maken met een té vrolijk deuntje en had ik moeite om eruit te komen (maar dat ligt ook aan het weekend met 2 nachtelijke feestjes).

De ochtend begon goed. Een uurtje rekenen. Ging prima. Daarna naar de gym. Daar moeten we met de groep heen lopen en dat duurt toch wel zo’n 20 minuten. Lekker even frisse lucht happen denk je dan... tot de sluizen boven in de hemel opengaan en het 5 minuten keihard gaat regenen. Daar loop je dan met je groep, gelijk weer het maandagochtend gevoel van ‘was ik toch maar in bed gebleven’. Het weer is in België in ieder geval niet anders dan in Nederland.

’s Middags weer even bijgekomen met een warme kop thee en dan ziet het er weer een stuk rooskleuriger uit. ’s Middags stond onder andere geschiedenis op het programma. Voor mij betekent dat toch altijd weer even goed de lessen inlezen vooraf, want de hunebedden in Drenthe en het bandbekervolk in Zuid-Limburg heb ik natuurlijk niet meegekregen op mijn eigen basisschool. Maar ach, dat zijn geen onoverkomelijke problemen. Topografie staat deze week ook nog op het programma, dus ook daar ga ik me maar eens in verdiepen. De kinderen geen huiswerk, de juf wel. Vonden ze zelf natuurlijk helemaal geweldig. Was hun maandag toch ook geslaagd!

Dinsdag 11 september 2007

11 september. Een dag die na 2001 voor (bijna) niemand nog zonder betekenis is, dat bleek vandaag maar weer. 11 september 2001. Alweer 6 jaar geleden stond de wereld op z’n kop. Alweer 6 jaar geleden boorden 2 vliegtuigen zich in de WTC torens in New York en verwoestte het leven van honderden mensen. Een terroristische aanslag. Sindsdien is het onderwerp ‘terreur’ niet meer weg te denken uit het dagelijkse journaal.

Vanochtend kwam een jongen uit mijn groep de klas binnen met een boek over de aanslagen op het WTC van 11 september. Het was een Engels boek, zei hij, maar wel met heel ‘mooie’ plaatjes. Hij had het meegebracht omdat het vandaag zoveel jaar geleden was dat de aanslagen op het WTC waren gepleegd. Toen begon ik plots na te denken en terug te tellen. Deze jongen zit nu in groep 6. Zes jaar geleden (in 2001 dus) zat hij nog niet eens op school… De jongen moet op dat moment zo’n 3 jaar oud geweest zijn. Eigenlijk heeft hij het hele gebeuren dus niet echt ‘bewust’ meegemaakt. En toch komt hij 6 jaar later met een boek over de aanslagen de klas binnenlopen. Natuurlijk is er in de jaren daarna genoeg over gepraat en geschreven zodat hij er veel vanaf weet, maar toch vond ik het een bijzondere gewaarwording dat de kinderen in mijn groep 6 nog niet eens op school zaten toen het gebeurde. Het lijkt alsof het nog maar pas geleden is. 11 september. Het heeft blijkbaar toch wel een héél grote impact gehad.

Woensdag 12 september 2007

Gym. Twee keer per week. Best even wennen als je bedenkt dat ik in België nooit gym hoefde te geven. Daar heeft iedere basisschool zijn eigen vakleerkracht gym. Lekker hoor! Dat mis ik nu toch wel. Ik heb geen hekel aan gym geven hoor, maar die 2 uurtjes per week klasvrij waren wel echt even lekker luxe.

We hebben op onze dependance geen gymzaal. Dat betekent dus eerst nog zo’n 20 minuten lopen naar de gymzaal voor we daar aankomen. Dat is al best een opgave, met 30 kinderen. Daarna gymles en dan ook weer terug. Je bent toch even bezig en ik moet zeggen dat ik daarna dan ook best wel moe ben. Anderzijds is zo’n tochtje in de ‘frisse lucht’ (als het niet regent!) ook wel even lekker. Al ben je toch constant bezig met de groep samenhouden, kijken of alles goed gaat op straat, enz.. Lekker rustig lopen is het dus niet en je begrijpt dat de maandag en woensdag (de gym-dagen) niet als favo dag in mijn week aangekruist staan.

Gymles is daarnaast ook niet mijn favo les om te geven, maar ik heb me vandaag toch wel erg vermaakt. Je ziet de kinderen eens op een andere manier aan het werk en ik bedacht me dat ik op maandag en woensdag dus écht niet meer naar de sportschool hoef, want ik doe gewoon lekker mee met de kinderen!

Donderdag 13 september 2007

Ondersteboven. Onze methode ‘begrijpend lezen’ op school. Ik had er nog nooit van gehoord en nooit eerder mee gewerkt. Het klinkt als een veelbelovende methode. Een methode waar je helemaal ‘ondersteboven’ van zou moeten zijn. Nou… mooi niet dus. Ik hoef het woord ‘ondersteboven’ nog maar uit te spreken of ik hoor een diepe zucht door de klas gaan (de ‘éééh-uitroepen’ die eerder dit jaar als reactie kwamen heb ik namelijk al verboden). Ook collega’s krijgen spontaan koude rillingen als ze het woord ‘ondersteboven’ horen.
Nee geintje. Ik overdrijf. Wel is het zo dat de meeste collega’s absoluut niet graag met deze methode werken en dat dit allerminst de favoriete lessen van de kinderen zijn. Jammer, denk ik dan. Lezen kan zo leuk zijn. Jammer dat een methode ‘begrijpend lezen’ dan zo tegenvalt. Ik vond het vroeger op school namelijk altijd erg leuk om te doen.
Zelf werk ik pas de 2e week met deze methode. Een beetje voorbarig dus om nu al grote conclusies te trekken en al heel hard te schreeuwen dat dit een ‘slechte’ methode is. Maar toch... het voelde gelijk niet goed en dat wil vaak toch ook wel wat zeggen… Ondersteboven… ik hoop dat je je naam waar gaat maken bij mij.

Vrijdag 14 september 2007

Luizenmoeders. Een onbekend fenomeen voor mij. Een grappig woord ook. Wie wil nou graag ‘luizenmoeder’ genoemd worden, vroeg ik mij af? Klinkt mij nogal negatief in de oren, al is dat het helemaal niet natuurlijk! Dit zijn net de moeders die zich inzetten voor een groep en school. Moeders waar we op school erg blij mee zijn! Verbaasd kwam ik erachter dat hier in Nederland de moeders controleren of er kinderen in de groep luizen in het haar hebben en dat er zelfs een echt ‘luizenprotocol’ en een ‘luizencommissie’ is. In België werd er ook op hoofdluizen gecontroleerd, maar dit werd gedaan door een verpleger van het medisch centrum waar ook de schoolarts zit. Hij kwam dan een aantal keer per jaar op school om met handschoentjes aan in je haar te wroeten. Toen ik hoorde van luizenmoeders stond ik dus wel even te kijken en moest ik ook best wel even lachen. Maar mijn verbazing werd nog groter toen ik ontdekte dat luizenmoeders heus niet de enige moeders zijn die een bijdrage leveren aan school. Kopieermoeders, overblijfmoeders en ga zo maar door. Benieuwd welke moeder ik later word…

[Anita]

Weer een nieuwe 'de week van...'. Het leek Veerle leuk om eens een week mee te mogen kijken met onze ervaren Joke:


Ik heb een tweedaagse werkweek en een vijfdaags weekend. Daarom ziet mijn week er zó uit:

Maandag, 8.15 u. Geen wekker, want ik ben vrij vandaag. Als ik de gordijnen heb opengetrokken, ontdek ik dat ik mijn bril boven heb laten liggen (maar ik zie wel dat het giet). Mijn ex-collega, die met haar groep langs mijn huisje komt, is al voorbij als ik terug ben.
Dan maar even lekker een kopje koffie, ontbijt, het nieuws en de beurs. Ik ben aan het lijnen en start dus keurig met twee crackers en magere smeerkaas.

9.00 u Mijn kat en ik gaan solidair naar boven. (Hij is overal waar ik ben, nu dus bij de computer.) Mail van mijn collega A. die samen met me in de werkgroep KBW zit. Of ik de brief even wil controleren, dan kan hij maandag mee. ’t Is al maandag! Weg ermee. Even de conciërge bellen of hij geprint kan worden. Nog een mail van haar? Oh, een ideetje voor de opening! Aanvullen met mijn ideeën en weg ermee. Wat een geluk dat ik maar twee dagen werk, heb ik tijd voor zulke zaken. Opschieten, ik moet nog boodschappen doen en ik zou om 4 uur gaan helpen met het klaarzetten van de hoeken! Zoef de Haas is er niets bij.

16.00 u Net op tijd op school.

17.15 u Alles klaar, snel naar huis een hapje eten, douchen, omkleden, want om half 7 moet ik er zijn. Hé, daar is mijn ex-collega. ‘Ja, gemist, ik was mijn bril vergeten. Kom binnen, hoef je niet zo in de regen te staan. Koffie?’ Dus: Niet eten, wel douchen, omkleden en weg.

18.45 u ‘k Ben het laatst op school en ik woon het dichtst bij. T. sleept me mee om haar toespraak te laten zien en A. wil iets grappigs vertellen over de gemailde brief. J. wijst me mijn sticker, de laatste die er nog over is. Oeps. Ach ja, ’t was mijn vrije dag.

<!--[if !vml]--><!--[endif]-->Workshop, Joke zal u uitleggen hoe het zit met meervoudige intelligentie. O ja? Dat had ik dan graag wel even willen weten. Maar Joke vertelt en de 7 ouders ‘hangen’ aan haar lip. Zo, zo, ja, ja. Tweede ronde: Wat!!! 20 ouders? Voor je het weet is het voorbij en moet je naar je eigen groep. Drie ouders zijn er van de ca. 45 en in de andere kleuterklas wel twee! Dan nog even napraten en keurig een decimeter chocolade afslaan. Ik doe wel aan Bakker, niet aan Sonja, maar chocola mag niet. ‘k Heb net nog even opgezocht of er soms een dieet is waarbij het wel mag. Helaas, niets gevonden.

21.30 u. Ik ben thuis. Maar niet gegeten, dus …..
Berichtje: of ik ‘De week van … ’ wil verzorgen. Ik ben blij dat ik morgen moet werken, misschien heb ik dan wat te vertellen. Nog even een berichtje van mijn kat: -----------------------=ojb------------. Waarschijnlijk ‘Welterusten’.

Dinsdag, 6.45 u. Nu gaat de wekker wel. Mijn kat gaat vandaag vast overgeven van de eenzaamheid. Ik kan het me voorstellen als je vijf dagen lang het spel ‘Over de toetsen of op schoot’ hebt gespeeld.

8.15 u Onder de koffie krijg ik de naam Joke-Hoekenwerk-de Bruijn toebedeeld. Iedereen vond het fantastisch gisteravond. Tussen de middag de goocheltruc een beetje geoefend. Ineens was het doodstil en iemand vroeg voorzichtig: ‘Doe het nog eens?’ Het duurde even, maar ze hadden het door. Maar hij kan niet voor een volle zaal! A. heeft een oplossing. Heb jij een vingerhoed?’ Die had ik nou vandaag toevallig net niet bij me. A. neemt de dop van een dikke viltstift. Nu kijken we allemaal. Ze verdwijnt met haar wijsvinger onder haar krullen en komt er met een opgestoken middelvinger onder vandaan. We gillen: ‘Nee!’ en liggen allemaal dubbel. A. kijkt verbaasd naar me. Ik steek net zo uitdagend mijn middelvinger naar haar op. Lachen! Dat komt ervan als je kleuters hebt, dan blijf je vééél langer onbedorven of moet ik zeggen naïef?

13.00 u. Groep 4. Schrijven, zwemmen en begrijpend lezen. De hoofdletter P wordt een gek poppetje met een pet. In het zwembad vroeg de badmeester me of ik even wilde opletten, want hij moest even bellen. Voor ik het wist gaf ik zwemles: Ja jongens, klim op het startblok, spring in het water, geen bommetje nee. IK ZEG NOG ZO, GEEN BOMMETJE!
Nee hoor, geintje. De middag met de kids vliegt voorbij.

15.15 u. T. is jarig. Wie kwam er op het onzalige idee om ons te verstoppen? Liggen we met z’n allen over een niet al te schone grond te dweilen. Ik weet niet of we wel zo’n goed voorbeeld voor de 3 nieuwe stagiaires zijn. Ze doen wel gezellig mee, ’t zijn leuke meiden.

15.45 u. A. en ik moeten vandaag oefenen. Morgen is het woensdag, een halve dag school, maar we hebben tot 5 uur een workshop voor de KBW. Het dansje schuif ik door naar A. Ik ben nog uit de tijd dat dansen goddeloos was. Het toneelstuk krijgt vorm.

17.45 u Thuis. Bijna klokje rond. Hè, ik heb echt trek, ik maak met een grote zak wokgroenten een dubbele portie heerlijke tomatensaus met volkorenpasta. Nu nog voorbereiden.

Woensdag 6.45 u De wekker gaat.

8.00 u. Ik lever eerst de map met Hoekenwerk af in de BB. Ze zijn er blij mee. Ik ook, ’t is af.

8.20 u. Op naar de kleuters. Een van de kleuters blijft me ‘juf Joker’ noemen. Het cadeautje voor de vertrekkende juf komt af én het liedje lukt ook. Een hand geven valt nog niet mee, want ze moeten een voor een langslopen, maar ze doen het allemaal tegelijk.

12.15 u. Ik ben mijn fietssleuteltje kwijt! Sjouwen naar huis met mijn fiets. Eén minuut verkorten over het grasveld betekent in de poep trappen met de schoenen die ik vanmiddag aan wilde houden. Ik moet echt even een douche na dat gesjouw en dus géén tijd om te eten.

13.00-15.00 u. Rapworkshop, vertelworkshop. Koos Meinderts vertelt over zijn boek ‘Keizer en de Schelpenzanger’. Eigenlijk wil ik nog wel meer workshops doen, bijv. de dans op het Eurovisiesongfestivalnummer. Mijn collega’s zijn hier erg enthousiast over.

17.10 u Thuis, niets slecht voor een halve dag school, maar met eten ben ik snel klaar, alleen even in de magnetron en genieten maar.

Donderdag 8.30 u. Lekker uitgeslapen. Mijn werkster is verhinderd, dus ik mag alles zelf doen. De conciërge belt dat mijn sleuteltje gevonden was. ’s Avonds mijn zwemspullen vast klaargelegd. Ook alles weer in de wasmachine gegooid. Ik had mijn kat per ongeluk opgesloten en katten moeten af en toe op de bak. Gisteren hondenpoep, vandaag kattenpies. Het gaat goed.

Vrijdag 8.00 u. Wekker gezet, want ik ga zwemmen samen met een ex-collega.

9.15 – 13.00 u. Zwemmen, nagepraat en boodschappen gedaan.

13.15 u Iemand van het pensioenfonds van mijn voormalige echtgenoot aan de lijn. Ik mag stoppen met werken op 1 november van dit jaar, maar ik wil niet! Er wordt nu nog uitgezocht of ik het kan uitstellen. Na het gesprek wat ideetjes van de workshops op kaarten gezet.

15.30 – 16.15 u. Nog ‘gauw’ even mijn sleuteltje op school halen. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt.

18.00 u Na het eten nog even een stukje gefietst. Wat een luizenleventje hè?

[Anita]

Deze week komt Thomas aan het woord. Iemand die ook een vertrouwd gezicht is op het forum, maar waarvan ik verder eigenlijk ook nog niet zoveel wist.

De week van Thomas

Maandag:

Vandaag hadden we een studiedag. Iets langer blijven liggen dan normaal lijkt altijd heerlijk, totdat je in de auto zit en merkt dat het iets later een stuk drukker is. Normaal zit rond 7.10 uur in de auto, nu pas om 8 uur.
Een dag over ICT. Als school zijn we bezig een inhaalslag te maken en het programma bestond uit twee onderdelen:’s ochtends was het de bedoeling om te kijken wat onze gezamenlijke (53 collega’s) visie is en hoe we de komende jaren aan het werk zouden willen. Eerst bijv, een laptopkar of meerdere digiboarden.
’s Middags ging het over praktische zaken. Hoe zet je de computer in in de klas en het maken van yurls. Het klonk vooraf allemaal erg interessant. Nu aan het eind van de dag merk ik toch lichtelijk wat frustraties. Om zoveel mogelijk van de welbekende eilandjes af te komen had het ict-team bedacht dat we alles maar hetzelfde moeten doen door school t.a.v. computergebruik. Welke programma’s op maandag, rekenen op dinsdag etc. Persoonlijk gaat mij dit veel te ver. Dan kom je niet tegemoet aan de behoeften van het kind en je klas, maar aan een aantal collega’s die perse hetzelfde willen. Zelf ben ik groot voorstander van een doorgaande lijn, maar een beetje eigen leerkrachtgedrag, uitgaande van je eigen professionaliteit, kun je niet alles vastleggen. Ben eigenlijk niet veel wijzer geworden vandaag en dat is toch jammer.

Dinsdag:

Vandaag weer voor de klas. Gisteren dus een studiedag en de vrijdag ervoor hadden we een teamuitje. Dat was erg geslaagd en leuk! Na 2 dagen andere dingen is het ook wel weer lekker om voor de klas te staan. Ik heb besloten na een paar rommelige weken strak aan het werk te gaan. Dat is gelukt! Bij binnenkomst heb ik altijd circuit en ze waren muisstil aan het werk. Leerlingen die moesten overleggen deden dit fluisterend. Ik was er ook stil van, want normaal gaat dit niet zo rustig. Daarna de weekendkring….. Daar heb ik al verschillende werkvormen voor gevonden, maar nog niet iets wat ik helemaal geweldig vind. Vandaag maar in tweetallen aan elkaar laten vertellen en dan in steekwoorden vertellen over de ander. Dit vonden ze wel leuk en ging lekker snel. Voor de pauze nog een anker verhaal en instructie van de weektaak en de vakken voor na de pauze. Daarna alleen maar lekker gewerkt. Veel aan de instructietafel gezeten. Ik heb er een heel goed gevoel over. ’s Middags krijgen ze de eerste aardrijkskundetoets terug. Spannend. 3 onvoldoendes. Dit had ik ze al gezegd zodat de teleurstelling wat minder was. Aan het eind van de middag het uurtje creatief. Vandaag had ik erg simpel gehouden. Ik heb een boom op het raam geschilderd en nu blaadjes van koffiefilters met ecoline erop gemaakt. Als ze klaar waren een herfstmandala. Normaal maakt mijn groep de hele dag regelmatig veel lawaai. Vandaag niet, tot het knutselen. Pffff, alles kwam er in één keer uit. Ik heb het maar zo gelaten, zolang er niet geschreeuwd werd.
Eindelijk eens geen vergadering of overleg vandaag. Lekker een beetje aanrommelen na schooltijd, thee drinken, nakijken, kletsen en een nieuwe bordindeling gemaakt. Een moeder kwam ook nog even vragen hoe het ging en kon haar gelukkig vertellen dat het al een stuk beter ging. Fijn, dat soort gesprekken. Ik moet nu nog 3 afspraken maken van kinderen waar het niet zo goed mee gaat. Stel het steeds iets uit, heel slecht van mij. Morgen maar eens bellen (doe ik het alweer:$)……………….

Woensdag:

Vandaag was erg rommelig. Het begon met een biebbezoek. Ik heb met een collega geruild en ben op een vrije tijd gaan staan. Niet wetend dat de open tijden op de dependance zijn ingevuld waren. Dit was niet duidelijk overgekomen. Dus stonden we er met 2 groepen tegelijk. De leerkracht was al te laat dus heb er een hele tijd staan te wachten. Kinderen druk, drukker en sommige verschrikkelijk druk. Dat ging de hele ochtend zo door. Vooral de leswisselingen waren druk.
Ik heb ouders gebeld, de eerste komt vrijdag de andere 2 volgende week.

Op woensdagmiddag lekker vrij. Ik ben tot 3 uur lekker aan het rommelen geweest op school. Ik heb geluidskaarten gemaakt zodat ze weten op welke manier ze moeten praten. Ik zeg het wel, maar dit visualiseert het. Kijken hoe het morgen werkt.

Donderdag:

Donderdags ben ik altijd alleen in de klas. De rest van de week heb ik een spw-stagiair. Ik ben erg blij met hem maar ik geniet wel van de donderdag. Vanochtend een geschiedenis ganzenbord gedaan. Leerlingen helemaal enthousiast en ik zo hebben we alles herhaald voor de toets van morgen. De deur moest zo af en toe even dicht want ze waren super enthousiast. 2 leerlingen konden niet goed tegen hun verlies. Wel jammer.
Ik ben erg bezig het zelfstandig werken op te bouwen en ze redden nu ongeveer een half uur. Vandaag een uur. Na de geluidskaarten in de kring te hebben geïntroduceerd gingen ze ruim een uur rustig aan het werk. Ik heb erg veel aan de instructietafel gezeten en veel leerlingen begeleid. De werksfeer was super. Na een uur kwamen 2 straaljagers over en stonden de leerlingen allemaal voor het raam. Voor mij een teken om te gaan opruimen. In een evaluatie vonden ze het niet zo goed gegaan omdat ze allemaal naar het raam gingen. Maar aangegeven dat een uur werken al helemaal goed was.

’s Middags geef ik 2 gymlessen. 1 aan groep 4 en 1 aan mijn eigen groep. De groep 4 is altijd heel erg druk en ik heb het idee dat ik nu een beetje rust in de lessen krijg. Tussen de wisselingen door gebeurde er iets vervelends. Een leerling van mij kreeg haar vinger tussen de deur. Het leek wel alsof de nagel helemaal los lag en ook nog wat huid. Het bloede behoorlijk en het deed aan de reactie te merken ook goed pijn. Alle kinderen in paniek (er waren 4 groepen bezig met omkleden, douchen en wachten dus dat ging redelijk chaotisch. Als leerkrachten toch heel snel de rust weer gevonden en iedereen ging eigenlijk zijn of haar eigen ding doen en het verliep heel soepel. De ouders zijn met haar naar de dokter en eerste hulp gegaan. ’s Avonds maar gebeld hoe het was en de nagel is waarschijnlijk verloren.

Vandaag maar weer eens een vergadering. Dit keer over kerst. Ik mag dit jaar het kerstspel in de kerk doen. Lijkt me wel erg leuk, maar ook spannend. Als iemand tips heeft hoor ik ze graag!

Vrijdag:

Wat een sociale klas heb ik toch. ’s Ochtends vroeg iedereen hoe het met de leerling was. Ze was er vandaag niet. Daarna lekker aan het werk gegaan vanochtend. Vandaag voor het eerst weeksluiting. Ik hoefde deze keer niets te doen alleen maar te kijken. Mijn groep van vorig jaar moest presenteren. Wat zijn ze veranderd in die paar weken. Ze waren zo onrustig en hadden geen fatsoen om naar elkaar te luisteren. Daar schrok ik wel even van.
Mijn groep nu was erg rustig aan het kijken, gelukkig. De toets van geschiedenis blijft lastig. Toch nog een paar dikke onvoldoendes ondanks het spel van gisteren. 1 jongen had het er toch wel moeilijk mee, want hij heeft nog weinig goed gedaan dit jaar. Veel onvoldoendes. Een individueel gesprekje gehad en ik ga ouders ook maar even uitnodigen.

’s Middags een leesles aangepast. Wij werken met ondersteboven van lezen en ik kan er niet veel mee. Ze hebben het gehad over zinnen die iemand zegt en ik heb dialogen uit de griezels gekopieerd en ze moesten in tweetallen gaan arceren. Daarna mochten ze het ook naspelen en uitbeelden. Ik heb erg gelachen, we hadden veel lol met elkaar.

Ik ben blij dat ik weekend heb, verkouden en last van mijn keel. Nu lekker gaan uitrusten en volgende week voorbereiden. Dinsdag oudermiddag dus de vele gesprekken even voorbereiden. Deze oudermiddag is niet verplicht en het valt mij altijd op dat de ouders die ik graag wil spreken nooit komen.

[Anita]

Deze week is van…

Mejuffrouw

Na het weekend…
Na een zwaar, maar leuk, weekend in Disney Land en Parijs was ik blij dat ik op maandagochtend vrij was. Niet dat ik dan uitslaap, ik ben juist altijd weer vroeg uit mijn bed. Uitslapen kan ik niet! Ik word dan onrustig, denk dat ik nog heel veel moet doen en dan kom ik toch maar weer uit bed. Van het weekend ben ik in ieder geval niet uitgerust. Alles doet me zeer en ik begin verkouden te worden. Slecht voorteken!

Maandagmiddag heb ik een fijne middag gehad in groep 5/6. De middag is altijd zo voorbij. Er was een jongetje ziek en dat scheelt een hoop in de klas. De sfeer is veel positiever en het was een verademing voor mij. Op de maandagmiddag geef ik rekenen en tekenen. De middag is dus zo voorbij.

Toen ik uit school kwam heb ik lekker rustig aan gedaan. Ik voelde mij nog niet helemaal lekker en ik ben maar op tijd mijn bed in gegaan.

Dinsdag
Op dinsdag ben ik normaal vrij (lees: geen werk of vervanging) maar deze dinsdag moest ik invallen/meedraaien in groep 1 en 2. Deze groep krijg ik na de herfstvakantie op donderdag en vrijdag. Ik kon de sfeer even proeven en de kinderen leren kennen. De ochtend en de middag heb ik alleen voor de klas gestaan. Het was een heerlijke dag. Een verademing vergeleken bij groep 5 en 6. Deze kinderen luisteren nog zo heerlijk en zijn meestal stil. Ze komen altijd met leuke vragen en opmerkingen. Om 5 voor 3 stond er al een jongetje voor het raam (net 4) om te kijken of zijn mama er al aan kwam. Heerlijk! Ik heb er zin in om te beginnen na de herfstvakantie.

Naar de bioscoop…
Dinsdagavond ben ik naar de bios geweest met een vriendin. Lekker ordinair popcorn gegeten en cola gedronken. Het was een mooie film en het was Ladies Night. Erg gezellig maar het was te laat geworden. Niet bevorderlijk voor mijn gezondheid want in de bios merkte ik het al. Nu komt het echt niet goed met mijn verkoudheid. Dinsdagnacht alle uren van de klok gezien. Ontzettend onrustig geslapen, droge keel, muggen gevangen, nog meer muggen gevangen en bijna niet geslapen. Dat was te merken woensdag. Snotje verkouden en alles doet nog steeds zeer. Ik ben woensdag wel gaan werken. Het was een gezellige ochtend. Het gaat steeds beter in de klas. Vooral de geschiedenislessen vind ik super om te geven. Lekker het Digitale Schoolbord gebruiken. De kinderen deden ook ontzettend leuk mee. Het was gewoon heel gezellig. Het geeft mij ook een goed gevoel dat er een jongetje was die vroeg hoe mijn weekendje uit was.
Na schooltijd ben ik snel naar huis gegaan, ziekjes. Er was gelukkig ook niet veel te doen. Ook vreselijke hoofdpijn. Thuis heb ik lekker rustig aan gedaan.

De afgelopen 6 donderdagen heb ik gewerkt in groep 4. Dit was een tijdelijke vervanging en vorige week donderdag was het afgelopen. Daar ben ik ook blij om want op die school kon ik niet echt mijn draai vinden. Het ging verder wel heel goed. Super goed zelfs. Alleen de leerkracht van de groep begon commentaar te leveren op mijn lesgeven. Ik was te streng (tja, als zij ze zo vrij laat dan moet ik wel streng zijn) en kinderen waren bang voor mij. Naja zeg! Dat heb ik nog nooit gehoord. Ik ben gewoon gestructureerd. Bij haar mogen de kinderen alles. Ik was heel duidelijk naar de kinderen toe: niet wippen op je stoel, rechtzitten, luisteren. Dat is toch heel normaal? Ik kan er niet tegen als kinderen constant zitten te kwebbelen en te wippen op hun stoel. Ik geef ze altijd het advies om een cursus ‘hoe-zit-ik-stil-en-recht-op-mijn-stoel’ te volgen in groep 1 of 2. Dat helpt altijd!
Maar om even terug te komen op de leerkracht: Het leek erop alsof ze het niet kon hebben dat het bij mij wel liep of zo. De samenwerking van haar kant verliep gewoon niet lekker, helaas. Jullie kunnen je dus wel voorstellen dat ik blij ben dat ik daar niet meer naar toe hoefde te gaan.

Het kwam mij ook goed uit omdat ik vandaag bruidsjurken ging kijken en passen met mijn zusjes, moeder en schoonmoeder. Op 23 mei gaan wij trouwen. Het was een geweldige ochtend. Ik stond helemaal in het middelpunt en mocht eindelijk een keer mooie jurken passen. Het was super. Ik heb van alles aangehad en uiteindelijk een jurk gekozen waar ik straal voorbij gelopen was. Wat is het heerlijk om je op zo’n dag een prinsjes te voelen! Ik kan bijna niet wachten en wil aan iedereen vertellen hoe mijn jurk eruit ziet.

Nu zit ik met een glaasje wijn herhalingen van GT/ST, ONM en Gooische Vrouwen aan het kijken. Heerlijk om even niks te doen. Morgenmiddag moet ik groep 5/6 draaien en ik ben ontzettend blij als het weekend is! Maandag en dinsdag ben ik heerlijk vrij. Daar kan ik echt naar uitkijken.

Nu kan ik mij weer opladen voor de komende week en voor de herfstvakantie die voor de deur staat!

[Anita]

De week van: Kyra. (Zelfs nog afgemaakt toen ze zich hardstikke ziek voelde...) De volgende week van zal een verrassende gaan worden...

Het weekend:
Mijn weekend was wel spectaculair, al zeg ik het zelf. En dan voornamelijk de zaterdag. Zaterdagavond heb ik namelijk leren vuurspuwen. Ik dacht toch echt dat ik niet zou durven, maar het is me gelukt! Met nog vreselijk grote vlammen ook. Ik voelde me hartstikke stoer toen hoor!

Maandag:
Vorige week kreeg ik telefoon van een basisschool waar ik al eens een aantal losse dagen vervangen heb. Vanaf vandaag heb ik daar voor een week of zes op de maandag, dinsdag en om de woensdag groep 2. Groep 2 is echt helemaal mijn ding, dus helemaal enthousiast vertrok ik vanmorgen. Een dik half uur rijden, maar dat was het waard!
Om 8.00 uur was ik daar. Er lag voor de komende drie dagen een programma voor me klaar, met de mededeling dat wanneer ik iets wilde veranderen of toevoegen dit natuurlijk altijd mocht. Graag zelfs, stond eronder geschreven.
Vandaag heb ik me even aan het voorgeschreven programma gehouden, om even erin te komen en kennis te maken met de kinderen. Het bleek een heel leuke groep te zijn, maar ook een groep met gebruiksaanwijzing. Hun gedrag kan van het een op het andere moment omslaan. En net zo snel veranderd het weer in de goede richting.
Ook al kennis gemaakt met enkele ouders, dat vind ik toch nog altijd het engste deel van het vervangen. Maar ook dat viel reuze mee.
Wat dingen meegenomen naar huis om even door te lezen en voor te bereiden voor morgen. Thuis aangekomen hier ook direct mee begonnen, zodat ik de avond lekker voor mezelf en Youri had, want die kwam nog even langs.
Via de mail werd er vanuit het Jeugdwerk nog gevraagd om mee te doen met het voorbereiden van het Sint Maarten verhaal dit jaar. Wij organiseren dit al jaren, maar het verhaal wordt een beetje saai ondertussen. We hebben nu het idee om er een soort van toneelstuk/hoorspel/voorleesstuk van te maken. Alles bij elkaar dus, met misschien met leuke liedje. Hier dus ook nog over nadenken.

Dinsdag:
Vanmorgen vroeg ben ik extra vroeg naar mijn werk gereden. Het is een dik half uur rijden over een heel open weg, vrijwel alleen maar bossen en veld omheen. En het was me toch mistig. Ik zag nog geen 30 meter voor en achter me, erg eng vond ik. Ik was dan ook blij toen ik mijn auto parkeerde en veilig aangekomen was.
Mijn dag in groep 2 vandaag was weer heerlijk. Gisteren was er een leerling die totaal niet bij een werkje kon blijven zitten. Het maakte niet uit wat hij had, hij liep overal waar hij niet zijn moest. Vandaag had hij een stempelwerkje gekozen. Nou, wat heeft hij dat vol overgave gemaakt. Hij heeft vreselijk veel gedaan, het hele boekje was klaar, versierd, naam erop, extra woordjes erbij. Dat verdiende een sticker.
Het enige chaotische moment van de dag vind ik vlak voor het eten ’s middags. De kinderen moeten dan om de beurt naar de wc en handen wassen. En de hulpjes delen de trommels en het drinken uit dat in de koelkast staat. Ik kom ogen, oren en handen te kort. Hier moet ik nog iets op verzinnen, zodat het wat minder tijd- en energierovend is.
Na school was mijn duo even daar, nog wat zaken besproken. Erg leuke vrouw. Ik heb het daar tot nu toe erg naar mijn zin. Ook mijn andere collega’s zijn namelijk erg open, aardig, behulpzaam enz.
Mijn rit naar huis was gelukkig minder spannend dan vanochtend, waardoor ik op tijd thuis was. Thuis verder heel weinig gedaan, ik was best moe.

Woensdag:
Vanochtend weer op pad naar mijn groep 2. Vandaag was een erg leuke en rustige dag in de groep moet ik zeggen. Het was dan ook maar een halve dag, waardoor het uitdelen van het eten en drinken al geen problemen gaf.
Na school ben ik even in het boekje van “Schatkist” gedoken, momenteel werken ze rondom het anker Herfst, en ik wilde me alvast wat uitzoeken om volgende week maandag en dinsdag met de kinderen te doen. Ik heb al eens met Schatkist gewerkt op een stageschool, dat scheelde me behoorlijk wat uitzoekwerk.
Na wat dingetjes te hebben gekopieerd en nog even bij de directeur te zijn geweest voor wat kleine vragen ben ik in de auto gesprongen naar huis.
Thuis aangekomen heb ik een wit T-shirt “gepimpt”. Komende vrijdag hebben we bij het jongerenwerk de activiteit “Pimp-your-T-Shirt”. Ik zou deze activiteit voorbereiden, vandaar dus dat ik vanmiddag aan de slag ging met textielstiften, kraaltjes, bloemetjes en veertjes. Een schitterend resultaat moet ik zeggen.
Rond 17.00 uur richting Youri gereden, onderweg boodschappen gedaan en gekookt. Om 18.00 uur was Youri thuis. Die moest nog leren, morgen heeft hij een toets en presentatie. Ik heb dus lekker op de bank gehangen, maar voelde me opeens niet echt lekker. Kreeg last van mijn keel en was duizelig.
Om 20.00 uur was ik dan ook alweer thuis en ben direct in bed gekropen, ik heb nog twee dagen werken opstaan namelijk.

Donderdag:
Een vreselijke rotdag! Ik werd om 06.45 uur wakker door de wekker en voelde me vreselijk. Ik was zo slap als een vaatdoekje, mijn keel was helemaal dik en echt alles deed me pijn. Ik was al op wanneer ik naar de wc was gelopen.
Ik moest vandaag vervangen op mijn oude lio-school. Van een kant was ik daar wel blij om, meld me liever daar ziek dan op een geheel vreemde school. De directeur thuis gebeld, zodat hij voldoende tijd had om iemand anders te regelen. Morgen moet ik daar ook, maar uit voorzorg zou hij iemand stand-by zetten zeg maar.
Terug in bed gekropen en tot 13.00 uur (!!) daarin gelegen. Zweten/koud/warm/rillen/zweten… Ok, de griep heeft mij ook te pakken.
Om 14.00 uur weer gebeld naar school, dat ik morgen ook echt niet ga redden. Gelukkig had hij iemand anders gevonden en kan ik uitzieken.
Weinig bijzonders dus vandaag, vooral in bed liggen en slapen.

Vrijdag:
Ik voel me iets beter, maar mijn keel werkt echt nog niet mee. Nog steeds wat slap, maar al minder. Om 12.00 uur eens uit bed geklommen en heerlijk gedoucht, dan voel ik me altijd alweer wat beter. Daarna moeten regelen dat iemand de materialen voor vanavond bij het jeugdwerk kwam halen en ook de uitvoering van de activiteit op zich wilde nemen. Omdat ik eigenlijk gisteravond alles hierover had willen opschrijven en dat echt niet lukte, vanmiddag snel, snel de belangrijkste dingen zitten opschrijven en alle materialen bij elkaar gezocht. Gelukkig was mijn moeder thuis om me te helpen, want alleen had ik er 3 uur overgedaan geloof ik.
Ik baal wel echt vreselijk van deze twee dagen. Wat heb ik een hekel aan ziek zijn en nog meer aan mij ziek melden. Bah…
Vanavond lekker op de bank voor de tv gehangen en hopen dat ik in ieder geval maandag weer zover opgeknapt ben om te gaan werken.

[Anita]

De nieuwe week van, is niet van mij. Verkeerd geraden dus Hij is van Geoffrey dit keer:

Maandag 15 oktober
De binnenstad van Enkhuizen is nog rustig als ik mij in mijn blauwe Ford Fiësta een weg baan naar mijn werk. Normaal gesproken krioelt het rond acht uur ’s ochtends van de scholieren, die met veel te grote rugtassen in groten getale naar school fietsen. Zij hebben nu vakantie; ik niet.

Het hoofdkantoor van AmbraSoft zit in een voormalige technische school, die omgebouwd is tot bedrijvenpand. Ik weet nog goed hoe ik de eerste keer binnenstapte en verwachtte een heel groot bedrijf aan te treffen. Niets is minder waar. Slechts twee werkruimtes, allebei ter grootte van een klaslokaal. Daarnaast nog een bescheiden loods op een industrieterrein en een kleine nevenlocatie voor onze programmeurs in IJsselstein. Meer is het niet. En feitelijk bestaat ons bedrijf uit slechts 10 vaste werknemers. Maar door deze kleinschaligheid zijn we een hecht team, dat zich met veel passie en plezier inzet om jullie te voorzien van goede reken- en taalsoftware.

Sinds ik een eigen auto heb, ben ik vaak als eerste aanwezig. Ik knip het licht aan, zet een raam open voor de broodnodige zuurstof en duik achter mijn pc. Geen opvallende mailtjes in mijn mailbox, dus ik kan de dag rustig beginnen. Eerst maar eens een lopende belactie aanpassen. Ik coördineer namelijk een actie waarbij ruim 2.000 basisscholen nagebeld moeten worden aan de hand van een zelfgemaakte nabelpagina, maar ik moet niet vergeten om die deze week zo in te stellen dat regio noord niet gebeld wordt. Ziezo, da’s in orde! Intussen druppelen mijn twee naaste collega’s Arie en Pieter binnen en is het tijd voor het ‘ochtendkoppie’. Even een lekker kopje koffie om de dag mee te beginnen, bijpraten over het weekend en daarna fris aan de slag!

Mijn volgende klus bestaat uit het doorvoeren van de betalingen van afgelopen week. Dit gaat gelukkig heel snel via mijn administratie-applicatie. De tijd die ik twee jaar geleden geïnvesteerd heb in het programmeren hiervan wordt dubbel en dwars terugverdiend doordat ik nu niet 800 betalingen één voor één meer terug hoef te zoeken. Natuurlijk is er altijd een groepje klanten dat hun rekening niet op tijd betaald heeft. Het versturen van een ‘vermanend mailtje’ is dan altijd grappig, vanwege de geschrokken reacties die ik dan vaak krijg.

Een groot deel van mijn dag wordt verder ingevuld door het afmaken van menu-programma’s bij WoordenSTART-cd’s. Vrijwel elke cd-rom van AmbraSoft toont, wanneer je hem in de cd-rom speler doet, een opstartmenu met een installatielink, enkele rondleidingen, handleidingen etc. Die vallen dus ook onder mijn verantwoordelijkheid.

Tijdens de middagpauze is het onderwerp van gesprek de NOT van 2009. We gaan een veel grotere stand gebruiken dan dit jaar en bespreken alvast wat mogelijkheden om die in te vullen. En aangezien we toch een ‘mannenteam’ hebben, komen daar al gauw de meest hilarische ideeën uit! Het resultaat zie je wel in 2009.

Na de pauze dient het volgende klusje zich weer aan. Onze kinderwebsite Robbies Speelland (http://kids.ambrasoft.nl) moet verhuisd worden naar een andere server, i.v.m. dataverkeer. Dat gaat niet in één keer vlekkeloos, maar na een paar pogingen staat het toch allemaal op de nieuwe locatie. Bespaart toch een hoop geld voor serveronderhoud. Ook komen de eerste reacties op mijn betalingsherinnering van de ochtend binnen, die ik ook weer af moet handelen. Al met al hou ik me wel bezig.

Tussen de bedrijven door zet ik ook nog wat lijntjes uit voor komende acties, voor de thuismarkt en scholenmarkt. En zo ben ik toch de hele dag bezig met heel verschillende zaken… en dat maakt mijn werk zo afwisselend!

Zo, dat was dag 1! Een heel verhaal, maar dat is vooral omdat jullie nog niet echt een beeld hebben van wat ik allemaal doe. Morgen beloof ik dat ik het wat korter zal houden :-).


Dinsdag 16 oktober
Een volle mailbox om mee te beginnen. Allemaal reacties van ouders die een betalingsherinnering hebben ontvangen. Het merendeel geeft aan zo snel mogelijk te gaan betalen, maar één ouder vraagt om een betalingsregeling i.v.m. omstandigheden. Gelukkig mag ik daar coulant mee omgaan en kan ik hem aanbieden om de betaling twee maanden op te schuiven.

De rest van de dag staat toch wel in het teken van Robbies Speelland. De spelletjes die gebruik maken van een highscore slaan deze scores niet helemaal goed op in de database, en ik kan er maar niet achter komen waarom dat is. Het kost me toch wel een paar uurtjes programmeerwerk om dat op te lossen.

Ook ben ik vandaag veel aan het overleggen met Flash-specialist Dennis, die we op freelance-basis mee laten werken aan de spelletjes op Robbies Speelland. Er moeten namelijk een paar nieuwe spelletjes gemaakt worden en samen met Dennis probeer ik hier een goed idee voor te bedenken. Rond de Sinterklaastijd zal dat wel af zijn.


Woensdag 17 oktober
Wat we nou toch ineens bezorgd krijgen… een slagroomtaart! Een bevriend netwerkbedrijf wil hiermee zijn complimenten geven over de goede service die we altijd verlenen bij het oplossen van probleempjes die ze hebben. Da’s altijd een leuk (en lekker!) gebaar.

Vandaag is een vergaderdagje. Met ons ‘boven-team’ (ik, Pieter en Arie) bespreken we de stand van zaken met betrekking tot acties, helpdeskwerk en klantenservice. Ook hebben we een kleine vergadering met directeur Wim om wat lijnen uit te zetten voor het aanstaande Schoolpakket 0809. Wat voor pakket moet dat gaan worden? In ieder geval gaat het een pakket worden dat het de leerkracht een stuk makkelijker gaat maken. Ik kan nog niet al teveel zeggen over de exacte inhoud, maar reken er maar op dat jullie als leerkrachten straks veel meer controle gaan krijgen over wat jullie leerlingen doen in het pakket. Natuurlijk verschijnt ook het tweede deel van Werkwoorden Totaal. Zoals we hier intern zeggen: “het hoeft alleen nog maar geprogrammeerd te worden, da’s alles.”

Ik ben achter de schermen ook bezig met het opzetten van een nieuwe interne administratie-applicatie. De applicatie die ik twee jaar geleden heb gemaakt is alweer twee jaar oud en begint wat scheurtjes te vertonen. Samen met twee externe PHP-programmeurs heb ik daarom in de afgelopen maanden een nieuwe administratie in elkaar geprogrammeerd, waarmee het bijhouden van bestellingen, schoolgegevens, klantenrelaties, acties, workshops, voorraad etc. nog makkelijker wordt. Dat was een prachtig project om aan te werken en ik heb er veel van geleerd. Binnenkort kan ik dat project eindelijk op gaan leveren, zodat we er van kunnen profiteren.


Donderdag 18 oktober
Op weg naar mijn werk kwam ik erachter dat het achterlicht van mijn auto het niet meer deed. Vanmiddag dus maar even naar de garage daarmee.

Vandaag staat een archiveerklusje klaar. Ik moet een map samenstellen met alle acties die we in de afgelopen drie jaar hebben uitgevoerd, met bijbehorende documenten. Het is grappig om te zien welke ideeën we toen hadden over onze software en hoe die in de loop der jaren steeds zijn bijgesteld.

Daarnaast spring ik wat bij met de helpdesk en voer ik wat bestellingen door. Ook voer ik nog wat last-minute aanpassingen door aan mijn WoordenSTART-menu’tjes en werk ik Robbies Speelland nog wat bij. Het is echt zo’n dagje van ‘lekker rommelen met kleine klusjes’.


Vrijdag 19 oktober
Vandaag is het een heel rustige dag. De enige twee mensen die aanwezig zijn, zijn ik en ‘grote baas’ Wim. Ik besteed het grootste deel van de ochtend aan helpdeskwerk: even snel wat scholen en thuisklanten uit de brand helpen. Het blijft toch altijd wel leuk om te zien dat er voor elk probleem altijd wel een logische oplossing is, en om uiteindelijk de klant gewoon tevreden te stellen.

Tijdens de lunchpauze bespreek ik mijn plan om begin 2008 te beginnen met een ICT-studie via de Open Universiteit. Daar kijk ik erg naar uit. Ik heb toch een beetje het idee dat ik nog meer moet leren dan alleen de PABO en met zo’n extra studie wordt er ineens ook meer mogelijk in de toekomst.

’s Middags is een mooi moment om even overleg te hebben over de stand van zaken. Ik krijg een eerste blik op een splinternieuw AmbraSoft-project waar ik momenteel helaas ook nog niet al teveel over kan zeggen. In de komende maanden zal ik zeker een rol spelen in de uitwerking hiervan en ik kan nu al verklappen dat het erg mooi en handig gaat worden voor leerkrachten .

Na dit overleg maak ik de laatste ‘rommeltjes’ af. En aangezien het toch heel erg rustig is, besluiten we een half uurtje eerder dan normaal naar huis te gaan. De week is weer voorbij… tijd voor het weekend!


Besluit
Zo, dit was een weekje uit mijn werk bij AmbraSoft. Het is heel iets anders dan lesgeven voor een klas en ik heb met heel andere uitdagingen te maken dan toen ik nog les gaf, maar het is zeker niet minder afwisselend of leuk. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om een klein kijkje achter de schermen te krijgen.

[Anita]

De week van.... Tom Erg leuk om eens een kijkje te nemen in het middelbaar onderwijs!

MAANDAG:
En weer is een nieuwe week begonnen. Rond kwart voor 7 word ik wakker en beginnen de dagelijke ochtendrituelen. Rond kwart voor 8 spring ik in mijn auto en tuf op een maandagmorgensnelheid naar school. Ik ben meestal een van de eerste personen die op school aanwezig is, behalve een secretaresse en de conciërges dan. ’s Morgens, en vooral maandagmorgen, moet ik altijd even op mijn gemakje acclimatiseren. Eén voor één druppelen mijn collega’s binnen en wordt even het weekend doorgesproken. Het eerste bakje koffie wordt verruild voor een tweede bakje koffie en voordat je het weet gaat de bel voor het eerste lesuur.
Ik heb een 3VMBO-klas twee uur achter elkaar, waarvan een uur plaatsvindt in het computerlokaal. De leerlingen zijn bezig met een project. Onderweg naar het lokaal kom ik langs groepjes leerlingen die voor hun lokaal aan het wachten zijn. Sommigen hebben echt nog een maandagmorgenhumeur, anderen beantwoorden mijn té vrolijke “GOEIEMORGEN!” met een net zo hard: “HAALLOOOOO MENEER”. Zo, we zijn wakker. In het computerlokaal geef ik de klas hun instructies en gaan ze verder met hun project. Wanneer ik rondloop zie ik dat de meeste leerlingen al vrij ver gevorderd zijn. Een leerling klikt snel een schermpje weg, maar ik ben ook niet achterlijk. Via de site Ebuddy kunnen ze nog tijdens de les op MSN. Ik kan me voorstellen dat ze denken dat sommige, al wat minder jonge, docenten dit niet in de gaten hebben, maar ik wel. Ik laat hem dus weer zijn schermpje openen en type: “Sorry, maar M gaat nu weer aan het werk. Mzzl!” in het schermpje. De leerling heeft de boodschap begrepen.
In het tweede uur met deze klas ga ik verder met het Engelsboek. Wanneer ik de lamellen open draai, verschijnt er een vrolijke spin op een van de lamellen. Die zat waarschijnlijk rustig van het ochtendzonnetje te genieten. Enkele dames springen bijna een gat in het plafond wanneer ze met de achtvoeter geconfronteerd worden. “Kom op dames, zó groot is-ie toch niet?”, probeer ik hen te kalmeren. “Meneer, ik heb deodorant bij me! Als u nou een aansteker erbij houdt, kunnen we hem flamberen”, oppert een leerling. “Fijne oplossing, kerel, maar heb je gezien wat dáár hangt?”. Ik wijs op de rookmelder. “Oja, minder goed idee”, constateert onze pyromaan. Ik besluit er voor de rest geen aandacht meer aan te besteden en de dames gaan ook weer aan het werk. Sneller dan verwacht gaat de bel en zit het lesuur alweer er op.
Het vijfde uur, het uur voor de pauze, heb ik een tussenuur. Ik duik achter een computer en timmer een overhoring in elkaar voor een 4VMBO-klas. Daarnaast voer ik de laatste proefwerkpunten in en drink een kopje koffie met de zorgassistente. De zorgassistente vangt leerlingen op die uit de les gestuurd zijn of waar iets anders mee aan de hand is. Ik maak me zorgen om een leerling, P. Hij is er vrijdag een keer uitgestuurd bij een collega, maar volgens mij gaat het niet helemaal goed met P. De zorgassistente bevestigt mijn beeld. We besluiten het in de gaten te houden. Ik eet mijn brood, omdat ik vandaag pauzetoezicht heb. Om 5 voor 1 gaat de bel en loop samen met een collega naar buiten. Gelukkig schijnt het zonnetje nog steeds, dus even een frisse neus halen is bepaald geen straf vandaag. Na eerst wat leerlingen uit de fietsenkelder gejaagd te hebben maak ik links en rechts wat praatjes met leerlingen. Een half uurtje later gaat de bel voor het zesde lesuur. Dit is een pendeluur en ik stap in mijn auto en rij naar de andere locatie. Dit is een ritje van een minuut of 10. Vandaag doe ik er iets langer over, omdat ik achter een tractor hang.
Op de andere locatie aangekomen vind ik een bericht in mijn postvak dat een van mijn mentorleerlingen (2VMBO) uit de les gestuurd is met een gele kaart. Ik besluit de leerling in kwestie even uit de les te plukken.
Na het gesprek loop ik richting leerdomein. Daar zitten drie andere 2VMBO-klassen aan projecten te werken. Aangezien ik de rest van dit pendeluur niks meer gepland had, neem ik even een kijkje. Er heerst een grote bedrijvigheid. Er wordt geverfd, geknipt, geplakt en aan computers gewerkt. Opeens word ik bij mijn arm gepakt. “Meneer! Meneer!”, roept K. “Kom es even kijken naar mijn powerpointpresentatie!”. Ik heb nog niks gezegd of ik word al richting PC getrokken. Zichtbaar trots toont hij zijn presentatie over plantjes in de beek. “Dat heb je mooi gemaakt, kerel”, zeg ik. Hij glimt. “En kijk!”. Hij klikt en een luid kwakende kikker beëindigt de presentatie. “Ik vond hem zó leuk, ik móest hem gewoon er bij hebben”. In zijn nopjes gaat hij verder met zijn presentatie.
Na nog een kopje koffie in de docentenkamer begin ik om 10 over 2 aan mijn laatste lesuur van die dag. De les aan de 2VMBO-klas vindt eveneens plaats op het leerdomein. Mijn leerlingen zijn ook bezig met een project. De meeste zijn al ver gevorderd, anderen hebben nog een duwtje in de goede richting nodig. Om 15 uur is de les afgelopen. De leerlingen ruimen hun spullen op en verlaten het leerdomein. Ik pak mijn spullen eveneens bij elkaar en ga richting docentenkamer. Als ik langs het kantoor van de afdelingsleider loop, roept hij me even naar binnen. “Vanmorgen was D. de eerste twee uren niet aanwezig. Kun jij eens even kijken wat daar loos was?”. Een andere collega komt binnenlopen en roept dat het in haar mentorklas (eveneens 2VMBO) een zooitje is. Grote ruzies en ze heeft het idee dat ze alleen maar de boeman moet spelen. Ze gaat met de afdelingsleider werken aan een handelingsplan voor deze klas. Ik ga alsnog richting docentenkamer en zie een aantal van mijn mentorleerlingen in de aula een potje tafelvoetbal spelen. “Hey meneer, ik heb net met 9-1 van hem gewonnen”, roept een leerling. Ik ga even een kijkje nemen bij het tafelvoetbalspel. Volgens mij is dit de nieuwe rage op school. 50 cent voor een potje is niet veel, maar ik denk dat deze tafel een kleine goudmijn is. Ik duw er ook 50 cent in en speel een spelletje met hen mee. We winnen. “Ach, beginnersgeluk”, roepen de twee tegenstanders. “Nee, ik heb er gewoon geen verstand van, dat zal het zijn”, is mijn antwoord. Om 16 uur stap ik in mijn auto en rij naar huis. ’s Avonds kijk ik nog een stapel proefwerken na.

DINSDAG
Om 8 uur ben ik weer op school. Ik moet nog even de SO kopiëren die ik gisteren gemaakt had en die ik het eerste uur nodig heb. Bij het kopieerapparaat (het schoolequivalent van een dorpsput) maak ik een babbeltje met een collega. Na de gebruikelijke kopjes koffie begeef ik mij rond half 9 naar mijn lokaal voor de eerste les. De 3VMBO-klas heeft een SO. “Meneer, mogen we niet nog effe leren?”, vragen sommige leerlingen. “Daar ben je wel eigenlijk rijkelijk te laat mee, als je nu nog moet gaan beginnen”, zeg ik. “Nee, ik heb al geleerd, maar ik vergeet er altijd 3”. Aangezien ik ook nog niet helemaal opgestart ben, geef ik de klas nog een tiental minuutjes om de lesstof te bestuderen. Leuk om te zien hoe verschillend leerlingen dan aan het werk gaan. De ene leerling pakt een stapeltje papier er bij en gaat verder met het overschrijven van de woordjes, een andere leerling blijft 10 minuten dromerig boven het boek hangen, een paar meiden leert blijkbaar beter nadat ze hun lippen gestift hebben, weer een paar jongens praten nog even na over “die nieuwe scooter van K”. Na een kwartiertje begin ik met de overhoring. Terwijl de leerlingen aan het werk zijn, loop ik wat rond in de klas. Achter in de klas ligt een leeg pakje jus d’orange op de grond. “Is dat van jou?”, fluister ik tegen de leerling die er voor zit. “Nee, dat spul zuip ik niet. Dat is me tè gezond”. Ik wéét gewoon dat hij dat meent. Na een tijdje is ook de laatste leerling klaar en neem ik de overhoringen in. “Meneer! Ik heb een idee! Als ú nu gewoon even de overhoringen gaat nakijken, dan gaan wij wel rustig aan het werk”, oppert een leerlinge. Ik ben ontroerd door zoveel betrokkenheid bij de les. Aan de andere kant vind ik het wel een goede oplossing. Ik zet de leerlingen aan het werk en kijk ondertussen de stapel overhoringen na. De twee leerlingen vooraan kijken met een half oog mee.
In de pauze ga ik in de rokersruimte zitten. Niet omdat ik rook, maar daar is het meestal het gezelligst. Er is plaats voor 10 personen, maar het dubbele aantal personen perst zich vrijwillig in de ruimte. Onderwerp van vandaag: rode wijn. Buiten de rokersruimte wordt door de oudere garde geklaagd over de leerlingen.
Het vierde uur heb ik weer een tussenuur en na drie uur lesgegeven te hebben, is dat weer even lekker. Ik bel even een moeder op van een mentorleerling.
Ik verhuis weer naar de computerruimte voor een les met 4VMBO. Zij zijn bezig met een leesverslag. Het is hun laatste uur en dat is te merken. Loom hangen ze achter de computer. Klikkend van hun Word-documentje naar de eerste beste Wikipedia-pagina en ondertussen nog even op spele.nl voor de ontspanning. Voor mij is het ook even rust. Ik rij wat door de klas op mijn bureaustoel en help de leerlingen bij hun verslag. “Ik ga morgen op voor mijn scootercertificaat”, meldt een leerling. Ik wens hem veel succes. “Ben al super lang aan het leren ervoor, ik ken bijna dat hele boek uit mijn hoofd”, vertelt hij. Zo zie je maar, als ze geïnteresseerd in iets zijn, gaan ook deze leerlingen er volledig voor. Om 15 uur is de les ten einde en spoed ik me naar de andere locatie. Daar heb ik tot kwart over 5 een vergadering. Iets later stap ik in mijn auto en tuf richting huis.
’s Avonds is er een informatieavond voor de ouders van 2VMBO. De afdelingsleider doet het woord, de mentoren zijn aanwezig ter ondersteuning. Het is 9 uur als ik de school, voor de tweede keer ide dag, verlaat.

WOENSDAG
Het eerste uur heb ik vrij. Ik zit vandaag de hele dag op de andere locatie. Ik moet D. nog aanspreken over zijn afwezigheid van maandag en ga hem opzoeken in de les. Mijn klas blijkt beeldende vorming te hebben. Ik kom het lokaal binnen en word meteen enthousiast begroet door mijn klas. Ik heb dit jaar echt geluk met ze. D. zit in een hoekje te werken. Ik neem hem mee de gang op. Na het gesprekje loop ik richting docentenkamer en kom ik collega B tegen. Zij had een van mijn mentorleerlingen maandag uit de les verwijderd. “Hij doet ook echt helemaal niks! Is met duizend dingen bezig en ik krijg gewoon geen vat op hem”, roept ze. Ik hoor de laatste woorden van de jongen (“Meneer, volgens mij is ze aan vakantie toe”) in mijn hoofd galmen. Ze blijft maar door ratelen. Ondertussen probeer ik een zin te formuleren zodat ik haar op een nette manier tot stoppen kan brengen. “Ik zal wel met hem praten”. “Graag!”, zucht mijn collega en sjokt verder.
Het vierde uur zit ik weer op het leerdomein en werken de leerlingen van mijn mentorklas 2VMBO-klas aan hun projecten. Ik zie al schitterende resultaten. In een hoekje van het leerdomein houden leerlingen van 1VMBO een presentatie. “Meneer, ik heb gisteren moeten voetballen tegen S. en we hebben gewonnen!”, meldt een leerling. S. heeft zijn nederlaag nog niet helemaal verwerkt: “Dat was ook puur geluk van jullie, en wij hadden de pech want onze spits was geblesseerd”. Ondertussen klikken ze tussen allerlei websites. Tegelijkertijd werken en praten schijnt geen enkel probleem te zijn voor hen. Een mentorleerling komt naar me toe en zegt dat een aantal leerlingen in de klas een beetje vervelend tegen hem deden. Ik beloof hem om een oogje in het zeil te houden.
Het achtste uur geef ik bijles aan een aantal leerlingen. Ik haal een paar dropjes uit het kantoor van de afdelingsleider en we maken er een gezellig uurtje van.
Om 16 uur kom ik de bijna uitgestorven docentenkamer binnen. Ik praat nog wat na met collega’s en verlaat rond kwart over 4 de school. Voor de ingang van de school zit D. “Wat doe jij nog hier?’, vraag ik. “Ach, wat moet ik thuis?”, zucht hij. Hier is iets aan de hand…. Ik ga met hem zitten en we praten. Het is tien over 5 als ik alsnog in mijn auto stap.
’s Avonds werk ik nog een uurtje aan een project.

DONDERDAG
Het is inmiddels donderdag geworden. Om 8 uur kom ik op de locatie aan. Na wat bakjes koffie komen we langzaam in “lesgeef-modus”. Het onderwerp van gesprek in de rokersruimte: mislukte bonzai-boompjes. Het onderwerp van gesprek búiten de rokersruimte: het vergeten van boeken door 4VMBO. De afdelingleider 4VMBO komt fluitend binnen en zegt dat de SE-punten zo snel mogelijk ingevoerd moeten worden. Het eerste uur heb ik vrij, maar ik ga op de administratie werken aan de dossiers van de mentorleerlingen. Er moeten een aantal handelingsplannen geschreven worden. De zorgassistente vertelt me dat P. vandaag niet op school was.
Het tweede uur heb ik 3VMBO. Ze hebben proefwerk. Een stapel koeien buiten in de wei is hartstochtelijk aan het loeien. Dit zorgt voor enig gegniffel bij de leerlingen – en bij mij. Vooral als je er eenmaal op begint te letten, hoor je op een gegeven moment niks anders meer.
Het derde uur heb ik 4VMBO. De leerling van dinsdag komt me trots vertellen dat hij zijn scootercertificaat gehaald heeft. Hij is zichtbaar trots en kan niet wachten totdat hij op zijn nieuwe scooter naar school mag komen. Op Google laat hij me alvast een plaatje zien van zijn scooter. “Maar er komt natuurlijk wel een nieuwe knalpijp onder”. Een heel arsenaal aan technische verbeteringen volgt. Hij klikt vrolijk langs een aantal plaatjes. Hij is gelukkig, dat is wel eens anders geweest. Ik ben blij voor hem.
Het vierde uur hou ik toezicht in een 2LWOO-klas. Veel hoef ik niet te doen. Het LWOO is zo ingericht dat de leerlingen precies weten wat ze moeten doen. Ik voel me eigenlijk een beetje nutteloos. Ik kijk ondertussen een beetje rond wat de leerlingen aan het doen zijn.
Het vijfde uur rij ik naar de andere locatie. Het is mijn pendeluur. Daar aangekomen neem ik weer een kijkje op het leerdomein. Mijn mentorklas is er weer aan het werk en altijd handig om ze weer even gezien te hebben. Ik vraag even aan de leerling die er maandag uitgestuurd was, hoe het nu gaat. “Meneer, ze moet me gewoon niet. Ze zit gewoon constant op me te letten en als ik ook maar iets doe wat niet goed is in haar ogen, dan zit ze weer te flippen als een gek”. Ik kan me voorstellen dat het erg vervelend voor die leerling is. Ik geef hem de raad om zich maar gedeisd te houden bij de collega in kwestie. Een andere mentorleerling, de nieuweling in de klas, zit afgezonderd van de rest van de klas achter een computer. Ik ga naast hem zitten en kijk even wat hij aan het doen is. “Ben wat aan het zoeken over uhm.. dompelkelders of zoiets.. weet ik het”. Een snelle blik op zijn Word-document toont een tekst over waterzuiveringsinstallaties. “Weet je eigenlijk wat dompelkelders zijn?”, vraag ik. “Boeit mij dat, ik moest iets zoeken over dompelkelders.. is deze tekst goed, trouwens?”. Hij wijst op een pagina van een waterzuiveringsbedrijf. “Geen idee, vind jíj die tekst goed?”, is mijn tegenvraag. Hij kijkt even vluchtig op het scherm. “Te lang”, en klikt de pagina weg. Ik vraag hem hoe het gaat in de klas en heb een gesprek met hem hierover.
Het zesde uur heb ik een gesprek met de afdelingsleider over een aantal zaken.
Het zevende uur heb ik mijn mentorklas voor Engels. Ik heb het proefwerk nagekeken en bespreek het met hen. Ik geef de klas een compliment en zeg dat ik vind dat ze heel goed bezig zijn. Om 15 uur gaat de bel en is weer een schooldag voor de klas ten einde. Voor mij gaat-ie nog even door. We hebben namelijk teamvergadering tot 17 uur..

VRIJDAG
De laatste dag van de week. Om 8 uur ben ik op school. In de docentenkamer wordt in de rokersruimte weer driftig gekletst. Onderwerp van gesprek deze keer: de nieuwe vloerbedekking van een collega. Na de gebruikelijke kopjes koffie begint de eerste les: 4VMBO. Op vrijdag laat ik hen altijd zoveel mogelijk zelfstandig werken. Ze zijn met hun gedachten al bij het weekend en ik ga echt niet veel nieuwe dingen meer doen. Dat is voor ná het weekeinde. Wanneer ik terugkom van het kopiëren, ruik ik een vreemde geur. “Heeft er iemand hier soms last van brandend maagzuur of zo, want ik ruik toch echt een brandlucht hier”, vraag ik. Enkele leerlingen gniffelen. “Okee, er is dus toch iets loos hier”. Ik ga voor de klas op de tafel zitten. Nu is het serieus. “Wie is hier bezig geweest met zijn aansteker?”. 30 leerlingen kijken me aan. “Oh, maakt niks uit hoor, ik heb de tijd. Ik vind het vervelend dat dit gebeurt. Normaal kunnen we altijd goed werken met elkaar”, zeg ik. Instemmend gemompel. “Dus krijg ik nog te horen wie het was?”, vraag ik nogmaals. H. steekt zijn vinger op. “Ik was het, meneer. Er zat een draadje aan mijn pet los en dat wilde ik even wegbranden. Wist ik veel dat je dat zo erg rook!”, zegt H. Ik geloof H. op zijn woord. Hij is een van die leerlingen waar ik een goeie band mee heb, dus het leek me al sterk dat hij opzettelijk bij mij voor problemen zou zorgen. “Wacht na de les even”, zeg ik strak. “Okee meneer” – op de manier waarop hij dit zegt weet ik al dat hij er spijt van heeft. De rest van de les werkt de klas aan hun opdrachten. Er wordt ondertussen wat rustig gekletst, maar ook gewerkt. De ideale combinatie. Aan het einde van de les hou ik de pyromaan even bij me. “Laat dat soort onzin voortaan gewoon achterwege”, zeg ik. “Tuurlijk meneer, u kent me toch..”
Het derde uur heb ik 2VMBO. Ook hen laat ik zoveel mogelijk zelf rustig door werken.
Het vierde uur is mijn pendeluur. Op de andere locatie aangekomen heb ik eerst overleg met de locatiedirecteur over de schoolsite. Vervolgens werk ik in de docentenwerkruimte nog aan een aantal projectdelen. Kopje koffie er bij, dan is het best te doen. Een collega stuntelt hopeloos met de printer.
In de pauze is te merken dat het al bijna weekend is. Niveau daalt, stemming stijgt.
Het vijfde en zesde uur zit ik op het leerdomein met 2VMBO. Ze werken aan hun projecten. Een leerling komt – bijna overspannen – naar me toe. “Meneer, we hadden afgesproken dat L de samenvatting zou maken en dat heeft hij niet gedaan. Zo kunnen we toch niet verder! Hij heeft bij het hele project nog helemaal niks gedaan. Het is altijd hetzelfde met L”. Ik kalmeer de leerling en praat even met L. “Dat ze dan ook zeggen wat ik moet doen. Ik hoor toch ook niks…”, is zijn verweer. Als ik me omdraai zie ik dat hij naar het groepje sjokt. Het gaat niet van harte, zie ik, maar het begin is er. Het zevende uur, en tevens laatste uur van deze week, geef ik les aan 2VMBO. De leerlingen zijn nog verbazingwekkend gemotiveerd voor dit tijdstip. Na een halve les nog goed gewerkt te hebben uit het boek, doe ik een spelletje met ze. Ontspannen het weekend in. Om 15 uur gaat de bel. Het is weekend. Vrolijk verlaten de leerlingen het lokaal. Ik sluit af en loop richting docentenkamer. In de aula zie ik dat leerlingen weer aan het tafelvoetballen zijn. “Hey meneer, doet u nog een spelletje mee?”, roept een mentorleerling. “We moeten iemand hebben die we kunnen inmaken”. Dat laat ik me geen twee keer zeggen (wraak is zoet, haha), en ik speel een potje tegen ze. Inderdaad verlies ik. “Ach, u had het goed geprobeerd hoor”, probeert een leerling het verlies wat minder erg te maken. Een groepje leerlingen uit 3HAVO zit wat te kletsen en groet als ik langskom. Ze verlangen terug naar de Engels-lessen van mij vorig jaar, zeggen ze. Dat streelt mijn ego.
In de docentenkamer is het weekend. Ik ga bij een groepje collega’s zitten en we kletsen wat. Tegen kwart over 4 loop ik de school uit en stap in mijn auto. Wanneer ik het schoolterrein verlaat, zie ik D. lopen. Hij zwaait. Het komt wel goed met hem….

[Anita]

Tsja… als bedenker ontkom je er blijkbaar niet aan. Tom vroeg mij om deze week eens mijn eigen belevenissen bij te houden.

Maandag Het begint gelijk al met een mooie dag. De maandag na de herfstvakantie. Alle scholen hier in de omgeving beginnen vandaag weer, maar deze juf heeft nog een dagje vrij. Of eigenlijk moet ik het anders zeggen: deze juf heeft op maandag geen werk. Mijn goede voornemen was om vandaag een hoop te gaan doen. Daarom de vriend die vroeg of ik zijn haar weer even wilde doen met de tondeuse om 9.00 laten komen. Dan ben ik in ieder geval op tijd uit bed en aangekleed. Het was erg gezellig en we hebben weer even flink bij gekletst dus uiteindelijk was de ochtend al bijna voorbij toen hij weg ging.
In eerste instantie zouden we vanmiddag op school een bijeenkomst hebben over coöperatief leren. Op zich een boeiend onderwerp, maar de eerste cursusmiddag viel me een paar weken geleden tegen. Ik weet er zelf al behoorlijk wat vanaf omdat ik nu eenmaal de onderwijsactualiteit goed volg, onder andere hier op dit forum. Toch ging ik er vol goede moed heen. Voorbeelden uit de praktijk zijn altijd fijn, en zeker als je ze dan direct kunt gaan toepassen in de klas de volgende dag. Dit kwam toen iets anders uit. Het bleek heel theoretisch te zijn. Een andere afknapper was toen bleek dat het team van de andere school er niet op hun vrije dag voor terug hoefde te komen, waar dit ons wel verplicht is gesteld. Daar is het laatste woord nog niet over gezegd. Maar gelukkig, vandaag is de bijeenkomst vervallen.
Een andere optie voor deze middag was dat ik met een mede-IBstudent een video zou gaan opnemen. We zaten allebei nog steeds met het verslag voor de module gespreksvaardigheden. De keuze was óf drie gesprekken op papier uitwerken en analyseren, óf een gesprek op video opnemen en analyseren. Destijds kozen we voor de veilige optie, maar is een hoop werk. Nu gaan we dus toch maar een video opnemen. Kost minder tijd en samenwerken zorgt voor een stok achter de deur. Dit had ik echter al afgezegd toen ik nog dacht dat we die studiebijeenkomst hadden.
Maar nee hoor, geloof maar niet dat het dan toch een vrije dag wordt op onderwijsgebied. Er ligt nog een stapeltje handelingsplannen dat geschreven moet worden. Dit kost me op het moment nog even wat meer tijd omdat het op deze nieuwe school in een ander format moet.

Dinsdag is mijn minst favoriete werkdag van de week. Toen ik besloot om in mijn vierweekse werkweek de maandag vrij te houden, besefte ik nog niet dat je daarmee alleen maar je maandagochtend gevoel naar de dinsdag verplaatst.
Op maandag staat er een ander in mijn klas, en dat betekent toch dat je op dinsdag altijd moet zoeken naar waar dingen zijn en hoe dingen gedaan zijn. Vandaar dat mijn dinsdag altijd begint met een hoop uitzoekerij. Verder heb ik op dinsdag pleinwacht. Het nadeel van een klein team is dat je automatisch veel pleinwacht hebt. Op mijn vorige school had ik twee beurten per week, nu kom ik met de hele dinsdag en de hele donderdag aan wel zes beurten…. Op zich is het niet erg om even buiten te zijn met de kinderen, maar het zijn van die fijne kwartiertjes om net nog even een klusje in te doen of om even met een collega te praten.
Normaal heb ik op dinsdag een stagiaire die dat gevoel enigszins kan opheffen voor me, maar zij heeft toetsweek en zal er op donderdag zijn dit keer. Daardoor loopt een deel van mijn dinsdag anders dan ik graag heb. Als zij er is, is er veel meer ruimte om kinderen extra aandacht te geven. Met een combi 4/5 van 15+16 is dat toch wel heel welkom. Ook is er op dinsdag geen ouderhulp. Vandaar dat ik op een dag als vandaag soms een beetje achter de feiten aan loop voor mijn gevoel. Dan kan ik bijvoorbeeld pas na schooltijd het rekenschriftje van dat ene jongetje uit groep 4 nakijken, en kan ik hem daar morgen pas op aanspreken. Met mijn stagiaire erbij had een van ons dat direct kunnen doen.
Dan de middag, dat maakte vandaag weer een hoop goed. Op de middag heb ik groep 5/6, dit ivm gymlessen en zaakvakken. In groep 6 zit een meisje met Down. Schat van een meid, maar vraagt natuurlijk wel wat extra aandacht. Gelukkig heb ik haar die aandacht vanmiddag ook echt kunnen geven. Toen ik groep 5 en 6 aan het werk had, heb ik met haar samen een Kijkdoosboekje gelezen. Het ging over de dood van een hond en daar heb ik een fijn gesprek over gehad met haar. Heerlijk als je dan opkijkt en ziet dat die andere 23 leerlingen super aan het werk zijn. We hebben de middag afgesloten met het laatste stukje van de dvd ‘Paniek op de Prairie’, dat hadden we de vrijdag voor de vakantie net niet gered.
De klassendienst is er na schooltijd erg snel vandoor. Bij binnenkomst in het lokaal zie ik waarom: maar de helft van de klusjes is gedaan. Morgenochtend maar even moeder aanschieten en vertellen dat zoonlief wat later zal zijn omdat hij zijn klusjes moet doen. Geen vergadering gelukkig. Dat betekent nakijken, en dan snel naar huis. Ik heb namelijk voor vanavond eerst een sportafspraak en daarna een date met de bank+tv van vriendje.

Woensdag Ik was er vanochtend erg vroeg. Vriendje gaat vroeg de deur uit en ik ging ook maar gelijk. Zo had ik mooi de tijd om een belofte waar te maken. Ik heb de plaatsen van de leerlingen veranderd. Gisteren had ik geïnventariseerd naast wie ze graag wilden zitten, maar er ook gelijk bij gemeld dat ik daarmee niets beloofde en dat ik zelf zou gaan puzzelen. Uiteindelijk ben ik tevreden en de kinderen gelukkig ook bij binnenkomst. Er is niemand die een pruillipje trekt. Nu zien of alles ook inderdaad gaat werken. Er blijven altijd kinderen die je in feite geen plaats weet te geven.. Ik heb ze nu in ieder geval allemaal met de neus naar mij toegezet. Ik merkte de laatste weken dat er wat rumoer ontstond in de groepjes, dus maar even ‘ouder wets’ in rijen. Er wordt vanochtend goed gewerkt in de nieuwe opstelling en als beloning lees ik extra lang voor uit ‘Dolfje Weerwolfje’.
Er is deze week geen blokuur, dus ik heb drie kwartier ‘over’ met 5/6. Ik zet ze in groepjes aan het werk om herfstbomen op de ramen te maken. Er zijn zes ramen aan de straatkant, en er komen zes totaal verschillende bomen tevoorschijn. Erg leuke resultaten, waar ik ook van collega’s complimentjes over krijg. Na schooltijd ga ik vrij snel naar huis. Sommige woensdagmiddagen zit ik nog lang op school, andere keren heb je daar even geen trek in..

Donderdag Vandaag is mijn stagiaire er dus wel. Ze is een tweedejaars die zo veel mogelijk wil doen, en dat laat ik haar dus ook doen. Zelf heb ik pas aan het einde van de Pabo meerdere lessen achter elkaar gegeven, maar ze wil het en ze kan het dus waarom niet. Het is alleen maar goed als ze nu al bepaalde dingen ontdekt die ik zelf pas in mijn Lio heb geleerd. Op donderdag wordt er ook gelezen met ouders. Dat betekent dat er steeds ongeveer tien kinderen weg zijn. Ook mijn stagiaire ervaart wat een rust en ruimte dat geeft in een lokaal waar normaal 31 leerlingen zitten. Je hebt meer tijd en aandacht voor de kinderen die nog over zijn, en komt dan tenminste ook goed toe aan uitgebreide extra instructie zonder intussen het gevoel te hebben dat je er 30 tekort doet. Aan het einde van de ochtend heb ik gym met 5/6. Groep 4 laat ik dan achter in de handen van een andere stagiair, met een collega die het vanuit haar klas in de gaten houdt. De gymles is weer een leuke vandaag, en iedereen doet keihard mee.
’s Middags heeft eerst groep 5 docu met ouders, wat betekent dat ik met maar acht leerlingen van groep 6 overblijf. In deze groep zit een meisje met Down. Vandaag komt een AB-er observeren hoe ze het doet en kijken of er nog tips voor me zijn. Ik geef een les engels. Bij ons beginnen ze daarmee in groep 6. Alle acht zijn ze ontzettend enthousiast over het vak en dat is zeker te merken als ze als enkele groep in het lokaal zitten. Het meisje met Down doet op haar eigen niveau mee, zo kan ze inmiddels tellen tot tien en de dagen van de week vertellen.
Aan het einde van de middag, als groep 5 en 6 weer samen in het lokaal zitten is het tijd om te vertellen over de surprises. Voor groep 6 is dit bekend, voor groep 5 is het nieuw. Er zijn veel vragen en het is dus een hoop gepraat. Ze vinden het allemaal erg spannend. Volgende week moeten de verlanglijstjes ingeleverd worden en gaan we lootjes trekken.
Na schooltijd doe ik met mijn stagiaire de tussenevaluatie. Er zijn natuurlijk altijd wat punten om aan te werken, maar we zijn samen tevreden over hoe het gaat. Voor mij is het ook best spannend, want ze is mijn eerste ‘echte’ stagiaire.
Donderdagavond heb ik dit keer geen opleiding IB omdat de docent niet kon. We gaan dus in ons leerteam verder werken aan ons onderzoek. Dit gaat lekker, en geeft dus een heel goed gevoel over deze avond. Dit is niet iedere donderdag zo, onze docent houdt nogal van praten en wijkt daarbij wel eens af van het onderwerp.

Vrijdag De laatste dag van de week. Juf heeft het zwaar gehad deze eerste week na de vakantie. Het ritme is er nog niet… Ook vanochtend weer veel ouderhulp. Steeds acht kinderen die tegelijk begeleid worden bij de computer. Het fijne hieraan is dat je dan als leerkracht niet op twee plaatsen tegelijk hoeft te zijn. De computerprogramma’s zorgen voor het educatieve gedeelte, de ouders zorgen ervoor dat de kinderen ook daadwerkelijk aan het werk zijn en lossen kleine probleempjes op.
Met name groep 5 is vandaag ontzettend goed aan het werk. Ze hebben dit jaar voor het eerst aardrijkskunde en zijn nu voor het eerst aan de hand van de methode helemaal zelfstandig de les aan het doorwerken. Dit gaat echt geweldig goed. Heb ze dan ook helemaal de hemel ingeprezen, met name de manier waarop ze elkaar hielpen als ze er niet uitkwamen.
Ik eindig de vrijdagochtend altijd met de muziekles. Niet mijn favoriete vak, maar wel een fijn einde van de gezamenlijke week. Groep 4 heeft daarna weekend, groep 5 is er ’s middags nog samen met groep 6. Ik had op vrijdagmiddag vaak wat tijd over. Die kwamen we wel door, maar niet met iets structureels. Sinds een paar weken kijk ik dus Nieuws Uit de Natuur met de leerlingen. Zij worden er absoluut niet dommer van, en juf heeft mooi een kwartiertje tijd voor nakijkwerk. Dit kwam zeker vandaag goed uit, want mijn moeder is jarig. Nu ik op mezelf woon is dit een van de weinige keren per jaar dat ik alle familie zie, dus gauw die kant op.

[Anita]

Dit keer de week van Anne. Ik heb haar gevraagd omdat ik benieuwd was naar de combi van groepsleerkracht en student pedagogiek:

Maandag
Kwart voor zeven ’s ochtends is het weekend dan echt voorbij. Zucht….vorig jaar werkte ik donderdag en vrijdag, dat had toch wel voordelen. Ik kom een beetje traag op gang vandaag en vertrek iets later als ik zou willen van huis. Ik moest namelijk nog even een tas met 100 wekkertjes van de Ikea achterop binden; we gaan namelijk op school de zelfgemaakte kleurenklokjes inzetten…en die moesten wel even gehaald worden natuurlijk. Als ik de straat in rijdt, herinner ik me dat die deze week opgebroken is en ik moet dus omfietsen. Uiteraard staat ook nog de brug open, waardoor ik uiteindelijk net na achten op school ben.
Ik bekijk even snel de rekenles, want die komt een invaller geven. Ik heb namelijk groepsbespreking. Ik maak de kopietjes voor hem en ik kijk naar de rest van het programma van vandaag en dan is het alweer tijd om te beginnen.
De kinderen hebben er zin in en ze hebben een hoop te vertellen. Allemaal een leuk weekend gehad, waarin ook veel gesport is. Net voor negenen geef ik de klas over aan de invaller, zoek ik mijn spullen bij elkaar en loop ik naar de dependance.
Ik heb een hele prettige groepsbespreking, waarin ik al mijn zorgleerlingen kon bespreken en vooral ook hoe we er nu mee verder gaan. Ik heb een paar kinderen in de groep met op leergebied hele zware achterstanden en de intern begeleidster is al net zo verbaasd als ik dat ze in groep 4 zitten….we gaan er samen het beste van maken, zij gaat in ieder geval voor me overleggen met de directeur wat we ermee kunnen. Toch fijn om je zo gesteund te voelen in je twijfels over een leerling.
Gelukkig zijn ook een aantal leerlingen geen zorgleerling meer, dat scheelt ook!
Na ruim vijf kwartier loop ik weer terug naar school en ben ik net op tijd om mijn klas op te vangen om ze naar gym te brengen. Niet zo handig natuurlijk voor een invaller om dat te doen. Hij gaat snel naar een kleuterklas en ik breng ze naar gym.
Terug op school heb ik net even tijd om wat te kopiëren en even op blackboard te kijken. Ik heb namelijk in de herfstvakantie twee tentamens gemaakt bij mijn studie (Pedagogiek) en de uitslag moet één dezer dagen bekend worden. Helaas staat er nog niks op…..Gauw de kinderen weer halen.
Ze zijn erg onrustig vanmorgen en ik moet behoorlijk moeite doen om de technisch leesles er doorheen te krijgen. Om 12 uur loop ik met een paar kinderen naar buiten, de meesten blijven over.
Tijdens de lunch ontdekken we met de collega’s dat iemand in de planning wel heel enthousiast is geweest: deze week groepsbesprekingen (inclusief voorbereiding), rapporten die woendag af moeten zijn, een bouwvergadering en woensdagmiddag en studiemiddag. We sputteren wat, maar er gebeurt nog niks.
’s Middags een beetje een rommelmiddag. Taal en spelling de laatste lessen van een week en het zijn eigenlijk allebei makkelijke opdrachten die gemaakt moeten worden en wat spelletjes. Altijd leuk! Tot slot even laatjes en mappen opruimen en dan is het drie uur.
Om half vier komt mijn LIO-stagiaire en tegelijk duo-collega op school, zodat we samen een start kunnen maken met de rapporten. Het lukt aardig, maar helaas moet zij al vrij snel weer weg. De start is er en gelukkig is het niet zoveel werk als vorig jaar toen ik bij de kleuters werkt.
Om vijf uur vind ik het mooi geweest voor vandaag en besluit ik naar huis te gaan. Mijn duo-collega van vorig jaar staat al op me te wachten, we fietsen altijd samen naar huis. Een leuke verrassing om de dag af te sluiten: de bouwvergadering is vervallen!

Dinsdag
Door de regen fiets ik naar school. Op mijn bureau vind ik een klein cadeautje….we hebben momenteel een VIP-actie op school. Iedereen heeft een envelop gekregen met daarin de naam van een collega en die moet je stiekem een beetje verwennen; bijvoorbeeld iets kopiëren, iets lekkers in het postvak enzovoorts. Superleuk! Ik kreeg een lieve kaart met een leuke kaartenknijper. Ik moet even bedenken hoe ik het precies ga doen…ik heb namelijk zelf de gymleerkracht, dus dat is toch wat lastiger.
Zo onrustig als de kinderen gisteren waren, zo gezellig en rustig zijn ze vandaag. Sinds vorige week werken we met het zonlicht en dat gaat vandaag prima. Het zonlicht is het stoplicht van zelfstandig werken, maar wij wilden er graag een positievere naam aan geven….en gezien de naam van de school (de Zonnestraal) is het het zonlicht geworden. Ze rekenen lekker en tegen tienen is iedereen klaar. Lekker eten en drinken en naar buiten!

De taalles na de pauze gaat over wensen en kaarten en ik laat de kinderen de kaart zien die ik vanmorgen op mijn bureau heb gevonden. Ik vertel het verhaal erbij en vraag of zij nog ideeen hebben hoe ik iets kan doen voor de gymjuf. Ze weten van alles…en ik kom ook weer op wat ideeen!
Dinsdagmiddag begin ik altijd met niveau-lezen, samen met moeders. Helaas kunnen er vandaag maar 2 van de 3, waardoor niet alle groepjes kunnen lezen. De kinderen vinden het allemaal erg leuk om te doen. Ik beloof de groepjes die vandaag niet geweest zijn, dat ik morgen met ze ga lezen. Terwijl er elke keer een aantal kinderen de groep uit zijn houden we ons in de klas bezig met schrijven en spelling (woordpakket.). Om twee uur is iedereen weer terug en gaan we lekker knutselen. We zijn momenteel bezig met een herfstcircuitje; allerlei knutselopdrachten van de herfst waarbij ze zelf mogen kiezen welke ze doen. Dit slaat erg aan en voor ik er erg in heb is het alweer half drie. We ruimen snel op, pakken jassen en tassen en lopen naar beneden. Samen met de andere groep vier kijken we nog huisje, boompje, beestje en dan is het tijd om naar huis te gaan.
Na schooltijd ruim ik lekker op in de klas en kijk ik het werk van vandaag na. Gelukkig is morgen mijn LIO-er en draait zij de ochtend. Dat geeft mij tijd om aan de rapporten te werken. Ik klets nog even met een lieve collega uit groep 3 en dan ga ik naar huis. ’s Avonds rij ik nog even naar Ikea…want tja, die 100 klokjes….daar moeten natuurlijk ook batterijen in!

Weer thuis vind ik het mooi geweest voor vandaag en ga ik lekker voor de televisie hangen.

Woensdag
Helaas moet ik weer door de regen naar school, gelukkig regent het niet zo hard. Als ik op school aankom is mijn LIO-stagiaire er al. Zij is lekker bezig om haar lessen voor te bereiden en ondertussen doen we een stukje overdracht.
Zij geeft de hele ochtend les en ik ben een groot deel van de ochtend bezig met de rapporten. Best lastig….want sommige vakken moet ik nu een letter geven op basis van slechts 1 of 2 toetsen. Intussen kijk ik met een half oog naar de rekenles….en wat ik zie wordt ik niet echt blij van. Veel kinderen zitten hele andere dingen te doen, terwijl zij een leerkrachtgebonden les geeft. Tijdens de pauze geef ik dit aan bij haar en het was haar helaas niet echt opgevallen. Gelukkig hebben we nog een tijdje!
Na de pauze zijn de rapporten zo goed als af. De persoonlijke zinnetjes schrijven we na schooltijd samen. De tijd na de pauze gebruik ik om eerst even bij onze ‘werkbij’ langs te gaan. Zij is een soort gastvrouw/conciërge/manusje van alles en zij gaat alle kleurenklokjes in elkaar knutselen. Ik ga haar even uitleggen en laten zien hoe het moet. Daarna ga ik niveau-lezen met de drie groepjes die gisteren niet aan de beurt kwamen. Pfff….wat zit er een verschil in…..mijn eerste groepje zijn avi 1 a 2 – ers en het derde groepje leest avi 9. Voor ik het weet is het alweer twaalf uur.
Tussen twaalf en één schrijven we samen aan de rapporten. We hebben niet eens tijd om te eten. Om 13 uur begint namelijk onze studiemiddag over de kwaliteitskaarten van Cees Bos, met Cees Bos himself. Gelukkig vindt hij het niet erg dat we aan het begin bijna allemaal nog even moeten eten. Het is op zich een afwisselende middag, met wat theorie van zijn kant, maar ook opdrachten invidueel en in groepjes. Helaas hebben we allemaal het gevoel dat we dit al vaker hebben gedaan….we zijn namelijk een paar weken geleden op studie-2-daagse geweest om onze visie en missie te schrijven en we zijn al maanden bezig met woorden, waarden en normen die wij belangrijk vinden in onze school. Ook nu moeten we eigenlijk weer hetzelfde doen; hoe bepaal je een goed pedagogisch klimaat etc. etc. Cees Bos is bijna verbaasd dat er zoveel overlap tussen de verschillende groepjes zit…..wij niet…… Hopelijk is een volgende studiemiddag of dag nuttiger en niet weer meer van hetzelfde, want ik had mijn middag een stuk beter kunnen gebruiken. Normaal ben ik woensdagmiddag bezig met mijn studie, maar dat gaat nu niet.
Om vijf uur is de middag afgelopen en iedereen vertrekt zo snel mogelijk naar huis. Woensdagavond is mijn vrije avond, dan doe ik meestal lekker waar ik zin in heb en werk ik niet aan school of studie.
Op blackboard zie ik wel dat de cijfers er zijn, gelukkig heb ik allebei de tentamens gehaald! Geen herkansing dus .

Donderdag
Ik was van plan om lekker uit te slapen vandaag…..maar helaas zijn ze bezig met werkzaamheden in de straat waar ik woon en ik ben om half negen al wakker. Ik besluit er maar uit te gaan. Ik rommel wat, ruim een beetje op, surf wat op Internet, douchen, aankleden etcetera.
Vandaag is mijn studiedag dus als ik klaar ben zoek ik de boeken en stencils van mijn studie op. Momenteel hebben we een vak dat Onderzoekspracticum heet, dit is een vak over statistiek in het kort gezegd. De komende paar uur hou ik me bezig met f-toetsen, p-toetsen, t-waardes, variantie-analyse enzovoorts enzovoorts….niet echt mijn favoriete onderwerp, maar ik weet waar ik het voor doe. Als ik namelijk dit traject haal, heb ik aan het einde van het schooljaar mijn bachelordiploma en mag ik volgend schooljaar aan de master beginnen.

Na een tijdje ben ik het zat en ga ik even de stad in, ik moet nog een paar cadeautjes voor jarigen hebben namelijk. In één van de winkels waar ik kom, werkt een vriendin van mij en ik blijf even plakken. Om vijf uur moet ik weer thuis zijn, want ik krijg bezoek. Afgelopen zomer heb ik samen met twee anderen het programma geschreven voor een soort kampweek en vandaag gaan we dat evalueren. Het is een gezellige avond.

Vrijdag
Gelukkig nog maar één vak tegelijk nu: onderzoekspracticum deel 2. Dit vak wordt gegeven op vrijdagmiddag. ’s Ochtends doe ik nog gauw even een mailtje weg. Ik moet namelijk een onderzoek doen op een VMBO-school. Gelukkig heb ik al een school bereid gevonden om mee te werken…maar ik wil toch wel graag weten wanneer ik mag komen. 7 December moet ik het namelijk af hebben…
Daarna naar de universiteit in Leiden. De docent die we hebben legt alles heel erg rustig en uitgebreid uit….en toch gaan we nog op dubbele snelheid in vergelijking met het reguliere traject….waar zij 2 colleges en 2 werkgroepen hebben, hebben wij een college van 2 uur. Ik vraag me echt af hoe langzaam het gaat bij het reguliere traject en waarom die er zoveel tijd voor nodig hebben…. Toevallig heeft hij vandaag een voorbeeld aan de hand van Piramide, waarmee hij laat zien welke verschillen er zijn tussen de groepen en hoe je kan toetsen of die verschillen groot genoeg zijn om echt wat te zeggen….of ze significant zijn in vaktermen. Om half vier is hij klaar en loop ik door de hagel naar het station.
Weekend! Ik neem me voor om dit weekend vast voor te bereiden voor het college van volgende week. We krijgen dan weer een heel ander gedeelte van dit vak en via via heb ik gehoord dat dat tentamen door de reguliere studenten heel slecht is gemaakt. Dat belooft lastig te worden dus….
Maar eerst een lekker vrije avond!

[Anita]

Deze week was de beurt aan onze eigen Miriam:

De week van Juf Miriam

maandag 12 november
Op maandag sta ik altijd in groep 2, samen met juf C. die op die dag tutor is. We zijn een erg gezellige combinatie, ongeveer even oud en juf C. is dit jaar mama geworden. Ze werkt nu tot na de carnavalsvakantie maar 1 dag in de week, omdat ze de andere dag ouderschapsverlof heeft. Ik zie haar dus altijd alleen maar op maandag en dat betekent dus vaak bijkletsen!!
Ik begin altijd in de kring, waar ik het dagelijkse ritueel van hulpjes kiezen, namen noemen, dagen van de week, dagritmekaarten uitvoer. Vaak zijn er ook wat kinderen die wat willen vertellen, maar vandaag valt dat mee. Ik merk al dat Cl., vandaag een drukke dag heeft. Hopelijk valt het allemaal mee vandaag en hebben we niet al te veel ‘botsingen’. We zijn al een tijdje bezig met Cl.. Hij vertoont storend gedrag in de klas, maakt veel stuk en is erg handtastelijk naar andere kinderen toe. Er wordt aan gewerkt, we zijn druk in de weer met observaties, handelingsplannen, gesprekken met ouders en de OnderwijsBegeleidingsDienst gaat nu ook beginnen.
Na het kringgebeuren gaan we werken in de kleine kring. De kinderen werken dan ongeveer 10 minuten volkomen zelfstandig. De groep is ingedeeld in 4 kleine groepjes; groepje geel, groepjes blauw, groepje groen en groepje rood. De werkjes circuleren de hele week, dus aan het einde van de week heeft iedereen dezelfde werkjes gedaan. In de kleine kring doen we vooral werkjes die de kinderen kort en zelfstandig kunnen doen. Vandaag dus ook. Ik ga bij 1 groepje zitten, die werken met Picollo. Zo krijg ik een beeld van wat de kinderen al kunnen en kan ik ze waar nodig bijsturen.
Na de kleine kring gaan we weer in de grote kring zitten en is er vaak tijd om liedjes te zingen en spelletjes te doen. Rond half 10 probeer ik altijd lekker naar buiten te gaan. Gelukkig nog geen opstootjes geweest rondom Cl.. Om kwart over 10 lekker naar binnen, het wordt al steeds kouder en dan ben ik als juf niet zo graag lang buiten… Na het fruit eten besluiten juf C. en ik om het Sinterklaasdansje alvast te oefenen. Tijdens een gezamenlijke stichting-studiedag hebben we een workshop dans met kleuters gedaan en daarin kregen we een dans aangeleerd op het lied ‘Hiep hoera’ van Jochem van Gelder. Superleuk en nu hebben we in de teamvergadering besloten om die dans aan de hele school te leren, zodat we Sint zo op vijf december kunnen verwelkomen.

Iedereen wil graag meedoen, we schuiven de tafels en stoelen aan de kant en de muziek gaat aan. Cl. vind het niet zo leuk, heeft er geen zin in, dus die duikt onder een tafel… En wat doe je op zo’n moment? Doorgaan, de boel stopleggen? Wij besluiten door te gaan en Cl. even met rust te laten. De rest doet enthousiast mee en na 2 keer oefenen kennen alle kinderen het dansje. Leuk, voor herhaling vatbaar dus!! Na het dansen ligt Cl. nog steeds onder de tafel. Na wat aansporing komt hij er onder uit en nu blijkt dat hij een deksel van seriant (plexiglas) stuk heeft gemaakt.
Even kijken hoe we dat gaan oplossen.

Toch nog maar even werken, ik ga de kinderen het nieuwe systeem uitleggen.
Mijn duo-partner komt even om te kijken, zodat we allebei hetzelfde met het systeem werken. Zij werkt normaal op maandag niet, maar omdat we vandaag oudergesprekken hebben komt ze vandaag wel en morgen niet.
Voorheen werkten we ook tijdens de werkles met het roulatiesysteem met de kleurgroepjes, nu willen we de kinderen meer zelfstandig laten kiezen. Ze krijgen dus per week twee of drie verplichte werkjes. Op het planbord hangen twee lange repen. Op de ene reep staan alle namen, waar de magneetnaamkaartjes op kunnen. Op de andere reep kunnen de kinderen met een stift een half kruisje zetten als ze met een werkje beginnen en een heel kruisje als het klaar is. Op het planbord hangen dan de kaartjes met de werkjes, de verplichte werkjes hebben een kleurtje. Er staan dus ook ‘leuke’ werkjes bij en de kunst is natuurlijk om aan het einde van de week ook de verplichte werkjes gedaan te hebben. Moeilijk voor sommige kinderen, maar na de herfstvakantie mogen we dat voortaan van ze verwachten. En met wat hulp van de juf lukt het vaak wel.

Na het werken opruimen, jassen halen, spullen uitdelen en lekker naar huis.

’s Middags is het altijd lekker rustig. Lekker werken, even buiten spelen en dan weer naar huis. Heerlijk, zo’n middagje!! Mag ook wel, want de oudergesprekken beginnen vrij snel.

Omdat we 16 kinderen in de groep hebben, delen wij de groep altijd doormidden. Twee kinderen willen we samen met de ouders bespreken, dus zo blijven er voor ieder 7 kinderen over. En het schema is een gatenkaas… dat komt door het rekening houden met de broertjes en zusjes in andere klassen. Tussen elk gesprek 10 minuten ‘pauze’ en dan om 16.40 naar huis en om 19.00 nog 2 gesprekken… Bah, niet fijn!!
Er komen een paar kinderen uit groep 7 informeren, die hebben gehoord dat ik zwanger ben. Fijn, zo’n collega die zich ‘verspreekt’. Ik wilde het eigenlijk nog even geheim houden, maar hierdoor wordt het wel erg moeilijk. Morgen dus maar in mijn klas vertellen dat de juf mama gaat worden.
Gelukkig gaan de gesprekken goed. Wel heb ik een paar heftige gesprekken, want we zijn nu al erg duidelijk naar ouders toe. Als wij het idee hebben dat groep 3 niet haalbaar is, of als er nog veel moet gebeuren, wordt dat nu al gezegd. Voordeel is wel dat we de kinderen vorig jaar ook al in groep 1 hadden en toen ook al op een paar ouders ‘gemopperd’ hebben dat er thuis ook dingen moeten gebeuren.
Gelukkig is het allemaal duidelijk, heb ik ouders die goed Nederlands spreken en dus ga ik met een fijn gevoel om 16.40 naar huis. Omdat ik ruim een half uur moet rijden, moet ik thuis snel eten klaarmaken, wat eten en weer terug in de auto naar huis. Maar als ik op school was gebleven, had ik 2,5 uur moeten wachten en daar had ik ook weinig zin in.
En dan is het hopen dat de laatste twee ouders ook nog komen. Een ouder heeft me al een paar keer laten zitten wachten, dus daar heb ik vandaag weinig zin in. Gelukkig zijn ze er en kan ik mijn verhaaltje doen. Na de gesprekken nog even nakletsen met mijn duo en dan naar huis.

Dinsdag 13 november
Vandaag dus de ‘grote’ dag. Ik ga de kinderen vertellen dat ik zwanger ben. Ik ben precies 11 weken zwanger vandaag, dus het is nog allemaal erg pril. Ik had graag nog een paar weken gewacht, tot na de volgende echo. Maar ik kan mijn mond ook niet meer dichthouden, voel me soms erg belabberd en dus gaat het vandaag gebeuren.
In de grote kring heb ik een grote envelop. Vooraf heb ik de echo al op A4 laten afdrukken, dus die kan ik straks meteen in de klas hangen. Wat zou er in die envelop zitten? ‘Een brief, post, papier’. Ik haal het eruit… wat is het? Een leerling, die vaak in het ziekenhuis heeft gelegen voor zijn darmen zegt; ‘het is een foto van je darmen’. Goede link gelegd, maar niet juist. Wat dan? ‘Een foto van een baby’, weet een meisje waarvan de moeder hoogzwanger is. ‘Ja, maar van wie is deze baby dan?’. Er wordt even nagedacht. Van een mevrouw. Want ja, alleen mevrouwen kunnen baby’s krijgen. ‘Oude mevrouwen’, zegt K., ‘jonge mevrouwen kunnen geen baby’s krijgen’. Hmmm… nou eens kijken onder welke categorie ik val. ‘Van juf C.’, zegt een ander. Ja, maar die heeft al een baby gekregen. Dus die is het niet. Dan zegt een leerling ‘Juf, van jou!!’. En ja hoor, van mij!! Wauw, de kinderen kijken verwonderd naar mijn buik, waar nog maar weinig te zien is. Ik laat aan de hand van de verjaardagen (we hebben een hele rij met bootjes) zien wanneer het kindje geboren wordt. Het idee ontstaat om daar een heel klein bootje neer te zetten. Goed idee!!
Ook hangen we de echo op aan de wand en kinderen beginnen spontaan te vertellen over toen ze zelf een baby waren. Er komen allerlei verhalen vrij, heel leuk!!

Zo verloopt de dag verder heerlijk. We oefenen het dansje nog een keer, dit keer met een enthousiaste Cl.. Het is vandaag een fijne dag, de kinderen zijn enthousiast en ik merk dat het rust brengt als er niet jan en alleman binnenloopt. Mijn duo is er niet, de tutor is er niet dus het is heel rustig. Cl. is ook opmerkelijk rustiger vandaag.

’s Middags komt P., zij is Ambulant Begeleider van T., een jongetje met een grote visuele beperking en een gedragsstoornis. Sinds zij twee keer in de week een uurtje komt is er een grote vooruitgang. Op dinsdag blijft ze in de klas en doet ze mee met de kringactiviteit (vaak een energizer, dansen of een ander spelletje). Op donderdag neemt ze T. met nog een paar andere kinderen mee.
Vandaag doen we een energizer. De kinderen mogen met elkaar dansen, als de muziek stopt moeten ze helemaal stil staan. Dit doen we een paar keer, alle kinderen doen mee. Daarna doen we het anders. Als de muziek stopt, moeten ze een tweetal vormen. Na de eerste keren is merkbaar dat ze steeds dezelfde kiezen, dus we maken het moeilijker, ze moeten steeds iemand kiezen met wie ze nog niet samen zijn geweest. Leuke activiteit!! Daarna gaat P. weer weg en gaan wij lekker werken.
Aan het einde van de dag nog even naar buiten en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan.

Ik ben op… en omdat we geen vergaderingen hebben en we gisteren ook al lang bezig zijn geweest, ga ik op tijd naar huis. Fijn!!

Woensdag 14 november
Vandaag een lekker dagje ADV. Bloedprikken in het ziekenhuis (moet voor de 12e week van de zwangerschap) en daarna nog even met mijn moeder de stad in. Even ongegeneerd (nu mag het!!) kinderwagens kijken.

Donderdag 15 november
Vandaag heb ik IB-taken. Als ik even kort de klas inkom, vragen de kinderen meteen waar de baby is. Ja, wachten duurt lang…
Ik werk wat aantekeningen uit, maak wat aantekeningen over zorgleerlingen en bekijk een protocol. Veel krijg ik niet gedaan, op de een of andere manier kom ik steeds op internet uit en zit ik ineens kinderkamers te bekijken… Ach, ik heb het gelukkig ook niet druk vandaag, dus geniet ik even in stilte van al die mooie dingetjes.
Om half 12 loop ik naar groep 4, waar ik volgens afspraak het Sinterklaasdansje in ga studeren met de kinderen. Ze pikken het erg snel op en krijgen er geen genoeg van. Om 12 uur heb ik een droge keel en wel tig keer het liedje geoefend.

’s Middags hebben we afscheid van onze conciërge. Na 10 jaar gaat hij op een andere school werken. Dus in de gymzaal groot feest!! Alle klassen hebben een optreden voorbereid, dus er wordt gedanst, gezongen en geplaybackt. Leuk, zoiets moeten we vaker doen!! Omdat ik in de organisatie zit, moet ik regelmatig even weg om de ouders van de ouderraad aan het ‘werk’ te zetten.
Na de optredens brengen de ouders iedere klas drinken en iets lekkers. Daarna nog even buiten rennen en dan kunnen de kinderen naar huis. Wij gaan nog naar de personeelskamer, waar we onder het genot van een stuk vlaai en wat te drinken een lied ten gehore brengen. Gezellig is dat!!

Vrijdag 16 november
Vanochtend heb ik IB-taken. Ik breng post op orde, formuleer wat agendapunten, werk mijn administratie bij.
’s Middags hebben we altijd IB-overleg, met de 2 andere IB-ers. Fijn, zo kunnen we wat zaken overleggen. Vooral met betrekking tot zorgleerlingen, protocollen en andere gezamenlijke dingen moet er veel besproken worden. We krijgen de tijd dan ook altijd goed om en eigenlijk is 1 middagje dan veel te weinig. Maar gelukkig is het standaard elke week dus dat is wel prettig.

En dan, om 15.00 is het weekend!! Nog even wat rommelen in de klas, het IB-kantoor opruimen en dan lekker naar huis!!

[Anita]

De week van……Jennifer

Ik werd (dubbel) gevraagd om ook eens ‘de week van…’ te schrijven.
Leuk want ik merk dat ik door alle drukte van de laatste tijd minder post maar stiekem toch nog veel mee lees!

Maandag
Iedere week start ik op de school waar ik vorig jaar ook werkte.
Ik had vorig jaar een groep 4/5 en dit jaar draai ik de maandag in groep 3!
Omdat dit de enige dag is dat ik hier werk blijft het vreemd om zo maar 1 dag binnen een team te werken. Het hele team bouwt samen wat op en maakt veel mee en daar val je duidelijk buiten wanneer je er maar 1 dag bent.
‘s Morgens is het altijd moeilijk voor me! Lekker weekend gehad, alles in je eigen tempo, weinig moet en dan ineens hoor je het bekende deuntje van mijn wekker weer. Ik kan dat deuntje wel….grr… Ik ben nou eenmaal niet zo vrolijk ‘s morgens.
Gelukkig weten de mensen om mij heen dat en laten ze mij met rust.
Al snel ben ik klaar om in de auto te stappen. BRR…wat is het koud buiten!
In mijn auto gaat 3fm op en word ik langzamerhand weer wat vrolijker (mede door Giel van 3fm)! Na 20 minuutjes ben ik aangekomen op school.
Ik ben de eerste leerkracht terwijl de conciërge al een paar uur er op heeft zitten.
Hij start zo rond 5 uur met schoonmaken.
De planning van de dag ligt altijd voor me klaar. Ik kijk hem even door om te zien of er nog bijzonderheden zijn. Als je maar 1 dag werkt in een klas draai je dus altijd, zo goed als, hetzelfde programma met ze. Ik ben bijvoorbeeld hun muziek juf!
Ik hang de dagritmekaarten op, schrijf de nodige informatie bij ieder vakgebied en leg nog wat spulletjes klaar. Het heeft lang geduurd voordat ik wist waar alles lag.
Met het ritme van 1 dag in de week zit dat er niet zo snel in!
Hetzelfde geldt voor het gebruik van leesletters op het bord. Ik was gewend om te schrijven in schrijfletters op het bord. Je weet niet hoe vaak het toch weer verkeerd stond op het bord van deze groep 3. Zoals ik aan hun moest wennen, moesten zij ook aan mij wennen!
Maar wat is het een leuke klas. De ochtend gaat voorbij voordat ik er erg in heb.
Het is een klas vol vrolijke, leuke, enthousiaste harde werkers! Wat wenst een juf zich nog meer!? Eigenlijk besef ik steeds meer hoe makkelijk deze kinderen kunnen omschakelen van ‘hun’ juf, mijn duo-collega, naar mijn stem en ‘regeltjes’.
Ze kunnen mij heel terecht wijzen op dingen die ik niet goed begrijp van de werkwijze in de klas en andersom is dat dus ook mogelijk! Wat een knappe kinderen!
Iedere maandag geef ik een rekenles uit pluspunt die ik morgen ook moet geven aan ‘mijn’ groep 3. Dat is handig want dit zorgt er voor dat ik op dinsdag heb geleerd van de ‘inzichten’ van vandaag.
Vandaag geef ik ook les uit de nieuwe versie van VLL. Dit is de eerste keer dat ik zelfstandig werk met deze methode. Ik vind het reuze mee vallen.
Zoals veel mensen zeggen is het veel, als je alle lessen ‘afdraait’, maar wanneer je goede keuzes maakt is het best een prettige methode.
Maar ik zal Jennifer niet zijn wanneer ik stiekem toch ook veel van mijn eigen ideetjes gebruik i.p.v alles doe wat mij wordt voorgekauwd.
Ook hier leer ik veel van. In ‘mijn’ groep 3 werken we zonder methode en doen we dit volgens ‘natuurlijk leren lezen’. En dus kan ik iedere maandag toch een beetje ‘af kijken’ bij de methode.

Normaal vertrek ik alweer vroeg naar huis maar vandaag zit ik bij de oudergesprekken. Ze beginnen om 18:00u en dus heb ik ruim de tijd om wat te rommelen. Maar ja, rommelen in een klas die niet van jou is…dat is lastig!
Ik heb dus wat gekletst en gelukkig vloog de tijd.
De gesprekken gingen goed en waren de eerste gesprekken voor mijn duo-partner.
Maar wat kun je moet worden van zo’n lange dag als deze…
Ik was om 22:15 thuis! Lekker slapen, morgen weer vroeg op!

Dinsdag
Wat was het laat gisteren…het is dus extra zwaar om uit bed te komen.
Maar goed, wat moet dat moet!
Ik vind dinsdag meestal een prettige dag. Ik word altijd erg enthousiast van mijn maandag. De methode geeft mij leuke ideeën die ik dan verder kan uitwerken voor in mijn klas. Mijn klas is een stamgroep 3/4/5.
Ik heb geen leesmethode voor groep 3 maar er zit wel een hele duidelijke structuur in ons leesonderwijs. We bieden per week 2 letters klassikaal aan. Deze letters bieden wij aan door een woordplaat te maken van een woord wat past binnen ons project wat dan speelt. Zo is de betrokkenheid hoger dan wanneer we met maan-teen etc. aankomen. Nadat we een letter aan hebben geboden verwerken we dit met oefeningen op werkbladen uit o.a de methode Leeslijn.
Alle woordjes komen in n woorddoosje.
Naast deze letters maakt ieder groep 3 kind ook 1 ‘rode-map’-tekening per week.
Dit is een tekening met daaronder een zin passend bij wat er getekend is.
De leerkracht kiest samen met het kind 1 woord uit de zin.
Dit woord komt ook in het woorddoosje. De zin wordt nagestempeld/ nageplakt met stickers/ nageschreven etc. Dat zijn dus 3 woorden per week.
Alle woorden zijn klankzuiver en ‘simpel’.
Op een planbord kiezen de groep 3 kinderen iedere dag 3 moet werkjes waarna ze een mag werkje mogen doen. Dit zorgt voor de afwisseling van inspanning en ontspanning. De moet werkjes zijn vooral op taal/rekenen gericht.
Piccolo, varia, computer, speelleesset, humpie dumpie etc.
De mag werkjes zijn o.a kleien, hoeken, bouwen, poppenhuis etc.
Maar ik heb niet alleen groep 3 kinderen maar ook nog 15 groep 4/5 kinderen.
Om deze allemaal genoeg aandacht te kunnen geven hebben wij een strakke organisatie binnen onze school.
Iedere middenbouw leerkracht heeft zijn eigen instructiegroep.
Zo komen alle kinderen van hetzelfde leerjaar samen voor reken/schrijf/taal instructie. Voor de pauze werken ze in deze groep en krijgen ze alle aandacht hiervoor. Na de pauze hebben ze daar dan geen omkijken meer naar en kunnen ze zich volledig richten op hun weektaak/planbord.
Ik geef instructie aan groep 4, een erg leuke groep en fijn om mee te werken!
Groep 3 is opgesplitst in 2 groepen (basis/verrijkers en de herhalers) zodat er zo nog meer op niveau gewerkt kan worden. Dit ervaren wij als heel prettig omdat we een hele grote groep 3 hebben. Ik heb er al 12 in mijn stamgroep. Dat is bijna de helft!

De pauze is altijd een spannend moment voor mijn stamgroep.
Ze vinden het nog wel eens lastig om gezellig en leuk te spelen in plaats van negatief op elkaar te reageren. Het loopt vaak uit tot een SEO-kring na de pauze.
Wat vind ik ze dan uiteindelijk toch knap! Ze zijn namelijk erg sterk in het verwoorden van gevoelens. Zo stoer! Nu nog van te voren bedenken hoe je het beste kan handelen. Dat zou pas echt stoer zijn…ha ha.

Dinsdag middag heb ik altijd uitgebreid de tijd om (na het groepslezen) te werken aan Sociaal-emotionele ontwikkeling.
De klas heeft dit nodig en vindt dit erg leuk. Ik heb dit dan ook geïntroduceerd op het rooster. Alle kinderen hebben nu een eigen SEO-map waarin we allemaal leuke activiteiten doen rondom gevoelens, omgaan met elkaar, elkaar beter leren kennen en complimenten geven. Of volgens een aantal uit mijn klas: ‘complemententen’.
Vandaag werk ik met het 'kinder kwaliteiten spel’. Wat een ervaring om complimenten te ontvangen over waar je goed in bent. En dat nog wel van een klasgenootje. En dan is nog het spannendste om een compliment te ontvangen en ‘dank je wel’ te zeggen. Zo leuk! Echt een aanrader!
Met een veer in hun kont mochten de kinderen daarna een bouwtekening voor de hoofd inpakpiet maken. Die is namelijk bij ons op school geweest met een groot probleem. De inpakpieten zijn liever lui dan moe en dus moet er een oplossing komen voor het inpakprobleem. Hij wil een machine maken die alles kan wat nodig is om een pakje in te pakken. Nu is er aan de kinderen gevraagd om bouwtekeningen te maken. Zo kan piet de mooiste er uit kiezen en daarmee verder aan de slag.
Als dat geen stimulans is om goed je best te doen op je tekening…
Gezellig sinterklaas muziek op…en dan GENIETEN!
Stiekem ben ik oh zo trots op mijn kindjes!
Wat ze niet weten is dat ik vanavond om 19:00 met alle enthousiaste papa’s en mama’s de klas ga omtoveren tot een echt inpak/machine/sinterklaas paradijs.
ieder jaar vind ik het weer spannend om met ouders te gaan knutselen.
ik moet dan leiding geven aan een groep ouders.
Ze verraste mij met hun komst! Het was lekker druk! Een opkomst van 8 ouders voor alleen mijn klas vind ik echt heel goed! We hebben heerlijk geknutseld, gebouwd, gekletst, pepernoten gesnoept en de klas overhoop gehaald.
Toen het 22:30u was kon je mij opvegen en zijn we dus maar gaan opruimen.
Super tevreden lag ik een tijdje later in bed.
Wat zouden de kinderen er morgen van vinden?

Woensdag
Een halve dag met de kinderen en daarna een gesprek met ouders en de school opruimen. Wat een dag voor de boeg…ik heb er weer zin in!
Ook al was het laat gisteren, ik vind deze tijd zo geweldig!!!
Voordat de kinderen komen ben ik altijd al vanaf 7:30 aan het werk in mijn klas.
Werk nakijken, klaar leggen, dagritme kaarten ophangen, opruimen, kopiëren etc.
Dit keer wil ik de verrassing niet verstoren en verstop ik mezelf in de teamkamer rond half 9. De kinderen komen 5 minuten daarna en dus kan ik nog 5 minuten lekker nog even zitten met mijn collega’s. Iedereen is moe maar voldaan en wacht vol spanning op de kinderen. Al snel horen we de eerste geluiden…
’Juf, juf, de pieten zijn geweest…onze klas is helemaal anders’.
Dat kan toch niet zeg ik nog…maar natuurlijk…onze hele klas is omgetoverd.
Zelfs de tafelgroepjes zijn anders gezet door de pieten.
Ik zeg nog dat ik niet zeker weet of ik dat wel zo verstandig vind maar de kinderen zijn er van overtuigd dat het zo moet blijven staan. De pieten zijn de baas!
Samen doen we de deur open en lopen we met grote ogen door onze klas.
We hebben een openhaard, een ontwerptafel, een hoek vol onderdelen om machines te bouwen, een echte geheimzinnige machine op een mooie kijktafel en verder zien we vooral veel cadeautjes aan het plafond.
Het kan niet op…
Als de kinderen hun ouders de klas hebben laten zien (de ouders waren natuurlijk het meeste verrast) keert de rust weer terug en nemen we plaats in de kring.
Alles valt goed in de smaak en natuurlijk moet de brief van piet worden voorgelezen. Op het bord wordt opgemerkt dat de sint verliefd is op de juf…er staan hartjes!!!
Wow!!! Toch moet er ook gewerkt worden en dus gaan we naar onze instructiegroep en mogen we ook daar de klassen bewonderen.
Na de instructie is het gymtijd. Ik mag geen gym geven en heb normaal dezelfde vervanger. Maar wanneer die vervanger nu ook al weken thuis zit wordt dat n probleem. Erg vervelend want buiten gymmen houdt ook een keer op.
Vandaag ga ik zelf gym geven en krijg ik bezoek van een RT-leerkracht die wel gym mag geven. Ze mag naar mij kijken. Wat een feest!
De gymles verloopt lekker. We gymmen als echte pieten en dit vindt groep 5 zelfs erg interessant. En dan is de ochtend alweer voorbij. Ik zeg de kinderen gedag en val neer in de teamkamer. Even lekker eten, drinken en uitpuffen.
Een gymles geven is toch echt andere koek…

Omdat wij onze school graag opgeruimd houden plannen we meerdere data waarop we met z’n allen even een grote schoonmaak/opruimmiddag houden.
Uiteindelijk blijkt dat het wel meevalt met de rommel en dat het niet gek is dat de meeste collega’s pas om 22:30 weg waren gisteravond.
Om 15:00 heb ik een gesprek met ouders over hun kind.
Samen met de Intern Begeleider hebben we het met hun over hoe het gaat met hun kind en welke aanpassingen er op dit moment nodig zijn.
Ik ben blij om goed nieuws te kunnen vertellen.
Ouders zijn erg positief ingesteld en dat is prettig wanneer je bedenkt dat je niet altijd even leuk nieuws te verwerken hebt. Knap hoor!
Om 17:30 is het wel weer leuk geweest…Ik loop mijn klas binnen, schrik van de rommel maar pak snel mijn jas en doe de deur achter me dicht.

Donderdag
Even dacht ik vanmorgen dat het zaterdag was. Oei dat doet pijn!
Maar goed, we gaan er weer tegenaan.
Eenmaal aangekomen op school ben ik, zoals altijd, de eerste om 7:30u.
Oh ja, het was een rommeltje in mijn klas. Ik start dus maar met opruimen en vegen.
Donderdag is een fijne dag omdat de kinderen zo langzamerhand aan het einde van hun weektaak aankomen. Ik ervaar zo aan het einde van de week dus steeds meer succeservaringen. Want je weektaak afhebben op donderdag is toch wel heel knap!
De kinderen zijn nog steeds helemaal in de ban van ons ‘sint-verhaal’.
Ze verdenken de pieten er van dat ze pepernoten opeten uit onze klas.
Het lijken er steeds minder te worden. (en dat terwijl ik er braaf steeds naar kijk…)
Vandaag begin ik met instructie aan groep 4 waarna ik in de pauze buiten moet lopen. Het heeft geregend. Dit zorgt er voor dat we met alle kinderen (groep 3-8) op 1 plein buiten spelen. Normaal gaat 1 bouw aan de overkant spelen.
Wij boffen als school met een ruïne aan de overkant van de straat waar we lekker kunnen spelen. Maar nu is het dus erg druk.
De ene ruzie naar de andere, de ene botsing naar de andere…
Oei ik vind dit eigenlijk helemaal niet leuk!
Al snel laat ik dus een kind de bel luiden! Hup naar binnen met dat lawaai!
Na de pauze ga ik met groep 3 aan de slag met een nieuwe letter!
Dit terwijl groep 4 en 5 mij laat zien dat ze steeds beter zelfstandig kunnen werken.
Dit is niet makkelijk als je bedenkt dat er maar 5 groep 5 kinderen bij zitten waar je op kunt ‘bouwen’. Het is een hele jonge stamgroep.
Maar van proberen kunnen wij leren en we doen het al heel knap!
Groep 3 en ik praten over de ‘aa’ en de ‘oo’.
Natuurlijk zijn deze verpakt in de woorden: maan en boot van sinterklaas.
We zingen wat af…zie de maan schijnt door de bomen…zie ginds komt de stoomboot…Erg gezellig! Hierna werken ze ook zelfstandig aan letterbladen.
Voor de kinderen die al avi lezen heb ik wat zon-boekjes gekopieerd van VLL.
Ze vinden het geweldig! Dat mag ook wel als je bedenkt dat ze nu al zo goed bezig zijn. (avi 5-3-2-1)

’S middags gaan de kinderen in hun instructiegroep begrijpend lezen doen.
We hebben het dit keer over pretparken in groep 4. Een leuk onderwerp waardoor de kinderen erg betrokken zijn. Ze hebben er allemaal wel wat over te vertellen.
We oefenen ook om terug te kunnen kijken in de tekst, want dat is toch wel heel moeilijk! Na begrijpend lezen heb ik mijn stamgroep nog samen om te oefenen voor onze weeksluiting. Morgen verzorgen wij de weeksluiting samen met nog 2 stamgroepen uit de onderbouw en bovenbouw.
Een heel werk maar zo dankbaar!
Het thema is ook hier ‘machines, uitvindingen en sinterklaas’.
Ze vinden het erg spannend en zijn dan ook erg hyper.
Ik besluit dan ook naar buiten te gaan samen met mijn onderbouw collega.
Om de beurt kunnen we dan even naar binnen om te oefenen met een groepje.
Na de generale zijn we er klaar voor! Op naar morgen!

Vrijdag
Vandaag is het dan zo ver. We gaan optreden voor alle mensen die komen kijken naar wat wij laten zien op het podium.
De hele school, alle papa’s en mama’s, opa’s en oma’s komen kijken naar ons!
’S morgens probeer ik nog wat met ze te werken. Dit gaat niet van harte.
Alle kinderen zijn wat loom…Oh jee…Er hangt wat in de lucht.
De eerste begint over te geven en wordt opgehaald door papa.
Al snel volgt de tweede die met koortsklachten door mij op de bank wordt gelegd.
Uiteindelijk eindig ik met 20 kinderen in de klas. Oh jee…hoe moet dat vanmiddag, juf?
Gelukkig zijn er een aantal kinderen die ‘s middags toch komen omdat ze graag mee willen doen aan de weeksluiting. Wat een motivatie!
’S middags is het dan zover…de weeksluiting van de Hasselbramen (dat zijn wij!)-Zaza’s en de Stampertjes! Vol spanning zitten we klaar bij het podium,.
We starten met 2 knappe presentatoren uit onze klas…ze vertellen wie ze zijn, wat we gaan doen en wensen iedereen veel kijkplezier.
Daarna laten wij zien dat wij een levend kopieerapparaat hebben.
We doen er 1 kleuter in en we drukken op vergroten…en jawel…hij moet er vergroot uit!
Zo gaan we alle functies van ons apparaat langs: verkleinen, kopiëren in kleur, röntgen, boekjes kopiëren en dan ineens….ohjee de machine ontploft. Allemaal rook en rare geluiden. Dat leek net echt!
We zijn voor de gelegenheid ook naar een bakkersfabriek geweest en het tweede optreden is een PowerPoint presentatie met foto’s en vertellingen van de kinderen hierover. Het derde optreden is gedaan door echte robots. Ze zijn mooi geschminkt en laten zien dat ze op het lied van ‘Robbie Robot’ een cadeautje kunnen doorgeven.
Bij iedere robot gebeurt er wat met het pakje. Uiteindelijk komt het ingepakt en wel aan bij de laatste robot. En dat precies op de maat!
Als laatste hebben we nog een toneelstuk opgevoerd over het boek: ‘het huis dat jan bouwde’ en als klapper van de middag: Pepernoten samba!!!
Even lekker swingen met z’n allen!
Het is altijd leuk om te horen wanneer iedereen erg enthousiast is over de weeksluiting. Er gaat tenslotte veel tijd in zitten!
Zo aan het einde van de week is de juf erg moe en toe aan weekend!
Maar terug kijkend op deze week ben ik heel erg trots op wat we toch maar iedere week voor elkaar krijgen samen!

Op naar de volgende week van…Hij/zij is al enthousiast….

[Anita]

Deze week Kim voor sommigen beter bekend als de juf van 1-2b

Maandag
Ken je dat? Dat je eigenlijk de hele nacht niet echt slaapt en telkens wanneer je op de klok kijkt, denk je “als ik nu in slaap val, kan ik nog 3 uur slapen, enz.” Zo’n nacht was het vannacht. Dat krijg je ervan als je van computer naar bed hopt. Altijd eerst even ontspannen Kim… Weet ik wel, maar soms wil dat niet helemaal lukken…
Enfin, als ik vanmorgen dus opsta en ook de cv er weer eens mee ophoudt, ziet de dag er nog niet al te rooskleurig uit. Wonder boven wonder ben ik wel al om 7.40 uur op school. Sinds ik in de buurt woon, ben ik meestal laat, dus dit is een klein wondertje. Lekker, want nu heb ik even goed de tijd voor de voorbereidingen. Alvast in de gang wat kranten ophangen die straks geverfd gaan worden onder begeleiding van de moeder van E., papier en houtskool klaarleggen voor de pietentekeningen, dagritme ophangen, kaarsjes en lampjes aan, sinterklaascd op en dan is er zelfs nog tijd voor een koppie thee. De dag is al wat vrolijker. Om 8.15 uur is daar mijn eerste jongedame. W. vertelt in geuren en kleuren over het cadeautje dat zij dit weekend in haar schoen had aangetroffen en ondertussen loopt de klas snel vol. Wat zijn ze wonderbaarlijk kalm, schiet door mij heen. Om 8.45 uur starten we de kring. Dagritme, bord met dagen en het weer, het verloopt geroutineerd. Ondertussen gaan S. e n T. met de mamma van E. mee om in de gang elk twee krantenvellen met ecoline te besmeren. Van de mooi gekleurde vellen gaan we onze pietenmutsen voor het grote feest maken. In de kring heb ik ondertussen nog een kleine verrassing voor de dames en heren. We mogen optreden voor Sinterklaas als hij op school komt! Nou is groep 1-2b dol op optreden (zou je elkaar daarmee kunnen aansteken…) en dit was dus feest! Het liefst bedachten ze meteen een hele musical, maar helaas, daar heeft sint geen tijd voor. Maar die musical komt er wel hoor jongens, maak je maar geen zorgen, alleen een beetje later. Uiteindelijk kiezen we unaniem voor een versje. Paar keer oefenen en het ging al best goed. Dan aan het werk. Een klein clubje tekent pietjes met houtskool. Ze worden prachtig! Verder beleven een “sint” en twee “pieten” in het “paleis van sinterklaas” een spannend avontuur, want het paard is ziek! Hoe moet dat nou? In de bouwhoek ontstaat met wat onenigheid uiteindelijk een stoomboot. A l met al zit de sintstemming er goed in. Als de oudste kleuters ev later naar de grote gymzaal zijn, ga ik met de jongsten naar het speellokaal. Met een lekker klein clubje van 8 “pietjes” doen we de schoorstenengymles. Voor ieder pietje is er een eigen ‘schoorsteen’ (hoepel) waar ze in mogen springen, achter mogen staan enz. De schoorstenendans is ook leuk. De kinderen swingen op de muziek en als de muziek stopt zoeken ze allemaal heel snel een schoorsteen op. Maar… er is er steeds eentje minder…
De middag verloopt rustig en vooral ook erg snel. Als om 15.00 uur mijn laatste kind vertrokken is, breng ik heel snel de klas op orde. Pietjes ophangen, kranten uitzoeken (heeft elk kind er twee geverfd? Ja, gelukkig, alleen M. nog, maar die is ziek), even alle bijzonderheden van de dag in mijn map schrijven en dan heel snel richting het andere gebouw waar we deze middag om 15.30 uur vergaderen. Bijna niet te doen. Samen met collega Ilse kom ik enigszins aan de late kant aan. Het is bouwvergadering deze week, dus met alleen de kleuterafdeling. De vergadering verloopt zoals altijd: we hebben allemaal veel te veel te zeggen en komen dus ook niet aan alle onderwerpen toe. Gelukkig kan ik wel even mijn zegje doen over sinterklaas. Het is bijna allemaal rond, kan ik meedelen, maar ik weet in mijn achterhoofd best nog wel een hele hoop wat er gebeuren moet. Om 17.00 uur is de vergadering ten einde en ik klets nog wat na met mijn collega’s uit dat andere gebouw. Ik zie ze zo weinig … Om 17.30 verlaat ik het schoolplein. Thuis spring ik meteen op de fiets. Naast mijn eigen boodschappen haal ik ook de spullen voor de kruidnoten die we morgen gaan bakken. Om 18.00 uur thuis en beginnen aan het eten. Pasta. Dat is zeker twee keer per week vaste prik bij mij. Dit keer is het macaroni. Na het eten draai ik het programma voor 5 december in elkaar en zoek ik het kruidnotenrecept op. Ook bereid ik de rest van de volgende dag voor. Terwijl ik me bedenk dat ik eigenlijk de badkamer dringend schoon moet maken, gaat de telefoon. Het is mijn mamma en wij hebben wel het een en ander te bespreken ( er speelt momenteel zoooooooveel in mijn leven….) Uiteindelijk hang ik tegen 22.00 uur op en stel ik de badkamer dus maar weer even uit. De afwas doe ik nog wel even en om 22.45 uur lig ik met een boekie in bed.

Dinsdag
Beter geslapen, maar later uit bed. Hoe kan dat toch? De cv doet vanmorgen gelukkig normaal en dus kan ik gewoon douchen. Weer bedenk ik me dat ik toch écht vanmiddag de badkamer schoon moet maken, maar die gedacht verschuift al snel weer naar de achtergrond als ik zie hoe laat het al is. Dat wordt rennen! Maar rennen vind ik op de vroege morgen geen goed idee dus besluit ik de fiets te pakken. Pas tegen achten op school. Ik zet snel de stoelen eraf en hang de dagritmekaarten op. Alle spullen voor de kruidnoten zet ik ook alvast klaar. Kunnen de kinderen alvast raden wat we gaan doen. En inderdaad, bij binnenkomst komen meteen de vragen: “wat gaan we doen juf?” “Gaan we wat maken?” “Koekjes bakken?” Pas als we in de kring zitten vertel ik wat het plan is. Iedereen is meteen enthousiast. Echte bakpieten! Maar het leven in groep 1-2b draait om meer dan alleen kruidnoten en dus is het pas aan het einde van de ochtend beslagtijd. In de kring mag er steeds één kind iets in de kom doen. En natuurlijk zelf afmeten en –wegen. Bij het kneden is ieders hulp nodig. Met (gewassen!) handen allemaal even helpen. Wel om de beurt, want anders komt er meer op de tafel dan dat er in de kom blijft zitten. Vlak voordat de bel voor het overblijven gaat, hebben we 3 mooie, lichtbruine bollen. Even overwegen we om die dan maar zo in de oven te doen. Lekker, 3 reuze kruidnoten! Maar nee, toch maar niet.
Het overblijven is gezellig. De muziek mag aan en dan wordt het nog gezelliger. Beetje te gezellig zelfs, want ik heb een aantal dames in de klas die het nog even rekken en heeeeeeele kleine hapjes van hun boterham nemen. Brood op betekent namelijk naar buiten en binnen is het fijner. Om 12.20 uur stuur ik ze toch echt naar buiten. Ik heb nog een hoop klaar te zetten voor de middag en dat kan ik maar beter even alleen doen. Snel maak ik de tafels schoon en leg ik alvast voor elk kind een stukje bakpapier klaar. En ja hoor, daar gaat alweer de bel. Pauze? Wat is dat? Eenmaal weer in de kring laat ik zien hoe je kruidnoten draait en moeten de dames en heren weer hun handen wassen. “Maar dat hebben we net (lees: om 11.15 uur) toch al gedaan juf?” Ja, gek hè, als je buiten hebt gespeeld De moeder van J. komt helpen en als ieder kind een plekje heeft gevonden, krijgen ze van ons een bolletje beslag. Het gaat goed, hoewel de kruidnootjes van Z. erg klein worden en die van F. behoorlijk groot. Als alle kruidnootjes gedraaid zijn, gaan ze de oven in. Maar allemaal tegelijk, dat gaat niet lukken. dus gaan ze in groepjes. Helaas lukt het niet om de hele bende af te bakken voordat de bel van 14.45 uur gaat. De kruidnootjes kunnen dus pas morgen mee naar huis. Dat is wel een beetje een tegenvaller en ik begrijp de teleurstelling.
Na schooltijd komt mijn stagiaire langs. Ze moet volgende week een heleboel lessen geven en die moeten we nu alvast even plannen. Als ze weer vertrokken is heb ik nog overleg met de sintcommissie. We spreken af wie er wat gaat doen de komende dagen en zetten nog wat puntjes op de i mbt de verhaallijn. Als ik uiteindelijk naar huis fiets loopt het alweer tegen zessen. Die banden voelen trouwens ook niet helemaal jofel meer aan, realiseer ik me. Morgen de conciërge maar even lief aankijken. Ik heb namelijk geen fietspomp thuis.
’s Avonds flans ik nog een verjaardagshoed in elkaar. Een rozenkrans voor Z., die morgen 5 wordt en allang geen 4 meer lijkt. Wat ik verder dinsdagavond nog gedaan heb? Ik ben het eerlijk gezegd alweer een beetje kwijt…

Woensdag
Vandaag staat vooral in het teken van de verjaardag van Z. Want jarig zijn is natuurlijk feestdag nummer één! Vooral als je 5 wordt. En jarig is ze! Helemaal. Mamma ziet er enigszins gebroken uit en dat is heel begrijpelijk als je de traktatie ziet. Een hele stoomboot is er geknutseld en daarin 25 prachtige pietengezichtjes. Achter de gezichtjes zit een eierkoek.
Het wordt een dag vol lekkernijen, want naast de eierkoeken van Z. deel ik natuurlijk ook de zakjes met zelfgebakken kruidnoten uit. Het is me meteen vergeven dat ik ze gisteren niet uitgedeeld heb. Na de verjaardag van Z. gaan we gymmen in het speellokaal. Van de toestellen hebben ik en mijn kleutercollega’s vanmorgen even een heleboel “daken” gemaakt. Nu mogen onze pietjes er hun kunsten op vertonen. Met de muziek aan observeer ik mijn groep even. Wat is het toch een geweldig gezellig stel. Ze kunnen zo genieten van een beetje wandrek klimmen op sinterklaasliedjes. Stralende gezichten. Hoewel ik sint zo langzamerhand wel weer graag zie vertrekken, is deze tijd voor hen wel fantastisch. En zo lekker uit te melken. Dat blijkt maar weer als ik ter afsluiting van de gymles “Sinterklaas zegt” met ze speel. Als ik zeg “Sinterklaas zegt… doe één arm omhoog” moeten ze het doen. maar als “sinterklaas het niet zegt” (dus gewoon: doe één arm omhoog), dan ni et. Doe je het toch, ben je af en moet je gaan zitten.
Vandaag vertrek ik eens wat vroeger. Ik rij nog even op de fiets (met opgepompte banden, dank je wel Frans) langs de andere locatie omdat ik toch nog wel even met mijn collega’s aldaar wil kletsen en ga daarna op weg naar het huis van een “oudleerling”. J. zit nu in groep 3 en groep 3 zit in het andere gebouw, dus ik zie mijn ex-kleuters bijna niet meer. Daar baal ik behoorlijk van, want het was zo’n fijne groep. Met de moeder van J. heb ik al 5 jaar heel goed contact en zij belde mij een tijdje geleden op om te vragen of ik een keertje kwam lunchen. Natuurlijk doe ik dat! En vandaag is dus die dag. Het is gezellig. J. laat horen wat hij al kan lezen en ik ben trots op hem. Met mamma klets ik nog uren en uiteindelijk ben ik om 17.00 uur thuis. De avond is vrij rustig, en dus moet ik vandaag toch echt aan geloven: de badkamer. Er zijn geen smoezen meer te bedenken om het niet te doen… Als ik ermee klaar ben, voelt het toch wel lekker. Ik mag weer trots zijn op mezelf.

Donderdag
Hoera, assistentiedag! ik ben vorig jaar zo verwend. Dieuwke was bijna elke dag bij mij in de klas en nu is ze er nog maar anderhalve dag. In de huidige situatie zelf nog maar één dag. Ik weet het, ik mag niet klagen, maar als je twee jaar gewend bent geraakt aan het samen draaien van een groep, is het wel weer even omschakelen. Maar vandaag is ze er weer! Daar gaan we gebruik van maken.
Tegen 8.30 uur is het al duidelijk: het is weer donderende donderdag. Ze zijn druk, erg druk. Tijdens het werken met ontwikkelingsmateriaal (de inloop) ontstaan er al heel veel ruzietjes. Maar snel in de kring dus. Ook hier is de concentratie ver te zoeken. Ik moet veel waarschuwen en regeltjes herhalen. “Zachtjes gaan de paarden voetjes” met de buistrom en het herhalen van ons versje voor sinterklaas gaat wel erg goed en natuurlijk grijp ik die gelegenheid aan voor grote complimenten. Het positieve benadrukken blijkt toch altijd het beste te werken. We gaan na de kring naar buiten. Ze hebben het rennen even nodig en nu is het nog droog. Ook buiten is het ene na het andere kind in tranen. Terug in de klas dus maar even een gesprekje. Ik ben dan stiekem toch wel trots op mijn kleuters die zo eerlijk zijn en zelf heel goed weten te vertellen wat er eigenlijk toch niet leuk was.
Tijdens de werkles gaat Dieuwke met een groepje pietjes knutselen van wc-rollen voor op onze stoomboot. Dit is echt wel een activiteitje waar je bij moet blijven, dus is het fijn dat zij er is. e rest van de groep heeft namelijk ook erg veel aandacht nodig vandaag.
Als we om 11.45 uur gaan overblijven, regent het buiten. Dat betekent binnen blijven. Op donderdagmiddag kijken we echter schooltv in het speellokaal en het is mijn taak om daar de beamer en alle banken etc. klaar te zetten. Ik kan dus niet in de klas blijven, en moet daar om 12.15 echt aan gaan beginnen. Een overblijfmoeder wordt dus aan mijn klas toegewezen. Ik werk zo snel mogelijk om ook maar wel snel in de klas terug te zijn. Maar als ik om 12.35 uur binnenstap, is het leed al geleden. De hele vloer ligt bezaaid met papieren en onderdelen van spelletjes. Het hekje van de bouwhoek is gesneuveld omdat een aantal kinderen had bedacht dat ze in afwezigheid van de juf er vast opeens wel op mochten klimmen en midden in de chaos staan zeker 3 huilende kinderen en een ontredderde overblijfmoeder. Puinruimen dus. “Doe alle handen op je hoofd. Alle handen op je rug. Alle handen… etc” Dat spelletje spelen we altijd als ik de aandacht wil vragen tijdens het speelwerken en ook nu doe t iedereen mee. Meestal mogen er dan ook nog enkele kinderen kiezen waar de handen geplaatst moeten worden, maar daar is het nu niet het moment voor. Ik zet mijn strenge juf gezicht op en vertel ze dat ik iedereen binnen 10 tellen in de kring wil hebben. Het maakt indruk. Stoelen worden snel verschoven en 10 tellen later zitten we daar dan ook. “Nu wil ik eerst wel eens weten wat hier allemaal gebeurd is!” vertel ik mijn groep. Wederom zijn ze eerlijk en allemaal beseffen ze zich ook dat ze te ver zijn gegaan. Natuurlijk voel ik me zelf ook wel verantwoordelijk. Dit had ik, vandaag, wel een beetje kunnen verwachten. De klas uitgaan was geen goed idee. We ruimen met z’n allen op en ik verwijder het kapotte bouwhoekhekje. Weer terug in de kring spelen we een kimspel met sinterklaasattributen (tabberd blijft een moeilijk woord) en daarna ga ik met de oudsten aan het werk in een werkboekje. De jongsten werken met Dieuwke aan ontwikkelingsmateriaal. Ze zijn nu rustiger. Mijn ouds ten werken geconcentreerd en ik kan alweer een beetje grapjes make Om 14.00 uur gaan we naar het speellokaal voor een sinterklaasfilm. Terug in de klas steek ik de verhalenkaars aan en lees ik nog even voor. Mijn drukke groep gaat rustig naar huis en ik heb hoofdpijn.
Samen ruimen we de klas op en dan mag ik alweer naar het andere gebouw. Hier hebben we vanmiddag namelijk muziekles. Wij doen met de hele onderbouw mee aan een cursus van 6 weken waarbij we 4 keer dansles en 2 keer muziekles krijgen. Dit is de 5e week. Het is leuk en meteen toe te passen in de groep. Alleen heb ik nu hoofdpijn, dus iets minder zin. Toch is de muziekles erg leuk. We doen weer allerlei nieuwe, goede ideeën op. Om 17.30 uur ben ik thuis. Toch wel erg fijn om dichtbij school te wonen. Vandaag eet ik soep en neem ik een iboprofennetje tegen de hoofdpijn. Het helpt nog niet erg. Om 21.00 uur ga ik langs bij vrienden. Het is gezellig en we hebben een erg goed gesprek waardoor ik me beter ga voelen. Ik lig wel pas tegen 1-en in bed.

Vrijdag
Ik ben nog erg moe als de wekker gaat, maar de hoofdpijn is weg. Het lukt me zowaar om echt op tijd op school te zijn en ik denk er zelfs aan om mijn collega te feliciteren die vandaag jarig is. In de klas begin ik met een kleine verbouwing. Nu ik geen hekje meer bij de bouwhoek heb, moet ik toch maar een kast verplaatsen, anders is er helemaal geen afscheiding. Het staat nog niet eens echt raar, maar wel meteen minder ruimtelijk. Daarbij vind ik de witte achterkant van de kast, waar we nu tegenaan kijken, niet mooi. zal het straks eens met de medebewoners van dit lokaal overleggen. Zij hebben vast wel een goed idee.
En inderdaad. “Als er nou twee kinderen een heeeeel mooi schilderij maken juf, dan kunnen we dat ophangen.” En zo gebeurt het. F. en E. schilderen allebei een prachtige sinterklaas en die hangen we op de kast.
Er is nog iets heel spannends vandaag: we gaan pietengymmen. ECHT pietengymmen dus. Niet met die flauwe daken van het speellokaal woensdag, maar in de grote gymzaal met de gymmeester. Hij is geweldig in zijn vak. Wat hij allemaal opbouwt op pietengymdag! dat heb ik nog nooit ergens gezien. De kinderen van groep 7 helpen mee en mijn dames en heren mogen met zwarte neuzen en wangen laten zien wat ze kunnen. Het wordt extra spannend met het licht uit. En als het “dag wordt” (licht aan dus), moet je meteen stokstijf stil staan. En dat is best moeilijk als je net in een touw hangt! Natuurlijk verdient iedereen zijn of haar pietendiploma en nadat alle schoenen en jassen weer aan zijn (wat helpen ze elkaar goed!) loopt mijn groep in een keurige rij achter mij aan terug naar de klas. Van de storm van gisteren is niets meer over. In de klas eten we een tussendoortje en daarna gaan we naar buiten. Het begint al snel te regenen en dus toch maar weer naar binnen. Nu moet ik even creatief zijn. tijd om uitgebreid te gaan werken is er niet meer, maar voor alleen een kringactiviteit zijn er toch nog net teveel minuten over. Ik denk aan de zak met kruid- en pepernoten die ik had gekregen van de vader van B. Hij is bakker. Ik pak snel twee grote dobbelstenen en schuit wat tafels bij elkaar. Zoek allemaal maar een plekje. Ieder kind krijgt 15 kruid- of pepernoten die ze in piramidevorm voor zich mogen leggen (1 boven, dan 2 eronder, dan 3, enz.) nu mag iedereen om de beurt met de dobbelsteen gooien (zelf kiezen of je de dobbelsteen met stippen gebruikt of die met cijfers). Zoveel je gooit, zoveel kruidnoten mag je opeten. Degene die het eerste zijn piramide op heeft, heeft gewonnen. Het is een groot succes! De boterhammen gaan iets minder goed naar binnen met het overblijven, maar het is wel gezellig. En droog buiten. Dus dat scheelt ook.
’s Middags in de kring speel ik een spel dat ik gisteren van de muzieklerares heb geleerd. Onder het mom van “pieten moeten goed leren luisteren” geven de kinderen een bellenkrans door. Een kind staat bij mij met de ogen dicht. Goed luisteren, waar zijn de bellen? Als ik aangeef dat ze moeten stoppen, doen alle kinderen hun handen op hun rug. Ook het kind dat de bellen heeft. Het kind dat bij mij stond mag dan aangeven wie hij/zij denkt dat de bellen heeft. Het is prachtig! Weer een succesje.
De rest van de middag verloopt vlot. De kinderen zijn gezellig en vrolijk, en ik ook. Er zijn nog ene hoop brieven uit te delen om 14.45 en daarna ruim ik nog even grondig op. Dat vind ik altijd wel fijn, zo voor het weekend. Vrijdagmiddag is borrelmiddag, maar niet voor mij vandaag. Ik heb, samen met de rest van de commissie, overleg met onze sint en pieten over aanstaande woensdag. Het is een plezierig overleg. Ze zien onze verhaallijn helemaal zitten en hebben zelf ook nog goede ideeën. Na het overleg van de sintcommissie steek ik nog even mijn neus om de hoek bij de kerstcommissie. Hier zit ik ook in, maar hoef ik gelukkig de kar niet te trekken. Dit was de enige dag dat beide commissies overleg hadden en aangezien ik het voortouw heb bij de sintcom. ging dat vandaag even voor. Stukje kerstoverleg dus nog en daarna ga ik uitgeput naar huis. Daar realiseer ik me dat ik nog de hele week op papier moet zetten voor het paboforum en om 21.00 uur ben ik pas bij woensdag. I k besluit het morgen af te maken en kijk nog even een film op televisie. Morgen slaap ik uit.

[Anita]

De week van Rianne70.

Maandag.
Over school, een restje en een afterparty.
Na een weekend vol pepernoten bakken, de was, boodschappen en nog meer gezelligheid wacht de vrije maandag.
Een heerlijk gevoel, juist omdat ik nooit meer het zondagavond gevoel heb van ‘morgen werken’.
Maar de maandag begint wel net zoals de andere dagen: Jelle (bijna acht) en Minke(vier jaar) naar school brengen.
In mijn geval betekent dat ook dat ik als leerkracht op de school van de kinderen vaak ook nog even wordt aangesproken door een ouder of een collega. En regelmatig komt er een kind uit mijn groep me even gedag zeggen. Ik vind dat niet erg, maar Jelle en Minke zijn hier duidelijk in: Ik ben hún moeder!
Thuisgekomen grijp ik mijn sporttas om een wekelijks rondje cardio op de sportschool te doen. Niet leuk, wel een noodzakelijk kwaad.
Thuis spring ik onder de douche, neem een kop koffie en kan nog net even de mail checken en een stuk schrijven. (deze juf beunt bij)
Als het dan bijna twaalf uur is, haal ik Minke van school op. Jelle eet een boterham op school in verband met het continurooster. Sinds wij een nieuw schoolgebouw krijgen, zijn we overgegaan op een continurooster omdat er een gedeelte van het plein wordt bezet door allerhande bouwvakkers die zingen, sjekkies roken, fluiten en af en toe ook nog werken.
Tot half drie heb ik het rijk alleen met Minke, dan halen we Jelle ook op.
Deze middag komt er niemand spelen. Om vier uur hebben we een Sintfeest op het werk van Henk.
Na een drukke en gezellige middag warm ik een restje kip met broccoli en rijst uit de oven op en dan gaat eerst Minke en daarna Jelle in bad en naar bed. Ik maak me klaar voor een ‘afterparty’ van een toneelstuk wat geregisseerd is door Vriendin en waar ik ook aan meegewerkt heb. Bijzonder aan dit stuk was dat de hoofdrolspelers me allemaal na aan het hart liggen.
Ben blij dat ik morgen vrij ben!

Dinsdag
Over een verwend nest, een Stabilo pen en een afscheid.
En het was laat. Heel laat.
Te laat, ook voor een vrije dag. En té vies weer om buiten te zijn. Maar wat moet dat moet. Snel breng ik de kinderen op de fiets naar school en duik daarna nog even mijn bed in om een uurtje mee te pikken.
Decadent!
Maar ook dit verwende mens moet haar nest uit. Er moeten nog wat laatste pakjes gekocht worden voor het volwassen bezoek van pakjesavond.
En Jelle heeft me zaterdag toegefluisterd dat hij toch wel heel erg graag een Stabilo pen wil hebben van de Sint. “Kun je kopen bij de Bruna mama,” voegde hij er fijntjes aan toe.
En deze Sint is de kwaadste niet. Op naar de Bruna dus.
Bij thuiskomst vind ik een mail van de directie van het theater waar het stuk waar ik aan meegewerkt heb, plaatsvond. Of ik een promotiestukje wil schrijven voor het plaatselijke sufferdje. Meteen maar doen, nu zijn de kinderen nog op school.
Om half drie kan ik de schatjes halen. Ook vanmiddag wordt er niet gespeeld. We houden het deze week een beetje rustig in verband met het Sintplezier wat door de lijfjes giert. En ik moet nog soppen, zuigen en o ja, eten koken of zo.
Nog even snel wat heen en weer mailen met mijn duo en zij vertelt dat de kinderen op z’n zachtst gezegd gespannen zijn.
’s Avonds heb ik een werkgroepvergadering over het afscheid van onze directeur.
We willen het groots aanpakken: een glossy met de naam van de directeur, een receptie, een dag voor de kinderen en een avond voor de ouders. En tenslotte houden we een cabaretavond voor team en familie.
Een collega schiet bij voorbaat al in de stress; er zal in die maand ook verhuisd moeten worden naar ons nieuwe gebouw…
Om half twaalf rol ik moe mijn bedje in. Henk slaapt al.
Halverwege de nacht word ik wakker: de pietenkleren voor de kinderen, waar liggen die?
Mijn nachtrust is altijd bedroevend na avonden voor school.

Woensdag
Over Pieten, pepernotenbingo en een bons.
Zie de maan schijnt op de stoomboot, gooi wat op mijn paardje en hoor wie strooit daar kinderen. De Goedheiligman komt vandaag op school!
Henk brengt de kinderen weg zodat ik in alle rust in de klas kan rommelen. Ik lees bij over de afgelopen dagen, zet de hoeden vast klaar, doe een Sintcd’tje aan en bewonder de stoelen die door duo en de kinderen zijn versierd voor het hoog bezoek. Ik scoor snel een mok koffie als het eerste kind komt binnenvallen. Snel naar buiten om daar een erehaag voor de Sint te vormen.
We worden bestormd door zesentwintig zwarte pieten. Sommige kleuters herkennen de groep achters. Ieder jaar weer schmincken en verkleden ze zich om het Sintfeest op te luisteren. Leuk voor ons en zeker ook voor hen. En dan is het zover; eindelijk kom de Sint met zijn twee pieten het bos ( de school staat naast een bos) uit in een koets. Hij maakt geen haast en neemt uitgebreid de tijd om de kinderen te groeten.
De Sint zal het eerst bij mij in de klas op bezoek komen. De kinderen zijn opvallend rustig en ontspannen. Om negen uur komt de oude baas binnenvallen met twee pieten. Uiteraard moet er eentje een veer verdienen.
Na wat liedjes, een vragenrondje, een dans van de kinderen en het uitdelen van pepernoten, vertrekt het gezelschap weer. Wij krijgen naast een cadeautje ook nog speculaas en limonade. Wat zouden we in deze dagen toch zijn zonder de ouderraad?
We gaan, gelukkig is het droog, even uitrazen buiten en doen daarna een pepernotenbingo. Na een poppenkastvoorstelling is het dan tijd om naar huis te gaan. De leerkrachten gaan, na de boel opgeruimd te hebben, aan de borrel met stokbrood. Na al die zoetigheid gaat dat er wel in!
Als ik om twee uur thuis kom, moet er nog wel het een en ander gebeuren. Ik was af, ruim op, bereid een maaltijd voor negen personen voor, bonjour Jelle naar zwemles (bedankt Jacqueline voor het chauffeuren), was weer af en dek alvast de tafel. Minke kijkt ondertussen naar De Witte Piet. Geeft mij even de tijd om bij te komen.
Om kwart voor vijf komt Jelle weer binnenvallen en is het wachten op papa en de visite.
Bert en Ernie zongen het al: wachten duurt lang……
Met een harde bons op de deur melden vier zakken zich. De Islamitische buurvrouw komt ongerust vragen of alles wel goed is. Ze was geschrokken van de harde bons. De lieverd.
Jelle mag de cadeautjes uit de zakken halen en Minke mag ze naar de desbetreffende persoon brengen. Bij iedere uitpaksessie springt ze enthousiast op en neer en roept: “Alweer een leuk cadeautje!”
Om half negen liggen ze allebei doodop in bed.

Donderdag.
Over gapen, lawaai en kerst.
De meeste kinderen zijn om half negen binnen . Een enkeling slaapt lekker uit. Geen probleem. Na een uitgebreide vertelkring waarbij de kinderen een cadeautje mochten laten zien, kunnen we even naar buiten. Heerlijk!
De kinderen zijn tam, gaperig en slaperig. In de middag verandert de luchtdruk lijkt het wel want ineens gaat het geluidsniveau omhoog en verandert het makke groepje in een lawaaiproducerende dierentuin. Deze dag duurt voor veel kinderen te lang. Met een “allemaal vroeg naar bed vanavond” zwaai ik ze om half drie uit.
Mijn eigen kinderen komen de klas binnenvallen en ik zet ze aan een beker limonade en een koekje. Moeder moet nog even vergaderen. Jelle en Minke vinden dat geen probleem. Op school is genoeg te doen, en ik zit op gehoorsafstand. Halverwege komt Minke er gezellig bij zitten en maakt ze op de valreep de evaluatie van het Sintfeest mee. Ben blij dat bijna al mijn collega’s vader of moeder zijn. Er werd soms zelfs tijdens een vergadering ge-borst-voed.
Dan is het eindelijk tijd om naar huis te gaan en kunnen de kinderen zich storten op de cadeautjes die ze gekregen hebben. Na een snelle hap, ga ik weer terug naar school om de school in kerststemming te brengen. En ook hier geldt weer: wat moeten we toch zonder de ouderraad?

Vrijdag
Over een engel, een dode opa en de volle wasmand.
Moeiteloos gaan we over op kerst. Ik heb een adventmandje gemaakt met vier kaarsen, zet de kerstboom vast neer en als de kinderen in de kring zitten, praten we over de adventstijd en wat dat inhoudt. Ik vertel het verhaal over Zacharias en Elisabet en de engel die een belangrijk bericht komt brengen.
“Een engel is dus een soort postbode,” merkt een bijdehandje op.
We gaan engeltjes maken die in de kerstboom komen te hangen. Anderen gaan samen met kinderen van de andere kleutergroep een stal timmeren in de gang. Er moet ook nog een donkere lucht met sterren voor gemaakt worden vinden ze, dus we hebben het druk vandaag.
Een ander groepje begint met een stal van blokken in de bouwhoek. En een ander groepje (die van de enthousiaste tekenaars) vindt eigenlijk dat we de kerstbomen niet mogen vergeten. We maken dus ook een kerstbomen hoekje. Later komen daar ook de bomen van Lokon in terecht.
Ondertussen maak ik samen met een jongetje uit mijn groep een gedenkplekje voor zijn opa die overleden is. Hij is er veel mee bezig en wil iets zeggen door de microfoon tijdens de afscheidsdienst. Hij zegt het wel drie keer op deze ochtend. Alsof hij het voor altijd bij zich wil houden. Hij hangt in Opa’s hoekje een tekening van een engel en hij steekt een kaarsje aan.
Deze ochtend gaat snel, ondanks het stormachtige weer.
Heerlijk weekend!
Bij thuiskomst wacht de volle wasmand en een rommelige huiskamer. De kinderen verdwijnen naar buiten. Geeft mij even de tijd om een stuk te schrijven en nog voor het weekend door te mailen naar de redactie van de website waar ik voor schrijf. En dan staat mijn moeder voor de deur voor een kop thee.
Even een pauze. De kinderen komen ook wat drinken en ik klets wat met mijn moeder.
Voor ik het weet is Henk thuis en is het tijd om te eten. Daarna nog door naar een verjaardag van een neefje.
De volle wasmand wacht maar even op zijn beurt!